bold = Main text
      Lib. Ep. Par.                                           grey = Comment text

12047   9, 79, 5    |                 in tuo carmine, ne hunc sollemnem omnibus poetis locum adtingas?
12048   3, 22, 10   |                  resolvenda est, ut cum sollemni ad te munusculo veniat et
12049   7, 67, 9    |             virtutis aemulus, conceptis sollemnibus aciam familiaribus verbis
12050  15, 95, 41   |                enim luxuria sed inpensa sollemnis est. ~42.
12051  15, 95, 13   |            aperta virtus in obscuram et sollertem scientiam versa est docemurque
12052  20, 121, 24  |            cetera torpeant, ad vivendum sollertia est. Videbis quae aliis
12053  19, 117, 30  |                           Transcurramus sollertissimas nugas et ad illa quae nobis
12054  19, 115, 2   |           Cuiuscumque orationem videris sollicitam et politam, scito animum
12055   4, 32, 2    |      mansurumque in proposito, etiam si sollicitantium turba circumeat. Quid ergo
12056   9, 75, 14   |              iram adhuc sentit; iam non sollicitatur libidine, etiamnunc ambitione;
12057 11-13, 88, 7  |          inpellit. Non deest forma quae sollicitet oculos, non hostis; hinc
12058   1,  5, 8    |           utrumque futuri exspectatione solliciti. Maxima autem utriusque
12059  15, 93, 12   |             occisum. Minimum est de quo sollicitissime agitur. Quid autem ad rem
12060   2, 14, 2    |               amor timoribus inquietat, sollicitudinibus onerat, contumeliis obicit;
12061  15, 95, 9    |               Grammaticus non erubescet soloecismo si sciens fecit, erubescet
12062  19, 113, 26  |          Dissilio risu cum mihi propono soloecismum animal esse et barbarismum
12063  14, 90, 6    |                initia tulere sapientes. Solon, qui Athenas aequo iure
12064   1,  9, 20   |                        Ne existimes nos solos generosa verba iactare,
12065   9, 76, 11   |                Id ergo in homine primum solumque est quo et probatur et inprobatur. ~
12066   8, 73, 4    |                hoc ei facere tuto licet solusque illis gratuitum testimonium
12067   9, 76, 25   |                Adice nunc quod, si modo solutae corporibus animae manent,
12068   7, 65, 20   |             quae sedes exspectet animam solutam legibus servitutis humanae?
12069  20, 122, 17  |                sequentium faciles sunt, soluti sunt, exiguas differentias
12070   8, 73, 9    |                 solvere; interdum autem solutio est ipsa confessio. ~10.
12071  14, 90, 21   |            aratro solum et iteratum quo solutior terra facilius pateat radicibus,
12072  19, 114, 6   |                 occurret, hunc esse qui solutis tunicis in urbe semper incesserit (
12073   3, 23, 3    |                An tu existimas quemquam soluto vultu et, ut isti delicati
12074  14, 90, 20   |         torqueantur fila, alia ex molli solutoque ducantur, deinde quemadmodum
12075   1,  9, 6    |              convenerit, ut statim tibi solvam quod debeo et quantum ad
12076   9, 80, 10   |               scire qualis sit, fasciam solve: multum mali sub illa latet.
12077  20, 118, 1   |         epistulas. Rationes conferamus: solvendo non eris. Convenerat quidem
12078  15, 95, 38   |                damus possit animus ire, solvendus est. ~39.
12079   3, 26, 4    |               quam in finem suum natura solvente dilabi? non quia aliquid
12080  15, 95, 18   |             malis qui nondum se delicis solverant, qui sibi imperabant, sibi
12081  16, 97, 16   |               et gravia de praesentibus solverent et in locum patientiae timor
12082   8, 74, 27   |               quo scriptus est pulverem solveris, in eadem uterque forma
12083   3, 28, 9    |                  sed si prius portorium solvero. 'Initium est salutis notitia
12084   5, 51, 5    |                  Una Hannibalem hiberna solverunt et indomitum illum nivibus
12085   5, 42, 7    |                 emi pro quibus pecuniam solvimus, ea gratuita vocamus pro
12086  19, 117, 31  |               inquiris? nodos nectis ac solvis tanta mole inpendente capiti
12087  19, 117, 25  |               tibi posuit, nondum illas solvisti: iam cavillaris? Quam stultum
12088  20, 122, 9   |                illa desciscunt. 'Lucet: somni tempus est. Quies est: nunc
12089   6, 53, 7    |             cogitat: gravis sopor etiam somnia exstinguit animumque altius
12090 17-18, 105, 8 |                posse deprendi, et inter somnos movetur et, quotiens alicuius
12091   6, 58, 2    |                vocantes, ~asper, acerba sonans, quo tota exterrita silvis~
12092  14, 91, 19   |                  sursum isti an deorsum sonent? ' ~20.
12093  14, 92, 7    |               saporibus et coloribus et sonis constat? Excedat ex hoc
12094  15, 94, 56   |               tractus et sine ullo ictu sonituque fulgores caeli patescentis
12095 17-18, 108, 7 |       pulchritudo, non verborum inanium sonitus. Si quid acriter contra
12096  20, 120, 7   |             revulsa ingenti ruina tigna sonuerunt. Postquam respexit et extra
12097 11-13, 87, 38 |                Ait autem Posidonius hoc sophisma, per omnes dialecticorum
12098 17-18, 108, 8 |             tunc illa animi bona veluti sopita excitantur. Non vides quemadmodum
12099  20, 122, 13  |             armenta locarunt, ~iam dare sopitis nox pigra silentia terris~
12100   6, 53, 7    |                dormiens cogitat: gravis sopor etiam somnia exstinguit
12101  10, 83, 27   |               veneno poto moriturum nec sopore sumpto dormiturum nec elleboro
12102   9, 78, 9    |         incitatior est, in alienationem soporemque convertitur. ~10.
12103   4, 30, 1    |              quos hauserat eadem vi qua sorbebat eiecit incolumes; gladium
12104   1,  4, 7    |                die ubi luserunt navigia sorbentur. ~8.
12105   9, 78, 25   |                 ista facile perferemus, sorbitionem, aquam calidam, et quidquid
12106 17-18, 104, 6 |              quidquid pestiferi vaporis sorbuerunt cum pulvere effundunt, protinus
12107   1,  5, 3    |                  Non splendeat toga, ne sordeat quidem; non habeamus argentum
12108   9, 80, 4    |          condicionis extremae et in his sordibus nata omni modo exuere conantur?
