bold = Main text
      Lib. Ep. Par.                                           grey = Comment text

13053   4, 33, 7    |             impera et dic quod memoriae tradatur, aliquid et de tuo profer. ~
13054  14, 91, 17   |                 potest? Erant illa quae tradebantur subtilia et diligenti intentione
13055  16, 99, 27   |                  despumaverit, non esse tradendum animum dolori. Quid, tu
13056 17-18, 104, 22|                  cum Posidonio: hi tibi tradent humanorum divinorumque notitiam,
13057   5, 49, 11   |                 discute, et facilius ea trades ad quae praeparatus sum.
13058  15, 95, 37   |              illis philosophiae placita tradiderit; quae quam sint necessaria
13059 11-13, 86, 12 |                 qui priscos mores urbis tradiderunt, brachia et crura cotidie
13060   9, 75, 7    |               enim, ut cetera, memoriae tradidisse satis est: in opere temptanda
13061  20, 124, 3   |               ac mali, parent? his enim tradidistis adpetitionis et fugae arbitrium. ~
13062  15, 95, 12   |           obibit nisi is cui ratio erit tradita qua in quaque re omnis officiorum
13063   5, 50, 8    |             debemus accedere quod semel traditi nobis boni perpetua possessio
13064   1,  9, 16   |                sibi cogitationibus suis traditus. Tale quiddam sapiens facit:
13065 17-18, 108, 14|             coeperat voluptates nostras traducere, laudare castum corpus,
13066  16, 100, 10  |           luxuriam obiurgari, libidinem traduci, inpotentiam frangi. Sit
13067 11-13, 85, 1  |    interrogationum aut nostrarum aut ad traductionem nostram excogitatarum conprendere:
13068 11-13, 88, 20 |                per quam pueris elementa traduntur, non docet liberales artes
13069  16, 100, 10  |              Sit aliquid oratorie acre, tragice grande, comice exile. '
13070  19, 115, 15  |              Cum hi novissimi versus in tragoedia Euripidis pronuntiati essent,
13071   1,  8, 8    |                 sunt inter comoedias ac tragoedias mediae -: quantum disertissimorum
13072   6, 58, 25   |       Platonicae possunt? quid ex istis traham quod cupiditates meas comprimat?
13073 17-18, 108, 35|                 propositum beatae vitae trahendam, non ut verba prisca aut
13074 17-18, 104, 33|               victi exercitus reliquias trahens inopiam umoris loricatus
13075  15, 94, 13   |             cito specie quo non oportet trahente corrumpitur. Itaque debemus
13076   2, 18, 3    |                ad blanda et in luxuriam trahentia nec it nec abducitur. ~4.
13077   2, 14, 13   |                 exportandus extra forum traheretur, modo e senatu in carcerem
13078 11-13, 88, 28 |            tractatu caelestium crescunt trahuntque aliquid ex alto. Una re
13079 17-18, 104, 8 |            territant. Quid prodest mare traicere et urbes mutare? si vis
13080   3, 28, 1    |                non caelum. Licet vastum traieceris mare, licet, ut ait Vergilius
13081   5, 45, 2    |               Tranassem ista, non solum traiecissem, dummodo te complecti possem
13082   2, 14, 8    |                   Cum peteres Siciliam, traiecisti fretum Temerarius gubernator
13083  10, 83, 25   |               mores ac vitia non Romana traiecit quam ebrietas nec minor
13084  14, 90, 20   |          duritiam utrimque conprimentis tramae remolliat, spatha coire
13085 11-13, 84, 13 |              difficiles tamen et arduos tramites adeuntur. Confragosa in
13086   5, 45, 2    |            fretum deterrere potuissent. Tranassem ista, non solum traiecissem,
13087   2, 14, 11   |                Ceterum philosophia ipsa tranquille modesteque tractanda est. ~
13088 11-13, 84, 12 |                te ad sapientiam derige, tranquillissimasque res eius et simul amplissimas
13089   4, 36, 6    |             habet. Hos disponat ut quam tranquillissimus ille animus ad perfectum
13090  15, 95, 12   |                quae securitatem nostram tranquillitatemque tueantur, quae totam vitam
13091   1,  4, 7    |           quantum permiserat. Noli huic tranquillitati confidere: momento mare
13092   8, 71, 16   |                emittitur vitam lucidius tranquilliusque inter divina mansurus aut
13093  15, 95, 24   |             infelicium greges quos post transacta convivia aliae cubiculi
13094  10, 83, 27   |                voluptates vocantur, ubi transcenderunt modum, poenas esse. Nam
13095  19, 117, 30  |                                         Transcurramus sollertissimas nugas et
13096   6, 56, 4    |       avocatione circumstrepunt essedas transcurrentes pono et fabrum inquilinum
13097  20, 124, 17  |                 brevissimum est <et> in transcursu datum, praesens: praeteriti
13098  14, 92, 33   |                illo sollicitudo invenit transeas, ipsius morosum imperium
13099   6, 55, 6    |           exposita, quae ostendit etiam transeuntibus. Speluncae sunt duae magni
13100 17-18, 108, 19|                alias atque alias formas transeuntium. Nulla, si illi credas,
13101   7, 65, 3    |                universo dicebam ad haec transfer quae ab homine facienda
13102 17-18, 108, 39|        epistulam integrum quod exegeras transferam, ne ad rem spinosam et auribus
13103 17-18, 108, 35|                animosas quae mox in rem transferantur. Sic ista ediscamus ut quae
13104   2, 14, 10   |           contemptum nos invidiae timor transferat, ne dum calcare nolumus
13105  20, 122, 3   |                 aliquid ex illa in diem transferatur. ~4.
13106   4, 40, 14   |            cotidiana et a rebus studium transferendum est ad verba. Haec autem
13107  10, 82, 20   |                 publicae bellum in unam transferentes domum. Laconas tibi ostendo
13108   9, 78, 23   |                ipsos cum opsoniis focos transferentium? Hoc enim iam luxuria commenta
13109   5, 45, 12   |               ergo? non eo potius curam transferes, ut ostendas omnibus magno
13110  15, 95, 67   |               nosse, quas ex alio in se transferre permittitur. ~68.
