bold = Main text
      Lib. Ep. Par.                                           grey = Comment text

 1003 11-13, 87, 38 |                scholas iactatum, sic ab Antipatro refelli: ~39.
 1004  20, 122, 3   |               Sunt quidam in eadem urbe antipodes qui, ut M. Cato ait, nec
 1005  14, 89, 7    |           utuntur; quod et togatae tibi antiquae probabunt et inscriptus
 1006   6, 58, 12   |                ergo est genus primum et antiquissimum et, ut ita dicam, generale;
 1007   6, 58, 10   |                erit aliquid animantibus antiquius, corpus scilicet. Hoc sic
 1008 11-13, 86, 8  |                 cum dedicarentur, ea in antiquorum numerum reiciuntur cum aliquid
 1009 17-18, 102, 16|                 digno ait. Et cum aeque antiquus poeta ait 'laus alit artis',
 1010   5, 52, 15   |                 modo non institorem sed antistitem nancta est. Vale. ~
 1011  10, 82, 12   |                  Paene adiecit 'vel sub Antonio'. O hominem dignum qui vitae
 1012  10, 83, 25   |                                      M. Antonium, magnum virum et ingeni
 1013  10, 82, 16   |                Orci~ossa super recubans antro semesa cruento~aeternum
 1014   1,  8, 6    |      descenderem aut tabulis testamenti anulum imprimerem aut in senatu
 1015 11-13, 87, 40 |                Latinum verbum esset quo anuparxia significaretur. Hanc paupertati
 1016   5, 43, 5    |                mala etiam in solitudine anxia atque sollicita est. Si
 1017  19, 115, 1   |                                   Nimis anxium esse te circa verba et compositionem,
 1018  14, 92, 6    |                adici velis, quam Graeci aochlesian vocant, aut voluptatem.
 1019   1,  9, 2    |           incidendum est, si exprimere 'apátheian uno verbo cito voluerimus
 1020   9, 78, 24   |                non iacebit in conspectu aper ut vilis caro a mensa relegatus,
 1021   7, 65, 5    |                            Quid sit hoc aperiam. Aes prima statuae causa
 1022  15, 94, 56   |                cursum, interdiu terrena aperientem, nocte caelestia, tardos
 1023  14, 90, 27   |           tendit, illo ducit, illo vias aperit. ~28.
 1024   8, 70, 16   |          dividere praecordia: scalpello aperitur ad illam magnam libertatem
 1025  19, 117, 18  |              imitor dum accuso et verba apertae rei inpendo. Cui enim dubium
 1026  15, 94, 26   |                 nunc quod aperta quoque apertiora fieri solent. ~27.
 1027   9, 79, 5    |                 quae dici poterant, sed aperuisse. ~6.
 1028   5, 42, 3    |                 illa quae iam felicitas aperuit. Instrumenta illis explicandae
 1029  20, 121, 22  |             vides quanta sit subtilitas apibus ad fingenda domicilia, quanta
 1030  20, 120, 19  |           Tubero, modo Licinum divitis, Apicium cenis, Maecenatem delicis
 1031 11-13, 88, 40 |                                         Apion grammaticus, qui sub C.
 1032   5, 47, 9    |        experitur: et ipse illum invicem apologavit, et ipse non iudicavit domo
 1033  10, 83, 25   |          cenanti referrentur, cum inter apparatissimas epulas luxusque regales
 1034   2, 13, 12   |                      Nonnumquam, nullis apparentibus signis quae mali aliquid
 1035 17-18, 104, 26|           temptantem? cui non faciliora apparuere in actu? Non quia difficilia
 1036  15, 95, 10   |                 nobis vel decreta licet appellare vel scita vel placita; quae
 1037   5, 45, 10   |                quem tu ipse pseudomenon appellas, de quo tantum librorum
 1038   5, 47, 14   |                 Dominum patrem familiae appellaverunt, servos - quod etiam in
 1039 11-13, 87, 18 |                  accessiones illorum et appendices sunt. Quare ergo sapiens
 1040   1,  9, 17   |            stimulus qui nos amicitiarum appetentes faciat. ~18.
 1041   7, 66, 24   |                ergo ne rem quidem magis appetes aut amabis hilarem ac pacatam
 1042   6, 59, 14   |              humani boni summam; sed si appetis voluptates et undique et
 1043   8, 70, 12   |              impetum cepit: sive ferrum appetit sive laqueum sive aliquam
 1044  19, 114, 13  |              culti et recentes sunt, ad Appium usque et Coruncanium redeunt.
 1045   1,  2, 2    |                 se ingenio familiariter applicant sed omnia cursim et properantes
 1046   1,  2, 5    |              pluribus quae legi aliquid apprehendo. Hodiernum hoc est quod
 1047   8, 70, 12   |                abrumpat. Vitam et aliis approbare quisque debet, mortem sibi:
 1048   7, 68, 1    |            facies: et tibi et cui voles approbaris. ~2.
 1049   7, 66, 3    |               tales natura generare, ut approbet virtutem omni loco nasci.
 1050   3, 26, 4    |               subduci. Ego certe, velut appropinquet experimentum et ille laturus
 1051  19, 110, 12  |                non desideras milliarios apros nec linguas phoenicopterorum
 1052   7, 64, 4    |               inter inertia votis~optat aprum aut fulvum descendere monte
 1053 17-18, 108, 32|             primum [verba expresse] 're apse'dici a Cicerone, id est '
 1054 17-18, 102, 1 |           revocavit enim me cogitationi aptae traditum et iturum, si licuisset,
 1055   1,  5, 8    |              est quod non ad praesentia aptamur sed cogitationes in longinqua
 1056   7, 64, 8    |              tamen morbis et temporibus aptanda sunt. Hoc asperitas oculorum
 1057 17-18, 107, 9 |                hanc legem animus noster aptandus est; hanc sequatur, huic
 1058   8, 71, 1    |                est. Consilia enim rebus aptantur; res nostrae feruntur, immo
 1059 17-18, 108, 2 |            partes pervenietur ad totum. Aptari onus viribus debet nec plus
 1060  19, 113, 26  |           barbarismum et syllogismum et aptas illis facies tamquam pictor
 1061   4, 30, 1    |                 tamen reliquias navigii aptat ad cursum. Hoc facit Bassus
 1062  14, 90, 24   |              quibusque maria transimus, aptatis ad excipiendum ventorum
 1063 11-13, 87, 12 |              chorda aut organum aliquod aptatum ad usus canendi; nihil tamen
 1064   7, 65, 8    |                id in quo forma est quae aptatur illi, id ad quod exemplar
 1065  15, 93, 6    |                 non enim ad eum diem me aptavi quem ultimum mihi spes avida
 1066 17-18, 101, 10|             vitas puta. Qui hoc modo se aptavit, cui vita sua cotidie fuit
 1067  19, 111, 1   |           nomini quoque repugnatum est. Aptissimum tamen videtur mihi quo Cicero
 1068   7, 66, 28   |              quia non est quicquam apto aptius, quia plano nihil est planius.