12109 11-13, 88, 21 |                genera: sunt vulgares et sordidae, sunt ludicrae, sunt pueriles,
12110   3, 29, 10   |        remisisses; sed ne ego quidem me sordide geram in finem aeris alieni
12111  19, 114, 12  |              excipi non tantum a corona sordidiore sed ab hac quoque turba
12112  14, 90, 25   |           minora quam ut ipse tractaret sordidioribus ministris dedit. ' Immo
12113   5, 47, 15   |              existimas me quosdam quasi sordidioris operae reiecturum, ut puta
12114   5, 44, 5    |              perduxit nos ex splendidis sordidisque alternata series. Non facit
12115 17-18, 108, 9 |           pessimus. ~Ad hos versus ille sordidissimus plaudit et vitiis suis fieri
12116 17-18, 104, 20|             tibi avaritia quamdiu avaro sordidoque convixeris; haerebit tumor
12117  15, 94, 59   |             eorum quam in artifice plus sordium est. Necessarium itaque
12118  16, 98, 9    |              dixisse in ea epistula qua sororem amisso optimae indolis filio
12119   2, 15, 11   |                 futuri temporis incerta sors volvit, quare potius a fortuna
12120   9, 79, 14   |         violatur, effulsit. Numquid non sorti suae gratias egit et exilium
12121   6, 58, 29   |                 corpus validum ac forte sortitus et illi nomen latitudo pectoris
12122   5, 49, 2    |                si recorderis? Modo apud Sotionem philosophum puer sedi, modo
12123   1,  4, 7    |               Pompei capite pupillus et spado tulere sententiam, de Crasso
12124  19, 114, 6   |        comitatus hic fuerit in publico, spadones duo, magis tamen viri quam
12125 17-18, 107, 2 |           ridiculum est quam queri quod spargaris <in balneo aut vexeris>
12126   9, 78, 18   |               ea quae maxime miratus es sparge; tunc tibi fortissimus quisque
12127   8, 71, 4    |          demonstrandum est nec in multa spargendum. Quid enim ad rem pertinet
12128  20, 122, 12  |             Phoebus producere flammas, ~spargere <se> rubicunda dies; iam
12129   8, 74, 6    |                  ad haec quae a fortuna sparguntur sinum expandit et sollicitus
12130  15, 95, 14   |              surrexerat nec tam late se sparserat: poterant vitiis simplicibus
12131  20, 124, 22  |                 vel, ut Scythae solent, sparseris, in quolibet equo densior
12132   2, 19, 1    |            eripe. Satis multum temporis sparsimus: incipiamus vasa in senectute
12133   8, 74, 2    |                  hic turpibus et aliqua sparsis infamia tristis; illum videbis
12134  14, 90, 23   |            redigantur; tum farinam aqua sparsit et adsidua tractatione perdomuit
12135  14, 90, 7    |                 gloriam. 'Illa' inquit 'sparsos et aut casis tectos aut
12136  14, 91, 20   |                 bonus iniquis rumoribus sparsus? ~21.
12137  14, 90, 20   |          conprimentis tramae remolliat, spatha coire cogatur et iungi,
12138   8, 71, 13   |              sua est. Inaequalibus ista spatiis eodem natura dimittit: quidquid
12139 11-13, 88, 33 |                                Magna et spatiosa res est sapientia; vacuo
12140  14, 89, 21   |            vobiscum loquor quorum aeque spatiose luxuria quam illorum avaritia
12141   8, 74, 28   |                 ex regio, ex publico et spatioso iure in angustias domus
12142  19, 117, 19  |                libet, amplos habet illa spatiososque secessus: de deorum natura
12143   6, 58, 16   |               sub oculos non venit; sed specialis venit, ut Cicero et Cato.
12144  14, 90, 28   |               inflatam vero et ex inani speciosam reprimit, nec ignorari sinit
12145   2, 15, 11   |              sitim concitant. Mittantur speciosi apparatus; et quod futuri
12146 11-13, 87, 6  |             paratam; familiam nemo cito speciosiorem producet, sed nominibus
12147   3, 22, 1    |                 ex istis occupationibus speciosis et malis, sed quomodo id
12148   8, 73, 12   |              meliorem dixeris cui maius speciosiusque navigium est. ~13.
12149   4, 41, 6    |               illum natura esse voluit, speciosus ex horrido, cuius hic decor
12150   3, 26, 8    |           Desinere iam volebam et manus spectabat ad clausulam, sed conficienda
12151 17-18, 102, 8 |               in hoc plures insignes et spectabiles viri debent, ut claritas
12152  20, 119, 11  |               aut corporibus electa aut spectabilis cultu est. Omnium istorum
12153   8, 74, 13   |             fide novimus, si non optima spectamus. ~14.
12154  19, 113, 31  |              sit iustitia alienum bonum spectans, nihil ex se petens nisi
12155  19, 110, 16  |                 habentibus quam fuerunt spectantibus. ~17.
12156  15, 94, 70   |         vitiorum suorum pro modo turbae spectantis expandit. ~71.
12157   9, 78, 21   |                erat gloriae materia, si spectaremur aegri! ipse te specta, ipse
12158   1,  7, 11   |              quo tanta diligentia artis spectaret ad paucissimos perventurae, '
12159  16, 97, 8    |        nudandarum meretricum, si credis spectasse tunc severius homines quam
12160  16, 99, 16   |               lectulo devolvuntur: sine spectatore cessat dolor. ~17.
12161   1,  7, 4    |               et ursis homines, meridie spectatoribus suis obiciuntur. Interfectores
12162 11-13, 84, 10 |               est quam in theatris olim spectatorum fuit. Cum omnes vias ordo
12163   4, 30, 12   |        perductus. Quid ergo? non multos spectavi abrumpentes vitam? Ego vero
12164  15, 95, 73   |          Romanus multorum supellectilem spectavit, unius miratus est. Omnium
12165  16, 98, 7    |                 multo ante quam accidat speculare et averte. In hoc ipsum
12166   5, 51, 11   |                magis militare, ex edito speculari late longeque subiecta.
12167 11-13, 86, 11 |                 in caldarium suum latis specularibus diem admiserat, quod non
12168  14, 90, 25   |             prodisse memoria scimus, ut speculariorum usum perlucente testa clarum
12169  14, 91, 11   |                  solacia navigantium ac speculas, ad humile deduxit. Ipsius
12170   9, 77, 2    |                 ex quo ~alta procelloso speculatur vertice Pallas, ~ceterae
12171 11-13, 88, 27 |                 imagine et qualis forma speculi quales imagines reddat.
