74-adser | adsic-antic | antip-caede | caela-coepe | coepi-conie | conis-culin | culme-deser | desid-divis | divit-erudi | erueb-exste | exsti-forti | fortu-hosti | human-indul | induo-instr | insul-lateb | laten-marti | marul-narra | narre-occur | oclif-percu | perda-porto | posce-propo | propr-redun | redux-saevo | saevu-solit | solle-sumpt | supel-tract | trada-veren | vereo-zmara
bold = Main text
Lib. Ep. Par. grey = Comment text
1 15, 94, 73 | sublimi maxime lubricos. ~74.
2 19, 117, 15 | sapientia natura; ille abalienari potest et alteri tradi,
3 10, 82, 4 | dolor territet? quacumque te abdideris, mala humana circumstrepent.
4 10, 83, 16 | exaestuante quidquid in imo iacet abditum effertur et prodit in medium.
5 3, 24, 16 | vigoris cum exsurgendum erit. Abduc illum a privata causa ad
6 11-13, 84, 5 | aliud quam de quo agitur abducar, nos quoque has apes debemus
7 14, 90, 20 | viros dulcedo orationis abducat a vero. Ecce Posidonius,
8 8, 74, 18 | accedant, non haereant, ut si abducentur, sine ulla nostri laceratione
9 20, 123, 14 | dare, si escendas, retro abducere, cum vitio, Lucili, consentire
10 8, 71, 15 | considentis soli lapsus abducet. Quid est ergo quare indigner
11 20, 123, 6 | componimur sed consuetudine abducimur. Quod si pauci facerent
12 2, 18, 3 | luxuriam trahentia nec it nec abducitur. ~4.
13 6, 62, 2 | amicis dedi, non tamen mihi abduco nec cum illis moror quibus
14 16, 97, 12 | animis etiam in pessima abductis boni sensum nec ignorari
15 11-13, 88, 34 | se incipiat unde corpori abductus in sublime secessit. ~35.
16 20, 123, 12 | vehi noluit. Idem possunt: abducunt a patria, a parentibus,
17 8, 74, 25 | decurrens intercipiatur atque abeat, si fons ex quo fluxerat
18 4, 30, 4 | negabant timenda a quorum metu aberant: hic vero plurimum apud
19 14, 90, 45 | mutis animalibus: tantum aberat ut homo hominem non iratus,
20 4, 37, 4 | via, et quidem recta; non aberrabis; vade certo gradu. Si vis
21 16, 98, 14 | sequamurque naturam, a qua aberranti cupiendum timendumque est
22 17-18, 104, 8 | quibusdam ageretur, si a se aberrarent! Nunc premunt se ipsi, sollicitant,
23 20, 120, 21 | quidem sibi; adeo in diversum aberrat. Multos dixi? prope est
24 10, 81, 2 | manum ut non saepe fallatur: aberrent, ut aliquando haereant.
25 17-18, 104, 17| quidem sequerentur! Longius abessent: nunc fers illa, non ducis.
26 17-18, 103, 5 | non aliis exprobret. Non abhorreat a publicis moribus nec hoc
27 16, 97, 15 | Epicure, natura nos a scelere abhorrere, quod nulli non etiam inter
28 11-13, 86, 19 | processerint, nihil habent in se abhorridum aut triste. ~20.
29 3, 26, 10 | amor vitae, qui ut non est abiciendus, ita minuendus est, ut si
30 9, 75, 2 | quos nec exornassem nec abiecissem. ~3.
31 14, 92, 8 | vitae putaverunt, enervem et abiectam. ~9.
32 1, 3, 1 | dominos' salutamus, hac abierit. ~2.
33 14, 90, 9 | nec in hunc usum pinus aut abies deferebatur longo vehiculorum
34 2, 19, 2 | numquam enim usque eo te abigam generis humani furore damnato
35 15, 94, 55 | aurem subinde pervellat abigatque rumores et reclamet populis
36 14, 91, 8 | potest te in solitudines abigere, potest hoc ipsum in quo
37 4, 36, 11 | obruit, sed ipsam statim dies abiget. Stellarum iste discursus
38 7, 65, 15 | eripiunt, nullam cupiditatem abigunt? 'Ego quidem [peiora] illa
39 14, 90, 5 | parentibus posset quam ut abiret e regno. ~6.
40 15, 94, 69 | coitu invicem noxio procul abisse. Hoc ut esse verum scias,
41 8, 74, 18 | tamquam depositis apud nos et abituris. Quisquis illa sine ratione
42 4, 36, 6 | perfectum veniat, qui nec ablatum sibi quicquam sentit nec
43 20, 123, 10 | praecurre et quidquid illa ablatura est iam sibi interere. Non
44 15, 94, 47 | velut edicto coercent et ablegant. ~48.
45 11-13, 86, 12 | brachia et crura cotidie abluebant, quae scilicet sordes opere
46 11-13, 86, 5 | tantum semel capta est, abluebat corpus laboribus rusticis
47 11-13, 86, 11 | veniebat enim ut sudorem illic ablueret, non ut unguentum. ~12.
48 17-18, 102, 27| pone. Scindetur, obruetur, abolebitur: quid contristaris? ita
49 11-13, 87, 41 | contionem vocatos: lex de abolendis divitis fertur. His interrogationibus
50 7, 67, 5 | non esse optabilem, sed ne abominandam quidem, quia voto purum
51 11-13, 88, 11 | inpotens et aliquid ex meo abradens? Docet quomodo nihil perdam
52 9, 79, 1 | quidquid illo freti turbine abreptum est per multa milia trahi
53 16, 100, 6 | industria dissipent et clausulas abrumpant ne ad expectatum respondeant. ~
54 8, 70, 12 | pergat et vincula servitutis abrumpat. Vitam et aliis approbare
55 9, 78, 2 | Saepe impetum cepi abrumpendae vitae: patris me indulgentissimi
56 4, 30, 12 | ergo? non multos spectavi abrumpentes vitam? Ego vero vidi, sed
57 9, 75, 16 | nostras et mala tenacissima abrumpimus! ~17.