 1069   7, 66, 28   |            maius? quia non est quicquam apto aptius, quia plano nihil
 1070   5, 51, 2    |                 sed aliquem parum putat aptum esse frugalitatem professo,
 1071   5, 51, 11   |              disciplina firmat ingenium aptumque magnis conatibus reddit.
 1072  20, 123, 15  |            doctum esse amatorem. 'Solus aptus est ad hanc artem; aeque
 1073   4, 33, 4    |               sibi quisque se vindicat. Apudistos quidquid Hermarchus dixit,
 1074 11-13, 87, 7  |           quantum invidiose in desertis Apuliae possideret: cum omnia dixeris,
 1075 11-13, 85, 5  |           inperturbatus dicitur quomodo apyrina dicuntur non quibus nulla
 1076   7, 64, 9    |          praeceptoribus generis humani, aquibus tanti boni initia fluxerunt. ~
 1077   9, 76, 9    |              clariorem canes, acutiorem aquilae, graviorem tauri, dulciorem
 1078  19, 114, 19  |           necessarios nautarum hiemante aquilone misit'. Non desinit omnibus
 1079 11-13, 86, 1  |                adoratis manibus eius et ara, quam sepulchrum esse tanti
 1080  20, 121, 22  |               mortalium imitabilis illa aranei textura, quanti operis sit
 1081  20, 121, 23  |                 altero doctius: videbis araneorum pares telas, par in favis
 1082   4, 41, 3    |              abdito vasti amnis eruptio aras habet; coluntur aquarum
 1083 11-13, 87, 7  |              quia in omnibus provinciis arat, quia magnus kalendari liber
 1084  14, 89, 20   |            cepit angustus est? Quousque arationes vestras porrigetis, ne provinciarum
 1085   2, 16, 5    |                 fata constringunt, sive arbiter deus universi cuncta disposuit,
 1086   7, 66, 35   |               rectum iturae. Ratio ergo arbitra est bonorum ac malorum;
 1087   7, 65, 2    |           perferam quae in lite est. Te arbitrum addiximus. Plus negotii
 1088  20, 124, 8   |            animal. Quare autem bonum in arbore animalique muto non est?
 1089 11-13, 87, 20 |                 veniunt felicius uvae, ~arborei fetus alibi atque iniussa
 1090   6, 58, 10   |          animalia; placet enim satis et arbustis animam inesse; itaque et
 1091 11-13, 86, 20 |                etiamnunc vidi, vitem ex arbusto suo annosam transferri;
 1092 11-13, 86, 14 |            possessor est) quamvis vetus arbustum posse transferri. Hoc nobis
 1093  20, 118, 2   |             Caesaris, quis Pompei, quis arcae petat; quam durus sit fenerator
 1094   1,  8, 5    |                sitim exstinguat, vestis arceat frigus, domus munimentum
 1095  14, 90, 5    |          providebat, fortitudo pericula arcebat, beneficentia augebat ornabatque
 1096   8, 74, 33   |                 tormento reservare, sed arcessere sibi miserias et admovere?
 1097  20, 119, 5   |                 publicum agitarem, quas arcesserem merces. Decipere est istud,
 1098  20, 121, 1   |           quibus litiges, Posidonium et Archidemum (hi iudicium accipient),
 1099  14, 90, 9    |               felix illud saeculum ante architectos fuit, ante tectores. Ista
 1100  15, 94, 61   |                 prosternant, qui aequum arcibus aggerem attollant et muros
 1101  14, 92, 13   |            umquam vestimenta aestimavit arcula? nec bonum nec malum vagina
 1102   4, 36, 7    |                 in Parthia natus esset, arcum infans statim tenderet;
 1103  14, 91, 16   |                urbium incolis dico: tam Ardea capta quam Roma est. Conditor
 1104 11-13, 86, 10 |             mihi videtur iam interesse, ardeat balineum an caleat. ~11.
 1105 17-18, 105, 1 |            ratione bonam valetudinem in Ardeatino tuereris. Considera quae
 1106  20, 122, 12  |               versus recitasset~incipit ardentes Phoebus producere flammas, ~
 1107   9, 80, 3    |                hominis ferat, qua solem ardentissimum in ferventissimo pulvere
 1108  19, 115, 6   |                  inquam, non amore eius arderet si nobis illam videre contingeret;
 1109  16, 99, 27   |               quidem tempore quo filius ardet aut amicus expirat cessare
 1110  14, 90, 17   |          quibusque propter nimios solis ardores nullum tegimentum satis
 1111  19, 111, 3   |             tunc manifestum fit quam in arduo summa sint. Talis est, mi
 1112 11-13, 84, 13 |                 per difficiles tamen et arduos tramites adeuntur. Confragosa
 1113   1,  8, 2    |                 tantum ab hominibus sed arebus, et in primis a meis rebus:
 1114  14, 90, 17   |         caloribus solidum est nisi ipsa arens humus? ~18.
 1115 17-18, 104, 33|             tolerari sitim: in collibus arentibus sine ullis inpedimentis
 1116   9, 76, 15   |                 ad rem pertinet quantum aret, quantum feneret, a quam
 1117 11-13, 86, 6  |        exsaniata demittimus, nisi aquam argentea epitonia fuderunt. ~7.
 1118   9, 76, 13   |             coloribus picta est nec cui argenteum aut aureum rostrum est nec
 1119  19, 115, 13  |               curvatura rotae, radiorum argenteus ordo. Denique quod optimum
 1120   9, 80, 7    |             resupinus dicit, ~en impero Argis; regna mihi liquit Pelops, ~
 1121 17-18, 104, 10|             proderit~evasisse tot urbes~Argolicas mediosque fugam tenuisse
 1122 17-18, 101, 1 |                simus ostendit et aliquo argomento recenti admonet fragilitatis
 1123  16, 100, 3   |             diligens inventura est quod arguat. ~4.
 1124  10, 83, 27   |               poenas esse. Nam si illud argumentaberis, sapientem multo vino non
 1125  20, 123, 5   |        firmitatis: illa sunt certissima argumentaquae ex tempore dedit, si non
 1126  15, 94, 49   |            adhortatio et suasio et ipsa argumentatio; nam et haec ab habitu animi
 1127 11-13, 84, 8  |               imiteris orationem? cuius argumentationem? cuius sententias? ' Puto
 1128  14, 89, 9    |                 exigit et structuram et argumentationes, ne pro vero falsa subrepant.