12172 11-13, 88, 27 |                           Quae causa in speculo imagines exprimat sciet
12173  15, 95, 47   |                 strigiles Iovi ferre et speculum tenere Iunoni: non quaerit
12174  14, 90, 17   |               quolibet casu excavata in specum recesserunt? Quid ergo?
12175   4, 41, 3    |                 numinis faciet. Si quis specus saxis penitus exesis montem
12176   6, 55, 6    |           ostendit etiam transeuntibus. Speluncae sunt duae magni operis,
12177   3, 24, 12   |                 et quod aequissimum est spera et ad id te quod est iniquissimum
12178   8, 70, 6    |               inquit'homini, dum vivit, speranda sunt'. ~7.
12179 17-18, 104, 12|              sollicitudinum causas alia sperando, alia desperando? Si sapis,
12180  10, 82, 20   |        angustiis positos: nec victoriam sperant nec reditum; ille locus
12181   2, 15, 11   |        aliquando ista insidiosa bona et sperantibus meliora quam assecutis.
12182   8, 70, 10   |            stolidi quam nobilis, maiora sperantis quam illo saeculo quisquam
12183   5, 45, 2    |                 mature te finem officii sperarem impetraturum, hanc senilem
12184   8, 71, 14   |                 suorumque pateretur, si speraret, <ut> omnia illa, sic vitam
12185  16, 99, 13   |             dies exit: plus timeri quam sperari potuisse manifestum erit.
12186  20, 118, 7   |              aut inania aut minora quam speraverint adepti ac multa passi vident;
12187   8, 72, 1    |             primum longiorem eodem loco speravero moram, tunc istud in manus
12188   1, 10, 2    |                  Vide itaque quid de te sperem, immo quid spondeam mihi -
12189  19, 114, 11  |               praecidant et hoc gratiam sperent, si sententia pependerit
12190 17-18, 104, 34|            fortuna petendum est. Deinde spernendae opes: auctoramenta sunt
12191 11-13, 85, 18 |                           Xenocrates et Speusippus putant beatum vel sola virtute
12192   9, 80, 1    |                  quod omnes molestos ad sphaeromachian avocavit. Nemo inrumpet,
12193   1,  4, 5    |                 aqua torrente rapiuntur spinas et aspera. Plerique inter
12194  10, 82, 22   |        contrahendus est et in minuta ac spinosa cogendus quam cum <ad> aliquid
12195 17-18, 108, 39|          exegeras transferam, ne ad rem spinosam et auribus erectis curiosisque
12196   6, 57, 2    |             volutatur et, cum sine ullo spiramento sit inclusus, in ipsos a
12197   5, 47, 10   |                 eodem frui caelo, aeque spirare, aeque vivere, aeque mori!
12198  15, 95, 10   |               operas promittere: altius spirat. 'Totum' inquit 'mundum
12199   9, 76, 13   |           iuncturis aquam excludentibus spissa, ad ferendum incursum maris
12200   4, 31, 2    |              parum est obdere: firmiore spissamento opus est quam in sociis
12201  14, 90, 10   |             suspensae fulciebant casam; spissatis ramalibus ac fronde congesta
12202  10, 81, 22   |              illa est et, ut ita dicam, spississimum, domi remanet et premit
12203   6, 55, 2    |              autem a recenti tempestate spissum; fluctus enim illud, ut
12204 17-18, 102, 28|              umbra turbabit; aequaliter splendebit omne caeli latus: dies et
12205   3, 23, 5    |          conculca ista quae extrinsecus splendent, quae tibi promittuntur
12206   9, 79, 11   |             diem? Cui sol per caliginem splendet, licet contentus interim
12207   1,  4, 1    |            mentis ab omni labe purae et splendidae. ~2.
12208   5, 47, 10   |            servum. Variana clade multos splendidissime natos, senatorium per militiam
12209  19, 115, 7   |             circa divitiarum radiantium splendor inpediat et intuentem hinc
12210 11-13, 87, 41 |             luxuriose ostentari gentium spolia, quod unus populus eripuerit
12211  15, 93, 12   |              vitae putas ut iugulari in spoliario quam in harena malit? Non
12212   2, 14, 9    |              minimum sit in corpore tuo spoliorum. Nemo ad humanum sanguinem
12213   1, 10, 2    |                 de te sperem, immo quid spondeam mihi - spes enim incerti
12214   2, 19, 1    |                non promittunt de te sed spondent. Ita fac, oro atque obsecro -
12215  16, 98, 8    |                 fortuitorum constantiam spondet. ~9.
12216  15, 95, 28   |               intersit; ostrea, echini, spondyli, mulli perturbati concoctique
12217  15, 95, 26   |            popina congesserat: veneriae spondylique et ostrea ea tenus circumcisa
12218   8, 70, 20   |            emundanda obscena adhaerente spongia positum est totum in gulam
12219  10, 82, 1    |       sollicitus. 'Quem' inquis 'deorum sponsorem accepisti? ' Eum scilicet
12220  16, 97, 15   |                 urget ac verberat, quod sponsoribus securitatis suae non potest
12221 11-13, 87, 24 |               supplicia, si securitatem spoponderis, ex toto bonum erit. Atqui
12222   4, 36, 5    |              nihil illi iam liberi est, spopondit; minus autem turpe est creditori
12223   7, 64, 4    |                virtutem suam ostendat, ~spumantemque dari pecora inter inertia
12224 11-13, 86, 12 |              munda balnea inventa sunt, spurciores sunt. ~13.
12225   5, 47, 5    |             cenandum discubuimus, alius sputa deterget, alius reliquias
12226   2, 14, 13   |                levatus manus et obrutus sputis exportandus extra forum
12227   1, 12, 2    |           torridi rami, quam tristes et squalidi trunci! Hoc non accideret
12228   1,  5, 4    |             faciles odisse munditias et squalorem appetere et cibis non tantum
12229  14, 91, 11   |                procul a conspectu maris stabant; vasta vis ignium colles
12230   2, 21, 3    |                vita speciosa ad fidelem stabilemque gloriam revocaret, regiae
12231 17-18, 101, 9 |                 debui redditum est, ubi stabilita mens scit nihil interesse
12232   8, 71, 27   |              perfectum est, immota illi stabilitas est. ~28.
