74-adser | adsic-antic | antip-caede | caela-coepe | coepi-conie | conis-culin | culme-deser | desid-divis | divit-erudi | erueb-exste | exsti-forti | fortu-hosti | human-indul | induo-instr | insul-lateb | laten-marti | marul-narra | narre-occur | oclif-percu | perda-porto | posce-propo | propr-redun | redux-saevo | saevu-solit | solle-sumpt | supel-tract | trada-veren | vereo-zmara
bold = Main text
Lib. Ep. Par. grey = Comment text
502 11-13, 85, 29 | sentiat, repetitur et per adsiccata vulnera recens demittitur
503 16, 99, 20 | lacrimas propter circumstantem adsidentemque aut contineas aut exprimas:
504 15, 95, 42 | dignum. Amico aliquis aegro adsidet: probamus. ~43.
505 15, 95, 39 | quod oportet: non faciet adsidue, non faciet aequaliter;
506 17-18, 108, 5 | Pertinacissimos quidem et adsiduos, quos ego non discipulos
507 10, 81, 24 | delectat, quod immortale est et adsiduum. Illa contemnit quibus laesus
508 9, 76, 31 | chlamydem in scaena fabulae adsignant: cum praesente populo lati
509 14, 90, 27 | opifex. Quid illi tam parvola adsignas? artificem vides vitae.
510 19, 110, 2 | interim illud scito, sive adsignati sumus sive neglecti et fortunae
511 15, 95, 69 | ferens obvium, non alium illi adsignaverim vultum, non alium habitum. ~
512 19, 113, 26 | illis facies tamquam pictor adsigno. Haec disputamus attractis
513 9, 75, 5 | parata est aut parvo constat, adsit et res pulcherrimas prosequatur:
514 16, 100, 7 | modum et ad unum exemplar adstricta sunt. ~8.
515 15, 94, 23 | avaritiam relaxatam, puta adstrictam esse luxuriam, temeritati
516 20, 123, 13 | dolor, ignominia, victus adstrictior. Debemus itaque exerceri
517 1, 8, 10 | dici non paulo melius et adstrictius memini: ~non est tuum fortuna
518 17-18, 106, 5 | nobis mutent, an frontem adstringant, an faciem diffundant, an
519 1, 12, 6 | totam pueritiam ambitu suo adstringit; est deinde per se annus
520 19, 110, 5 | Sed quare istuc malum adstringo? Non est quod quicquam timendum
521 17-18, 108, 10| numeri et egregium sensum adstrinxere certi pedes, eadem illa
522 5, 48, 5 | a vero nascens mendacium adstrinxero, non potero a fugiendis
523 3, 24, 17 | grave corporis mei pondus adstrinxit. Moriar: hoc dicis, desinam
524 20, 123, 1 | dum nihil ipse indignando adstruas. ~2.
525 17-18, 101, 11| debilem pede coxo, ~tuber adstrue gibberum, ~lubricos quate
526 14, 92, 10 | Fortissimae rei inertissima adstruitur, severissimae parum seria,
527 15, 94, 20 | paulatim claram lucem pati adsuesce. Non est quod post cibum
528 20, 123, 3 | Necessarium est parvo adsuescere: multae difficultates locorum,
529 9, 78, 11 | molestum est' inquit 'carere adsuetis voluptatibus, abstinere
530 9, 76, 34 | putaverant aspera fortius, cum adsuevere, patiuntur. ~35.
531 9, 78, 10 | corporis male habet: non adsueverunt animo esse contenti; multum
532 10, 82, 15 | eripere et nos ex hac cui adsuevimus rerum copia educere. Illa
533 19, 114, 10 | Cum adsuevit animus fastidire quae ex
534 17-18, 107, 11| nulla parendi mora est; ~adsum inpiger. Fac nolle, comitabor
535 17-18, 109, 15| explicabitque qui aliquem sibi adsumpserit. Quaeret itaque aut perfectum
536 9, 75, 10 | qui pro illa sapientiam adsumpsit. ~11.
537 20, 120, 9 | Haec nos similitudo coegit adtendere et distinguere specie quidem
538 15, 94, 25 | interdum enim scimus nec adtendimus. Non docet admonitio sed
539 14, 92, 10 | animal iners ac marcidum adtexitur. Illa utcumque altera quies
540 9, 79, 5 | sollemnem omnibus poetis locum adtingas? Quem quominus Ovidius tractaret,
541 11-13, 87, 33 | inritantem tantum animos sed adtrahentem; speciem enim boni offundunt
542 20, 118, 8 | est: subrepit, sollicitat, adtrahit. ~9.
543 9, 78, 15 | nunc hoc plerique faciunt, adtrahunt in se ruinam cui obstandum
544 14, 90, 23 | expectat; deinde utriusque adtritu grana franguntur et saepius
545 19, 110, 15 | cupiditatis istinc effero quam adtuleram. Contempsi divitias, non
546 11-13, 85, 27 | iniuriam et quidquid aliud adtuleris: inter lymphatos metus numerat.
547 17-18, 102, 25| etiam ex eo quod ad vitam adtulisti pars magna ponendo est:
548 19, 116, 5 | committamus nec formae nec adulationi nec ullis rebus blande trahentibus. ' ~
549 9, 77, 5 | sibi suasisset, aut, quia adulator et blandus, id consilium
550 20, 123, 9 | seria patitur intendi, sic adulatorum et prava laudantium sermo
551 20, 121, 15 | infanti, alia puero, <alia adulescenti>, alia seni: omnes ei constitutioni
552 19, 116, 5 | videtur Panaetius respondisse adulescentulo cuidam quaerenti an sapiens
553 1, 10, 1 | epistula feci, cum vidisset adulescentulum secreto ambulantem, interrogavit
554 4, 34, 1 | quae tenera formaverunt adulta subito vident? ~2.
555 16, 97, 6 | inpune tulit ante iudicium adulter, in iudicio leno, qui damnationem
556 5, 51, 12 | Catonem, ut praenavigantes adulteras dinumeraret et tot genera
557 16, 97, 3 | absolutione peccatum est: adulterii reus adulteria divisit nec
558 8, 71, 4 | honestum est, cetera falsa et adulterina bona sunt'. ~5.