58 19, 114, 1 | egressi placuerint, alias abruptae sententiae et suspiciosae,
59 8, 72, 7 | imperfectum est; cui aliquid abscedere potest, id in perpetuum
60 5, 44, 7 | eius quod petunt semper abscedunt et quo plus operae impenderunt,
61 8, 74, 25 | fuerit, non senties quidquid abscesserit. ~26.
62 17-18, 108, 16| difficiliorem, quoniam quaedam absciduntur facilius animo quam temperantur. ~
63 8, 70, 21 | se altitudinem maris aut abscisae rupis immisisset! Undique
64 10, 83, 1 | esse in illis putas quod abscondam. Sic certe vivendum est
65 2, 16, 8 | perducat ut terram marmoribus abscondas; non tantum habere tibi
66 11-13, 84, 7 | omnia quibus est adiutus abscondat, ipsum tantum ostendat quod
67 14, 90, 40 | infirmiori manum, nondum avarus abscondendo quod sibi iaceret alium
68 5, 43, 3 | parietes tui tegent, non abscondent, quos plerumque circumdatos
69 19, 110, 10 | nolente rerum natura et abscondente protulimus. Addiximus animum
70 2, 19, 2 | quod nec iactare debes nec abscondere; numquam enim usque eo te
71 15, 94, 71 | desiderant: sanabis ista si absconderis. ~72.
72 8, 71, 15 | repentini maris inundatio abscondet aut in subitam cavernam
73 8, 70, 2 | temporis primum pueritiam abscondimus, deinde adulescentiam, deinde
74 15, 94, 57 | male nobis committerentur, abscondit. Nos in lucem propter quae
75 9, 80, 9 | displiceat, id aliquo lenocinio abscondunt, itaque ementibus ornamenta
76 4, 40, 1 | renovant et desiderium [absentiae] falso atque inani solacio
77 6, 55, 10 | aequo animo ferre debemus absentiam, quia nemo non multum etiam
78 4, 40, 1 | imagines nobis amicorum absentium iucundae sunt, quae memoriam
79 9, 79, 4 | ab ipso ore montis nives absint, quas ne aestas quidem solvit;
80 6, 59, 12 | paulatim obtorpuisset, coactus absistere 'omnes' inquit'iurant esse
81 1, 4, 8 | gladium; ut potestas maior absit, nemo non servus habet in
82 9, 75, 18 | animi et expulsis erroribus absoluta libertas. Quaeris quae sit
83 16, 97, 3 | Minus crimine quam absolutione peccatum est: adulterii
84 16, 97, 6 | eleganter illis Catulus absoluto reo 'quid vos' inquit 'praesidium
85 16, 97, 9 | damnabatur uno adulterio absolutus est multis. ~10.
86 10, 81, 4 | quaeris, alterum ab altero absolvet et dicet, 'quamvis iniuriae
87 10, 81, 26 | reus sententiis paribus absolvitur et semper quidquid dubium
88 2, 14, 7 | Demus itaque operam, abstineamus offensis. Interdum populus
89 2, 18, 3 | tunc voluptatibus solus abstineat cum in illas omnis turba
90 17-18, 108, 16| in omnem vitam unguento abstinemus, quoniam optimus odor in
91 9, 75, 7 | agitur: urendus, secandus, abstinendus sum. Ad haec adhibitus es;
92 17-18, 108, 16| interrupi modum servem et quidem abstinentiae proximiorem, nescio an difficiliorem,
93 17-18, 108, 16| redierunt, ita tamen ut quorum abstinentiam interrupi modum servem et
94 8, 70, 6 | aleretur, suadenti cuidam ut abstineret cibo, 'omnia' inquit'homini,
95 15, 95, 66 | qui illa facit, qui illis abstinet'. Quaeris quid intersit?
96 17-18, 108, 21| serva. Si vera sunt ista, abstinuisse animalibus innocentia est;
97 17-18, 108, 17| dicebat quare ille animalibus abstinuisset, quare postea Sextius. Dissimilis
98 5, 51, 5 | blandimentis voluptatum procul abstrahendus. Una Hannibalem hiberna
99 11-13, 88, 19 | adfectibus effrenatissimis abstrahi? quid prodest multos vincere
100 10, 81, 28 | inpetratum sed quid petendum sit. Abstrahunt a recto divitiae, honores,
101 7, 68, 4 | aperta transeunt, condita et abstruse rimantur; furem signata
102 10, 81, 16 | mihi filium, sed patrem abstulisti'. Alia deinceps per quae
103 6, 57, 3 | tolerabili, ne dum a perfecto absum, sed de illo in quem fortuna
104 16, 100, 12 | abstulit. Ceterum verbis abundabat, sine commendatione partium
105 19, 114, 25 | Nec illi tam gratum est abundare iucundis quam acerbum quod
106 5, 47, 5 | quidem sed tamquam iumentis abutimur. [quod] Cum ad cenandum
107 11-13, 88, 5 | genera inducentem, modo Academicum, omnia incerta dicentem.
108 16, 96, 3 | detrimenta continua -- propius accedam, de capite timuisti. Quid,
109 20, 122, 11 | die recitasse et negaret accedendum ad recitationes eius, Natta
110 6, 56, 7 | turba conticuitet suspensum accedentium propius vestigium ponitur:
111 10, 82, 18 | repugnavit. Ubi autem ad malum acceditur aut peiorum metu, aut spe
112 4, 32, 3 | vestigia. Fit hoc, premeris: accelera et evade, perduc te in tutum
113 15, 95, 47 | colendi solet praecipi. Accendere aliquem lucernas sabbatis
114 6, 54, 5 | exstincta est quam antequam accenditur? Nos quoque et exstinguimur
115 6, 58, 25 | sensibus serviunt, quae nos accendunt et irritant, negat Plato
116 8, 71, 31 | disciplinas ingenia, cum accepere, protinus praestant: haec,
117 5, 47, 20 | saeviunt, quasi iniuriam acceperint, a cuius rei periculo illos
118 5, 47, 20 | nocendi captant querendo; acceperunt iniuriam ut facerent. ~21.