12233 11-13, 84, 12 |               in praerupto tantum istic stabis sed in lubrico. Huc potius
12234  19, 113, 5   |               se numerabitur cum per se stabit; ubi vero alterius membrum
12235  20, 122, 13  |             recitasset~iam sua pastores stabulis armenta locarunt, ~iam dare
12236  20, 124, 16  |            initium eius admotus est. In stabulo quidem nulla illi viaest
12237 11-13, 88, 14 |           Saturnus et Mars ex contrario stabunt aut cum Mercurius vespertinum
12238   9, 80, 2    |         secretum: ecce ingens clamor ex stadio perfertur et me non excutit
12239   5, 51, 6    |               mihi cum istis calentibus stagnis? quid cum sudatoriis, in
12240  14, 91, 12   |                                 Casurae stant; omnis hic exitus manet,
12241 17-18, 105, 2 |                 iacens praeteritur, cum stante pugnatur. ~3.
12242   1, 12, 5    |                quoque in extrema tegula stantem iudico habere suas voluptates;
12243  15, 94, 74   |            fulgor et fuga a rebus adhuc stantibus quaeritur. Tunc demum videas
12244   7, 66, 18   |               inter tormenta fortissime stantis, cum quod incredibilius
12245  19, 110, 3   |            etiamnunc, tamquam adhuc ibi staret unde tuto cadunt! ~4.
12246   9, 79, 10   |               sic huius, ut caelestium, stata magnitudo est. Ad hanc nos
12247 11-13, 88, 15 |                inevitabilis cursus; per statas vices remeant et effectus
12248  20, 120, 18  |                 quidem operam ut in hac statione qua positus est honeste
12249   6, 56, 9    |                infelicis atque ingratae stationis paenitentia secessisse;
12250 11-13, 88, 18 |                recipiam, non magis quam statuarios aut marmorarios aut ceteros
12251 11-13, 86, 7  |         libertinorum pervenero? Quantum statuarum, quantum columnarum est
12252  19, 115, 8   |               quod nos circa tabulas et statuas insanimus, carius inepti?
12253   1,  4, 10   |                scis quos nobis terminos statuat? Non esurire, non sitire,
12254   8, 71, 8    |            maior aut minor fieri: unius staturae est. ~9.
12255 11-13, 88, 14 |                frigida Saturni sese quo stella receptet, ~quos ignis caeli
12256 11-13, 88, 16 |                Si vero solem ad rapidum stellasque sequentes~ordine respicies,
12257   5, 44, 1    |         philosophia boni, hoc est, quod stemma non inspicit; omnes, si
12258 11-13, 87, 39 |                 orbationem; Graeci kata steresin dicunt); 'non quod habeat
12259  15, 94, 58   |                intuere per quorum manus sterile terrae genus et infernum
12260  15, 94, 15   |          aliquid esse discriminis inter sterilem et fecundam, inter provectiorem
12261   8, 73, 16   |            malus, non aliter quam humus sterilis ac palustris necat ac deinde
12262  10, 81, 1    |         perierat adsidua infelicis soli sterilitate unius anni restituit ubertas. ~
12263 11-13, 86, 20 |                 sunt, deinde liberalius sternenda vitis, ut etiam ex corpore
12264  15, 95, 72   |                 lectos, cum in publicum sterneret, haedinasque pro stragulis
12265   5, 47, 3    |        verberibus excepta sunt, tussis, sternumenta, singultus; magno malo ulla
12266 17-18, 102, 9 |             bonum dicit, non magis quam sternumentum aut tussim. Ergo claritas
12267   7, 66, 26   |                alimentum pariter omnium sternunt; aves ex aequo partiuntur
12268  14, 91, 7    |                  Quae domesticis bellis steterant regna, quae externis, inpellente
12269   9, 76, 31   |     magnitudinem suam servabit etiam si steterit in puteo. ~32.
12270  16, 97, 2    |               adulescentulorum nobilium stilari loco exacta sunt. ~3.
12271   1,  9, 1    |           desideras scire. Hoc obicitur Stilboni ab Epicuro et iis quibus
12272   7, 65, 2    |                                In locum stili sermo successit, ex quo
12273 17-18, 101, 14|                membratim et totiens per stilicidia emittere animam quam semel
12274   8, 70, 5    |        detrimento timet; nemo multum ex stilicidio potest perdere. ~6.
12275   3, 24, 20   |                 clepsydram non extremum stilicidium exhaurit sed quidquid ante
12276   4, 40, 3    |                seriam docentique. Aeque stillare illum nolo quam currere;
12277 11-13, 84, 2  |     contristabit vires et exhauriet (de stilo dico), altera solvet ac
12278 11-13, 84, 2  |         quidquid lectione collectum est stilus redigat in corpus. ~3.
12279  16, 100, 8   |             Deest illis oratorius vigor stimulique quos quaeris et subiti ictus
12280  14, 90, 41   |             versat et acerrimis excitat stimulis: at quam mollem somnum illis
12281   9, 76, 20   |                obstinatio animi, aliquo stimulo excitata, quanto magis virtus,
12282   1,  9, 17   |               sic inest huic quoque rei stimulus qui nos amicitiarum appetentes
12283 11-13, 84, 3  |            noster ait, ~liquentia mella~stipant et dulci distendunt nectare
12284   2, 14, 17   |                      Nunc ad cotidianam stipem manum porrigis. Aurea te
12285   7, 65, 18   |       sacramento rogatus hoc quod vivit stipendium putat; et ita formatus est
12286   2, 14, 5    |            hominem qui per os emergeret stipitem et distracta in diversum
12287  14, 90, 16   |            obliverunt luto, deinde [de] stipula aliisque silvestribus operuere
12288  20, 123, 15  |             existimo qui nos sub specie Stoicae sectae hortantur ad vitia.