559 3, 22, 4 | incidisti. Non est quod adulteriora nitaris, aut perdes excusationem
560 15, 94, 26 | uxorum; scis ut illi nil cum adultero, sic tibi nil esse debere
561 17-18, 104, 20| incendent libidines tuas adulterorum sodalicia. ~21.
562 9, 79, 3 | et herbida, nihil flammis adurentibus sed tantum vi remissa ac
563 14, 90, 12 | invenerint, cum incendio silvarum adusta tellus in summo venas iacentis
564 19, 115, 8 | ex Africae solitudinibus advectae porticum aliquam vel capacem
565 19, 110, 14 | sed ultra finem hostium advectas; hinc puerorum perspicuos
566 8, 70, 23 | Cum adveheretur nuper inter custodias quidam
567 19, 114, 9 | prima ponantur, ut quae advenientibus dabantur exeuntibus dentur. ~
568 4, 32, 3 | hostis instaret, si equitem adventare suspicareris ac fugientium
569 4, 30, 1 | haec et diu discenda, cum adventat hora illa inevitabilis,
570 16, 98, 1 | Fragilibus innititur qui adventicio laetus est: exibit gaudium
571 5, 42, 9 | Hoc periturum est. ' Nempe adventicium fuit; tam facile sine isto
572 9, 77, 1 | nuntiare secuturae classis adventum: tabellarias vocant. Gratus
573 10, 82, 17 | His adversantibus quae nobis offundit longa
574 3, 22, 1 | capere consilium: aliquid adversarii vultus, aliquid manus mota,
575 4, 30, 5 | pugna timidissimus iugulum adversario praestat et errantem gladium
576 11-13, 86, 21 | quemadmodum Aegialus me sibi adversarium paravit, sic ego parem te
577 8, 71, 25 | sibi videri qui omnia rerum adversarum onera rigida cervice sustollat,
578 1, 12, 4 | mihi senectus mea quocumque adverteram apparuit. Complectamur illam
579 15, 94, 25 | Non docet admonitio sed advertit, sed excitat, sed memoriam
580 20, 120, 13 | tenebris lumen effulsit advertitque in se omnium animos, cum
581 2, 17, 2 | minima descendat. Mihi crede, advoca illam in consilium: suadebit
582 3, 29, 5 | Faciet quod solet: advocabit illas facetias quae risum
583 16, 99, 14 | hoc totam putem virtutem advocandam. Non est dolor iste sed
584 3, 22, 9 | placuit, in hoc autem unum advocationem petis, ut sine perpetua
585 17-18, 109, 14| an in consilium aliquem advocaturus. Quod facere illi necessarium
586 8, 72, 6 | praestat - saepe ad eundem qui advocaverat excitatur: <animus>semel
587 17-18, 102, 14| bonorum a bonis redditam, non advocem referunt sed ad sententiam.
588 9, 78, 5 | vinum quando virium causa advoces, quando intermittas ne inritet
589 15, 94, 24 | totas in hoc vires suas advocet, duram iam et veterem animis
590 3, 22, 5 | consilium non venio tantum sed advoco, et quidem prudentiores
591 20, 123, 16 | minima et contemptissima advolant. Gloria vanum et volubile
592 17-18, 101, 4 | longas inchoantium: emam, aedificabo, credam, exigam, honores
593 11-13, 88, 28 | superficiaria est, in alieno aedificat; accipit prima, quorum beneficio
594 14, 89, 21 | montium educta, cum multa aedificaveritis, cum ingentia, tamen et
595 2, 20, 3 | numquid cenes frugaliter, aedifices luxuriose; unam semel ad
596 1, 12, 1 | et querebar de impensis aedificii dilabentis. Ait vilicus
597 11-13, 86, 4 | utrimque subrectas, cisternam aedificiis ac viridibus subditam quae
598 11-13, 86, 10 | quae scires Catonem tibi aedilem aut Fabium Maximum aut ex
599 11-13, 86, 10 | Nam hoc quoque nobilissimi aediles fungebantur officio intrandi
600 4, 41, 1 | elevandae manus nec exorandus aedituus ut nos ad aurem simulacri,
601 14, 89, 20 | trans Hadriam et Ionium Aegaeumque vester vilicus regnat, nisi
602 11-13, 86, 14 | inputabis, in qua didici ab Aegialo, diligentissimo patre familiae (
603 11-13, 86, 21 | non cogito, ne quemadmodum Aegialus me sibi adversarium paravit,
604 15, 94, 13 | debemus aut percurare mentem aegram et vitiis liberare aut vacantem
605 6, 56, 7 | atque illuc, somnum inter aegritudines levem captans; quae non
606 15, 95, 19 | redundant. Inde tam novo aegrotamus genere quam vivimus. ~20.
607 9, 78, 6 | perire. Morieris, non quia aegrotas, sed quia vivis. Ista te
608 15, 95, 22 | sanguinem mittere et diutinam aegrotationem balneo sudoribusque laxare,
609 14, 91, 18 | contigerit inter homines mora) et aegrotes et perdas aliquid et pereas. ~
610 5, 51, 13 | latronum more, quos 'philÍtas' Aegyptii vocant, in hoc nos amplectuntur,
611 19, 115, 8 | maculae columnarum, sive ex Aegyptiis harenis sive ex Africae
612 8, 71, 9 | orbem: aliqua pars eius in Aegypto, aliqua in Africa, aliqua
613 20, 124, 23 | scilicet emendatus ac purus, aemulator dei, super humana se extollens,
614 17-18, 104, 23| passibus licet sequitur aemulaturque; profert se, laudari et
615 6, 59, 18 | gaudium quod deos deorumque aemulos sequitur non interrumpitur,
616 7, 67, 9 | hunc, paternae virtutis aemulus, conceptis sollemnibus aciam
617 10, 82, 7 | micat; ~nunc animis opus, Aenea, nunc pectore firmo'. ~8.