13111   5, 45, 2    |                 quoque isto, si possem, transferrem, et nisi mature te finem
13112   1,  6, 1    |              non emendari me tantum sed transfigurari; nec hoc promitto iam aut
13113  15, 94, 48   |                quae didicit animus eius transfiguratus est. Tertia ista pars praecipiendi
13114  10, 83, 19   |               fidelissimum inter epulas transfodit et intellecto facinore mori
13115   7, 66, 43   |             exstinxit. His oppone ferro transfossos aut exanimatos serpentium
13116   1,  2, 5    |            castra transire, non tamquam transfuga, sed tamquam explorator -: '
13117   1,  6, 4    |              Ego vero omnia in te cupio transfundere, et in hoc aliquid gaudeo
13118 17-18, 108, 19|             exiguo, dum in aliud corpus transfunditur. Videbimus per quas temporum
13119   8, 71, 28   |             mentis; nondum enim incerta transgressus est, etiam nunc versatur
13120 17-18, 104, 21|              intra te sunt. Ad meliores transi: cum Catonibus vive, cum
13121  10, 83, 23   |                 locorumque difficultate transierat, tot flumina ex ignoto cadentia,
13122   5, 50, 1    |         adscribimus; at illa, quocumque transierimus, secutura sunt. ~2.
13123  19, 110, 16  |            quamvis lentus dispositusque transierit? Hoc totam vitam nostram
13124   2, 14, 7    |              est ut plurima per senatum transigantur, gratiosi in eo viri; interdum
13125  14, 90, 41   |               fronde vivebant, placidas transigebant sine suspirio noctes. Sollicitudo
13126   7, 64, 2    |               adducens sed aliunde alio transiliens. Lectus est deinde liber
13127   8, 74, 34   |      perturbatur nisi si medium spatium transiluerit et se in illam saeculo post
13128  15, 93, 5    |                vivit: ad posteros usque transiluit et se in memoriam dedit. ~
13129   5, 45, 12   |             quaeri supervacua et multos transisse vitam dum vitae instrumenta
13130   4, 31, 9    |         adeundae sunt, quae tamen omnia transisti procuratiunculae pretio:
13131  15, 95, 19   |            quantum rerum per unam gulam transiturarum permisceat luxuria, terrarum
13132   1,  6, 1    |                argumentum est in melius translati animi, quod vitia sua quae
13133  19, 114, 10  |                 pro cultu habetur audax translatio ac frequens. ~11.
13134  19, 114, 1   |                aliqua aetas fuerit quae translationis iure uteretur inverecunde.
13135   2, 17, 3    |             servorum, ad quos pascendos transmarinarum regionum est optanda fertilitas. ~
13136  15, 93, 4    |                 et illum cui multi anni transmissi sunt? alter post mortem
13137  16, 99, 5    |          perforato animo hauriebamus et transmittente quidquid acceperat. ~6.
13138  14, 90, 25   |                 perlucente testa clarum transmittentium lumen, ut suspensuras balneorum
13139   1,  2, 2    |             omnia cursim et properantes transmittunt. ~3.
13140   3, 23, 6    |      transiliunt quidem sed casu quodam transmittuntur, quomodo habere quicquam
13141 11-13, 88, 42 |                artibus supervacuum erat transtulere in suam. Sic effectum est
13142  10, 83, 5    |             desilire, primum ad Tiberim transtuli castra, deinde ad hoc solium
13143   3, 24, 9    |          vidisset ab hostibus, ferro se transverberavit et quaerentibus ubi imperator
13144  19, 114, 8   |                compositionis, hoc verba transversa, hoc sensus miri, magni
13145  19, 117, 21  |                  quemadmodum quae me ex transverso feriunt aguntque procul
13146   1,  8, 4    |                quidem licet, cum coepit transversos agere felicitas, aut saltim
13147 17-18, 104, 14|         cupidius deserunt et avium modo transvolant citiusque quam venerant
13148  20, 121, 18  |                 devitant; umbram quoque transvolantium reformidant obnoxia avibus
13149  20, 120, 5   |              ergo speciem ingentis boni traximus. ~6.
13150  10, 82, 23   |                                     Non trecentis, sed omnibus mortalibus
13151  15, 94, 73   |             illo invidioso fastigio suo trementis et attonitos longeque aliam
13152   5, 49, 8    |             suffossionibus et cuniculis tremeret, sederem otiosus et eiusmodi
13153   8, 71, 29   |              virtus nostra videatur, et tremet sapiens et dolebit et expallescet;
13154  15, 95, 16   |                 nervorum vino madentium tremor et miserabilior ex cruditatibus
13155  14, 91, 9    |              quotiens Achaiae urbes uno tremore ceciderunt! Quot oppida
13156   3, 24, 16   |            ebrietates nervorum torporem tremoremque, libidines pedum, manuum,
13157   8, 74, 4    |                cuius ictum etiam vicina tremuerunt. Nam ut illic quisquis ab
13158   1, 11, 2    |           aestuantibus solet, quibusdam tremunt genua dicturis, quorundam
13159   2, 15, 9    |                stulta vita ingrata est, trepida; tota in futurum fertur'. '
13160   6, 54, 7    |              Hoc tibi de me recipe: non trepidabo ad extrema, iam praeparatus
13161   6, 59, 8    |                est quam infra; utrumque trepidat latus; sequuntur pericula
13162   8, 74, 30   |        summittitur. Inhonesta est omnis trepidatio et sollicitudo, in ullo
13163   1, 11, 7    |        imitantur affectus, qui metum et trepidationem exprimunt, qui tristitiam
13164   2, 13, 6    |               complorent? quid est quod trepident, quod contagium quoque mei
13165   9, 76, 20   |                 mitteret, qui morti non trepidus occurreret; amor enim, ira,
13166  20, 118, 3   |                Quam putas esse iucundum tribubus vocatis, cum candidati in
13167   4, 36, 4    |                beneficia esse expetenda tribuendaque, non dubie primae sortis,
13168  20, 120, 10  |                 prudentiam. Vidimus ubi tribuendum esset plena manu dantem,
13169  15, 95, 48   |       conceperit, omnia habentem, omnia tribuentem, beneficum gratis. ~49.
13170   3, 22, 9    |            benigno vultu mala magnifica tribuerunt, ob hoc unum excusati, quod
13171  14, 90, 1    |              nisi ipsam philosophiam di tribuissent; cuius scientiam nulli dederunt,
13172  14, 92, 19   |                 virtutibus et tantundem tribuit honestis quantum honestate
13173  19, 114, 7   |                fuisse. Maxima laus illi tribuitur mansuetudinis: pepercit
13174   7, 68, 2    |              intellegit, cum sellam aut tribunal ascenderet, quam humili
13175  19, 114, 6   |          petebatur); hunc esse qui <in> tribunali, in rostris, in omni publico
13176   1,  4, 7    |            Caesar iussit Lepidum Dextro tribuno praebere cervicem, ipse
13177  10, 83, 12   |                 sobriis et imperator et tribunus et centurio tacenda mandaverint.