12289   1,  9, 19   |               vox illi communis est cum Stoico: aeque et hic intacta bona
12290 11-13, 88, 5  |              colligunt negent; nam modo Stoicum illum faciunt, virtutem
12291   8, 70, 10   |          Libonis fuit, adulescentis tam stolidi quam nobilis, maiora sperantis
12292   1, 12, 2    |                illi proximam occasionem stomachandi arripio. 'Apparet' inquam '
12293   1,  4, 4    |        praecipitavit e tecto ne dominum stomachantem diutius audiret, alius ne
12294   3, 24, 14   |         podagricus ille contemnit, quem stomachicus ille in ipsis delicis perfert,
12295 11-13, 84, 6  |            perdurant et solida innatant stomacho, onera sunt; at cum ex eo
12296  15, 94, 62   |                contentus tot civitatium strage, quas aut vicerat Philippus
12297  15, 95, 72   |              sterneret, haedinasque pro stragulis pelles et ante ipsius Iovis
12298 11-13, 87, 2  |               ex duabus paenulis altera stragulum, altera opertorium facta
12299   2, 20, 9    |            nudum, quanto minus quam [in]stramentis incubantem: non praeceptor
12300   5, 51, 13   |                hoc nos amplectuntur, ut strangulent. Vale. ~
12301  10, 83, 24   |            fuerit et propinationes tuas strati somno ac vomitantes recusaverint,
12302  14, 91, 2    |               singulas possent, una nox stravit, et in tanta pace quantum
12303   5, 51, 4    |                et symphoniarum cantibus strepentes lacus et alia quae velut
12304  19, 114, 6   |                 maxime civilibus bellis strepentibus et sollicita urbe et armata
12305  14, 90, 19   |              aut circitatur civitas aut strepit corpori negotium gerunt,
12306   2, 14, 4    |           potentia impendet; magno enim strepitu et tumultu venit. Naturalia
12307   8, 74, 3    |        circumspiciendum est et ad omnem strepitum circumagenda cervix; nisi
12308   2, 17, 3    |                  si navigandum est, non strepunt portus nec unius comitatu
12309   3, 24, 7    |                                      et stricto gladio quem usque in illum
12310   6, 56, 2    |               alipilum cogita tenuem et stridulam vocem quo sit notabilior
12311   4, 31, 4    |         incubuerint minus sibi vinci ac strigare permiserint, admirabor et
12312  15, 95, 47   |                novit. Vetemus lintea et strigiles Iovi ferre et speculum tenere
12313   8, 72, 5    |               leve et quod summam cutem stringat. Aliquo, inquam, incommodo
12314 17-18, 107, 5 |                 in alios perventura nos stringunt. ~6.
12315   3, 26, 5    |               ad illum diem quo remotis strophis ac fucis de me iudicaturus
12316  19, 114, 7   |                  Haec verba tam inprobe structa, tam neglegenter abiecta,
12317  16, 100, 5   |                 recisum sit, quid parum structum, quid non huius recentis
12318  14, 89, 9    |         proprietates verborum exigit et structuram et argumentationes, ne pro
12319   1, 10, 2    |               aut ipsis futura pericula struunt, tunc cupiditates improbas
12320   5, 48, 5    |              interrogationes vaferrimas struxero et conclusione falsa a vero
12321   8, 72, 3    |                non student propter quae studendum est. ~4.
12322   8, 72, 3    |              atqui multi inter illa non student propter quae studendum est. ~
12323 17-18, 108, 4 |             philosophiae vis est ut non studentis sed etiam conversantis iuvet.
12324   1,  5, 1    |                       Quod pertinaciter studes et omnibus omissis hoc unum
12325   2, 14, 18   |          fruitur. Adicere illis aliquid studet; dum de incremento cogitat,
12326   2, 15, 9    |               nunc vitam dici existimas stultam? Babae et Isionis? Non ita
12327   8, 74, 25   |                 sapientiorem, non facit stultiorem detractio; ergo nec beatiorem
12328  19, 110, 6   |               Quid ergo? non omni puero stultiores sumus qui in luce timemus? ~
12329   9, 76, 34   |             mali mollis ictus venit. At stultis et fortunae credentibus
12330   6, 54, 5    |                               Rogo, non stultissimum dicas si quis existimet
12331   8, 74, 32   |             faciet et prompte. Hoc enim stultitiae propriumquis dixerit, ignave
12332  14, 92, 4    |                non est. Et quid turpius stultiusve quam bonum rationalis animi
12333  19, 110, 14  |                mihi inposuere divitiae. Stupebam ubi aliquid ex illis alio
12334   4, 37, 5    |           subito in medio turbine rerum stupentem quaerere, 'huc ego quemadmodum
12335  19, 110, 17  |          calonibus: "quid miraris? quid stupes? pompa est. Ostenduntur
12336  20, 122, 4   |                in animo est! ille in se stupet, ille caligat, invidet caecis.
12337 11-13, 87, 5  |              erat: 'insanitis, erratis, stupetis ad supervacua, neminem aestimatis
12338   5, 42, 7    |                             Ex eo licet stupor noster appareat, quod ea
12339  16, 97, 2    |         etiamnunc pactione turpius est, stupra insuper matronarum et adulescentulorum
12340   5, 48, 1    |               seducere me debeo et quid suadeam circumspicere. Nam tu quoque,
12341  14, 90, 5    |                 validioribus tuebantur, suadebant dissuadebantque et utilia
12342   9, 78, 20   |                 tibi esse in usu solet, suadebis docebis, audies disces,
12343   3, 22, 9    |        Chrysippi moderata, honesta, tua suadebunt. Sed si propter hoc tergiversaris,
12344   2, 19, 2    |            moriamur in portu. Neque ego suaserim tibi nomen ex otio petere,
12345   2, 15, 8    |             utcumque tibi impetus animi suaserit, modo vehementius fac vitiis
12346  15, 94, 49   |           utroque est) et adhortatio et suasio et ipsa argumentatio; nam
12347  15, 95, 65   |                 uti prohibet) sed etiam suasionem et consolationem et exhortationem
12348  15, 95, 44   |                vita erit. In particulas suasisse totum ordinanti parum est. ~
12349   9, 77, 5    |                 illi suadebat quod sibi suasisset, aut, quia adulator et blandus,
12350   9, 77, 7    |                           Non opus erat suasore illi sed adiutore: servi
12351   2, 20, 10   |              quod ad se venerint, ridet suasque audit magis esse quam sentit.
12352 11-13, 87, 41 |           fertur. His interrogationibus suasuri aut dissuasuri sumus? his
12353   3, 24, 1    |                 denuntiat; existimas me suasurum ut meliora tibi ipse proponas
12354   7, 63, 5    |               quomodo poma quaedam sunt suaviter aspera, quomodo in vino
12355   9, 79, 6    |               consumptam materiam an ad subactam accedas: crescit in dies,
12356   5, 42, 4    |                 deficitur. Eadem velle [subaudi si] cognosces: da posse
12357  20, 122, 4   |              superba umbra iners sagina subcrescit. At istorum corpora qui
12358  19, 115, 12  |                adfectibus nostris facem subdant, quibus divitiae velut unicum
12359 17-18, 101, 12|                et acutam sessuro crucem subdas': est tanti vulnus suum
12360 11-13, 86, 4  |                 aedificiis ac viridibus subditam quae sufficere in usum vel
12361  20, 122, 2   |              Vergilius, pedibus nostris subditos e contrario posuit, nosque
12362  15, 94, 23   |               frenos iniectos, ignaviae subditum calcar: etiam remotis vitiis,
12363   5, 47, 5    |           reliquias temulentorum <toro> subditus colligit. ~6.