119 10, 81, 24 | enim illum accipere sed accepisse delectat, quod immortale
120 9, 79, 14 | ac virtus lateret, nisi accepisset iniuriam: dum violatur,
121 5, 42, 8 | ostendere quae acquisita acceptaque libertatem nobis extorserint;
122 10, 81, 28 | sit quod oblivionem nobis acceptorum faciat? cupiditas accipiendorum;
123 9, 78, 3 | saluti fuerunt; philosophiae acceptum fero quod surrexi, quod
124 6, 53, 10 | omnibus: 'non sum hoc tempus acceptura quod vobis superfuerit,
125 2, 19, 12 | amicitias? ' Parant, si accepturos licuit eligere, si collocata,
126 15, 95, 1 | Scio te in bonam partem accepturum si negavero. Eo magis promitto
127 9, 77, 3 | voluptatem, quod epistulas meorum accepturus non properavi scire quis
128 2, 21, 10 | ministrabit et dicet, 'ecquid bene acceptus es? ' 'Non irritant' inquit '
129 7, 69, 6 | et, si ita res suadebit, accersas: interest nihil, illa ad
130 1, 11, 6 | vetari potest, non magis quam accersi. ~7.
131 19, 117, 30 | parturienti filiae sollicitus accersit edictum et ludorum ordinem
132 9, 75, 1 | volo, quae nihil habent accersitum nec fictum. ~2.
133 16, 97, 4 | Accersivit ad se, promisit, intercessit,
134 1, 6, 6 | contubernium fecit. Nec in hoc te accerso tantum, ut proficias, sed
135 17-18, 108, 10| soluta oratione dicuntur: ubi accessere numeri et egregium sensum
136 17-18, 108, 17| ad philosophiam iuvenis accesserim quam senex pergam, non pudebit
137 2, 19, 8 | crescere? quantum ad successus accesserit accedet ad metus. ~9.
138 5, 42, 8 | institorem alicuius mercis accessimus: videamus hoc quod concupiscimus
139 16, 97, 5 | de pretio queri, plus in accessionibus fuit. 'Vis severi illius
140 7, 65, 5 | habitum statuae figurari, nisi accessissent peritae manus. Tertia causa
141 14, 90, 6 | tulisset, sacro illi numero accessisset octavus. Zaleuci leges Charondaeque
142 10, 82, 16 | animus ut conspectum eius accessumque patiatur. Mors contemni
143 8, 74, 4 | sic in his per aliquam vim accidentibus unum calamitas opprimit,
144 19, 117, 7 | Si extra est, postea quam acciderat recessit; quod recessit
145 8, 71, 11 | vita excidere; omnia quae acciderent ferenda esse persuaserat
146 1, 12, 2 | squalidi trunci! Hoc non accideret si quis has circumfoderet,
147 11-13, 87, 1 | ascenderem feci: quomodo acciderit non adicio, ne et hoc putes
148 7, 66, 6 | supra omnia quae contingunt acciduntque eminens, pulcherrimus, ordinatissimus
149 6, 53, 10 | in Asiam veni, ut non id acciperem quod dedissetis, sed ut
150 15, 95, 33 | quem erudiri ad inferenda accipiendaque vulnera nefas erat, is iam
151 8, 73, 2 | exsatiet. Quisquis autem de accipiendo cogitat oblitus accepti
152 10, 81, 28 | acceptorum faciat? cupiditas accipiendorum; cogitamus non quid inpetratum
153 20, 121, 1 | Archidemum (hi iudicium accipient), deinde dicam: non quidquid
154 1, 9, 2 | respuat omnis mali sensum: accipietur is qui nullum ferre possit
155 17-18, 104, 27| tamen exemplum desideratis, accipite Socraten, perpessi senem,
156 15, 94, 54 | dementiam spargit in proximos accipitque invicem. Et ideo in singulis
157 20, 121, 19 | et ne notum quidem sibi accipitrem? Quare pulli faelem timeant,
158 5, 45, 7 | ignavia, pro cauto timidus accipitur. In his magno periculo erramus:
159 6, 58, 5 | intellegas quantum apud Ennium et Accium verborum situs occupaverit,
160 5, 47, 13 | et in convictum. Hoc loco acclamabit mihi tota manus delicatorum '
161 6, 59, 15 | pensat, sicut plausus et acclamationis secundae favor, qui magna
162 2, 21, 5 | Capitoli immobile saxum~accolet imperiumque pater Romanus
163 17-18, 102, 21| est etiam nunc frequentius accolis laetius vetectis solum:
164 11-13, 88, 18 | voluptatibus nostris ingenia accommodantes sua. ~19.
165 2, 17, 9 | naturae autem se sapiens accommodat. Sed si necessitates ultimae
166 9, 76, 15 | naturae suae voluntatem accommodata. ~16.
167 19, 113, 3 | erunt. Quare? dicam, si mihi accommodaveris subtilitatem et intentionem
168 9, 75, 1 | Minus tibi accuratas a me epistulas mitti quereris.
169 9, 75, 1 | mitti quereris. Quis enim accurate loquitur nisi qui vult putide
170 10, 83, 17 | Quanto satius est aperte accusare ebrietatem et vitia eius
171 16, 100, 1 | philosopho agi compositionem eius accusas. Puta esse quod dicis et
172 14, 91, 21 | habet. Nemo eorum qui illam accusat expertus est: interim temeritas
173 17-18, 104, 30| praetura, in repulsa, in accusatione, in provincia, in contione,
174 3, 28, 10 | coargue, inquire in te; accusatoris primum partibus fungere,
175 17-18, 107, 5 | Alium compilaverunt, alium accusaverunt, alium occiderunt, alium
176 19, 117, 18 | damno qui illos imitor dum accuso et verba apertae rei inpendo.
177 16, 99, 18 | Cum primus nos nuntius acerbi funeris perculit, cum tenemus
178 6, 56, 5 | vel pausarium possim voce acerbissima remigibus modos dantem.
179 6, 61, 3 | imperia libens excipit partem acerbissimam servitutis effugit, facere
180 6, 56, 1 | spiritum remiserunt, sibilos et acerbissimas respirationes; cum in aliquem
181 3, 24, 14 | inter lacerationem elisarum acerbitatem: nempe dolor es, quem podagricus
182 3, 24, 5 | Acerbum est uri: quanto acerbius si id te faciente patiaris!
183 20, 122, 10 | funere absunt et quidem acerbo qui ad faces et cereos vivunt?