 1129 17-18, 109, 14|           Necesse est ex hac quaestione argumenti causa in alteram transeam.
 1130 11-13, 85, 1  |            Illud totiens testor, hoc me argumentorum genere non delectari; pudet
 1131 17-18, 102, 20|              hoc nobis esse propositum, arguta disserere et philosophiam
 1132   5, 48, 8    |              generosam indolem in istas argutias coniectam. ~9.
 1133  20, 122, 12  |               dies; iam tristis hirundo~argutis reditura cibos immittere
 1134  15, 95, 68   |            strepitus. Illi ardua cervix~argutumque caput, brevis alvus obesaque
 1135   7, 68, 8    |             manum, aut contracti cruris aridos nervos, permitteres mihi
 1136 17-18, 103, 4 |               aut tutus aut tutior. Non arietant inter se nisi in eadem ambulantes
 1137   6, 56, 13   |                 non tela vibrantia, non arietata inter<se> arma agminis densi,
 1138 17-18, 107, 2 |               es: et labaris oportet et arietes et cadas et lasseris et
 1139  15, 94, 61   |               miram altitudinem eductos arietibus ac machinis quassent. Multi
 1140  10, 82, 24   |                dicis: nihil est acutius arista; quaedam inutilia et inefficacia
 1141 11-13, 88, 39 |               non habeam, conputabo? et Aristarchi notas quibus aliena carmina
 1142 11-13, 85, 4  |                 cursu teneras laesisset aristas, ~vel mare per medium fluctu
 1143  15, 94, 18   |                                 Haec ab Aristone dicuntur; cui respondebimus
 1144   3, 29, 6    |                mihi lepidum philosophum Aristonem, qui in gestatione disserebat -
 1145   7, 65, 11   |                            Haec quae ab Aristotele et Platone ponitur turba
 1146   8, 74, 21   |                te amor contra durissima armabit. Feras catulorum amor in
 1147  15, 95, 29   |               adversus quos et medicina armare se coepit multis generibus,
 1148  19, 113, 28  |                Contra ipsam fortuna non armat; itaque contra hostes instructi,
 1149 11-13, 85, 1  |           hominibusque susceptam subula armatum. ~2.
 1150   8, 70, 18   |               Ad contemptum nos doloris armavimus: numquam a nobis exegit
 1151  15, 94, 65   |                  quid in Mithridaten et Armeniam et omnis Asiae angulos traxit?
 1152  20, 120, 7   |               ut salvus exiret, retento armorum victricium decore tam tutus
 1153   7, 63, 13   |         mulierculis dabis vix retractis arogo, vix a cadavere revulsis,
 1154 17-18, 101, 3 |            genere valetudinis precipiti arreptus, angina, vix conpressum
 1155   8, 70, 24   |             proximam quamque pro optima arripiat, sit licet inaudita, sit
 1156   1, 12, 2    |         proximam occasionem stomachandi arripio. 'Apparet' inquam 'has platanos
 1157   3, 27, 7    |              arrosor et, quod sequitur, arrisor, et, quod duobus his adiunctum
 1158   5, 47, 5    |                          Deinde eiusdem arrogantiae proverbium iactatur, totidem
 1159 11-13, 87, 35 |             autem insolentiam, tumorem, arrogantiam creant, mala sunt; a fortuitis
 1160   3, 27, 7    |            Quadratus, stultorum divitum arrosor et, quod sequitur, arrisor,
 1161  14, 91, 13   |                 meliora surrectura quam arsissent. ~14.
 1162  14, 91, 10   |                                 Civitas arsit opulenta ornamentumque provinciarum
 1163 17-18, 108, 10|              nostros clariores carminis arta necessitas efficit. ' Eadem
 1164 17-18, 102, 22|                                  Deinde artam aetatem sibi dari non sinit: '
 1165 17-18, 101, 3 |                  angina, vix conpressum artatis faucibus spiritum traxit
 1166 11-13, 85, 33 |                hanc navem nisi rectam', arti satis fecit: tempestas non
 1167   6, 53, 6    |                 exprimit. Pedes dolent, articuli punctiunculas sentiunt:
 1168   9, 78, 8    |                corporis partibus: nervi articulique et quidquid aliud exile
 1169   3, 24, 16   |                libidines pedum, manuum, articulorum omnium depravationes. ~17.
 1170 17-18, 104, 18|               aliquis crus aut extorsit articulum: non vehiculum navemque
 1171  16, 97, 10   |           omnium aliarum artium peccata artificibus pudori sunt offenduntque
 1172  19, 111, 3   |             Lucili, verus et rebus, non artificiis philosophus. In edito stat,
 1173  19, 112, 1   |            fractus. Volo tibi ex nostro artificio exemplum referre. ~2.
 1174  20, 123, 7   |             murrina et caelata magnorum artificum manu portent: turpe est
 1175   1, 12, 6    |                 vita componitur; mensis artiore praecingitur circulo; angustissimum
 1176  15, 95, 2    |           attulit minutissime scriptam, artissime plictam, et magna parte
 1177   9, 75, 11   |             avaritia, ut ambitio; nimio artius haec animum inplicuerunt
 1178   9, 76, 7    |              quam probatam putas, et in artum quae dicta sunt contraham. ~
 1179 11-13, 84, 4  |                 illius caeli aut ipsius arundinis umor dulcis et pinguior
 1180 11-13, 84, 4  |              inveniri apud Indos mel in arundinum foliis, quod aut ros illius
 1181  14, 90, 37   |             apud quos ~nulli subigebant arva coloni; ~ne signare quidem
 1182  15, 95, 68   |              pecoris generosi pullus in arvis altius ingreditur et mollia
 1183   9, 79, 2    |              honorem meum Aetnam quoque ascendas, quam consumi et sensim
 1184   8, 73, 15   |                non invidi: admittunt et ascendentibus manum porrigunt. ~16.
 1185 11-13, 87, 1  |               Naufragium antequam navem ascenderem feci: quomodo acciderit
 1186   7, 68, 2    |                 cum sellam aut tribunal ascenderet, quam humili loco sederit.
 1187  10, 83, 4    |              euntes: eodem tempore ille ascendit, ego descendo, nec ignoras
 1188  15, 95, 9    |                 Hippocratis secta, alia Asclepiadis, alia Themisonis. ~10.
