|
1.
Iterum tu mihi te pusillum facis et dicis malignius tecum egisse naturam prius,
deinde fortunam, cum possis eximere te vulgo et ad felicitatem hominum maximam
emergere. Si quid est aliud in philosophia boni, hoc est, quod stemma non
inspicit; omnes, si ad originem primam revocantur, a dis sunt.
2.
Eques Romanus es, et ad hunc ordinem tua te perduxit industria; at mehercules
multis quattuordecim clausa sunt, non omnes curia admittit, castra quoque quos
ad laborem et periculum recipiant fastidiose legunt: bona mens omnibus patet,
omnes ad hoc sumus nobiles. Nec reicit quemquam philosophia nec eligit: omnibus
lucet.
3.
Patricius Socrates non fuit; Cleanthes aquam traxit et rigando horto locavit
manus; Platonem non accepit nobilem philosophia sed fecit: quid est quare
desperes his te posse fieri parem? Omnes hi maiores tui sunt, si te illis geris
dignum; geres autem, si hoc protinus tibi ipse persuaseris, a nullo te
nobilitate superari.
4.
Omnibus nobis totidem ante nos sunt; nullius non origo ultra memoriam iacet.
Platon ait neminem regem non ex servis esse oriundum, neminem non servum ex
regibus. Omnia ista longa varietas miscuit et sursum deorsum fortuna versavit.
5.
Quis est generosus? ad virtutem bene a natura compositus. Hoc unum intuendum
est: alioquin si ad vetera revocas, nemo non inde est ante quod nihil est. A
primo mundi ortu usque in hoc tempus perduxit nos ex splendidis sordidisque
alternata series. Non facit nobilem atrium plenum fumosis imaginibus; nemo in
nostram gloriam vixit nec quod ante nos fuit nostrum est: animus facit nobilem,
cui ex quacumque condicione supra fortunam licet surgere.
6.
Puta itaque te non equitem Romanum esse sed libertinum: potes hoc consequi, ut
solus sis liber inter ingenuos. 'Quomodo?
' inquis. Si mala bonaque non populo auctore distineris. Intuendum est non unde veniant,
sed quo eant. Si quid est quod vitam
beatam potest facere, id bonum est suo iure; depravari enim in malum non
potest.
7.
Quid est ergo in quo erratur, cum omnes beatam vitam optent? quod instrumenta
eius pro ipsa habent et illam dum petunt fugiunt. Nam cum summa vitae beatae
sit solida securitas et eius inconcussa fiducia, sollicitudinis colligunt
causas et per insidiosum iter vitae non tantum ferunt sarcinas sed trahunt; ita
longius ab effectu eius quod petunt semper abscedunt et quo plus operae
impenderunt, hoc se magis impediunt et feruntur retro. Quod evenit in
labyrintho properantibus: ipsa illos velocitas implicat. Vale.
|