184 3, 24, 25 | quae saepe generosos atque acerrimae indolis viros corripit,
185 10, 83, 22 | ediderit publica ebrietas: haec acerrimas gentes bellicosasque hostibus
186 14, 90, 41 | nostra purpura versat et acerrimis excitat stimulis: at quam
187 20, 119, 5 | naturalium est quaesitor acerrimus'. 'Inanime' inquis 'lance
188 5, 45, 8 | quomodo praestigiatorum acetabula et calculi, in quibus me
189 14, 91, 9 | Quotiens Asiae, quotiens Achaiae urbes uno tremore ceciderunt!
190 6, 55, 6 | medius rivus et a mari et ab Acherusio lacu receptus euripi modo
191 17-18, 104, 31| Priamumque et saevom ambobus Achillen; ~utrumque enim inprobat,
192 3, 27, 5 | tribus quam ille Troianos et Achivos persalutabat. ~6.
193 7, 67, 9 | aemulus, conceptis sollemnibus aciam familiaribus verbis in aciem
194 20, 122, 10 | meminimus, inter quos et Acilium Butam praetorium, cui post
195 1, 7, 3 | hominum oculi ab humano cruore acquiescant. Contra est: quidquid ante
196 3, 24, 1 | meliora tibi ipse proponas et acquiescas spei blandae. Quid enim
197 6, 54, 3 | cogitationibus laetis ac fortibus acquiescere. ~4.
198 1, 9, 16 | paulisper cessante natura acquiescit sibi cogitationibus suis
199 1, 2, 6 | imminet, si non acquisita sed acquirenda computat? Quis sit divitiarum
200 2, 17, 7 | liberet? Non est ergo prius acquirendum: licet ad philosophiam etiam
201 16, 100, 10 | frangi. Sit aliquid oratorie acre, tragice grande, comice
202 6, 59, 7 | ecce cum maxime lego, virum acrem, Graecis verbis, Romanis
203 7, 63, 6 | Quis autem negaverit haec acria quoque et habentia austeritatis
204 2, 15, 3 | inhabilem intentioni ac studiis acrioribus reddit; deinde copia ciborum
205 17-18, 108, 7 | inanium sonitus. Si quid acriter contra mortem dictum est,
206 8, 74, 4 | Occurrent acti in exsilium et evoluti bonis;
207 14, 89, 15 | potestate, si in ipsa rerum actione tempora ignores nec scias
208 14, 89, 14 | tertium ut inter impetum tuum actionemque conveniat, ut in omnibus
209 7, 66, 6 | mittens, cogitationibus actionibusque intentus ex aequo, magnus
210 2, 14, 5 | et distracta in diversum actis curribus membra, illam tunicam
211 15, 95, 10 | et contemplativa est et activa: spectat simul agitque.
212 19, 115, 15 | populus ad eiciendum et actorem et carmen consurrexit uno
213 4, 33, 9 | alienis verbis commodatur et actuari vice fungitur.~10.
214 4, 39, 3 | motu est, eo mobilior et actuosior quo vehementior fuerit.
215 15, 94, 45 | et ostendit recta actio. Acturo autem si prodest qui suadet,
216 20, 124, 21 | acuit et utique aliquid acturum occupatione honesta tenet.
217 8, 70, 5 | cum quibus, quomodo, quid acturus. Cogitat semper qualia vita,
218 19, 114, 23 | voluptati, artes quoque eius actusque marcent et omnis ex languido
219 5, 49, 7 | quae moenia clusis~ferrum acuant portis. ~Magno mihi animo
220 7, 64, 8 | subita et umor avertitur; hoc acuetur visus: teras ista oportet
221 17-18, 108, 12| cavillationibus et ceteris acuminis inriti ludicris. Dic in
222 14, 90, 13 | aliquis excitati ingenii, acuti, non magni nec elati, et
223 5, 48, 6 | comedat. Nisi forte illa acutior est collectio: 'mus syllaba
224 9, 76, 9 | quanto clariorem canes, acutiorem aquilae, graviorem tauri,
225 14, 90, 20 | inseritur medium radiis subtemen acutis, ~quod lato paviunt insecti
226 9, 78, 9 | aurium dolor ob hoc ipsum acutissimus est quod inter angusta corporis
227 10, 82, 24 | ista quae dicis: nihil est acutius arista; quaedam inutilia
228 5, 45, 10 | coargue, hanc ad verum, si acutus es, redige. Necessaria iudicat
229 16, 98, 12 | exilium Rutilius, mortem ferro adactam Cato: et nos vincamus aliquid. ~
230 15, 95, 35 | mandanturque iusiurandum adactis, ita in iis quos velis ad
231 2, 14, 5 | cruces et eculeos et uncum et adactum per medium hominem qui per
232 17-18, 101, 14| exhalare? Invenitur qui velit adactus ad illud infelix lignum,
233 8, 71, 5 | persuaseris tibi et virtutem adamaveris - amare enim parum est -,
234 15, 94, 8 | virtutem unicum bonum hominis adamaverit, turpitudinem solum malum
235 7, 64, 10 | faciam: equo desiliam, caput adaperiam, semita cedam. Quid ergo?
236 5, 46, 1 | tamquam lecturus ex commodo adaperui ac tantum degustare volui;
237 17-18, 108, 12| nihil satis est admirantur, adclamant, odium pecuniae indicunt.
238 15, 95, 2 | desinam' inquit 'si vultis': adclamatur 'recita, recita' ab iis
239 7, 68, 13 | celeritate reparare, calcar addamus. Haec aetas optime facit
240 2, 16, 1 | et assiduo studio robur addendum, donec bona mens sit quod
241 19, 115, 3 | quantum ponderis gravitatisque adderent! quanta esset cum gratia
242 3, 28, 4 | interest, et ideo nulli loco addicere debemus animum. Cum hac
243 20, 124, 3 | inprobamus gulae ac libidini addictos et contemnimus illos qui
244 4, 34, 2 | inieci manum, exhortatus sum, addidi stimulos nec lente ire passus
245 10, 82, 13 | non habuit decus virtute addita sumit. Cubiculum lucidum
246 2, 17, 8 | instrumentum et, ut ita dicam, additamentum? Tu vero, sive aliquid habes,
247 14, 90, 24 | ventorum impetum velis et additis a tergo gubernaculis quae
248 4, 32, 3 | carissime, et cogita quantum additurus celeritati fueris, si a
249 15, 95, 43 | honeste fient si honesto nos addixerimus idque unum in rebus humanis
250 8, 71, 14 | hebes et quae se corpori addixerit; alioqui fortius finem sui
251 6, 59, 6 | audientem in rem praesentem adducant. ~7.