 1189   4, 40, 9    |            quomodo P. Vinicius diceret, Asellius ait 'tractim'. Nam Geminus
 1190   6, 53, 10   |                eo' inquit 'proposito in Asiam veni, ut non id acciperem
 1191   6, 58, 2    |            Alburnum volitans, cui nomen asilo~Romanum est, oestrum Grai
 1192   6, 58, 2    |            totis saltibus dissipantem, 'asilum' nostri vocabant. Hoc Vergilio
 1193  16, 100, 9   |              quid maximo minus est. Dic Asinium Pollionem: cedam, et respondeamus:
 1194  20, 123, 14  |              voluptates descenditur, in asperaet dura subeundum est: hic
 1195  19, 114, 15  |         peccetur? Quidam praefractam et asperam probant; disturbant de industria
 1196   7, 66, 6    |              aequo, magnus ac vehemens, asperis blandisque pariter invictus,
 1197   7, 64, 8    |            temporibus aptanda sunt. Hoc asperitas oculorum collevatur; hoc
 1198 11-13, 85, 41 |               hominem pati subigunt nec asperitatem excussisse contenti usque
 1199  10, 82, 15   |                se insita voluntas atque aspernatio dissolutionis, * * * quia
 1200  20, 121, 21  |                  naturales a contrariis aspernationes sunt; sine ulla cogitatione
 1201  20, 120, 12  |             inciderat non tamquam malum aspernatus est et in se casu delatum,
 1202 11-13, 85, 11 |                 exterreatur aut propius aspexerit, acrior cupiditas quo illam
 1203  15, 93, 6    |              nullum non tamquam ultimum aspexi. Quid me interrogas quando
 1204   9, 80, 9    |                 alligatum sive brachium aspiceres, nudari iuberes et ipsum
 1205  14, 89, 1    |               non potest, est sic nobis aspicienda quemadmodum mundi secreta
 1206 11-13, 84, 13 |              pro excelsissimis habentur aspicies, sed tamen venies ad summa
 1207   8, 73, 3    |                  sed a quibus vincatur, aspicit; et illis non tam iucundum
 1208   5, 49, 3    |                 eodem loco est; pariter aspicitur, una iacet; omnia in idem
 1209   7, 65, 18   |                                 Sapiens assectatorque sapientiae adhaeret quidem
 1210   2, 15, 11   |                sperantibus meliora quam assecutis. Si quid in illis esset
 1211   1,  7, 12   |         contemnas voluptatem ex plurium assensione venientem. Multi te laudant:
 1212   2, 20, 2    |         propositum est declamantibus et assensionem coronae captantibus, aliud
 1213   9, 80, 1    |       relinquere; non servio illis, sed assentior. ~2.
 1214   7, 66, 41   |                 potest dici: ille magis assentitur quam ille. Ab omnibus in
 1215   8, 70, 24   |                plura sunt per quae sese asserat, is dilectum agat et qua
 1216   4, 34, 2    |                                         Assero te mihi; meum opus es. Ego
 1217   2, 13, 14   |          Socratem fecit. Catoni gladium assertorem libertatis extorque: magnam
 1218   6, 53, 11   |               huc converte mentem, huic asside, hanc cole: ingens intervallum
 1219   8, 72, 3    |                 alia neglegenda ut huic assideamus, cui nullum tempus satis
 1220   1,  4, 10   |                non est necesse superbis assidere liminibus nec supercilium
 1221   2, 16, 1    |          proponas. Perseverandum est et assiduo studio robur addendum, donec
 1222   4, 33, 4    |             exturba separare: cui illas assignabimus? Zenoni an Cleanthi an Chrysippo
 1223   5, 47, 15   |                 mores, ministeria casus assignat. Quidam cenent tecum quia
 1224   6, 54, 1    |              est. Uni tamen morbo quasi assignatus sum, quem quare Graeco nomine
 1225   3, 27, 6    |              praeterea lyricis singulos assignavit. Magno emisse illum non
 1226  20, 123, 11  |             hostes, publicos paedagogos assis ne feceris nec dubitaveris
 1227   1, 11, 9    |          tollitur, si peccaturis testis assistit. Aliquem habeat animus quem
 1228   5, 42, 9    |                non diu, perdis antequam assuescas. 'Pecuniam minorem habebis. '
 1229   7, 69, 2    |                 oculos tuos, sine aures assuescere sanioribus verbis. Quotiens
 1230   7, 68, 6    |               te apud te male existima: assuesces et dicere verum et audire.
 1231   3, 24, 13   |                 illi quos amant, quibus assueverunt, cum quibus ludunt, si personatos
 1232   4, 40, 11   |              cum scribimus interpungere assuevimus. Cicero quoque noster, a
 1233   1,  9, 9    |          appellat; qui utilitatis causa assumptus est tamdiu placebit quamdiu
 1234   7, 64, 10   |                 tantis nominibus semper assurgo. Vale. ~
 1235 17-18, 108, 10|               per longi canalis angusti astractum patentiore novissime exitu
 1236  15, 95, 10   |              quae et in geometria et in astronomia invenies. Philosophia autem
 1237 11-13, 87, 10 |                omnibus obesis mannis et asturconibus et tolutariis praeferres
 1238   2, 19, 4    |         relinques quod invitus relictum ate possis cogitare? Clientes?
 1239   1, 10, 5    |             mittam, verum est quod apud Athenodorum inveni: 'tunc scito esse
 1240   2, 13, 2    |                              Non potest athleta magnos spiritus ad certamen
 1241   9, 78, 16   |                                         Athletae quantum plagarum ore, quantum
 1242   6, 57, 1    |            nihilominus navigasse. Totum athletarum fatum mihi illo die perpetiendum
 1243   2, 19, 7    |                  sed affatim implebunt: atnunc plurima et undique ingesta
 1244 17-18, 104, 31|              inquam, cum animadverteris~Atriden Priamumque et saevom ambobus
 1245  20, 123, 2   |                habet vilicus, sed habet atriensis, sed habet colonus. 'Malum
 1246 11-13, 87, 16 |                 ex Cleopatrae mollibus, atrimonium grande possedit. Nuper Natalis,
 1247   4, 31, 5    |             nihil splendidum est, nihil atrum nisi quod tenebras habet
 1248   4, 30, 5    |                et errantem gladium sibi attemperat. At illa quae in propinquo
 1249   6, 58, 20   |                 idos. Quid sit hoc idos attendas oportet, et Platoni imputes,
 1250   5, 45, 13   |                omnia differunt. Etiamsi attenderemus, tamen nos vita praecurreret;
 1251   5, 47, 16   |            curia quaeras: si diligenter attenderis, et domi invenies. Saepe
 1252   8, 72, 6    |               levior accessio: hic nisi attendit, subinde gravatur et in
 1253 17-18, 104, 4 |                et vitae usus animosior, attentius <curare>, si scias alicui
 1254   2, 21, 4    |          oblivio alta suppressit. Nomen Attici perire Ciceronis epistulae
 1255   5, 51, 1    |             Bais; quas postero die quam attigeram reliqui, locum ob hoc devitandum,
 1256   6, 53, 3    |                litus. Cuius ut viciniam attigimus, non exspecto ut quicquam
 1257   1,  8, 8    |             dicta sunt aut dicenda! Non attingam tragicos nec togatas nostras -
 1258  20, 121, 2   |              faciunt. Mores alia aliter attingunt: quaedam illos corrigunt
 1259  15, 93, 9    |             quibus principiis natura se attollat, quemadmodum ordinet mundum,
 1260   3, 29, 9    |           evasurus, compone mores tuos, attolle animum, adversus formidata
 1261   9, 75, 2    |            pedem nec manum iactarem nec attollerem vocem, sed ista oratoribus
 1262  16, 100, 12  |              adulescentem indolis bonae attollerent et ad imitationem sui evocarent
 1263  10, 82, 8    |               quam non exhortabitur nec attollet qui cavillationibus tibi
 1264   7, 66, 31   |             aeternum est, firmat animum attollitque semper futurum in excelso.