618 11-13, 84, 10 | canentium implevit et cavea aeneatoribus cincta est et ex pulpito
619 8, 74, 15 | virium illis maior est et aequabilior firmitas: sequitur ut multo
620 2, 15, 2 | umquam opimi bovis nec pondus aequabis. Adice nunc quod maiore
621 20, 121, 20 | quidquid natura tradit et aequale omnibus est et statim. ~
622 9, 79, 9 | sapientes, pares erunt et aequales. Habebit unusquisque ex
623 9, 79, 9 | agitur, quod beatum facit, aequalest in omnibus. ~10.
624 14, 90, 22 | cum pervenit in ventrem, aequali eius fervore concoquitur;
625 7, 66, 15 | prudenter, aeque honeste; ergo aequalia sunt bona, ultra quae nec
626 4, 33, 4 | educere aliquid ex tanta rerum aequalium multitudine: ~pauperis est
627 4, 30, 8 | Mors necessitatem habet aequam et invictam: quis queri
628 16, 99, 9 | Intervallis distinguimur, exitu aequamur. Hoc quod inter primum diem
629 7, 66, 13 | liberalitas, constantia, aequanimitas, tolerantia; omnibus enim
630 17-18, 108, 25| rapidissimae rei possimus aequare? Meliora praetervolant,
631 15, 95, 20 | quoque virilium incommoda aequarunt. ~21.
632 3, 24, 9 | ad alia ignavos in hac re aequasse animum fortissimorum, sicut
633 15, 95, 20 | nam cum virorum licentiam aequaverint, corporum quoque virilium
634 19, 114, 19 | dum inter arma civilia aequi bonique famas petit'. Arruntius
635 16, 99, 6 | desiderantem. Eo itaque aequiore animo esse debemus quod
636 7, 65, 22 | dum haeremus, non erimus aequis partibus socii: animus ad
637 10, 81, 20 | speciem iniuriae potero, aequissimo animo ad honestum consilium
638 17-18, 107, 6 | omnibus latum est. Imperetur aequitas animo et sine querella mortalitatis
639 4, 30, 8 | est? prima autem pars est aequitatis aequalitas. Sed nunc supervacuum
640 15, 93, 2 | Utrum, obsecro te, aequius iudicas, te naturae an tibi
641 11-13, 85, 4 | iter, celeres nec tingueret aequore plantas. ~Haec est pernicitas
642 15, 93, 1 | qua omnibus: multos inveni aequos adversus homines, adversus
643 3, 26, 8 | clausulam, sed conficienda sunt aera et huic epistulae viaticum
644 10, 81, 9 | nullum nobis placuit quod aeri alieno convenit verbum. ~
645 19, 117, 21 | inrupi. Doce quomodo feram aerumnam sine gemitu meo, felicitatem
646 9, 80, 6 | esse miseros, sed inter aerumnas cor ipsum exedentes necesse
647 19, 115, 7 | Rursus aeque malitiam et aerumnosi animi veterum perspiciemus,
648 7, 67, 1 | frigore; vix media regelatur aestate. Itaque maior pars in vestimentis
649 5, 47, 15 | bubulcum. Non ministeriis illos aestimabo sed moribus: sibi quisque
650 4, 40, 11 | circumspicit et aestimat praebetque aestimandum.~12.
651 14, 89, 14 | suum cuique distribuens et aestimans quanto quidque dignum sit,
652 1, 12, 11 | iurant nec quid dicatur aestimant, sed a quo, sciant quae
653 20, 123, 4 | Aestimari non potest quantam voluptatem
654 14, 90, 34 | quanti quidque esset vera aestimatione perpendit; damnavit mixtas
655 9, 76, 32 | cum voles veram hominis aestimationem inire et scire qualis sit,
656 11-13, 87, 5 | stupetis ad supervacua, neminem aestimatis suo. Cum ad patrimonium
657 15, 95, 58 | sagacitas sensuum -- haec omnia aestimatorem desiderant. Scire liceat
658 11-13, 87, 37 | dicitur a maiore sui parte aestimatum: bonum ad unum sapientem
659 8, 74, 27 | rectum est nec magnitudine aestimatur nec numero nec tempore;
660 14, 92, 13 | autem umquam vestimenta aestimavit arcula? nec bonum nec malum
661 10, 81, 8 | utrique par pretium: pluris aestimo beneficium quam iniuriam.
662 14, 91, 5 | hibernisque maiores agitur aestiva tranquillitas. Sine hoste
663 15, 95, 25 | fuerunt? Quid? tu illam aestivam nivem non putas callum iocineribus
664 14, 90, 17 | est tamen calorem solis aestivi umbra crassiore propellere. '
665 17-18, 104, 15| observatione naturam, sive ut Nilus aestivo incremento tumet, sive ut
666 3, 24, 26 | edam> esuriam, algebo aestuabo. Nullius rei finis est,
667 8, 74, 8 | fortuna desuper iactat: aestuamus miseri, distringimur, multas
668 17-18, 107, 7 | Aestas calores refert: aestuandum est. Intemperies caeli valetudinem
669 1, 11, 2 | aliter quam fatigatis et aestuantibus solet, quibusdam tremunt
670 15, 95, 21 | rodunt, solacium stomachi aestuantis. Libidine vero ne maribus
671 15, 94, 61 | saeculis et per aliquot aetates tuta prosternant, qui aequum
672 11-13, 84, 10 | praecepta sint, multarum aetatum exempla, sed in unum conspirata. ~
673 14, 90, 29 | initia deinde rerum redit aeternamque rationem toti inditam et
674 17-18, 102, 26| tamquam extremum reformidas aeterni natalis est. Depone onus:
675 11-13, 88, 33 | de futuris, de caducis de aeternis, de tempore. De quo uno
676 17-18, 107, 8 | mergitur: contrariis rerum aeternitas constat. ~9.
677 17-18, 102, 29| futurum parari iubet et aeternitatem proponere. Quam qui mente
678 6, 57, 9 | est, nec quicquam noxium aeterno est. Vale. ~
679 11-13, 85, 41 | custos, elephantum minimus Aethiops iubet subsidere in genua
680 15, 95, 65 | causarum inquisitionem, aetiologian quam quare nos dicere non
681 9, 79, 9 | proprias dotes: alius erit affabilior, alius expeditior, alius
682 2, 19, 7 | minora erunt omnia, sed affatim implebunt: atnunc plurima
683 1, 7, 1 | longa imbecillitas usque eo affecit ut nusquam sine offensa
684 5, 42, 6 | Hoc itaque in his quae affectamus, ad quae labore magno contendimus,
685 6, 57, 4 | hoc timor, sed naturalis affectio inexpugnabilis rationi. ~
686 6, 59, 1 | demonstrandam animi hilarem affectionem. ~2.