13178 11-13, 86, 14 |                 quod vidi illud arborum trimum et quadrimum fastidiendi
13179  14, 89, 14   |                                Ergo cum tripertita sit philosophia, moralem
13180  20, 120, 20  |           loquens, modo 'sit mihi mensa tripes et~concha salis puri, toga
13181 17-18, 104, 28|                 hilariorem quisquam nec tristiorem Socraten vidit; aequalis
13182  19, 113, 29  |              regum atque populorum irae tristitiaeque succumbens; id enim egerat
13183   5, 49, 5    |                loco <pono> dialecticos: tristius inepti sunt. Illi ex professo
13184   2, 19, 6    |               sit: subduc cervicem iugo tritam; semel illam incidi quam
13185  20, 124, 11  |               rumpit. Est aliquod bonum tritici: hoc nondum est in herba
13186  19, 114, 13  |           Quidam contra, dum nihil nisi tritum et usitatum volunt, in sordes
13187 11-13, 87, 10 |             saeculi decus, imperatorem, triumphalem, censorium, quod super omnia
13188   8, 71, 22   |                paria bona esse eius qui triumphat et eius qui ante currum
13189 11-13, 87, 23 |              minuta puniuntur, magna in triumphis feruntur. ~24.
13190  20, 118, 4   |              bellorum eventus prosperos triumphosque, alii divitias, alii matrimonia
13191   7, 67, 8    |            beati, ~quis ante ora patrum Troiae sub moenibus altis~contigit
13192   3, 27, 5    |               perperam tribus quam ille Troianos et Achivos persalutabat. ~
13193 11-13, 88, 40 |          adiecisse operi suo quo bellum Troianum conplexus est. Huius rei
13194   9, 76, 2    |             Quid ergo? idem faciam quod trossuli et iuvenes? ' Bene mecum
13195 11-13, 87, 9  |                occurrere aliquem ex his trossulis, in via divitibus, cursores
13196  16, 98, 10   |                  quo illos singuli dies trudant, ut mirentur aliquid ipsos
13197  10, 82, 19   |              impetum moratura suspicio; trudetur in id quod invadendum est. ~
13198   3, 24, 18   |                nec saxum umeris Sisyphi trudi in adversum nec ullius viscera
13199   4, 41, 8    |                  in vitia alter alterum trudimus. Quomodo autem revocari
13200   8, 74, 21   |          virtutis in mortem voluntariam trudit: quanto his omnibus fortior
13201   7, 66, 53   |          inermis ac mancus et illa manu trunca reges duos vicit. Vale. ~
13202   7, 66, 51   |               dubitem quin magis laudem truncam illam et retorridam manum
13203   1, 12, 2    |                quam tristes et squalidi trunci! Hoc non accideret si quis
13204  14, 90, 7    |             suffossa aut exesae arboris trunco docuit tecta moliri. ' Ego
13205 11-13, 86, 17 |               positum: magnarum arborum truncos circumcisis ramis et ad
13206 11-13, 86, 18 |              super terram eminere debet truncus quam tres aut quattuor pedes;
13207  14, 90, 26   |           corporis motus nec varios per tubam ac tibiam cantus, quibus
13208 17-18, 104, 21|         Catonibus vive, cum Laelio, cum Tuberone. Quod si convivere etiam
13209  14, 90, 25   |                 et inpressos parietibus tubos per quos circumfunderetur
13210   6, 56, 4    |              hunc qui ad Metam Sudantem tubulas experitur et tibias, nec
13211  15, 95, 12   |              nostram tranquillitatemque tueantur, quae totam vitam totamque
13212  16, 97, 14   |           exornet muneribus suis, licet tueatur ac vindicet, inpunitum est,
13213  14, 90, 5    |              infirmiorem a validioribus tuebantur, suadebant dissuadebantque
13214 17-18, 105, 3 |                a quo te sensus communis tuebitur. Fuit hoc multis periculosum:
13215   8, 73, 9    |             adservandas vigilias nec ad tuenda moenia et multiplex belli
13216 17-18, 105, 1 |                valetudinem in Ardeatino tuereris. Considera quae sint quae
13217   2, 16, 5    |                 iactat, philosophia nos tueri debet. Haec adhortabitur
13218  20, 121, 15  |               constitutionem venit, eam tuetur, in eam componitur. ~16.
13219   6, 53, 4    |                  Incredibilia sunt quae tulerim, cum me ferre non possem:
13220 11-13, 88, 6  |             quam Helena, quare tam male tulerit aetatem. Quid, inquam, annos
13221   2, 17, 7    |               radicibus et dictu foedis tulerunt famem; haec omnia passi
13222   9, 78, 14   |                quod acerbum fuit ferre, tulisse iucundum est: naturale est
13223  14, 90, 6    |                 Lycurgum si eadem aetas tulisset, sacro illi numero accessisset
13224   4, 31, 1    |                illa quae tecum in animo tulisti tracta. ~2.
13225   9, 77, 5    |                                         Tullius Marcellinus, quem optime
13226 11-13, 85, 4  |              per medium fluctu suspensa tumenti~ferret iter, celeres nec
13227  15, 94, 20   |               est quod plenis oculis ac tumentibus imperes; adflatum et vim
13228 17-18, 104, 15|                Nilus aestivo incremento tumet, sive ut Tigris eripitur
13229   6, 59, 5    |                habere supervacui, nihil tumidi. ~6.
13230   9, 80, 8    |              inpotens et fiducia virium tumidus ait, ~quod nisi quieris,
13231 11-13, 87, 35 |               contra autem insolentiam, tumorem, arrogantiam creant, mala
13232  14, 91, 16   |                        Non est quod nos tumulis metiaris et his monumentis
13233  14, 91, 7    |           terror existit nihilque extra tumultuantibus causis mala unde minime
13234  20, 122, 16  |               vocantur, cellarii, coqui tumultuantur. Quaero quid sit: dicitur
13235  16, 98, 7    |                 certe in tranquillo non tumultuatur. Nihil est nec miserius
13236   3, 24, 12   |             omnia memento, demere rebus tumultum ac videre quid in quaque
13237 11-13, 84, 12 |             illas potentium domos, illa tumultuosa rixa salutantium limina?