 1265   2, 19, 9    |            elocuti: 'ipsa enim altitudo attonat summa'. Si quaeris in quo
 1266   2, 19, 9    |         inscribitur. Hoc voluit dicere, attonita habet summa. Est ergo tanti
 1267  19, 113, 26  |                adsigno. Haec disputamus attractis superciliis, fronte rugosa?
 1268   4, 30, 12   |                 et admittunt illam, non attrahunt. ~13.
 1269 11-13, 84, 3  |                carpunt, deinde quidquid attulere disponunt ac per favos digerunt
 1270   2, 16, 7    |                 haec epistulam unusculi attulerit: excute illam, et invenies.
 1271  15, 95, 11   |                 omnis natura creet res, auctet alatque, ~quoque eadem rursus
 1272   2, 13, 13   |                verum; nemo dicit 'vanus auctor est, vanus [est]: aut finxit
 1273 17-18, 104, 34|                 Deinde spernendae opes: auctoramenta sunt servitutum. Aurum et
 1274   4, 37, 1    |              huius et illius turpissimi auctoramenti verba sunt: 'uri, vinciri
 1275   7, 69, 4    |              suae aspiciet. Nullum sine auctoramento malum est: avaritia pecuniam
 1276   1,  2, 2    |              autem vide, ne ista lectio auctorum multorum et omnis generis
 1277 17-18, 109, 15|            amicos conplecti et amicorum auctu ut suo proprioque laetari;
 1278   4, 38, 2    |                 et ex minimo in maximos auctus diffunditur. Idem facit
 1279  16, 99, 26   |               voluptatem in ipso dolore aucupari? ~27.
 1280  19, 114, 1   |               ducta; quare alias sensus audaces et fidem egressi placuerint,
 1281  15, 95, 65   |               quam quare nos dicere non audeamus, cum grammatici, custodes
 1282   3, 25, 6    |                 eum cum quo peccare non audeas. Cum hoc effeceris et aliqua
 1283 17-18, 104, 33|           quorum nemo alterum offendere audebat nisi ut alterum demereretur,
 1284   2, 19, 8    |        temptaveris: aliquid et pro otio audendum est, aut in ista sollicitudine
 1285  20, 123, 9   |         fecerunt admissaeque sunt, plus audent. ~10.
 1286  15, 94, 28   |       Iniuriarum remedium est oblivio. ~Audentis fortuna iuvat, piger ipse
 1287   2, 21, 1    |              sed ad illam pervenire non audes. Quid sit autem quod te
 1288  15, 95, 68   |               fluvios temptare minantis~audet et ignoto sese committere
 1289  15, 95, 48   |                                         Audiat licet quem modum servare
 1290   4, 30, 6    |               Libentissime itaque illum audiebam quasi ferentem de morte:
 1291   5, 52, 11   |         Disserebat populo Fabianus, sed audiebatur modeste; erumpebat interdum
 1292   9, 76, 4    |               iste derisus: aequo animo audienda sunt inperitorum convicia
 1293 17-18, 108, 39|             auribus erectis curiosisque audiendam lassus accedas. Vale. ~
 1294  19, 114, 1   |                intellegendum esset quam audiendum; quare aliqua aetas fuerit
 1295   6, 59, 6    |                 sint, ut et dicentem et audientem in rem praesentem adducant. ~
 1296  19, 114, 11  |                 sententia pependerit et audienti suspicionem sui fecerit;
 1297   5, 52, 14   |              exhortationis affert ipsis audientibus et animos adulescentium
 1298  20, 122, 15  |           Pedonem Albinovanum narrantem audieramus (erat autem fabulator elegantissimus)
 1299  16, 99, 23   |             parvoli iocos cum voluptate audieras, saepius repete; potuisse
 1300  15, 95, 36   |                conplexi sunt cum primum audiere; unde ista tam rapacia virtutis
 1301   5, 46, 3    |                 sedet iudicium, tamquam audierim illa, non legerim. Sine
 1302  20, 123, 9   |                         Quemadmodum qui audierunt synphoniam ferunt secum
 1303  15, 94, 40   |           frequenter aspici, frequenter audiri. Occursus mehercules ipse
 1304  14, 91, 10   |              nunc magnificas ac nobiles audis vestigia quoque tempus eradet.
 1305   1,  6, 6    |             expressisset, si tantummodo audisset: vitae eius interfuit, secreta
 1306   3, 24, 15   |                animo voluta, quae saepe audisti, saepe dixisti; sed an vere
 1307  14, 89, 19   |              audire non vultis, publice audite. ~20.
 1308 17-18, 108, 35|                 delabar, illud admoneo, auditionem philosophorum lectionemque
 1309   5, 52, 11   |         clamores imperitorum hilarem ex auditorio dimittunt! Quid laetaris
 1310 17-18, 108, 6 |            fabulis ducimur. Magnam hanc auditorum partem videbis cui philosophi
 1311  20, 123, 9   |               sermo diutius haeret quam auditur. Nec facile est animo dulcem
 1312   3, 29, 1    |              iam abest; nulli enim nisi audituro dicendum est. Ideo de Diogene
 1313   4, 32, 1    |                vive tamquam quid facias auditurus sim, immo tamquam visurus.