687 3, 29, 8 | quoniam quidem graviter affectis sanitatis loco est bona
688 4, 35, 3 | sed qualem velis videas. Affer itaque te mihi, ingens munus,
689 6, 58, 35 | nec officientem animo. Non afferam mihi manus propter dolorem:
690 4, 30, 6 | mortis quam perturbationem afferat optime tibi hi dicent qui
691 5, 50, 1 | itaque putavi ab eo qui afferebat quid ageres quaerere. Valde
692 2, 14, 16 | At aliquid vexationis afferet, aliquid adversi. ' Non
693 7, 65, 1 | intervenerunt amici qui mihi vim afferrent et tamquam aegrum intemperantem
694 1, 6, 4 | non potes quantum momenti afferri mihi singulos dies videam. '
695 7, 66, 27 | quoque opera sua quae videt affici et premi non magis amat,
696 7, 67, 2 | esse mihi videor et sic afficior animo tamquam tibi non rescribam
697 8, 74, 23 | exstincta caecitate nos afficit; non tantum velocitas perit
698 6, 53, 7 | evenit in his morbis quibus afficiuntur animi: quo quis peius se
699 1, 11, 8 | utilem ac salutarem, quam te affigere animo volo: 'aliquis vir
700 5, 42, 5 | Meministi, cum quendam affirmares esse in tua potestate, dixisse
701 2, 16, 2 | apud me pluribus verbis aut affirmatione tam longa: intellego multum
702 6, 58, 14 | transeunt, quaedam solo affixa radicibus aluntur, crescunt.
703 7, 67, 2 | senectuti quod me lectulo affixit: quidni gratias illi hoc
704 8, 72, 5 | Aliquo, inquam, incommodo afflatur; maximum autem illud bonum
705 7, 66, 38 | tabescere et adversa valetudine affligi contra naturam est, sed
706 1, 7, 7 | simplici rubiginem suam affricuit: quid tu accidere his moribus
707 7, 66, 20 | atque opprimit; et quocumque affulsit, ibi quidquid sine illa
708 1, 11, 3 | gravissimis quoque viris subitus affunditur. Magis quidem in iuvenibus
709 11-13, 86, 1 | In ipsa Scipionis Africani villa iacens haec tibi scribo,
710 17-18, 108, 33| versus et in primis illos de Africano scriptos: ~cui nemo civis
711 14, 90, 23 | serviret arbitrio. ' Non multum afuit quin sutrinum quoque inventum
712 7, 66, 26 | sic properat quemadmodum Agamemnon ad Mycenarum nobiles muros;
713 3, 24, 7 | patriae libertate pugnavi, nec agebam tanta pertinacia ut liber,
714 15, 94, 61 | cum agere alios visi sunt, agebantur. ~62.
715 15, 94, 62 | Agebat infelicem Alexandrum furor
716 14, 90, 42 | noctium, mundus in praeceps agebatur, silentio tantum opus ducens.
717 7, 66, 22 | Agedum pone ex alia parte virum
718 11-13, 88, 11 | Quid mihi prodest scire agellum in partes dividere, si nescio
719 15, 94, 47 | oportet et quod didicisti agendo confirmes. Quod si est,
720 8, 71, 12 | omnium contextus, quamvis deo agente ducatur; non semper tenebit
721 11-13, 87, 9 | multum ante se pulveris agentem! Hic sine dubio cultior
722 15, 95, 44 | fuerit, talia erunt quae agentur, quae cogitabuntur; qualia
723 7, 68, 12 | non in conspectu mortis ageremus! Sed nunc quoque non moramur;
724 3, 28, 5 | peregrinaris sed erras et ageris ac locum ex loco mutas,
725 14, 89, 21 | quod manu feceritis, mare agetis introrsus. Omnibus licet
726 15, 94, 61 | prosternant, qui aequum arcibus aggerem attollant et muros in miram
727 4, 36, 6 | quomodocumque res cedunt; cui sive aggeruntur vulgaria bona, supra res
728 3, 25, 3 | nec ullum tempus aggrediendi fuit melius quam hoc, dum
729 5, 51, 6 | proposuerit quantum operis aggressus sit, sciet nihil delicate,
730 8, 74, 16 | transfertur ad sensus, qui agiliores sunt animalibus mutis. Non
731 2, 15, 2 | animus eliditur et minus agilis est. Itaque quantum potes
732 17-18, 101, 4 | et mari et terra pecuniam agitabat, qui ad publica quoque nullum
733 17-18, 104, 10| suspiciones; vanis semper agitaberis. Quid enim proderit~evasisse
734 8, 74, 31 | eius mutabitur et vultus agitabitur et artus refrigescent? et
735 17-18, 108, 27| idoneum est laboribus, idoneum agitandis per studia ingeniis [est]
736 20, 119, 5 | immitterem, quod publicum agitarem, quas arcesserem merces.
737 15, 94, 26 | Quaecumque salutaria sunt saepe agitari debent, saepe versari, ut
738 11-13, 86, 18 | haerentes levis quoque revellat agitatio. Rapum autem arboris antequam
739 17-18, 109, 2 | movet. Opus est et sapienti agitatione virtutum; ita quemadmodum
740 17-18, 108, 22| mihi consuetudo sed dulcis. Agitatiorem mihi animum esse credebam
741 4, 30, 10 | quomodo manifesti ornari solet agitatorum laetitia cum septimo spatio
742 17-18, 101, 8 | inexplicabili formidine agitatur. ~9.
743 1, 7, 5 | eos redundare qui faciunt? Agite dis immortalibus gratias
744 6, 56, 7 | quaeritur, cuius aures ne quis agitet sonus, omnis servorum turba
745 17-18, 108, 24| properamus relinquemur; agit nos agiturque velox dies; inscii rapimur;
746 6, 56, 13 | arietata inter<se> arma agminis densi, non urbis impulsae
747 1, 5, 5 | omnes vitam nostram sed agnoscant. ~6.