252 19, 113, 26 | possimus, quae nos ad illas via adducat? ~27.
253 7, 64, 2 | nullam rem usque ad exitum adducens sed aliunde alio transiliens.
254 1, 11, 7 | nec prohibetur hic nec adducitur. Nihil adversus haec sapientia
255 11-13, 88, 18 | praescriptum euntem; non enim adducor ut in numerum liberalium
256 9, 78, 1 | destillationes et in consuetudinem adductas sequuntur, eo molestius
257 20, 120, 14 | animum et ad summam sui adductum, supra quam nihil est nisi
258 10, 82, 15 | tenebrarum metus est, in quas adductura mors creditur. ~16.
259 4, 37, 5 | coeperit velle: non consilio adductus illo sed impetu impactus
260 15, 94, 8 | conspectum suae condicionis adduxeris et cognoverit beatam esse
261 8, 70, 4 | alios vita velocissime adduxit quo veniendum erat etiam
262 16, 99, 25 | Metrodoron epistolon pros ten adelphen. estin gar tis hedone lupe
263 17-18, 101, 13| recitasse Vergilium: ~usque adeone mori miserum est? ~Optat
264 20, 118, 7 | minora quam speraverint adepti ac multa passi vident; maiorque
265 17-18, 109, 1 | esse sapientem et summa adeptum: quomodo prodesse aliqui
266 20, 120, 12 | Numquam vir ille perfectus adeptusque virtutem fortunae maledixit,
267 19, 115, 5 | leves quaecumque laborem. Aderit levabitque, si colere eam
268 6, 53, 9 | ordinaria est, domina est, adest et iubet. ~10.
269 4, 31, 9 | nec Scylla aut Charybdis adeundae sunt, quae tamen omnia transisti
270 19, 111, 2 | inexsuperabilis et maior adeunti. ~3.
271 11-13, 84, 13 | tamen et arduos tramites adeuntur. Confragosa in fastigium
272 17-18, 108, 12| videris et animos audientium adfeceris, insta vehementius: veri
273 15, 95, 17 | exoneramur internis ulceribus adfecta? Innumerabilia praeterea
274 11-13, 88, 2 | nec huius rei scientiam adfectant. ~3.
275 14, 89, 6 | quod adfectatur et quod adfectat. Quomodo multum inter avaritiam
276 14, 89, 4 | philosophia sapientiae amor est et adfectatio: haec eo tendit quo illa
277 14, 89, 6 | potest ut idem sit quod adfectatur et quod adfectat. Quomodo
278 14, 92, 8 | inpotentem, positam in adfectionibus, alteram humilem, languidam,
279 17-18, 101, 3 | totum diem amico graviter adfecto et sine spe iacentiusque
280 11-13, 85, 15 | est vitio timoris carere, adfectu non carere. Quod si recipitur,
281 16, 100, 9 | Adfer quem Fabiano possis praeponere.
282 11-13, 85, 14 | quae illi perturbationem adferant. ' ~15.
283 20, 119, 9 | medium licet protrahas; adferat censum et quidquid habet
284 20, 119, 13 | paribus ministeriis et levibus adferatur cibus? Nihil praeter cibum
285 11-13, 88, 40 | est. Huius rei argumentum adferebat quod duas litteras in primo
286 17-18, 104, 8 | illa mores habeat? tuos adferes. ~9.
287 9, 77, 3 | rerum mearum status, quid adferrent: olim iam nec perit quicquam
288 17-18, 108, 23| discentium, qui propositum adferunt ad praeceptores suos non
289 17-18, 108, 7 | protinus quae audias facere. Adficiuntur illis et sunt quales iubentur,
290 19, 113, 32 | Illud adhuc tibi adfige quod paulo ante dicebam,
291 9, 75, 7 | disces? quando quae didiceris adfiges tibi ita ut excidere non
292 16, 99, 23 | mente conceperas, audacter adfirma. ~24.
293 10, 81, 31 | tibi uno, quod aiunt, ore adfirmabunt. In hoc tam discors turba
294 6, 59, 11 | nos esse, sapientissimos adfirmantibus adsentimur, cum sciamus
295 17-18, 108, 22| credebam nec tibi hodie adfirmaverim an fuerit. Quaeris quomodo
296 17-18, 102, 10| ridiculam rem facitis quam si adfirmetis meum esse quod alius bene
297 15, 94, 20 | oculis ac tumentibus imperes; adflatum et vim frigoris in os occurrentis
298 19, 114, 3 | illo vitiato hoc quoque adflatur. Non vides, si animus elanguit,
299 16, 99, 1 | esset quam solacio dignior. Adflicto enim et magnum vulnus male
300 14, 91, 2 | Omnibus fortuna quos publice adflixit quod passuri erant timere
301 14, 92, 21 | frigidum; si plus calidi adfudero, fiet novissime calidum.
302 10, 82, 18 | totus animus incubuit atque adfuit, cui nulla parte sui repugnavit.
303 19, 115, 3 | bonum splendorem illi suum adfunderent. Tunc providentia cum elegantia
304 16, 99, 17 | aliquem conlabentem et corpori adfusum, effeminatum ait et enervem. ~
305 11-13, 86, 17 | demisit, deinde terram non adgessit tantum, sed calcavit et
306 11-13, 84, 12 | gradus divitum et magno adgestu suspensa vestibula: non
307 20, 120, 22 | possis laudari, si minus, ut adgnosci. De aliquo quem here vidisti
308 14, 91, 3 | concussus est: inexpectata plus adgravant; novitas adicit calamitatibus
309 15, 95, 4 | omisso principio rem ipsam adgrediar, 'beata' inquiunt 'vita
310 14, 91, 4 | detrahat? quod non eo magis adgrediatur et quatiat quo speciosius
311 14, 92, 7 | pulcherrimo ac dis secundo; mutis adgregetur animal pabulo laetum. ~8.