 1314   7, 68, 9    |       destitutus sum, nihil vidi, nihil audivi quod concupiscerem, ad quod
 1315   1,  1, 1    |                et tempus quod adhuc aut auferebatur aut subripiebatur aut excidebat
 1316  19, 117, 32  |                angusto et rapido et nos auferente quid iuvat maiorem partem
 1317 11-13, 85, 6  |                et velut torrente quodam auferetur, praesertim cum illi non
 1318   7, 64, 6    |               speres. Mihi certe multum auferre temporis solet contemplatio
 1319   6, 57, 2    |             locus haberet lucem, pulvis auferret, in aperto quoque res gravis
 1320  20, 120, 7   |             reditum, dummodo iter hosti auferretur, iussit et tam diu prementibus
 1321   1,  8, 10   |                  dari bonum quod potuit auferri potest. ~Hoc non imputo
 1322 17-18, 102, 1 |            somnium videnti qui excitat (aufert enim voluptatem etiam si
 1323   4, 40, 4    |              tractandam se non praebet, aufertur: quomodo autem regere potest
 1324  15, 94, 74   |                 sapimus: secunda rectum auferunt. Vale. ~
 1325 17-18, 104, 12|                 non ex aperto fit. Alii auferuntur, at ipsi nobis furto subducimur.
 1326   4, 30, 1    |                                  Bassum Aufidium, virum optimum, vidi quassum,
 1327   2, 13, 15   |            dicimus; eo magis bonum tuum auge et exorna. ~16.
 1328  16, 99, 16   |          adiciamus nec illum ad alienum augeamus exemplum. Plus ostentatio
 1329  20, 118, 15  |             eadem qualitas est; quamvis augeantur, manet. ~16.
 1330  14, 90, 21   |           inveniant per quae fertilitas augeatur. ~22.
 1331  14, 90, 5    |          pericula arcebat, beneficentia augebat ornabatque subiectos. Officium
 1332   2, 13, 5    |                 omnino non debeant; aut augemus dolorem aut praecipimus
 1333  10, 82, 16   |                ingeniis certatum est ad augendam eius infamiam; descriptus
 1334  14, 92, 5    |                            Quidam tamen augeri summum bonum iudicant, quia
 1335   8, 74, 26   |               bonum nec infringitur nec augetur; in suo modo permanet, utcumque
 1336 17-18, 108, 31|           vocatum. Hodieque id extat in auguralibus libris, et testimonium est
 1337  10, 83, 14   |            administravit. Huic et divus Augustus dedit secreta mandata, cum
 1338   3, 29, 6    |               alium in popina, alium in aula; ostendet mihi lepidum philosophum
 1339 17-18, 102, 26|                fomento emissum adflavit aura liberior, deinde offendit
 1340  20, 123, 16  |                 et volubile quiddam est auraque mobilius. Paupertas nulli
 1341   4, 41, 6    |                 aurei freni. Aliter leo aurata iuba mittitur, dum contractatur
 1342   9, 76, 14   |             gladium bonum dices non cui auratus est balteus nec cuius vagina
 1343   4, 41, 7    |              illam praeferret vitem cui aureae uvae, aurea folia dependent?
 1344   4, 41, 6    |              Non faciunt meliorem equum aurei freni. Aliter leo aurata
 1345   2, 17, 12   |            aegrum in ligneo lecto an in aureo colloces - quocumque illum
 1346  19, 110, 12  |            nimis laudes si contempseris aureos lectos et gemmeam supellectilem;
 1347   5, 43, 4    |          recondere se et oculos hominum auresque vitare? ~5.
 1348  15, 95, 17   |         vertigines dicam? quid oculorum auriumque tormenta et cerebri exaestuantis
 1349  14, 92, 31   |                nec ad pecuniam respicit aurumque et argentum, illis in quibus
 1350  19, 114, 16  |           pueriles aut inprobae et plus ausae quam pudore salvo licet,
 1351   4, 33, 6    |            rudibus adhuc et extrinsecus auscultantibus; facilius enim singula insidunt
 1352   4, 33, 8    |                habere generosi, numquam ausos aliquando facere quod diu
 1353  10, 83, 5    |           scribere, dicere aliquid, sic auspicabar in Virginem desilire, primum
 1354   5, 47, 10   |                 senatorium per militiam auspicantes gradum, fortuna depressit:
 1355   7, 63, 6    |                acria quoque et habentia austeritatis aliquid stomachum excitare? ' ~
 1356   2, 14, 8    |        Temerarius gubernator contempsit austri minas - ille est enim qui
 1357   5, 42, 3    |                 latent vitia, non minus ausura cum illis vires suae placuerint
 1358  20, 124, 3   |               illos qui nihil viriliter ausuri sunt doloris metu. Quid
 1359   3, 24, 26   |             aestas in autumnum desinit, autumno hiemps instat, quae vere
 1360   3, 24, 26   |                  dies noctem, aestas in autumnum desinit, autumno hiemps
 1361   6, 59, 8    |          imparata est et ipsis terretur auxiliis. Sapiens autem, ad omnem
 1362  14, 92, 2    |                 innixus; nam qui aliquo auxilio sustinetur potest cadere.
 1363  15, 95, 22   |             necesse circumspicere multa auxiliorum genera, cum essent periculorum
 1364 17-18, 104, 20|          Haerebit tibi avaritia quamdiu avaro sordidoque convixeris; haerebit
 1365  15, 95, 35   |               malis quibus iam tenentur avellere, discant quid malum, quid
 1366   7, 66, 6    |                 alia optanda sint, alia aversanda? Si volumus ista distinguere,
 1367  20, 122, 5   |                haec animo pravitas fiat aversandi diem et totam vitam in noctem
 1368  16, 97, 16   |              quia infixa nobis eius rei aversatio est quam natura damnavit?
 1369 17-18, 104, 10|                 autem periculis patemus aversi. ~11.
 1370   5, 50, 2    |               mea remansisse. Ipse enim aversissimus ab istis prodigiis sum;
 1371   7, 69, 3    |              aures ab iis quae reliquit avertat. ~4.
 1372  16, 98, 7    |               quam accidat speculare et averte. In hoc ipsum tibi plurimum
 1373   1,  5, 3    |              volumus fugamus a nobis et avertimus; illud quoque efficimus,
 1374  10, 82, 23   |             persuasionem humani generis avertis? verba mihi captiosa componis
 1375   7, 64, 8    |                  hoc vis subita et umor avertitur; hoc acuetur visus: teras
 1376  19, 114, 21  |                 inritant illos et in se avertunt, volunt vel reprehendi dum
 1377  15, 94, 9    |             haec paedagogus puero, haec avia nepoti praecipit, et irascendum
 1378  20, 121, 18  |      transvolantium reformidant obnoxia avibus rapto viventibus. Nullum
 1379   6, 61, 4    |                 nos in instrumenta eius avidi sumus; deesse aliquid nobis
 1380   8, 72, 7    |               externa commendet, quorum avidis usus ingratus est. ~8.