748 4, 40, 1 | epistulae impressa praestat, agnoscere. ~2.
749 7, 66, 44 | aequat inter se quidquid agnoscit. ~45.
750 14, 89, 3 | in maius crevit facilius agnoscitur si discessit in partes,
751 4, 31, 1 | Agnosco Lucilium meum: incipit quem
752 11-13, 87, 38 | interrogationem nostri non agnoscunt, Peripatetici et fingunt
753 3, 29, 11 | oportet: non probabunt nisi agnoverint. Multo autem ad rem magis
754 8, 73, 11 | quae vellem calamo permisit agresti, ~quanti aestimamus hoc
755 17-18, 109, 8 | instructus omnibus rebus agricola ab alio instrui quaerit?
756 14, 90, 39 | quod perdidit, licet agros agris adiciat vicinum vel pretio
757 11-13, 88, 11 | hilaris amittam. 'Paterno agro et avito' inquit 'expellor. ' ~
758 19, 117, 21 | me ex transverso feriunt aguntque procul a me repellam, quomodo
759 14, 92, 12 | honestae sunt, non ipsa quae aguntur. ~13.
760 14, 90, 8 | Quid ais? philosophia homines docuit
761 14, 92, 29 | habet mobilem ad prava, illa aitarens malitia et ea agitata abest [
762 9, 78, 21 | et acies dant argumenta alacris animi indomitique terroribus:
763 6, 57, 6 | conspectum redditae lucis alacritas rediit incogitata et iniussa.
764 15, 95, 11 | natura creet res, auctet alatque, ~quoque eadem rursus natura
765 20, 123, 1 | incommodo magis quam longo in Albanum meum multa nocte perveni:
766 20, 122, 4 | est: languidi et e vani di albent, et in vivis caro morticina
767 20, 122, 15 | Pedonem Albinovanum narrantem audieramus (erat
768 6, 58, 12 | Romanos, Parthos; colorum, albos, nigros, flavos; habet singulos,
769 6, 58, 2 | ilicibusque virentem~plurimus Alburnum volitans, cui nomen asilo~
770 6, 55, 6 | receptus euripi modo dividit, alendis piscibus, etiamsi assidue
771 20, 121, 2 | Aliud ad hominem alendum pertinet, aliud ad exercendum,
772 4, 30, 11 | distraheretur a corpore. 'Ignis qui alentem materiam occupavit aqua
773 6, 60, 2 | quasi] ita nondum ipsi alere nos possumus? Quamdiu sationibus
774 8, 70, 6 | tamquam ferum aliquod animal aleretur, suadenti cuidam ut abstineret
775 19, 112, 2 | recipiet surculum aut non alet nec adplicabit sibi nec
776 10, 83, 19 | Refer Alexandri Macedonis exemplum, qui
777 17-18, 102, 21| accipit patriam, Ephesum aut Alexandriam aut si quod est etiam nunc
778 11-13, 86, 6 | orbibus refulserunt, nisi Alexandrina marmora Numidicis crustis
779 9, 77, 1 | Subito nobis hodie Alexandrinae naves apparuerunt, quae
780 9, 77, 2 | esse contentae: si parum Alexandrinarum insigne [indicium] est. ~
781 9, 77, 1 | et ex ipso genere velorum Alexandrinas quamvis in magna turba navium
782 3, 24, 26 | dormiam, <edam> esuriam, algebo aestuabo. Nullius rei finis
783 17-18, 107, 7 | Hiems frigora adducit: algendum est. Aestas calores refert:
784 19, 117, 18 | et aestuare malum sit? si algor malum est, malum sit algere?
785 20, 118, 16 | adiectio et novam illis aliamque quam in qua fuerunt condicionem
786 5, 49, 8 | perdidisti; cornua ergo habes' aliaque ad exemplum huius acutae
787 11-13, 88, 34 | in alias animalium formas aliasque coniectus, an non amplius
788 16, 99, 13 | proiecit; aspice illos qui suam alienamque libidinem exercent mutuo
789 11-13, 87, 31 | contrahunt, et usque eo mentem alienant ut fama pecuniae nos etiam
790 3, 22, 10 | inquis. Epicuri; adhuc enim alienas sarcinas adoro: 'nemo non
791 10, 82, 15 | Illa quoque res morti nos alienat, quod haec iam novimus,
792 9, 78, 9 | sed si incitatior est, in alienationem soporemque convertitur. ~
793 11-13, 85, 24 | timebit? istuc dementis alienatique, non fortis est. Ille vero'
794 14, 89, 19 | proficere ubi in corpore alienato dolorem tactus expressit.
795 17-18, 108, 22| iuventae tempus inciderat: alienigenatum sacra movebantur et inter
796 10, 83, 16 | secretum quidem; quod suum alienumque est pariter effundunt. ' ~
797 17-18, 102, 28| necessariisque cohaerebit alienus iam hinc altius aliquid
798 | aliisque
799 19, 117, 19 | natura quaeramus, de siderum alimento, de his tam variis stellarum
800 17-18, 108, 18| Hic homini satis alimentorum citra sanguinem esse credebat
801 14, 92, 1 | ministras, per quas movemur alimurque, propter ipsum principale
802 17-18, 107, 2 | mors! ', id est mentiaris. Alioloco comitem relinques, alio
803 11-13, 87, 8 | caelata? ~Instratos ostro alipedes pictisque tapetis: ~aurea
804 6, 56, 2 | aliud, rectae voces sunt, alipilum cogita tenuem et stridulam
805 11-13, 85, 38 | prodesse prohibetur cum illum aliquae necessitates premunt. Propter
806 14, 90, 3 | homines consortium. Quod aliquamdiu inviolatum mansit, antequam
807 | aliquibus
808 | aliquotiens
809 20, 124, 22 | inquam, vires corporis alis et exerces? Pecudibus istas
810 8, 72, 9 | extollitur ac modo in caelum allevatur, modo defertur ad terram.
811 1, 8, 4 | fortuna sed cernulat et allidit. ~5.
