|
1.
Commentarios quos desideras, diligenter ordinatos et in angustum coactos, ego
vero componam; sed vide ne plus profutura sit ratio ordinaria quam haec quae
nunc vulgo breviarium dicitur, olim cum latine loqueremur summarium vocabatur. Illa res discenti magis necessaria est, haec scienti;
illa enim docet, haec admonet. Sed utriusque rei tibi copiam faciam. Tu a me non est quod
illum aut illum exigas: qui notorem dat ignotus est.
2.Scribam
ergo quod vis, sed meo more; interim multos habes quorum scripta nescio an
satis ordinentur. Sume in manus indicem philosophorum: haec ipsa res expergisci
te coget, si videris quam multi tibi laboraverint. Concupisces et ipse ex illis
unus esse; habet enim hoc optimum in se generosus animus, quod concitatur ad
honesta. Neminem excelsi ingenii virum humilia delectant et sordida: magnarum
rerum species ad se vocat et extollit.
3.
Quemadmodum flamma surgit in rectum, iacere ac deprimi non potest, non magis
quam quiescere, ita noster animus in motu est, eo mobilior et actuosior quo
vehementior fuerit. Sed felix qui ad meliora hunc impetum dedit: ponet se extra
ius dicionemque fortunae; secunda temperabit, adversa comminuet et aliis
admiranda despiciet.
4.
Magni animi est magna contemnere ac mediocria malle quam nimia; illa enim
utilia vitaliaque sunt, at haec eo quod superfluunt nocent. Sic segetem nimia
sternit ubertas, sic rami onere franguntur, sic ad maturitatem non pervenit
nimia fecunditas. Idem animis quoque evenit quos immoderata felicitas rumpit,
qua non tantum in aliorum iniuriam sed etiam in suam utuntur.
5.
Qui hostis in quemquam tam contumeliosus fuit quam in quosdam voluptates suae
sunt? quorum impotentiae atque insanae libidini ob hoc unum possis ignoscere,
quod quae fecere patiuntur. Nec immerito hic illos furor vexat; necesse est
enim in immensum exeat cupiditas quae naturalem modum transilit. Ille enim
habet suum finem, inania et ex libidine orta sine termino sunt.
6.
Necessaria metitur utilitas: supervacua quo redigis? Voluptatibus itaque se
mergunt quibus in consuetudinem adductis carere non possunt, et ob hoc
miserrimi sunt, quod eo pervenerunt ut illis quae supervacua fuerant facta sint
necessaria. Serviunt itaque voluptatibus, non fruuntur, et mala sua, quod
malorum ultimum est, et amant; tunc autem est consummata infelicitas, ubi
turpia non solum delectant sed etiam placent, et desinit esse remedio locus ubi
quae fuerant vitia mores sunt. Vale.
|