312 9, 76, 5 | propera quoniam id nunc adgressus es quod perdiscere vix senex
313 8, 70, 20 | quod ad emundanda obscena adhaerente spongia positum est totum
314 7, 65, 18 | assectatorque sapientiae adhaeret quidem in corpore suo, sed
315 2, 21, 6 | quidquid illorum memoriae adhaesit excipitur. ~7.
316 19, 110, 3 | Adhibe diligentiam tuam et intuere
317 7, 64, 8 | oportet et eligas tempus, adhibeas singulis modum. Animi remedia
318 8, 74, 19 | Ideo adhibebitur prudentia, quae modum illis
319 7, 68, 7 | causariae partes quibus adhibenda curatio est. ~8.
320 5, 50, 4 | minus negotii haberet si adhiberetur ad recens vitium; sequerentur
321 16, 99, 29 | velut foeda et indecora adhiberi aliis nequeunt, et quod
322 11-13, 84, 5 | distincta servantur), deinde adhibita ingenii nostri cura et facultate
323 3, 27, 1 | secretum te meum admitto et te adhibito mecum exigo. ~2.
324 9, 75, 7 | abstinendus sum. Ad haec adhibitus es; curare debes morbum
325 2, 16, 5 | philosophia nos tueri debet. Haec adhortabitur ut deo libenter pareamus,
326 15, 94, 25 | transimus: admonere genus adhortandi est. Saepe animus etiam
327 11-13, 85, 29 | illi sit? qui aegrum amicum adhortantibus. ~30.
328 15, 94, 37 | deterrent, praecepta in officium adhortantur. His adice quod leges quoque
329 1, 4, 6 | possunt etiam potentissimis adhortare te et indura. ~7.
330 16, 99, 32 | recessisti, et in reliquum adhortarer contra fortunam tolleres
331 9, 78, 4 | valetudinem <et> amici, quorum adhortationibus, vigiliis, sermonibus adlevabar.
332 16, 99, 18 | quatit, ita oculos, quibus adiacentem umorem perpremit et expellit. ~
333 10, 82, 10 | indifferentia ponimus, quae adiaphora Graeci vocant. 'Nihil' inquit '
334 3, 29, 4 | tendentis in pravum. Nihilominus adibo hoc periculum et audebo
335 2, 13, 17 | senex vivere incipiens? Non adicerem auctorem huic voci, nisi
336 16, 99, 16 | imitatio. Nihil vero maerori adiciamus nec illum ad alienum augeamus
337 14, 90, 39 | perdidit, licet agros agris adiciat vicinum vel pretio pellens
338 17-18, 108, 18| esset adducta laceratio. Adiciebat contrahendam materiam esse
339 7, 64, 7 | praecludetur occasio aliquid adhuc adiciendi.~8.
340 10, 83, 8 | ergo est nunc cui animum adiecerim? dicam. Superest ex hesterno
341 7, 64, 1 | queri, si here tantum; ideo adieci 'nobiscum'; mecum enim semper
342 11-13, 88, 40 | Odyssia et Iliade, principium adiecisse operi suo quo bellum Troianum
343 15, 93, 8 | esset ostendit; si quid adiecisset, fuisset simile praeterito. ~
344 11-13, 85, 20 | Quemadmodum summum bonum adiectionem non recipit (quid enim supra
345 17-18, 109, 9 | calorem> opus est calore adiecto ut summum teneat. 'Sed ipse
346 7, 63, 12 | pertritum iam hoc esse quod adiecturus sum, non ideo tamen praetermittam
347 2, 21, 10 | Cum adieris eius hortulos et inscriptum
348 20, 121, 7 | motis est. Adeo autem non adigit illa ad hoc doloris timor
349 10, 82, 12 | quidquid ex illis virtus adiit tractavitque honestum et
350 20, 120, 7 | implevit pontis angustias adimique a tergo sibi reditum, dummodo
351 14, 90, 7 | tempestatum periculum non adiret gula et quamvis acerrime
352 15, 95, 41 | deciens tamen sestertio aditiales cenae frugalissimis viris
353 20, 123, 4 | Haec qualiscumque cena aditiali iucundior erit. ~5.
354 3, 29, 9 | aeque ad tuam mortem multis aditus non est licet illam multi
355 14, 92, 9 | tamen Scyllae fera animalia adiuncta sunt, horrenda, velocia:
356 19, 117, 5 | Ego illam, si pateris, adiungam. 'Expetendum est' inquiunt '
357 19, 113, 30 | obtinent et novas veteribus adiungunt, ignari quod sit illud ingens
358 15, 95, 34 | recepta persuasio. His si adiunxerimus praecepta, consolationes,
359 17-18, 105, 5 | potestate habet qui illum sibi adiunxit, qui contemnitur quia voluit,
360 20, 120, 2 | curatam patris senectutem, adiutam amici paupertatem, fortem
361 5, 52, 8 | deprehenduntur; eum elige adiutorem quem magis admireris cum
362 15, 94, 12 | Qui non habet nihil a te adiuvabitur, aures eius contraria monitionibus
363 2, 21, 8 | sit, et disertior quam ut adiuvanda. Hoc unum te admoneo, ne
364 11-13, 86, 21 | grandis capiae sunt, ait aqua adiuvandas cisternina; quae si prodest,
365 9, 78, 4 | mihi dederunt voluntatem adiuvandi me et patiendi omne tormentum;
366 15, 94, 10 | ambiguum, probationibus adiuvandum erit; si probaturus es,
367 15, 95, 64 | radices iis quae genuere adiuvantur. Quantum utilitatis manus
368 11-13, 88, 25 | immo si partes essent, non adiuvarent. Cibus adiutorium corporis
369 3, 28, 5 | tibi, non admirareris nil adiuvari te regionum varietatibus
370 11-13, 84, 1 | studiis. Quare valetudinem adiuvent vides: cum pigrum me et
371 9, 78, 4 | adhortationibus, vigiliis, sermonibus adlevabar. Nihil aeque, Lucili, virorum
372 9, 80, 1 | crepabit subinde ostium, non adlevabitur velum: licebit tuto vadere,
373 11-13, 88, 26 | obversationes per quas descendunt et adlevantur ac speciem interdum stantium
374 19, 110, 3 | et aliquem iam eminentem adlevavit etiamnunc, tamquam adhuc
375 15, 94, 29 | valeant animumque magis adlevent. ~30.