812 3, 24, 17 | natum putabo quo mittar. Alligabor: quid enim? nunc solutus
813 6, 55, 2 | cum harenis, quae umore alligantur, sucus abscessit. ~3.
814 14, 90, 32 | inclinatorum medio saxo alligaretur. ' Hoc dicam falsum esse;
815 14, 91, 15 | summos imosque necessitas alligat, in gratiam cum fato revertere,
816 3, 26, 10 | Una est catena quae nos alligatos tenet, amor vitae, qui ut
817 9, 80, 9 | suspecta sunt: sive crus alligatum sive brachium aspiceres,
818 1, 7, 2 | imprimit aut nescientibus allinit. Utique quo maior est populus
819 6, 54, 6 | verbis locus non erat - alloqui me non desii; deinde paulatim
820 3, 26, 4 | venerit, ita me observo et alloquor: ~5.
821 8, 72, 10 | tertium eorum qui sapientiae alludunt, quam non quidem contigerunt,
822 1, 12, 7 | lucem et noctem, et in alternas mundi vices plura facit
823 5, 44, 5 | ex splendidis sordidisque alternata series. Non facit nobilem
824 15, 95, 31 | genus, gaudere sanguine alterno et bella gerere gerendaque
825 14, 90, 44 | Non tamen negaverim fuisse alti spiritus viros et, ut ita
826 5, 47, 6 | qui huic uni rei vivit, ut altilia decenter secet, nisi quod
827 19, 115, 4 | quis viderit hanc faciem altiorem fulgentioremque quam cerni
828 17-18, 108, 13| humani et illum sublimem altioremque humano fastigio credidi.
829 4, 41, 4 | dices, 'ista res maior est altiorque quam ut credi similis huic
830 7, 67, 8 | patrum Troiae sub moenibus altis~contigit oppetere! ~Quid
831 19, 110, 10 | et ultro dedit: nocitura altissime pressit. Nihil nisi de nobis
832 14, 91, 11 | relucebat erosit et quondam altissimos vertices, solacia navigantium
833 5, 51, 1 | videlicet quia ignis in altissimum effertur, sed etiam iacentia -,
834 19, 115, 9 | omnium istorum quos incedere altos vides bratteata felicitas
835 4, 34, 1 | sui capit voluptatem, si alumnum suum nemo aliter intuetur
836 11-13, 88, 19 | nec hae nec illae docent aluntve virtutem; quid enim prodest
837 19, 114, 5 | ripa comantibus'? Vide ut 'alveum lyntribus arent versoque
838 6, 60, 3 | insatiabilem nobis natura alvum dedit, cum tam modica corpora
839 15, 95, 68 | argutumque caput, brevis alvus obesaque terga, ~luxuriatque
840 8, 70, 18 | praecepimus nobis: omnis quos amabamus superstites fortuna servavit. ~
841 7, 63, 11 | videatur stultissimus? Quem amabas extulisti: quaere quem ames.
842 7, 66, 8 | quidquid tractavit, id amabile, conspicuum, mirabile facit.
843 2, 20, 7 | est autem vel ob hoc unum amanda paupertas, quod a quibus
844 17-18, 109, 10| alicuius paris sui amat amandasque invicem praestat. Similia
845 20, 123, 15 | quam usque aetatem iuvenes amandi sint. ' ~16.
846 20, 123, 16 | Superstitio error insanus est: amandos timet, quos colit violat.
847 3, 23, 10 | quod magis admireris: quid amante vivere desierunt quam inciperent.
848 17-18, 102, 18| qui laudor; quia natura me amantem omnium genuit, et bene fecisse
849 9, 78, 7 | valde dolere et diu; sic nos amantissima nostri natura disposuit
850 4, 31, 2 | sed omnes urbes. Surdum te amantissimis tuis praesta: bono animo
851 14, 91, 1 | dum hominem patriae suae amantissimum. Quae res effecit ut firmitatem
852 1, 9, 18 | Nihilominus cum sit amicorum amantissimus, cum illos sibi comparet,
853 1, 9, 11 | simile amicitiae affectus amantium; possis dicere illam esse
854 7, 66, 24 | appetitio. Non, puto, magis amares virum bonum locupletem quam
855 1, 9, 6 | veneficae carmine: si vis amari, ama'. Habet autem non tantum
856 7, 63, 5 | vino nimis veteri ipsa nos amaritudo delectat; cum vero intervenit
857 6, 55, 3 | enim offendisse illum quam amasse periculosum fuit -, exclamabant
858 14, 92, 33 | ut oneris necessarii non amator sed procurator est, nec
859 1, 9, 6 | ait, 'ego tibi monstrabo amatorium sine medicamento, sine herba,
860 5, 47, 18 | sat est. Qui colitur, et amatur: non potest amor cum timore
861 15, 94, 14 | alia pares, alia inferiores amaturo. ~15.
862 19, 116, 5 | cuidam quaerenti an sapiens amaturus esset. 'De sapiente' inquit '
863 7, 63, 9 | verentur ne dubium sit an amaverint; sera indicia affectus sui
864 1, 3, 2 | praecepta Theophrasti, cum amaverunt iudicant, et non amant cum
865 7, 63, 11 | Deinde ne unum quidem nimis amavit qui plus quam unum amare
866 19, 114, 8 | Hoc istae ambages compositionis, hoc verba
867 1, 7, 11 | et ille, quisquis fuit -ambigitur enim de auctore -, cum quaereretur
868 5, 45, 5 | exercent. Nectimus nodos et ambiguam significationem verbis illigamus
869 10, 83, 11 | nos intellegere noluit, ambiguitate verbi quaesiit locum fraudi,
870 1, 9, 2 | In ambiguitatem incidendum est, si exprimere '
871 5, 45, 9 | Si utique vis verborum ambiguitates diducere, hoc nos doce,
872 17-18, 108, 12| preme, hoc onera, relictis ambiguitatibus et syllogismis et cavillationibus
873 15, 94, 10 | mones quod obscurum est et ambiguum, probationibus adiuvandum
874 20, 119, 14 | Ambitiosa non est fames, contenta
875 14, 92, 8 | partes, alteram animosam, ambitiosam, inpotentem, positam in
876 1, 7, 3 | existimas dicere? Avari orredeo, ambitiosior, luxuriosior? immo vero
877 5, 50, 3 | erramus et dicimus, 'non ego ambitiosus sum, sed nemo aliter Romae
878 17-18, 104, 31| Atriden Priamumque et saevom ambobus Achillen; ~utrumque enim
879 6, 55, 11 | stude, mecum cena, mecum ambula: in angusto vivebamus, si
880 15, 94, 5 | perdit qui praecipit 'sic ambulabis, illo manum porriges'. Eodem
881 6, 55, 9 | aliquando una loquimur, ambulamus, consedimus, cum diducti
882 11-13, 87, 4 | rusticum est; mulae vivere se ambulando testantur; mulio excalceatus,
883 17-18, 103, 4 | arietant inter se nisi in eadem ambulantes via. ~5.