13238   3, 28, 7    |               in fluctus medios eunt et tumultuosam probantes vitam cotidie
13239  15, 94, 59   |              mentis et in tanto fremitu tumultuque falsorum unam denique audire
13240  14, 92, 35   |              Diserte Maecenas ait, ~nec tumulum curo: sepelit natura relictos. ~
13241   7, 63, 11   |                despoliatus amissa unica tunica complorare se malit quam
13242   2, 14, 5    |            actis curribus membra, illam tunicam alimentis ignium et illitam
13243  19, 114, 6   |         occurret, hunc esse qui solutis tunicis in urbe semper incesserit (
13244 11-13, 87, 20 |                 mittit ebur, molles sua tura Sabaei, ~at Chalybes nudi
13245 17-18, 102, 28|        miscentibus. Nulla serenum umbra turbabit; aequaliter splendebit omne
13246   4, 36, 2    |         concurritur, quem exhauriunt et turbant. 'Nugatorium et inertem
13247   8, 70, 5    |              molesta et tranquillitatem turbantia, emittit se; nec hoc tantum
13248 17-18, 104, 1 |                et incertis et naturalem turbantibus modum. Protinus itaque parari
13249 17-18, 107, 8 |                nubilo serena succedunt; turbantur maria cum quieverunt; flant
13250  19, 114, 3   |           furori simile est, irascitur, turbatum esse corporis motum nec
13251   1,  7, 1    |             aliquid ex eo quod composui turbatur, aliquid ex iis quae fugavi
13252  10, 83, 18   |             sapientis animus nimio vino turbetur et faciat ebriis solita:
13253 11-13, 86, 11 |                aqua lavabatur sed saepe turbida et, cum plueret vehementius,
13254 17-18, 104, 22|              huius vitae fluctuantis et turbidae portus eventura contemnere,
13255   3, 27, 2    |                Dimitte istas voluptates turbidas, magno luendas: non venturae
13256   1,  3, 6    |                 refugerunt ut putent in turbido esse quidquid in luce est'.
13257  20, 124, 18  |          concitatos, sed inordinatos ac turbidos; numquam autem aut inordinatum
13258 17-18, 108, 26|            effluit, gravissimum quodque turbidumque subsidit, sic in aetate
13259  15, 94, 67   |             concuterent, concutiebantur turbinum more, qui rapta convolvunt
13260 17-18, 109, 18|              incendia, etiam si subitus turbo toto navem meam mari raperet:
13261   6, 56, 6    |         dormientium quoque insomnia tam turbulenta sunt quam dies: illa tranquillitas
13262   7, 67, 12   |                 speciem, quae nobis non ture nec sertis, sed sudore et
13263   7, 68, 8    |                Si ostenderem tibi pedem turgidum, lividam manum, aut contracti
13264  19, 117, 8   |                 turpitudo malum est, et turpem esse malum est, tam mehercules
13265   5, 48, 9    |             philosophiae 'sive nive' et turpes infamesque etiam ad album
13266  15, 95, 33   |          Honesti oblivio invasit; nihil turpest cuius placet pretium. Homo,
13267  10, 82, 13   |             illa honestissime usus est, turpissime Brutus. Omnis res quod non
13268   4, 37, 1    |            honestissimi huius et illius turpissimi auctoramenti verba sunt: '
13269 11-13, 87, 15 |     contemptissimo cuique contingere ac turpissimo potest bonum non est; opes
13270 11-13, 88, 2  |                 boni quorum professores turpissimos omnium ac flagitiosissimos
13271   3, 29, 11   |                 nisi turpi ratione amor turpium non potest. ~12.
13272 11-13, 86, 4  |               murum circumdatum silvae, turres quoque in propugnaculum
13273  20, 122, 8   |           naturam qui pomaria in summis turribus serunt? quorum silvae in
13274  16, 96, 5    |             laborantibus molliter habet turtur illae sunt, tuti contumeliae
13275   8, 71, 7    |         contumeliam faciat et iniuriam, tutamen nihil patieris, si modo
13276  20, 121, 18  |             natura, non abicit; et quia tute lacertissima ex proximo
13277  16, 99, 4    |            tempus nec quicquam est loco tutiore quam quod fuit. ~5.
13278  16, 100, 4   |                qui meruit; et scio hunc tutiorem esse, scio audacius sibi
13279 17-18, 104, 10|              timores sumministrabit; ne tutis quidem habebitur fides consternata
13280 17-18, 104, 23|               ubi honestissime, non ubi tutissime vivat, simillimum mundo,
13281   5, 47, 20   |                 fortunae suae magnitudo tutissimos praestat. Nec hoc ignorant,
13282   6, 59, 8    |              hostem timuere sine causa, tutissimumque illis iter quod suspectissimum
13283   6, 58, 27   |               cura regentis: immortalia tutore non egerent. Haec conservat
13284   8, 74, 22   |                 faciet vos haec munitio tutos a fortuna et immunes. Dicitis
13285 17-18, 104, 27|                aut in bello fuit aut in tyrannide aut in libertate bellis
13286  14, 90, 6    |                 subrepentibus vitiis in tyrannidem regna conversa sunt, opus
13287   8, 70, 6    |                caveam coniectus esset a tyranno et tamquam ferum aliquod
13288   4, 36, 5    |                 prospera, agrum colenti ubertate eius quam colit terrae,
13289  16, 98, 15   |              similibus lenitur illa vis ulceris, quam opto mehercules mitigari
13290   7, 68, 8    |                     Quid in otio facio? ulcus meum curo. Si ostenderem
13291   8, 72, 5    |        eruptiones quaedam pustularum et ulcuscula, nullum in alto malum est. ~
13292  14, 92, 35   |                homines est, <non> timet ullas post mortem minas eorum
13293  19, 115, 17  |                   Fateor. Quid ergo? tu ullos esse condicionis peioris
13294 11-13, 86, 20 |                 conplexae sunt non suas ulmos. ~21.
13295   7, 66, 47   |               ventris tormenta tolerare ulteriorem doloris accessionem non
13296 17-18, 102, 1 |                et iturum, si licuisset, ulterius. ~2.
13297 17-18, 107, 3 |                se venisse ubi~Luctus et ultrices posuere cubilia Curae~pallentesque
13298   4, 41, 3    |              secretum loci et admiratio umbrae in aperto tam densae atque
13299  15, 94, 20   |            lumini; a tenebris primum ad umbrosa procede, deinde plus aude
13300   9, 80, 2    |              animo sint quorum lacertos umerosque miramur. ~3.