 1381   2, 19, 7    |                felicitas est et alienae aviditati exposita; quamdiu tibi satis
 1382   4, 32, 4    |                 sit quod faciat homines avidos futuri? nemo sibi contigit.
 1383   6, 59, 10   |              vitia discere, qui quantum avitiis vacat discit? Nemo nostrum
 1384 11-13, 88, 11 |               amittam. 'Paterno agro et avito' inquit 'expellor. ' ~12.
 1385   6, 56, 11   |                avocabit, nullus hominum aviumque concentus interrumpet cogitationes
 1386   6, 56, 11   |             ante dicebam, nulla res nos avocabit, nullus hominum aviumque
 1387   6, 56, 4    |                  Magis mihi videtur vox avocare quam crepitus; illa enim
 1388   6, 56, 5    |             cogo sibi intentum esse nec avocari ad externa; omnia licet
 1389   6, 56, 4    |           verberat. In his quae me sine avocatione circumstrepunt essedas transcurrentes
 1390   4, 30, 9    |          leviter emitteret, non repente avulsum vitae sed minutatim subductum,
 1391 11-13, 88, 12 |                              Quid? ante avum tuum quis istum agrum tenuit?
 1392  19, 115, 13  |           Eiusdem currum aspice: Aureus axis erat, temo aureus, aurea
 1393   2, 15, 9    |                 dici existimas stultam? Babae et Isionis? Non ita est:
 1394   3, 28, 3    |          habentis se spiritus non sui: ~bacchatur vates, magnum si pectore
 1395   5, 51, 11   |                quidem villas in regione Baiana, sed illas imposuerunt summis
 1396 11-13, 86, 10 |                di boni, quam iuvat illa balinea intrare obscura et gregali
 1397 17-18, 107, 2 |                 vitae condicio est quae balnei, turbae, itineris: quaedam
 1398 11-13, 86, 4  |              usum vel exercitus posset, balneolum angustum, tenebricosum ex
 1399  14, 90, 25   |   transmittentium lumen, ut suspensuras balneorum et inpressos parietibus
 1400   9, 76, 14   |               dices non cui auratus est balteus nec cuius vagina gemmis
 1401   3, 28, 4    |             terras licebit, in quolibet barbariae angulo colloceris, hospitalis
 1402  15, 95, 70   |                Gallica auxilia et mixta barbarica arma civilibus vocem liberam
 1403  19, 113, 26  |              soloecismum animal esse et barbarismum et syllogismum et aptas
 1404   9, 76, 31   |                ergo magnus videtur? cum basi illum sua metiris. Non est
 1405  16, 98, 2    |              partem ipse res suas ducit beataeque ac miserae vitae sibi causa
 1406   8, 74, 25   |          stultiorem detractio; ergo nec beatiorem aut miseriorem. Quamdiu
 1407 11-13, 85, 21 |          sequitur ut hic alterius vitam beatioris magis concupiscat quam suam;
 1408 11-13, 85, 20 |                eademque est et beata et beatissima. Numquid dubitas quin beata
 1409  19, 115, 15  |             Dabat in illa fabula poenas Bellerophontes quas in sua quisque dat. ~
 1410  10, 83, 22   |         ebrietas: haec acerrimas gentes bellicosasque hostibus tradidit, haec
 1411   8, 71, 37   |                nec si quid ultra Da has bellicosum iacet, sed avaritiam, sed
 1412 17-18, 104, 8 |                                  O quam benecum quibusdam ageretur, si a
 1413  14, 90, 5    |             fortitudo pericula arcebat, beneficentia augebat ornabatque subiectos.
 1414  10, 81, 17   |              maximo aere alieno accepti benefici exonerat quam qui cum maxime
 1415  14, 90, 2    |               philosophia suspiceres si beneficiaria res esset? ~3.
 1416  10, 81, 18   |                 extra ordinem numerant, beneficiorum autem usum esse gratuitum
 1417  15, 95, 48   |             habentem, omnia tribuentem, beneficum gratis. ~49.
 1418 17-18, 101, 11|             dentes: ~vita dum superest, benest; ~hanc mihi, vel acuta~si
 1419  10, 81, 25   |                vultus; quidquid accidit benigne interpretando levat. Non
 1420   2, 14, 17   |               auctorem. ' Ut scias quam benigni simus, propositum est aliena
 1421  10, 81, 2    |              quidquid offendit. Te vero benigniorem haec ipsa res faciat; nam
 1422  19, 115, 4   |                tum evocante ipsa vultus benignitate productus adoret ac supplicet,
 1423   7, 66, 23   |                 magis appetenda sunt si benignius a fortuna tractantur, nec
 1424   3, 22, 9    |            propitii sunt quibus bono ac benigno vultu mala magnifica tribuerunt,
 1425  10, 81, 25   |               iniuria, aliquid in animo benivolentiae remanet. ~26.
 1426   9, 76, 9    |                ac motum voluntarium: et bestiae et vermes. Habet vocem:
 1427   8, 70, 22   |               tam multa exempla in ludo bestiario quam in ducibus belli civilis
 1428   8, 70, 20   |                           Nuper in ludo bestiariorum unus e Germanis, cum ad
 1429  20, 122, 6   |              balinei limine inter nudos bibant, immo potent et sudorem
 1430   9, 76, 15   |            lecto, quam perlucido poculo bibat, sed quam bonus sit. Bonus
 1431  10, 83, 23   |               dimiserunt: intemperantia bibendi et ille Herculaneus ac fatalis
 1432 11-13, 85, 23 |                  Finis, ut puto, edendi bibendique satietas est. Hic plus edit,
 1433  14, 90, 14   |               vidisset puerum cava manu bibentem aquam, fregit protinus exemptum
 1434   6, 56, 2    |               pro se clamare cogit; iam biberari varias exclamationes et
 1435 11-13, 87, 2  |      continebantur, ego et Maximus meus biduum iam beatissimum agimus.
 1436   6, 53, 3    |              sine exitu torquebat, quae bilem movet nec effundit. Institi
 1437  19, 116, 5   |              adulationi nec ullis rebus blande trahentibus. ' ~6.
 1438   6, 56, 14   |               vox tibi excutiet, non si blandietur, non si minabitur, non si
 1439   5, 51, 5    |              indurandus est animus et a blandimentis voluptatum procul abstrahendus.
 1440   7, 66, 6    |             magnus ac vehemens, asperis blandisque pariter invictus, neutri
 1441  19, 114, 15  |         compositio, modulatio est; adeo blanditur et molliter labitur. ~16.