884 6, 55, 1 | fatigatus quam si tantum ambulassem quantum sedi; labor est
885 19, 113, 22 | confiteantur, deinde dicant ambulationem animal esse et quidem rotundum. ~
886 19, 114, 4 | narrari nunc debeat quomodo ambulaverit, quam delicatus fuerit,
887 17-18, 104, 2 | inpetro ut me fortius amet, <ame> inpetrat illa ut me diligentius
888 11-13, 85, 25 | contemnere. Aut si stulti et amentis est mala non timere, quo
889 2, 20, 7 | paupertas, quod a quibus ameris ostendet? O quando ille
890 7, 63, 11 | amabas extulisti: quaere quem ames. Satius est amicum reparare
891 16, 99, 3 | habueras quam maereres quod amiseras. ~4.
892 14, 91, 14 | maiora celsioraque quam amisere restituant. Sint utinam
893 16, 99, 1 | Marullo cum filium parvulum amisisset et diceretur molliter ferre
894 16, 98, 6 | amittet. In aequo est autem amissae rei <dolor> et timor amittendae. ~
895 1, 9, 5 | substituet alium in locum amissi. ~6.
896 1, 4, 6 | nullius autem rei facilior amissio est quam quae desiderari
897 8, 74, 30 | affligitur sapiens liberorum amissione, non amicorum; eodem enim
898 1, 4, 6 | adiuvat habentem nisi ad cuius amissionem praeparatus est animus;
899 16, 98, 11 | Quid ergo adversus has amissiones auxili invenimus? hoc, ut
900 16, 98, 10 | aliquid ipsos amittere, amissuri uno die omnia. Quidquid
901 7, 63, 7 | habui enim illos tamquam amissurus, amisi tamquam habeam. Fac
902 6, 58, 3 | simplicis illius verbi usus amissus est.~4.
903 8, 70, 10 | Scribonia, gravis femina, amita Drusi Libonis fuit, adulescentis
904 11-13, 88, 11 | volo quomodo totos hilaris amittam. 'Paterno agro et avito'
905 16, 98, 6 | amissae rei <dolor> et timor amittendae. ~7.
906 5, 42, 10 | quae cum plurimis lacrimis amittimus: scies non damnum in iis
907 17-18, 104, 2 | hoc beneficium aetatis amitto; venit enim mihi in mentem
908 9, 78, 8 | ipso dolore sensum doloris amittunt, sive quia spiritus naturali
909 4, 41, 3 | subita ex abdito vasti amnis eruptio aras habet; coluntur
910 3, 25, 1 | Utar libertate tota: non amo illum nisi offendo. 'Quid
911 6, 55, 8 | Vidi ego in villa hilari et amoena maestos, vidi in media solitudine
912 17-18, 104, 11| quam flere quod arboribus amoenis et domum tuam ornantibus
913 5, 51, 10 | oportet; effeminat animos amoenitas nimia, nec dubie aliquid
914 5, 42, 7 | pro illis esset danda, si amoenum aliquod fructuosumve praedium,
915 20, 120, 20 | inter simulationem virtutum amoremque vitiorum adsidua iactatio. [
916 19, 115, 14 | vultu micat, ~merito illa amores caelitum atque hominum movet. ~
917 15, 95, 38 | dare praecepta nisi prius amoveris obstatura praeceptis, non
918 17-18, 108, 26| Quemadmodum ex amphora primum quod est sincerissimum
919 9, 77, 16 | per vesicam tuam an mille amphorae transeant: saccus es. Quid
920 6, 58, 31 | modum deditus vino est qui amphoram exsiccat et faecem quoque
921 5, 45, 6 | discerne. Pro bonis mala amplectimur; optamus contra id quod
922 14, 89, 2 | animus totam molem eius amplectitur nec minus illam velociter
923 5, 51, 13 | Aegyptii vocant, in hoc nos amplectuntur, ut strangulent. Vale. ~
924 7, 66, 48 | quia ita res tulit, et amplexanda et laudanda et exaequanda
925 17-18, 106, 1 | res sequuntur: ipsi illas amplexantur et argumentum esse felicitatis
926 8, 71, 28 | sunt, non tantum fert sed amplexatur multoque audire mavult '
927 9, 75, 3 | osculantur; tamen in hoc quoque amplexu tam sancto et moderato satis
928 9, 76, 17 | illum confirmat, extollit, amplificat, bonum est; validiorem autem
929 20, 118, 16 | Quaedam amplificata in suo genere et in sua
930 9, 76, 17 | animum et excelsiorem et ampliorem facit virtus. Nam cetera
931 1, 9, 20 | inquit 'sua non videntur amplissima, licet totius mundi dominus
932 11-13, 84, 12 | tranquillissimasque res eius et simul amplissimas pete. ~13.
933 11-13, 86, 8 | totius diei solem fenestris amplissimis recipiant, nisi et lavantur
934 15, 93, 8 | Quaeris quod sit amplissimum vitae spatium? usque ad
935 19, 117, 19 | Etiam si quid evagari libet, amplos habet illa spatiososque
936 11-13, 86, 17 | cum rapo suo transtulit, amputatis radicibus, relicto tantum
937 1, 9, 4 | erit imminuto corpore et amputato tam laetus quam [in] integro
938 14, 90, 31 | esse quam fabulam. Ego nec Anacharsim auctorem huius rei fuisse
939 14, 90, 31 | Anacharsis' inquit 'invenit rotam figuli,
940 11-13, 88, 37 | vera, in his libidinosior Anacreon an ebriosior vixerit, in
941 3, 27, 7 | ut grammaticos haberet analectas. Cum dixisset Sabinus centenis
942 20, 120, 4 | tamquam usitato. Quae sit haec analogia dicam.~5.