12364   5, 49, 12   |            quicquam minus convenit quam subdola ista calliditas animis magna
12365 17-18, 104, 23|       animalibus ferum dedit, quibusdam subdolum, quibusdam pavidum, ita
12366   1,  7, 6    |                                         Subducendus populo est tener animus
12367 17-18, 104, 12|         auferuntur, at ipsi nobis furto subducimur. Horum nihil cogitabis nec
12368   7, 65, 16   |                eius est, haec evagatio; subducit interim se custodiae in
12369   8, 74, 28   |              altiore fastigio in humile subducitur, in privatum ex regio, ex
12370   2, 19, 1    |                rogaturus sum? si potes, subducte istis occupationibus; si
12371   4, 30, 9    |             avulsum vitae sed minutatim subductum, o ne ille agere gratias
12372   3, 24, 5    |                quam ignis illi ab hoste subductus est. Facere aliquid in illis
12373  16, 97, 12   |            fructu illorum utuntur, ipsa subducunt. At bona conscientia prodire
12374   1,  1, 1    |               eripiuntur nobis, quaedam subducuntur, quaedam effluunt. Turpissima
12375  20, 120, 5   |                tamquam perfecta mirari. Suberant illis multa vitia quae species
12376  16, 97, 12   |                      Alioquin, ut scias subesse animis etiam in pessima
12377   7, 66, 13   |           omnibus enim istis una virtus subest, quae animum rectum et indeclinabilem
12378  20, 123, 14  |           descenditur, in asperaet dura subeundum est: hic inpellamus corpora,
12379   4, 41, 4    |             videntem, exaequo deos, non subibit te veneratio eius? non dices, '
12380  19, 117, 20  |                 esse>? Temere me geram, subibo huius voti aleam: tibi sapientia,
12381   4, 37, 4    |                 omnia tibi subicere, te subice rationi; multos reges, si
12382   4, 37, 4    |                gradu. Si vis omnia tibi subicere, te subice rationi; multos
12383   6, 58, 15   |          videtur 'quid'; quare videatur subiciam. 'In rerum' inquiunt 'natura
12384  20, 124, 12  |             liber animus, erectus, alia subiciens sibi, se nulli. Hoc bonum
12385   7, 66, 38   |             exsistit. Vulnerari enim et subiecto igne tabescere et adversa
12386  14, 90, 5    |         beneficentia augebat ornabatque subiectos. Officium erat imperare,
12387  19, 110, 13  |          scrutata varieque condita, cum subierint ventrem, una atque eadem
12388   7, 69, 5    |               tam longa licentia tumida subigantur et iugum accipiant, ne dum
12389  14, 90, 37   |              memoratur apud quos ~nulli subigebant arva coloni; ~ne signare
12390 11-13, 86, 5  |               ut mos fuit priscis) ipse subigebat. Sub hoc ille tecto tam
12391   8, 74, 20   |            casum doloremque et iniuriam subigit. ~21.
12392 11-13, 86, 5  |                  Magna ergo me voluptas subiit contemplantem mores Scipionis
12393  20, 124, 2   |                 nullum dolorem volentes subiremus; nullus enim non offendit
12394  20, 120, 19  |           videremus constantiae, quidni subiret nos species non usitatae
12395  14, 91, 5    |           inimicus, hostis ex socio. In subitas tempestates hibernisque
12396  15, 94, 56   |                per ordinem subeunt sive subitis causis mota prosiliunt,
12397 17-18, 101, 10|                quodque tempus elabitur, subitque aviditas et miserrimus ac
12398   8, 71, 35   |           labent et modo prodeant, modo sublabantur aut succidant. Sublabentur
12399   8, 71, 35   |              sublabantur aut succidant. Sublabentur autem, nisi ire et niti
12400   9, 79, 10   |                     An Aetna tua possit sublabi et in se ruere, an hoc excelsum
12401  20, 120, 10  |             lassitudinem corporis animo sublevantem. Praeterea idem erat semper
12402 17-18, 108, 13|                 generis humani et illum sublimem altioremque humano fastigio
12403  19, 115, 13  |                        Regia Solis erat sublimibus alta columnis, clara micante
12404  14, 92, 33   |                          Cum se in hanc sublimitatem tulit, corporis quoque ut
12405 17-18, 102, 28|                 iam hinc altius aliquid sublimiusque meditare: aliquando naturae
12406   4, 38, 1    |                  sed ut discat, ad haec submissiora verba veniendum est. Facilius
12407   1,  9, 13   |       interpretantur: sapientem undique submovent et intra cutem suam cogunt.
12408 17-18, 104, 30|                legionibus pugnacissimis subnixus, totis exterarum gentium
12409 17-18, 108, 30|                philologus accessit, hoc subnotat: duos Romanos reges esse
12410   3, 24, 5    |               contra mortem aut dolorem subornatum, militari tantum robore
12411   5, 48, 9    |                 tela, quemadmodum illos subornent. Hac ad summum bonum itur?
12412   2, 13, 2    |            crepuere sub pugno, ille qui subplantatus ad versarium toto tulit
12413 11-13, 86, 4  |           propugnaculum villae utrimque subrectas, cisternam aedificiis ac
12414  14, 89, 9    |      argumentationes, ne pro vero falsa subrepant. Ceterum inventi sunt et
12415 17-18, 104, 1 |            urbem? immo febrem et quidem subrepentem; iam manum mihi iniecerat.
12416  14, 90, 6    |                            Sed postquam subrepentibus vitiis in tyrannidem regna
12417  20, 118, 8   |             adlicefacit verisimile est: subrepit, sollicitat, adtrahit. ~
12418   1,  7, 2    |               voluptatem facilius vitia subrepunt. ~3.
12419   6, 53, 1    |           Parthenope tua usque Puteolos subripi posse, quamvis dubio et
12420   1,  1, 1    |               adhuc aut auferebatur aut subripiebatur aut excidebat collige et
12421   9, 78, 4    |           expectationem mortis ac metum subripit: non iudicabam me, cum illos
12422 17-18, 108, 34|              Ennium hoc ait Homero [se] subripuisse, Ennio Vergilium; esse enim
12423  16, 99, 25   |           tempore. Ipsa Metrodori verba subscripsi. Metrodoron epistolon pros
12424   3, 22, 10   |                 apud nos pars eius ulla subsedit: transmissa est et effluxit.