376 9, 76, 27 | talis videbitur, nisi animum adleves et te ipse interroges, si
377 20, 118, 8 | At quod invitat ad se et adlicefacit verisimile est: subrepit,
378 17-18, 107, 10| patiemur intextum est; et sic adloquamur Iovem, cuius gubernaculo
379 20, 121, 4 | gratulatione natum sit quidquid adloquimur. ~5.
380 14, 92, 5 | contentum nisi aliquis igniculus adluxerit: quod potest in hac claritate
381 4, 41, 5 | Non potest res tanta sine adminiculo numinis stare; itaque maiore
382 4, 36, 9 | interim somnus in aliquod adminiculum reclinatis. Mors nullum
383 14, 89, 10 | quam oikonomiken vocant, administrandae familiaris rei scientiam;
384 20, 120, 10 | privata sancte ac religiose administrantem; non deesse ei in iis quae
385 8, 73, 1 | eorumve per quos publica administrantur. Ex contrario enim nulli
386 20, 118, 11 | iurisdictio. Haec cum honeste administrata sunt, bona esse incipiunt
387 8, 73, 10 | multum se debere ei cuius administratione ac providentia contingit
388 19, 117, 23 | elementa quibus hic mundus administratur; aqua, terra, spiritus,
389 10, 83, 14 | continebatur, diligentissime administravit. Huic et divus Augustus
390 11-13, 86, 1 | pietatemque, quam magis in illo admirabilem iudico cum reliquit patriam
391 19, 111, 3 | philosophus. In edito stat, admirabilis, celsus, magnitudinis verae;
392 15, 95, 71 | gladiorumque contemptus. Libet admirantem invictam constantiam viri
393 17-18, 108, 12| enim quibus nihil satis est admirantur, adclamant, odium pecuniae
394 19, 110, 12 | supervacua contemnere? Tunc te admirare cum contempseris necessaria.
395 3, 28, 5 | Quod si liqueret tibi, non admirareris nil adiuvari te regionum
396 20, 122, 17 | Non debes admirari si tantas invenis vitiorum
397 20, 120, 6 | vinci, veneno non vincere. Admirati sumus ingentem virum quem
398 4, 33, 1 | notabilia sunt: non est admirationi una arbor ubi in eandem
399 15, 95, 42 | illum quoque reprenderim: admiratus est rem qua putavit Caesarem
400 17-18, 102, 9 | sibilum, licet omnia eius admiretur et laudet, bonum dicit,
401 7, 66, 16 | honestum voluntarium est. Admisce illi pigritiam, querelam,
402 19, 116, 3 | natura necessariis rebus admiscuit, non ut illam peteremus,
403 11-13, 86, 11 | latis specularibus diem admiserat, quod non in multa luce
404 9, 79, 12 | prospexerit, sed totum diem admiserit et redditus caelo suo fuerit,
405 17-18, 109, 9 | amicos aliquos similes sui admisit cum quibus virtutes suas
406 20, 123, 9 | nam cum initium fecerunt admissaeque sunt, plus audent. ~10.
407 15, 95, 64 | philosophia arcana illa admissis receptisque in sacra ostenduntur;
408 16, 97, 7 | exercebatur plus quam quaerebatur admissum est? Quaerebatur an post
409 15, 95, 16 | inde in totam cutem umor admissus distentusque venter dum
410 4, 41, 1 | magis exaudiri possimus, admittat: prope est a te deus, tecum
411 16, 99, 26 | quod dicamus dolorem aut admittendum in animum non esse aut cito
412 5, 52, 9 | hos quoque audire quibus admittere populum ac disserere consuetudo
413 10, 81, 31 | aliquis ad summum bonum admittet, alius illas dicet malo
414 15, 93, 10 | iter iudico. Merui quidem admitti et iam inter illos fui animumque
415 9, 75, 15 | nobiscum agetur, si in hunc admittimur numerum. Magna felicitate
416 3, 27, 1 | loquar; in secretum te meum admitto et te adhibito mecum exigo. ~
417 4, 31, 5 | intellexeris bona esse quibus admixta virtus est, turpia quibus
418 16, 99, 29 | curanda est. Illud potius admone, nullum mali sensum ad eum
419 15, 94, 23 | avaritiam, et nihil habebis quod admoneas aut pauperem aut divitem,
420 8, 72, 5 | Aliquando extrinsecus quo admoneatur mortalitatis intervenit,
421 5, 46, 1 | Sol me invitabat, fames admonebat, nubes minabantur; tamen
422 9, 75, 11 | iam dixi. Nunc quoque te admonebo: morbi sunt inveterata vitia
423 15, 94, 22 | sanique communia de quibus admonendi sunt? tamquam ne avide cibos
424 2, 20, 13 | et vellicandus est animus admonendusque naturam nobis minimum constituisse.
425 6, 53, 5 | corporalium, quae subinde admonent sui, ne dum illorum quae
426 5, 47, 19 | uteris: verberibus muta admonentur. Non quidquid nos offendit
427 15, 94, 25 | oculos posita transimus: admonere genus adhortandi est. Saepe
428 20, 124, 16 | in> id incidit quo sensus admoneretur, tamquam equus reminiscitur
429 1, 3, 1 | scribis, amico tuo; deinde admones me ne omnia cum eo ad te
430 9, 78, 8 | peius vim suam qua viget admonetque nos perdit, sive quia corruptus
431 15, 95, 61 | Quaedam admonitionem in philosophia desiderant,
432 5, 49, 1 | memoriam ab aliqua regione admonitus reducitur; tamen repositum
433 9, 77, 8 | Deinde ipsum Marcellinum admonuit non esse inhumanum, quemadmodum
434 15, 94, 24 | inquit 'efficient monitiones admotae gravibus vitiis. ' Ne medicina
435 15, 95, 69 | inpavidus et primus incessens admotos iam exercitus Alpibus civilique
436 2, 13, 11 | vicinum periculum vel prope admotum aut subsistat aut desinat
437 7, 64, 8 | antiquis; quomodo autem admoveantur aut quando nostri operis
438 5, 47, 15 | Quid ergo? omnes servos admovebo mensae meae? ' Non magis
439 7, 67, 13 | pectori purissimas manus admoventem et vulnera parum alte demissa
440 15, 95, 4 | ingenium est; aliquando frustra admoventur, si animum opiniones obsident
441 14, 91, 13 | ergo atque eiusmodi solacia admoveo Liberali nostro incredibili
442 5, 49, 4 | cursus apparet, sive quia admoveri lineas sentio, sive quia
443 15, 95, 38 | conspectu posuisse propiusque admovisse nisi usurae manus expediuntur.