943 20, 120, 4 | factarum inter se conlatio; per analogian nostri intellectum et honestum
944 17-18, 108, 30| de Servi matre dubitatur; Anci pater nullus, Numae nepos
945 3, 24, 14 | nuper servus meus, quam ancilla contempsit. Quid tu rursus
946 5, 47, 17 | aniculae servientem, dabo ancillulae divitem, ostendam nobilissimos
947 2, 21, 7 | locupletem non publica nec ancipiti via faciat. 'Si vis' inquit '
948 6, 53, 3 | obvertunt pelago proras~aut~ancora de prora iacitur: ~memor
949 17-18, 104, 15| ludus, implicatur crebris anfractibus et saepe in vicinum alveo
950 7, 63, 5 | intervenit spatium, omne quod angebat exstinguitur et pura ad
951 8, 74, 33 | Quid autem dementius quam angi futuris nec se tormento
952 17-18, 101, 3 | valetudinis precipiti arreptus, angina, vix conpressum artatis
953 2, 13, 7 | vana sint an vera quibus angor? ' Accipe huius rei regulam:
954 15, 95, 23 | ulla frequentia desertis angulis praesident; in rhetorum
955 20, 121, 23 | pares telas, par in favis angulorum omnium foramen. Incertum
956 15, 94, 65 | Armeniam et omnis Asiae angulos traxit? infinita scilicet
957 17-18, 108, 10| illum tuba per longi canalis angusti astractum patentiore novissime
958 17-18, 102, 28| aspexeris, quam nunc per angustissimas oculorum vias obscure intueris,
959 1, 12, 6 | artiore praecingitur circulo; angustissimum habet dies gyrum, sed et
960 14, 89, 20 | domino qui populum cepit angustus est? Quousque arationes
961 20, 122, 2 | primus equis Oriens adflavit anhelis, illis sera rubens accendit
962 4, 30, 11 | dolorem esse in illo extremo anhelitu; si tamen esset, habere
963 6, 54, 6 | suspirium illud, quod esse iam anhelitus coeperat, intervalla maiora
964 5, 47, 17 | timori. Dabo consularem aniculae servientem, dabo ancillulae
965 15, 94, 2 | descendat in pectus usque, anilia habentem praecepta; plurimum
966 17-18, 104, 31| Miraberis, inquam, cum animadverteris~Atriden Priamumque et saevom
967 20, 121, 13 | nescit. Sic infantibus quoque animalibusque principalis partis suae
968 20, 124, 8 | Quare autem bonum in arbore animalique muto non est? quia nec ratio.
969 7, 66, 11 | Satorum vero animaliumque virtutes, cum mortales sint,
970 6, 58, 10 | saxa; itaque erit aliquid animantibus antiquius, corpus scilicet.
971 17-18, 108, 20| suis, 'non credis' inquit 'animas in alia corpora atque alia
972 19, 117, 19 | moveantur, an corporibus omnium animisque illinc impetus veniat, an
973 17-18, 108, 35| praecepta et magnificas voces et animosas quae mox in rem transferantur.
974 17-18, 104, 4 | sui tutela et vitae usus animosior, attentius <curare>, si
975 17-18, 102, 29| cogitatio nihil sordidum animosubsidere sinit, nihil humile, nihil
976 6, 58, 15 | natura complectitur, quae animosuccurrunt, tamquam Centauri, Gigantes
977 19, 110, 18 | illam vocem magnus atque animosus exclama: habemus aquam,
978 14, 92, 30 | Sed si cui virtus animusque in corpore praesens, hic
979 7, 63, 14 | Haec tibi scribo, is qui Annaeum Serenum carissimum mihi
980 20, 118, 4 | illa in quibus alii honores anniversarios petunt, alii perpetuas potestates,
981 11-13, 86, 20 | vidi, vitem ex arbusto suo annosam transferri; huius capillamenta
982 11-13, 86, 16 | accipiunt sulci, et milio venit annua cura. ~An uno tempore ista
983 19, 114, 17 | tradunt. Sic Sallustio vigente anputatae sententiae et verba ante
984 3, 26, 9 | semper discendum est quod ansciamus experiri non possumus. ~
985 20, 121, 19 | est quare pavonem, quare anserem gallina non fugiat, at tanto
986 2, 15, 10 | recordare; cum aspexeris quot te antecedant, cogita quot sequantur.
987 6, 53, 11 | antecedes, non multo te dii antecedent. Quaeris quid inter te et
988 16, 98, 7 | dementia est malum suum antecedere? ~8.
989 6, 53, 11 | fiet; omnes mortales multo antecedes, non multo te dii antecedent.
990 7, 68, 11 | me gratia forensi longe antecedet, ille stipendiis militaribus
991 2, 15, 10 | tuam, cogita quam multos antecesseris. Quid tibi cum ceteris?
992 6, 60, 4 | marmori inscribas: mortem suam antecesserunt. Vale. ~
993 10, 81, 7 | cui, etiam si merita non antecessissent, oportebat ignosci, post
994 2, 15, 10 | tibi cum ceteris? te ipse antecessisti. ~11.
995 16, 99, 7 | emetiendum sit, flere eum qui antecessit? ~8.
996 1, 7, 10 | indebitum solvet, duo in antecessum accipe. Democritus ait, '
997 14, 90, 31 | esse sapientem: cursu omnis anteibit qua velox est, non qua sapiens.
998 20, 122, 1 | incipit; et adhuc multis hoc antelucanum est. ~2.
999 7, 65, 1 | divisi cum mala valetudine: antemeridianum illa sibi vindicavit, postmeridiano
1000 9, 77, 2 | maiorque est quam expedit, antemna summittitur: minus habet
1001 20, 118, 1 | credi tibi scio. Itaque in anticessum dabo nec faciam quod Cicero,
1002 1, 5, 9 | memoria reducit, providentia anticipat; nemo tantum praesentibus
|