|
1.
Tamen tu indignaris aliquid aut quereris et non intellegis nihil esse in istis
mali nisi hoc unum quod indignaris et quereris? Si me interrogas, nihil puto viro miserum nisi aliquid esse in rerum
natura quod putet miserum. Non feram me quo die aliquid ferre non potero. Male
valeo: pars fati est. Familia decubuit, fenus offendit, domus crepuit, damna, vulnera, labores,
metus incucurrerunt: solet fieri. Hoc parum est: debuit fieri.
2.
Decernuntur ista, non accidunt. Si quid credis mihi, intimos adfectus meos tibi
cum maxime detego: in omnibus quae adversa videntur et dura sic formatus sum:
non pareo deo sed adsentior; ex animo illum, non quia necesse est, sequor.
Nihil umquam mihi incidet quod tristis excipiam, quod malo vultu; nullum
tributum invitus conferam. Omnia autem ad quae gemimus, quae expavescimus,
tributa vitae sunt: horum, mi Lucili, nec speraveris immunitatem nec petieris.
3.
Vesicae te dolor inquietavit, epistulae venerunt parum dulces, detrimenta
continua -- propius accedam, de capite timuisti. Quid, tu nesciebas haec te
optare cum optares senectutem? Omnia ista
in longa vita sunt, quomodo in longa via et pulvis et lutum et pluvia.
4.
'Sed volebam vivere, carere tamen incommodis omnibus. ' Tam effeminata vox
virum dedecet. Videris quemadmodum hoc votum meum excipias; ego illud magno
animo, non tantum bono facio: neque di neque deae faciant ut te fortuna in
delicis habeat.
5.
Ipse te interroga, si quis potestatem tibi deus faciat, utrum velis vivere in
macello an in castris. Atqui vivere, Lucili, militare est. Itaque hi qui
iactantur et per operosa atque ardua sursum ac deorsum eunt et expeditiones
periculosissimas obeunt fortes viri sunt primoresque castrorum; isti quos
putida quies aliis laborantibus molliter habet turtur illae sunt, tuti
contumeliae causa. Vale.
|