|
1.
Cresco et exsulto et discussa senectute recalesco quotiens ex iis quae agis ac
scribis intellego quantum te ipse - nam turbam olim reliqueras -superieceris.
Si agricolam arbor ad fructum perducta delectat, si pastor ex fetu gregis sui
capit voluptatem, si alumnum suum nemo aliter intuetur quam ut adulescentiam
illius suam iudicet, quid evenire credis iis qui ingenia educaverunt et quae
tenera formaverunt adulta subito vident?
2.
Assero te mihi; meum opus es. Ego cum vidissem indolem tuam, inieci manum,
exhortatus sum, addidi stimulos nec lente ire passus sum sed subinde incitavi;
et nunc idem facio, sed iam currentem hortor et invicem hortantem.
3.
'Quid illud? 'inquis 'adhuc volo. ' In hoc
plurimum est, non sic quomodo principia totius operis dimidium occupare
dicuntur. Ista res animo constat; itaque pars magna bonitatis est velle fieri
bonum. Scis quem bonum dicam? perfectum, absolutum, quem malum facere nulla
vis, nulla necessitas possit.
4.
Hunc te prospicio, si perseveraveris et incubueris et id egeris ut omnia facta
dictaque tua inter se congruant ac respondeant sibi et una forma percussa sint.
Non est
huius animus in recto cuius acta discordant. Vale.
|