 1442   5, 46, 1    |                 degustare volui; deinde blanditus est ipse ut procederem longius.
 1443 17-18, 103, 1 |              nullum pertinacius, nullum blandius. ~2.
 1444   3, 23, 3    |             magno gaudio est, sed parum blando. In huius gaudii possessione
 1445 11-13, 86, 8  |              lumen admitterent; at nunc blattaria vocant balnea, si qua non
 1446   9, 77, 18   |                  at quomodo illam media boletatione contemnis! Vivere vis: scis
 1447 17-18, 108, 15|             pauca servavi. Inde ostreis boletisque in omnem vitam renuntiatum
 1448  15, 95, 25   |                          Quid? tu illos boletos, voluptarium venenum, nihil
 1449   5, 44, 6    |              Quomodo? ' inquis. Si mala bonaque non populo auctore distineris.
 1450  19, 114, 19  |                inter arma civilia aequi bonique famas petit'. Arruntius
 1451  15, 94, 34   |                Praeterea ipsum de malis bonisque iudicium confirmatur officiorum
 1452   4, 34, 3    |              constat; itaque pars magna bonitatis est velle fieri bonum. Scis
 1453   4, 41, 2    |                 spiritus sedet, malorum bonorumque nostrorum observator et
 1454  16, 98, 2    |                 rerum apud nos in malum bonumve exiturarum. Valentior enim
 1455 17-18, 108, 29|               colligere: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem,
 1456   6, 56, 2    |                 varias exclamationes et botularium et crustularium et omnes
 1457   8, 73, 11   |          maximum est, ~ille meas errare boves, ut cernis, et ipsum~ludere
 1458   2, 15, 2    |                  nec vires umquam opimi bovis nec pondus aequabis. Adice
 1459 11-13, 86, 12 |                mores urbis tradiderunt, brachia et crura cotidie abluebant,
 1460  15, 95, 22   |               nesciebant crurum vinculo brachiorumque latentem vim et in medio
 1461  19, 115, 9   |               quos incedere altos vides bratteata felicitas est. Inspice,
 1462   4, 41, 6    |             praefertur illi languido et bratteato. ~7.
 1463   9, 76, 28   |                 etiam exiguo tempore ac brevi capitur, et quamvis fructus
 1464   4, 39, 1    |               quam haec quae nunc vulgo breviarium dicitur, olim cum latine
 1465  10, 83, 18   |                quoque non est minor sed brevior. ~19.
 1466   8, 73, 13   |               quod virtutes eius spatio breviore cluduntur. Quemadmodum ex
 1467   4, 32, 2    |             tanta brevitate vitae, quam breviorem inconstantia facimus, aliud
 1468 17-18, 109, 5 |           sapiens scit; etiamsi sciret, breviores vias rerum aliqui excogitare
 1469   6, 62, 3    |               omnia habere nemo potest: brevissima ad divitias per contemptum
 1470  15, 94, 43   |               inperitissimos? velut his brevissimis vocibus, sed multum habentibus
 1471  10, 83, 6    |               Consuetudinem meam nosti: brevissimo somno utor et quasi interiungo;
 1472  20, 124, 17  |                  Animalibus tantum quod brevissimum est <et> in transcursu datum,
 1473  19, 114, 17  |          expectatum cadentia et obscura brevitas fuere pro cultu. L. Arruntius,
 1474  20, 122, 8   |               et locorum apta mutatione bruma lilium [florem vernum] exprimunt?
 1475  20, 121, 24  |               quidem; tacitis quoque et brutis, quamquam in cetera torpeant,
 1476  10, 82, 12   |               in Catone gloriosa est in Bruto statim turpis est et erubescenda.
 1477   5, 47, 15   |                 illum mulionem et illum bubulcum. Non ministeriis illos aestimabo
 1478  20, 118, 1   |                 nullam habebit, quod in buccam venerit scribat'. ~2.
 1479   2, 15, 7    |                 gradus tuos temperet et buccas edentis observet et in tantum
 1480 11-13, 86, 13 |               esset, quem idem Horatius Buccillo opposuit. Parum est sumere
 1481 11-13, 86, 13 |             Buccillus olet. ~Dares nunc Buccillum: proinde esset ac si hircum
 1482 11-13, 86, 13 |            Flaccus quid ait? ~Pastillos Buccillus olet. ~Dares nunc Buccillum:
 1483  20, 122, 12  |          merebatur, exclamavit 'incipit Buta dormire'.~13.
 1484 11-13, 87, 10 |            omnia haec est, Catonem, uno caballo esse contentum et ne toto
 1485 17-18, 102, 4 |             diem curas transmittere, an cadant bona nostra nobiscum nihilque
 1486 17-18, 107, 2 |           labaris oportet et arietes et cadas et lasseris et exclames '
 1487  15, 95, 43   |                causa facit: vultur est, cadaver expectat. Eadem aut turpia
 1488   7, 63, 13   |              vix retractis arogo, vix a cadavere revulsis, cui lacrimae in
 1489  14, 92, 35   |                 proiecti ad contumeliam cadaveris laceratio foeda visuris.
 1490  20, 120, 17  |              stamus, et illo unde nobis cadendum est hora nos omnis inpellit. ~
 1491   4, 36, 1    |          transire: alii elidentur, alii cadent. Res est inquieta felicitas;
 1492   1,  8, 1    |                oculos vigilia fatigatos cadentesque in opere detineo. ~2.
 1493   8, 71, 9    |              Africa, aliqua in Hispania cadet. Ne hoc quidem miserae reipublicae
 1494   6, 58, 23   |                dixi, fluvida materia et caduca et omnibus obnoxia causis:
 1495   7, 66, 11   |          mortales sint, fragiles quoque caducaeque sunt et incertae; exsiliunt
 1496 11-13, 88, 33 |              praeteritis de futuris, de caducis de aeternis, de tempore.
 1497   2, 15, 9    |               est: nostra dicitur, quos caeca cupiditas in nocitura, certe
 1498   5, 50, 3    |               intellegit, nemo cupidum. Caeci tamen ducem quaerunt, nos
 1499  20, 118, 2   |                quam durus sit fenerator Caecilius, a quo minoris centesimis
 1500  20, 119, 8   |           aliquid post omnia: tanta est caecitas mentium et tanta initiorum
 1501  14, 92, 22   |                 nec beatum. Huic adicio caecitatem: non fit miser; adicio debilitatem:
 1502   1,  7, 4    |              victorem in aliam detinent caedem; exitus pugnantium mors
 1503  15, 95, 30   |                 conpescimus et singulas caedes: quid bella et occisarum