12425   4, 40, 8    |                  quemadmodum enim iudex subsequi poterit aliquando etiam
12426   6, 53, 9    |                non accipit; non est res subsiciva; ordinaria est, domina est,
12427 11-13, 88, 32 |                sit quae nullum extra se subsidium habet. ~33.
12428   4, 31, 11   |             ambitione aut iniuria nata. Subsilire in caelum ex angulo licet:
12429   2, 13, 3    |                tamen tradidisti te, sed subsiluisti et acrior constitisti; multum
12430   3, 22, 4    |                  etiamsi non repugnare, subsistere nec instare fortunae ferenti. ~
12431  15, 94, 62   |               orbe arma circumfert; nec subsistit usquam lassa crudelitas
12432   1,  8, 3    |              bonum suspiciosi pavidique subsistite: et fera et piscis spe aliqua
12433 11-13, 87, 40 |            divitiarum, quae paupertatis substantia; sed tunc quoque considerabimus
12434   6, 58, 15   |              coepit, quamvis non habeat substantiam.~16.
12435  19, 113, 4   |         animalia singulas habere debent substantias; ista omnia unum animum
12436   8, 72, 11   |        intraverint, in locum suum alias substituent. Principiis illarum obstemus:
12437   1,  9, 5    |         faciendarum amicitiarum artifex substituet alium in locum amissi. ~
12438   8, 74, 23   |            locum suum aliquid incommodi substituunt: tamquam bona valetudo vitiata
12439   1,  4, 11   |           conterunt, quae nos senescere subtentorio cogunt, quae in aliena litora
12440   5, 51, 10   |        palustrique pascuo saginata cito subteruntur. Et fortior miles ex confragoso
12441  20, 121, 10  |            corpus. Hoc tam perplexum et subtile et vobis quoque vix enarrabile
12442  15, 95, 36   |                quidam sine institutione subtili evaserunt probi magnosque
12443  14, 91, 17   |             Erant illa quae tradebantur subtilia et diligenti intentione
12444  20, 124, 5   |                tactu minuta discernere? Subtilior ad hoc acies nulla quam
12445   7, 65, 17   |              artifices[ex] alicuius rei subtilioris quae intentione oculos defetigat,
12446   5, 45, 8    |               ut nesciat <nisi> tu illi subtilissima collectione persuaseris.
12447   3, 26, 4    |          carpimur, singuli dies aliquid subtrahunt viribus. ' Ecquis exitus
12448   6, 55, 10   |                  deinde studia secreta, suburbanas profectiones: videbis non
12449 11-13, 87, 7  |             liber volvitur, quia tantum suburbani agri possidet quantum invidiose
12450   1, 12, 4    |                               Debeo hoc suburbano meo, quod mihi senectus
12451   1, 12, 1    |       senectutis meae video. Veneram in suburbanum meum et querebar de impensis
12452   6, 60, 2    |               et quidem non ex uno mari subvehent? Taurus paucissimorum iugerum
12453   8, 72, 2    |                 totis. Numquam enim non succedent occupationes novae: serimus
12454  16, 99, 5    |               quod futurum est, si modo successerit nobis, cito in praeterita
12455   7, 65, 2    |                    In locum stili sermo successit, ex quo eam partem ad te
12456   2, 19, 8    |         permiseris crescere? quantum ad successus accesserit accedet ad metus. ~
12457   8, 71, 35   |          prodeant, modo sublabantur aut succidant. Sublabentur autem, nisi
12458   8, 71, 26   |        appellamus mali? hoc, ut opinor, succidere mentem et incurvari et succumbere.
12459   6, 57, 5    |            tractationem inspectionemque succidunt ac linquuntur animo; alii
12460   8, 74, 26   |             amicorum et liberorum turba succinctus? 'Quidni non sit? Summum
12461   7, 66, 50   |              castra temptantibus et qui succisis poplitibus in genua se excepit
12462  14, 90, 21   |               quid fortuitum et agreste succrescat quod necet segetem. Hoc
12463   9, 78, 1    |           contumaciter gerere -- deinde succubui et eo perductus sum ut ipse
12464  19, 113, 29  |            populorum irae tristitiaeque succumbens; id enim egerat ut omnia
12465   1,  8, 1    |             vindico; non vaco somno sed succumbo, et oculos vigilia fatigatos
12466   1,  9, 8    |                qui sibi aegro assideat, succurrat in vincula coniecto vel
12467   5, 48, 7    |                Hic cum quo ludis timet: succurre, quidquid laqueti respondentium
12468   6, 53, 3    |          vexabar quam ut mihi periculum succurreret; nausia enim me segnis haec
12469  10, 81, 14   |              enim interest donaveris an succurreris, servaverit illum tua liberalitas
12470   4, 30, 1    |                laxari coepit et cedere, succurri non potest navigio dehiscenti,
12471   9, 77, 18   |                 respondendum est quibus succursura mors est: 'mori times: nunc
12472   4, 30, 11   |                 qui magnus est. Ceterum succursurum sibi etiam in ipsa distractione
12473   6, 55, 2    |                  quae umore alligantur, sucus abscessit. ~3.
12474   6, 56, 4    |          vicinum, aut hunc qui ad Metam Sudantem tubulas experitur et tibias,
12475   2, 15, 4    |                               Bibere et sudare vita cardiaci est. Sunt
12476   2, 18, 1    |              mensis: cum maxime civitas sudat. Ius luxuriae publice datum
12477 11-13, 86, 6  |              circumdedit, in quas multa sudatione corpora exsaniata demittimus,
12478   5, 51, 6    |            calentibus stagnis? quid cum sudatoriis, in quae siccus vapor corpora
12479   1,  4, 11   |                           Ad supervacua sudatur; illa sunt quae togam conterunt,
12480 11-13, 88, 19 |            exercuerunt hastilia iacere, sudem torquere, equum agitare,
12481   7, 67, 12   |                non ture nec sertis, sed sudore et sanguine colenda est. ~
12482 17-18, 108, 16|        decoquere corpus atque exinanire sudoribus inutile simul delicatumque
12483  15, 95, 22   |           diutinam aegrotationem balneo sudoribusque laxare, nesciebant crurum
12484   5, 48, 11   |              parce dispensandum erat ut sufficeret necessariis: nunc quae dementia
12485  14, 90, 38   |                rerum natura fruebantur; sufficiebat illa ut parens in tutelam
12486   6, 55, 6    |            etiamsi assidue exhauriatur, sufficiens. Sed illi, cum mare patet,
12487   9, 75, 7    |         occupatus es? iamdudum gaude si sufficis rebus. Quando tam multa
12488 17-18, 101, 12|               temporis aliquid accedat; suffigas licet et acutam sessuro
12489   6, 54, 3    |           distulit. Ego vero et in ipsa suffocatione non desii cogitationibus
12490  14, 91, 8    |           potest hoc ipsum in quo turba suffocatur fieri solitudo. Tota ante
12491 11-13, 85, 29 |                 subinde alia atque alia suffoditur, si viscera sua in sinu
12492  14, 90, 7    |            casis tectos aut aliqua rupe suffossa aut exesae arboris trunco
12493   5, 49, 8    |                vibrarent et ipsum solum suffossionibus et cuniculis tremeret, sederem
12494  20, 118, 2   |            rerum candidatus sit, et non suffragari. ~3.