444 4, 33, 2 | nostrae, sed <in> illo magis adnotantur quia rarae interim interveniunt,
445 20, 120, 9 | egregium opus fecerat, coepimus adnotare quis rem aliquam generoso
446 15, 94, 8 | mediam partem nec bonis adnumerandam nec malis, monitorem non
447 16, 100, 9 | quos non magis philosophiae adnumerare possis quam historiae, et
448 11-13, 88, 22 | atque aurium tendunt; his adnumeres licet machinatores qui pegmata
449 1, 11, 1 | colligebat, verecundiam, bonum in adolescente signum, vix potuit excutere;
450 2, 13, 17 | quae mihi et laudare et adoptare permisi. Vale. ~
451 11-13, 88, 40 | Homeri ab omnibus civitatibus adoptatus, aiebat Homerum utraque
452 7, 67, 11 | gratulantium coetu, sed adorantium venerantiumque celebrantur. ~
453 11-13, 86, 1 | iacens haec tibi scribo, adoratis manibus eius et ara, quam
454 19, 115, 4 | vultus benignitate productus adoret ac supplicet, et diu contemplatus
455 5, 52, 13 | populo placere: philosophia adoretur. ~14.
456 9, 76, 32 | adicimus illi et ea quibus adornatus est. Atqui cum voles veram
457 3, 22, 10 | adhuc enim alienas sarcinas adoro: 'nemo non ita exit e vita
458 15, 94, 22 | tamquam ne avide cibos adpetant, ut lassitudinem vitent.
459 15, 94, 66 | sequeretur, tot pericula putas adpetisse virtutis instinctu? Marius
460 15, 94, 74 | Tunc adpetita formidant et quae illos
461 15, 95, 57 | reponuntur et inter missa adpetitaque alternis fluctuantur. ~58.
462 20, 124, 3 | parent? his enim tradidistis adpetitionis et fugae arbitrium. ~4.
463 19, 112, 2 | surculum aut non alet nec adplicabit sibi nec in qualitatem eius
464 17-18, 105, 5 | potentem potentes sunt, quibus adplicari expediet, non inplicari,
465 15, 95, 55 | etiam quam ceteras nobis adplicemus; sed nil aget si ignoramus
466 19, 115, 1 | illa quae senseris magis adplices tibi et velut signes. ~2.
467 15, 95, 72 | ante ipsius Iovis cellam adposita conviviis vasa fictilia.
468 11-13, 87, 27 | possum; lucrum istud non est adpositum sceleri sed immixtum. ~28.
469 11-13, 86, 18 | prodire patitur ac solum adprendere, quas necesse est cereas
470 11-13, 87, 1 | facie videtur, cum volueris, adprobabo, immo etiam si nolueris.
471 17-18, 102, 29| esse testes ait; illis nos adprobari, illis in futurum parari
472 19, 114, 2 | aut in altero fuit, sed adprobata est et recepta. ~3.
473 20, 123, 10 | tamquam ephemeridem patri adprobaturus: non est istud vivere sed
474 19, 113, 18 | ambulo cum hoc mihi dixi et adprobavi hanc opinionem meam; oportet
475 16, 99, 5 | est certissimo excidere? Adquiescamus iis quae iam hausimus, si
476 9, 78, 3 | dixero, haec ipsa quibus adquiescebam medicinae vim habuisse;
477 20, 123, 4 | lassitudo mea sibi ipsa adquiescit: non unctores, non balineum,
478 14, 92, 1 | conveniet externa corpori adquiri, corpus in honorem animi
479 15, 95, 3 | quos divitiae per summum adquisitae sudorem male habent, inter
480 19, 114, 21 | labra pressius tondent et adradunt servata et summissa cetera
481 20, 123, 13 | ambitio, cetera blanda et adridentia: fugat labor, mors, dolor,
482 11-13, 86, 16 | necesse fuit deprehendere, adscribam: ~vere fabis satio est;
483 4, 33, 1 | epistulis sicut prioribus adscribi aliquas voces nostrorum
484 5, 50, 1 | enim locis et temporibus adscribimus; at illa, quocumque transierimus,
485 19, 110, 8 | quibus hoc falso sit nomen adscriptum, si quaesierit de honestis
486 20, 122, 12 | Vinicii comes, cenarum bonarum adsectator, quas inprobitate linguae
487 15, 95, 36 | probi magnosque profectus adsecuti sunt dum nudis tantum praeceptis
488 20, 118, 6 | Cui enim adsecuto satis fuit quod optanti
489 17-18, 101, 3 | spe iacentiusque in noctem adsedisset, cum hilaris cenasset, genere
490 17-18, 102, 13| iudicia sunt. Difficiles adsensus, dubia omnia invenies, levia,
491 11-13, 84, 7 | ibunt, non in ingenium. Adsentiamur illis fideliter et nostra
492 17-18, 109, 4 | eius incitando, tristitiae adsentiendo, voluptates laudando; et
493 19, 113, 19 | prudentiam esse: quomodo adsentietur 'oportet me ambulare'? Hoc
494 6, 59, 11 | sapientissimos adfirmantibus adsentimur, cum sciamus illos saepe
495 17-18, 102, 13| apud hos falsa sunt quibus adsentiuntur. Numquam autem falsis constantia
496 20, 123, 13 | Quod adsequi poterimus si scierimus duo
497 20, 121, 6 | verborum velocitatem gestus adsequitur: quod illis ars praestat,
498 10, 83, 4 | cadunt. Sed iam vix illum adsequor currentem et intra paucissimos
499 14, 90, 7 | concesserim, nec illi fabricae adseram gloriam. 'Illa' inquit '
500 17-18, 104, 16| servitute in libertatem adseritur. Quamdiu quidem nescieris
501 8, 73, 9 | quem non ad arma illum nec adservandas vigilias nec ad tuenda moenia
|