13301  16, 99, 18   |               oculos, quibus adiacentem umorem perpremit et expellit. ~
13302 17-18, 104, 33|               reliquias trahens inopiam umoris loricatus tulit et, quotiens
13303  19, 113, 3   |            adversus istud respondeatur? Unaquaeque ex istis res animal erit:
13304  10, 82, 3    |            mortuus est quam qui rapitur unco; otium sine litteris mors
13305  20, 123, 4   |               sibi ipsa adquiescit: non unctores, non balineum, non ullum
13306   7, 66, 25   |            aeque bonis viris nitidum et unctum quam pulverulentum et horrentem;
13307   5, 51, 10   |              primo deficit pulvere ille unctus et nitidus. ~11.
13308   2, 14, 5    |                 et cruces et eculeos et uncum et adactum per medium hominem
13309  14, 92, 35   |               conterret' inquit 'me nec uncus nec proiecti ad contumeliam
13310 11-13, 87, 26 |             putemus pecuniam bonum esse undecumque sumptam; non tamen ideo
13311 17-18, 108, 4 |            venerit, colorabitur; qui in unguentaria taberna resederunt et paullo
13312 11-13, 88, 18 |             studiis liberalibus; aut et unguentarios recipiam et cocos et ceteros
13313 17-18, 108, 16|                     Inde in omnem vitam unguento abstinemus, quoniam optimus
13314  20, 122, 3   |                aves sunt. Licet in vino unguentoque tenebras suas exigant, licet
13315   5, 51, 10   |                 quorum durata in aspero ungula est: in molli palustrique
13316   7, 63, 11   |                 quis despoliatus amissa unica tunica complorare se malit
13317   7, 66, 35   |                 seriesque contexitur et unitas vitae per rectum iturae.
13318 11-13, 84, 8  |            formam suam inpressit, ut in unitatem illa conpetant. ~9.
13319  19, 114, 2   |                       Quemadmodum autem uniuscuiusque actio dicendi similis est,
13320  15, 94, 24   |              levamentum. Ne ipsa quidem universae philosophiae vis, licet
13321  20, 124, 14  |             perfectum est quod secundum universam naturam perfectum, universa
13322   5, 45, 12   |          Recognosce singulos, considera universos: nullius non vita spectat
13323   4, 41, 2    |                 magnifica et erecta. In unoquoque virorum bonorum~[quis deus
13324   8, 73, 8    |           exiguum in singulos cadat: ad unumquemque tota perveniunt. E congiario
13325  19, 113, 9   |                 habentis capita, quorum unumquodque per se pugnat, per se nocet.
13326   2, 16, 7    |       circumspicies quid haec epistulam unusculi attulerit: excute illam,
13327   3, 24, 3    |               ulli timendum est quam ut uratur, quam ut pereat? Singula
13328   4, 31, 10   |               lecticam tuam per itinera urbana ac peregrina portantium:
13329   2, 19, 8    |                 procurationum et deinde urbanorum officiorum senescendum,
13330   5, 51, 10   |            confragoso venit: segnis est urbanus et verna. Nullum laborem
13331   5, 50, 3    |                 ego sumptuosus sum, sed urbs ipsa magnas impensas exigit;
13332   9, 75, 7    |                 oblectas? aliud agitur: urendus, secandus, abstinendus sum.
13333   7, 66, 37   |        tormentis et sitim perpeti morbo urente praecordia. ~38.
13334  15, 95, 25   |              piscium saniem, non credis urere salsa tabe praecordia? Quid?
13335 17-18, 108, 12|           illorum adfectum cum videris, urge, hoc preme, hoc onera, relictis
13336  10, 82, 4    |                 nos quo aut fallant aut urgeant, multa intus quae in media
13337   3, 28, 3    |                 navi onera immota minus urgent, inaequaliter convoluta
13338 17-18, 104, 19|            humana pergeret. Tamdiu ista urguebunt mala macerabuntque per terras
13339   9, 78, 19   |                illa renovaret et altius urgueret inpressum. Inter haec tamen
13340 17-18, 104, 8 |              mutare? si vis ista quibus urgueris effugere, non aliubi sis
13341  14, 92, 25   |                Epicurus, cum illum hinc urinae difficultas torqueret, hinc
13342   8, 71, 27   |            irrationalis, haec mordetur, uritur, dolet; altera rationalis,
13343   7, 67, 16   |                                         Uror, sed invictus: quidni hoc
13344   1,  7, 4    |            morae sunt. Mane leonibus et ursis homines, meridie spectatoribus
13345  15, 94, 38   |           moribus uti videbis civitates usas malis legibus. ~39.
13346  20, 120, 19  |                 subiret nos species non usitatae indolis? utique si hanc,
13347  10, 81, 21   |              autem esse virtus est, rem usitatam reddidisti, inaestimabilem
13348   1,  5, 5    |         delicatas res luxuriae est, ita usitatas et non magno parabiles fugere
13349  20, 120, 4   |             tamquam recepto sed tamquam usitato. Quae sit haec analogia
13350  19, 114, 13  |                dum nihil nisi tritum et usitatum volunt, in sordes incidunt. ~
13351  10, 81, 18   |              qui beneficium reddit sine usura; itaque huius quoque rei
13352  15, 95, 38   |               propiusque admovisse nisi usurae manus expediuntur. Ut ad
13353  15, 95, 23   |      processerunt mala valetudinis! Has usuras voluptatium pendimus ultra
13354 11-13, 88, 34 |         desierit, quomodo libertate sua usurus cum ex hac effugerit cavea;
13355  15, 95, 58   |                  pia et impia, virtutes ususque virtutum, rerum commodarum
13356  20, 120, 3   |                 viribus quam multi male utantur. Nunc ergo ad id revertor
13357   9, 78, 5    |                 concutias; quibus cibis utaris, vinum quando virium causa
13358  20, 123, 6   |     intelleximus nisi deesse coeperunt; utebamur enim illis non quia debebamus
13359  14, 89, 7    |                 Hoc verbo Romani quoque utebantur, sicut philosophia nunc
13360   6, 58, 20   |             Paulo ante pictoris imagine utebar. Ille cum reddere Vergilium
13361  14, 90, 36   |             beneficia naturae promiscue utenda, antequam avaritia atque
13362  15, 95, 58   |            liquet incertissimo regimine utentibus, fama. Si vis eadem semper
13363  16, 98, 13   |           contentum quibus di etiamnunc uterentur. Honores reppulit pater
13364  19, 114, 1   |                 quae translationis iure uteretur inverecunde. Hoc quod audire
13365   5, 47, 19   |              quod verborum castigatione uteris: verberibus muta admonentur.