12495 17-18, 102, 11|                claritas desiderat multa suffragia? potest et unius boni viri
12496   5, 52, 10   |         iudicetis et feratis de meliore suffragium, quidni non permittam? Apud
12497 11-13, 86, 9  |              oblectamentum reperta? Non suffundebatur aqua nec recens semper velut
12498   9, 77, 9    |                 iacuit et calda subinde suffusa paulatim defecit, ut aiebat,
12499  16, 99, 25   |               estin gar tis hedone lupe suggenes, hen chre thereuein kata
12500   3, 24, 11   |         querimur: omnis ordinis homines suggerent, omnis fortunae, omnis aetatis,
12501  20, 123, 17  |          excusationes vitio philosophia suggerere. Nullam habet spem salutis
12502   2, 13, 2    |            certamen afferre qui numquam suggillatus est: ille qui sanguinem
12503 11-13, 86, 16 |                Medica, putres~accipiunt sulci, et milio venit annua cura. ~
12504  20, 121, 15  |             habet tenera et vix eminens sulco, aliam cum convaluit et
12505   1, 11, 4    |                                         Sulla tunc erat violentissimus
12506   3, 24, 4    |          praestitit, alter reditum suum Sullae negavit, cui nihil tunc
12507  16, 100, 5   |                 splendida tamen quamvis sumantur e medio. Sensus honestos
12508   4, 39, 2    |             nescio an satis ordinentur. Sume in manus indicem philosophorum:
12509   7, 66, 41   |              aestimantur enim utilitate sumentium. Bonorum unum propositum
12510  14, 92, 11   |               et quia bono a me iudicio sumentur. Quid erit tunc in illis
12511  14, 90, 30   |                iudicaturus; ponenda non sumeret. ~31.
12512  20, 120, 22  |               personam et contrariam ei sumimus quam exuimus. Hoc ergo a
12513  10, 82, 13   |             habuit decus virtute addita sumit. Cubiculum lucidum dicimus,
12514   4, 39, 1    |              olim cum latine loqueremur summarium vocabatur. Illa res discenti
12515   4, 40, 14   |           pressa, non audax. Summa ergo summarum haec erit: tardilocum esse
12516 11-13, 84, 7  |                 ex singulis cum minores summas et dissidentes conputatio
12517 11-13, 85, 20 |             ergo si summum bonum habet, summe beata est. Quemadmodum summum
12518 17-18, 104, 10|               hostis? ~Ipsa pax timores sumministrabit; ne tutis quidem habebitur
12519  19, 114, 25  |            habet alienarum spectaculum, sumministrator libidinum testisque, quarum
12520 11-13, 84, 13 |          verticem libet, cui se fortuna summisit, omnia quidem sub te quae
12521  19, 114, 21  |          tondent et adradunt servata et summissa cetera parte, qui lacernas
12522   2, 13, 4    |            tecum Stoica lingua, sed hac summissiore; nos enim dicimus omnia
12523  15, 95, 7    |             move gubernaculum, sic vela summitte, sic secundo vento utere,
12524   7, 66, 6    |            invictus, neutri se fortunae summittens, supra omnia quae contingunt
12525   4, 37, 2    |               populi temptare: tu neque summittes nec vitam rogabis; recta
12526   4, 31, 6    |                 et invictus animus est. Summitti te ac deprimi veto. Laborem
12527 17-18, 109, 13|                 aut summa bona sunt aut summorum efficientia, nihilominus
12528   3, 24, 18   |            restat, bona pariter malaque summota sunt. ~19.
12529  16, 97, 2    |              populo' fieri dicitur, sic summotis extra consaeptum omnibus
12530  15, 94, 60   |             nulli autem grave imperium, summove vitia. ~61.
12531  15, 94, 16   |              Ergo ista praeceptiva pars summovenda est, quia quod paucis promittit
12532   8, 72, 3    |     occupationibus, nec explicandae sed summovendae sunt. Tempus quidem nullum
12533   4, 41, 3    |              aliorum alios protegentium summovens, illa proceritas silvae
12534   3, 23, 2    |                 voluptates qui fortuita summoveo, qui spes, dulcissima oblectamenta,
12535  15, 94, 12   |             ergo pars ista philosophiae summoveri potest. ~13.
12536   9, 77, 8    |              suo fieret; minutas itaque summulas distribuit flentibus servis
12537  20, 124, 3   |               voluptas placet quibusque summus est doloris timor. Atqui
12538  14, 92, 11   |                 cum vestem qualem decet sumo, cum ambulo ut oportet,
12539  16, 99, 2    |                      hi qui sibi lugere sumpserunt protinus castigentur et
12540  20, 123, 5   |                 enim experimentum animi sumpsi subito; hoc enim est simplicius
12541   1,  4, 2    |            gaudium cum praetexta posita sumpsisti virilem togam et in forum
12542  15, 95, 32   |               est et tantum sibi virium sumpsit quantum iis adversus quae
12543 11-13, 87, 26 |          pecuniam bonum esse undecumque sumptam; non tamen ideo ex sacrilegio
12544  10, 83, 27   |               poto moriturum nec sopore sumpto dormiturum nec elleboro
12545  15, 95, 41   |                           Quid est cena sumptuosa flagitiosius et equestrem
12546   5, 50, 3    |            Romae potest vivere; non ego sumptuosus sum, sed urbs ipsa magnas
12547  14, 92, 13   |             quoque idem tibi respondeo: sumpturum quidem me, si detur electio,
12548   3, 26, 8    |                 Puta me non dicere unde sumpturus sim mutuum: scis cuius arca
12549   1,  2, 3    |              corpori accedit qui statim sumptus emittitur; nihil aeque sanitatem