13366 17-18, 102, 23|             mensibus tenet nos maternus uterus et praeparat non sibi sed
13367   8, 71, 10   |              suo virtus obstinatissima, Uticensium quoque fides malis fracta
13368   4, 36, 4    |            utendum est. Facies ergo rem utilissimam tibi, si illum quam optimum
13369  10, 83, 2    |                me protinus et, quod est utilissimum, diem meum recognoscam.
13370   7, 66, 41   |             recipiunt; aestimantur enim utilitate sumentium. Bonorum unum
13371  15, 94, 1    |         receperunt, ceteras quasi extra utilitatem nostram vagantis reliquerunt,
13372   5, 48, 2    |           tantum intuetur, qui omnia ad utilitates suas convertit: alteri vivas
13373   4, 36, 1    |       praetulerit quietem omnibus; quam utiliter suum negotium gesserit cotidie
13374   1,  8, 2    |      admonitiones, velut medicamentorum utilium compositiones, litteris
13375  15, 95, 67   |            perdas in ignavo? Quanto hoc utilius est excellentis animi notas
13376   9, 76, 25   |                 sunt quibus per corpora utimur, emissis erit peius, quod
13377   5, 48, 4    |               discedunt! cui accedo? in utram ire partem iubes? Illi homo
13378 11-13, 88, 46 |              fallax. Non facile dixerim utris magis irascar, illis qui
13379   2, 13, 7    |               torquemur aut futuris aut utrisque. De praesentibus facile
13380  19, 117, 11  |            sapientiam et sapere, cum in utrolibet eorum et alterum sit. Numquid
13381   4, 30, 9    |               rogari solet vita. Nescio utros existimem maiorem nobis
13382 11-13, 85, 21 |              autem nihil suae praefert. Utrumlibet ex his incredibile est,
13383 17-18, 104, 5 |                quid enim iucundius quam uxori tam carum esse ut propter
13384  15, 94, 26   |                ipse alienarum corruptor uxorum; scis ut illi nil cum adultero,
13385 11-13, 87, 40 |              videbimus, si quando valde vacabit, quae sit divitiarum, quae
13386   8, 72, 3    |               est, sed ut philosopheris vacandum est; omnia alia neglegenda
13387  15, 94, 13   |           aegram et vitiis liberare aut vacantem quidem sed ad peiora pronam
13388  16, 100, 3   |              Praeterea ipso dicente non vacasset tibi partes intueri, adeo
13389  14, 92, 11   |            valetudo et quies et dolorum vacatio, non petes illas? ' Quidni
13390 11-13, 85, 5  |                 bono viro intellego sed vacationem; nulla debent esse, non
13391   8, 72, 3    |                                 Non cum vacaveris philosophandum est, sed
13392  16, 97, 1    |               non temporum. Nulla aetas vacavit a culpa; et si aestimare
13393   2, 20, 3    |               haec diversitas et signum vacillantis animi ac nondum habentis
13394  19, 114, 23  |            obtemperant: cum ille paulum vacillavit, simul dubitant. Cum vero
13395 11-13, 88, 33 |             spatiosa res est sapientia; vacuo illi loco opus est; de divinis
13396   4, 37, 4    |            quidem recta; non aberrabis; vade certo gradu. Si vis omnia
13397  15, 94, 64   |                piratas ac maria pacanda vadebat: hae praetexebantur causae
13398   4, 40, 8    |              inrevocabilem ac sine lege vadentem: quemadmodum enim iudex
13399   3, 28, 3    |                possit~excussisse deum. ~Vadis huc illuc ut excutias insidens
13400  14, 92, 31   |                Cum hoc iter nactus est, vadit audaciter contemptor omnium
13401  19, 114, 5   |                lyntribus arent versoque vado remittant hortos'. Quid?
13402   5, 48, 5    |           Scilicet nisi interrogationes vaferrimas struxero et conclusione
13403  19, 111, 2   |          tradidit quaestiunculas quidem vafras nectit, ceterum ad vitam
13404   5, 49, 7    |            dubie cadentia consectari et vafritiam in illis meam experiri. ~
13405  15, 95, 46   |                     Vita sine proposito vaga est; quod si utique proponendum
13406 11-13, 85, 7  |                inconstantiam, sed minus vagam ac mobilem; habet libidinem,
13407  15, 94, 1    |                extra utilitatem nostram vagantis reliquerunt, tamquam quis
13408 11-13, 84, 3  |            aiunt, debemus imitari, quae vagantur et flores ad mel faciendum
13409   6, 59, 12   |              Alexander cum iam in India vagaretur et gentes ne finitimis quidem
13410  20, 120, 1   |               per plures quaestiunculas vagata est sed in una constititet
13411   4, 35, 4    |                 prout tulit ventus. Non vagatur quod fixum atque fundatum
13412   3, 23, 6    |          mansurumve possunt suspensi et vagi? ~7.
13413   4, 32, 5    |                 tibi tui facultatem, ut vagis cogitationibus agitata mens
13414   2, 17, 11   |              salutare sine munere; tibi valedicere non licet gratis. Quid istic?
13415  19, 114, 22  |                  incessus. Illo sano ac valente oratio quoque robusta, fortis,
13416 17-18, 101, 3 |               quam omnibus erat sani ac valentis officiis functus decessit. ~
13417   3, 27, 8    |                vides quam multos servos valentissimos habeas? ' Bona mens nec
13418   8, 74, 20   |                tenet, quod ratione, qua valentius nihil est, casum doloremque
13419   3, 27, 1    |            obeam, sed, tamquam in eodem valetudinario iaceam, de communi tecum
13420   5, 51, 1    |            dixerit Messala unicum, sive Valgius, apud utrumque enim legi,
13421  15, 93, 5    |               est, aliquando, ut solet, validi sideris fulgor per nubila
13422   9, 76, 17   |                  amplificat, bonum est; validiorem autem animum et excelsiorem
13423  14, 90, 5    |      continebant manus et infirmiorem a validioribus tuebantur, suadebant dissuadebantque
13424  15, 94, 49   |               ab habitu animi compositi validique proficiscitur. Sed quamvis
13425  14, 91, 5    |                temperantissimos morbus, validissimos pthisis, innocentissimos
13426   7, 66, 22   |        laudabilis virtus est in corpore valido ac libero posita quam in
13427   9, 79, 2    |             exest sed in aliqua inferna valle conceptus exaestuat et aliis
13428 17-18, 104, 15|               inriguas perennibus aquis valles; alicuius fluminis <singularem
13429 11-13, 85, 13 |               ad quod prohibendum parum valui, cum facilius sit excludere
13430   9, 76, 33   |                 si vincula et exilia et vanas humanarum formidines mentium
13431  19, 117, 25  |  disputatiunculis inanibus subtilitatem vanissimam agitare. Tot quaestiones
13432   9, 76, 17   |              attollere inflant ac multa vanitate deludunt. Ergo id unum bonum
13433  14, 90, 28   |                quae videantur ostendit; vanitatem exuit mentibus, dat magnitudinem
13434  20, 121, 4   |             mihi excute; doce leve esse vanumque hoc quod felicitas dicitur,
13435   5, 51, 6    |              sudatoriis, in quae siccus vapor corpora exhausurus includitur?
13436 17-18, 104, 6 |                motae quidquid pestiferi vaporis sorbuerunt cum pulvere effundunt,
13437   5, 47, 10   |              potes quam ille te servum. Variana clade multos splendidissime
13438   7, 66, 33   |               magna habebunt discrimina variante materia, quae modo latior
13439 17-18, 102, 13|            autem falsis constantia est; variantur et dissident. ~14.
13440 11-13, 86, 6  |            operosa et in picturae modum variata circumlitio praetexitur,
13441   2, 20, 6    |                 aut nolle decretum est; variatur cotidie iudicium et in contrarium
13442   9, 78, 18   |          doloris occurrat: ille qui dum varices exsecandas praeberet legere
13443   2, 16, 2    |             facile credas. Excute te et varie scrutare et observa; illud
13444  19, 114, 9   |           marmoribus fulgeant, ut tecta varientur auro, ut lacunaribus pavimentorum
13445  19, 110, 13  |                 ista sollicite scrutata varieque condita, cum subierint ventrem,
13446  15, 95, 15   |                pervenit tam multiplicem varietatem. Nec est mirum tunc illam
13447  19, 115, 8   |               leves et aliquid habentes varietatis delectant, nos ingentium
13448   8, 71, 15   |          fuerint aliquando quaeretur et vario exitii genere tollentur:
13449  20, 121, 5   |          reddendam similitudinem multos variosque ante se posuit celerrime
13450  15, 95, 19   |               Nec mirum quod inconstans variusque ex discordi cibo morbus
13451   9, 77, 14   |                ministerio (adferre enim vas obscenum iubebatur), inlisum
13452  14, 91, 11   |                conspectu maris stabant; vasta vis ignium colles per quos
13453  19, 113, 29  |                 oceanum extendit oriens vastabat fugabatque, sed ipse modo
13454   6, 57, 4    |                 subita et caligabit, si vastam altitudinem in crepidine
13455  15, 94, 62   |                 Alexandrum furor aliena vastandi et ad ignota mittebat. An
13456   6, 59, 12   |                quidem satis notas bello vastaret, in obsidione cuiusdam urbis, <
13457  15, 95, 19   |              luxuria, terrarum marisque vastatrix. Necesse est itaque inter
13458  14, 91, 9    |          devorata sunt! Cypron quotiens vastavit haec clades! Quotiens in
13459  14, 91, 12   |          torrentium <impetus> in abdito vastior obstantia effregerit, sive
13460   6, 60, 3    |             modica corpora dedisset, ut vastissimorum edacissimorumque animalium
13461  10, 82, 24   |                Cum ingens magnitudo pro vastitate corporis solida ferrum et
13462  16, 99, 10   |               Propone temporis profundi vastitatem et universum conplectere,
13463   3, 28, 3    |            spiritus non sui: ~bacchatur vates, magnum si pectore possit~
13464  20, 120, 19  |                 durant. Quidam alternis Vatinii, alternis Catones sunt;
13465  20, 118, 4   |                apud te Catones repelli, Vatinios fieri. Nihil rogo. ' Hoc
13466  15, 94, 25   |          notissimarum. Illa hoc loco in Vatinium Calvi repetenda sententia
13467   3, 28, 3    |                 qualem Vergilius noster vatis inducit iam concitatae et
13468 11-13, 85, 35 |        conscenderunt navem: ipse quoque vector est; alteram propriam: gubernator
13469   8, 73, 5    |            animosius a mercatore quam a vectore solvitur votum et ex ipsis
13470 11-13, 85, 35 |       gubernator est. Tempestas tamquam vectori nocet, non tamquam gubernatori. ~
13471 11-13, 87, 9  |              moribus gessit), cantherio vehebatur et hippoperis quidem inpositis,
13472   1,  3, 2    |          tantundem credis quantum tibi, vehementer erras et non satis nosti
13473 17-18, 108, 23|           rettuli ut probarem tibi quam vehementes haberent tirunculi impetus
13474  15, 95, 14   |        operosiora esse munimenta quanto vehementiora sunt quibus petimur. ~15.
13475  14, 90, 4    |             maxima corpora praesunt aut vehementissima: non praecedit armenta degener
13476 11-13, 87, 8  |                omnes coloris? quid ista vehicula caelata? ~Instratos ostro
13477   8, 71, 22   |                 et eius qui ante currum vehitur invictus animo. Non putant
13478  20, 123, 7   |                 paedagogia oblita facie vehuntur ne sol, ne frigus teneram
13479 17-18, 102, 27|             solet fieri: pereunt semper velamenta nascentium. Quid ista sic
13480  19, 114, 6   |                sic apparuerit ut pallio velaretur caput exclusis utrimque
13481   9, 77, 2    |          adiuvat cursum quam summa pars veli; illinc maxime navis urgetur.
13482  20, 121, 24  |                poterant salva esse nisi vellent; nec [non] hoc per se profuturum
13483   4, 40, 10   |             quam qui illi singula verba vellenti, tamquam dictaret, non diceret,
13484   7, 67, 13   |                dicturus es 'vellem quae velles' et 'moleste fero' an 'feliciter
13485   2, 20, 13   |            Potius excitandus e somno et vellicandus est animus admonendusque
13486  19, 114, 21  |               vides istos sequi qui aut vellunt barbam aut intervellunt,
13487  14, 92, 9    |                adiuncta sunt, horrenda, velocia: at isti sapientiam ex quibus
13488  15, 93, 9    |               praetereat, quare tardior velociorem post se relinquat, quomodo
13489   8, 70, 4    |          evenire nobis puta: alios vita velocissime adduxit quo veniendum erat
13490  14, 90, 31   |                 non qua sapientes. Puta velocissimum esse sapientem: cursu omnis
13491  10, 83, 4    |               nec ignoras quanto ex his velocius alterum fiat. Mentitus sum;
13492   9, 77, 1    |             consistit et ex ipso genere velorum Alexandrinas quamvis in
13493   9, 80, 1    |                 ostium, non adlevabitur velum: licebit tuto vadere, quod
13494   8, 74, 21   |                 Feras catulorum amor in venabula impingit feritasque et inconsultus
13495  14, 89, 21   |             scatebunt aquarum calentium venae, ibi nova deversoria luxuriae
13496 17-18, 108, 36|                velut aliquod artificium venale didicerunt, qui aliter vivunt
13497  19, 115, 10  |               cecidit, mercatoresque et venales in vicem facti quaerimus
13498   9, 80, 9    |            stratum, detrahis vestimenta venalibus ne qua vitia corporis lateant:
13499   3, 27, 8    |                 nec emitur; et puto, si venalis esset, non haberet emptorem:
13500  15, 95, 18   |                aut cursu defatigati aut venatu aut tellure versanda; excipiebat
13501  20, 118, 3   |                nec ementem quicquam nec vendentem? ~4.
13502   6, 56, 2    |                et insignita modulatione vendentis. ~3.
13503  15, 95, 42   |              emisset piscem quem Caesar vendiderat, ne Apicius quidem emerat.
13504   9, 80, 5    |              qui emerunt habent nec qui vendiderunt: tibi des oportet istud
13505   5, 47, 9    |               dignum. Dominus Callistum vendidit: sed domino quam multa Callistus! ~
13506  10, 81, 11   |               emit aliquam rem, pretium venditori persolvere? ' <Ne> nobis
13507   7, 65, 6    |                vel pecunia est haec, si venditurus fabricavit, vel gloria,
13508   3, 29, 7    |             honestius neglexissent quam vendunt in faciem ingeret. Constitui
13509   1,  9, 6    |                 sine herba, sine ullius veneficae carmine: si vis amari, ama'.
13510   5, 42, 4    |           frigore: non desunt tunc illi venena sed torpent. Multorum crudelitas
13511   7, 67, 7    |                  Rutili exsilium, calix venenatus qui Socraten transtulit
13512  10, 81, 22   |             malitia ipsa maximam partem veneni sui bibit'. Illud venenum
13513  19, 115, 3   |            illam amabilem qui non simul venerabilem diceret. ~4.
13514   4, 41, 3    |                Magnorum fluminum capita veneramur; subita ex abdito vasti
13515  14, 92, 10   |              superioribus eius partibus venerandis atque caelestibus animal
13516   7, 67, 11   |      gratulantium coetu, sed adorantium venerantiumque celebrantur. ~12.
13517 17-18, 102, 26|               rudis et inperitus omnium veneras. Ex maternorum viscerum
13518  10, 83, 15   |           aliquando, in quem e convivio venerat, oppressus inexcitabili
13519   4, 41, 4    |            exaequo deos, non subibit te veneratio eius? non dices, 'ista res
13520   7, 64, 9    |             causa semper appellem? Quam venerationem praeceptoribus meis debeo,
13521   8, 73, 4    |           Quemadmodum praeceptores suos veneratur ac suspicit quorum beneficio
13522   8, 74, 15   |              Illa cibo avidius utuntur, venere non aeque fatigantur; virium
13523  15, 95, 26   |                suum popina congesserat: veneriae spondylique et ostrea ea
13524   8, 70, 7    |            infirmitatis confessione non veniam: ego cogitem in eo qui vivit
13525   1,  6, 5    |             proderit; in rem praesentem venias oportet, primum quia homines
13526   2, 21, 2    |                haec fulgore extrinsecus veniente percussa est, crassam illi
13527 11-13, 85, 16 |              Praeterea si non contemnit venientes extrinsecus causas et aliquid
13528  15, 94, 61   |       cupiditate victi sunt. Nemo illis venientibus restitit, sed nec ipsi ambitioni
13529 11-13, 84, 13 |            habentur aspicies, sed tamen venies ad summa per planum. Vale. ~
13530   3, 24, 20   |               illam pervenimus, sed diu venimus.~21.
13531   4, 40, 3    |                 quam quod praetervolat. Venique tradere homines discipulis
13532 17-18, 108, 3 |               eius obsideremus et primi veniremus et novissimi exiremus, ambulantem
13533 17-18, 106, 2 |        differrem te donec suus isti rei veniret locus, an ius tibi extra
13534 11-13, 88, 32 |                sine liberalibus studiis veniri ad sapientiam posse; quamvis
13535   8, 70, 15   |           placet? licet eo reverti unde venisti. ~16.
13536  19, 117, 25  |                signum pugnae acceperis, ventilare. Remove ista lusoria arma:
13537  14, 90, 16   |                mollia et inpenetrabilia ventis sunt? Quid ergo? non quilibet
13538 11-13, 84, 11 |          ambitum, tumida res est, vana, ventosa, nullum habet terminum,
13539  19, 114, 25  |               illum apparatum per gulam ventremque transmittit, quod non cum
13540   2, 17, 4    |               Facile est pascere paucos ventres et bene institutos et nihil
13541   3, 27, 2    |            turbidas, magno luendas: non venturae tantum sed praeteritae nocent.
13542   2, 13, 1    |                animus et in alienum non venturus arbitrium probatur; haec
13543  14, 90, 28   |         reseratur, cuius vera simulacra verasque facies cernendas mentibus
13544  14, 92, 31   |               splendore quo inperitorum verberant oculos, sed a vetere caeno
13545  10, 83, 7    |              mihi sunt aut vento silvam verberante et ceteris sine intellectu
13546   6, 57, 8    |              urgetur -, quemadmodum aer verbere atque ictu non laeditur,
13547  19, 115, 7   |          magnarum potestatium falsa lux verberet. ~8.
13548 11-13, 88, 37 |            artium consectatio molestos, verbosos, intempestivos, sibi placentes
13549   1, 11, 9    |              Aliquem habeat animus quem vereatur, cuius auctoritate etiam
13550  16, 99, 29   |             aliubi prodesset sine damno verecundiae, id fit inhonestum loco
13551  19, 116, 2   |           patrocinio; nulli non initium verecundum est et exorabile, sed ab
13552  16, 99, 21   |               Vidi ego in funere suorum verendos, in quorum ore amor eminebat
13553   5, 48, 6    |             quod incommodum? Sine dubio verendum est ne quando in muscipulo
13554   2, 14, 10   |                 enim temperamentum est, verendumque ne in contemptum nos invidiae
13555   1, 11, 9    |                 vereri potest cito erit verendus. ~10.
13556  19, 115, 4   |              illam Vergili nostri vocem verens atque attonitus emittat? ~
13557   7, 63, 9    |              tunc effusius maerent quia verentur ne dubium sit an amaverint;