Lib. Cap. Par.

 1     V,  1, 3    |           quod neque omnis impositio verborum exstat, quod vetustas quasdam
 2     V,  1, 4    |                        In quo genere verborum aut casu erit illustrius
 3     V,  1, 6    |                               Quorum verborum novorum ac veterum discordia
 4     V,  1, 6    |           scrutari origines patietur verborum: reperiet enim esse commutata,
 5     V,  1, 7    |                      Nunc singulorum verborum origines expediam, quorum
 6     V,  1, 13   |          genera prima rerum, totidem verborum: e quis de locis et iis
 7     V,  1, 13   |             aberraro. Multa societas verborum, nec Vinalia sine vino expediri
 8    VI,  1, 1    |                             Origines verborum quae sunt locorum et ea
 9    VI,  1, 1    |          adiuncta, potius cognationi verborum quam auditori calumnianti
10    VI,  5, 2    |                                  Cum verborum declinatuum genera sint
11    VI,  5, 2    |           lecte ac lectissime: horum verborum si primigenia sunt ad mille,
12    VI,  5, 2    |             ex eorum declinationibus verborum discrimina quingenta milia
13    VI,  5, 3    |          Quare si quis primigeniorum verborum origines ostenderit, si
14    VI,  5, 3    |         quingentum milium simplicium verborum causas aperuerit una; sin
15    VI,  5, 3    |          satis dixerit de originibus verborum, cum unde nata sint, principia
16    VI,  5, 4    |           praeverbiis paucis immanis verborum accedit numerus, quod praeverbiis
17    VI,  5, 5    |              si etymologus principia verborum postulet mille, de quibus
18    VI,  5, 5    |              postulat, tamen immanem verborum expediat numerum.~6.
19    VI,  5, 6    |             obscuritate pauca dicam. Verborum quae tempora adsignificant
20    VI, 11, 1    |                     Quod ad origines verborum huius libri pertinet, satis
21    VI, 11, 1    |      deinceps in proximo de poeticis verborum originibus scribere incipiam.~
22   VII,  1, 3    |            ignoretur. At hoc quid ad verborum poeticorum aetatem? Quorum
23   VII,  1, 4    |                 Igitur de originibus verborum qui multa dixerit commode,
24   VII,  1, 4    |         dicat etymologice non omnium verborum posse dici causam, ut qui
25   VII,  3, 7    |            sint coniuncta in origine verborum quae sint animadvertenda,
26   VII,  7, 1    |       tertius, priores de disciplina verborum originis, posteriores de
27   VII,  7, 1    |             originis, posteriores de verborum originibus. In illis, qui
28   VII,  7, 2    |          primum in quo sunt origines verborum locorum et earum rerum quae
29  VIII,  1, 2    |            quod et tum, cum de copia verborum scribam, erit retractandum
30  VIII,  2, 1    |         neque discere tantum numerum verborum possemus (infinitae enim
31  VIII,  2, 3    |                    Duo igitur omnino verborum principia, impositio et
32  VIII,  3, 1    |            informem. Duo enim genera verborum, unum fecundum, quod declinando
33  VIII,  4, 3    |           eorum declinatione quam de verborum ante dicam.~
34  VIII,  8, 1    |                                   In verborum genere quae tempora adsignificant,
35  VIII,  8, 1    |             declinata, quae in copia verborum explicabuntur.~
36  VIII, 16, 2    |              est confiteri, dicendum verborum dissimilitudinem, quae sit
37  VIII, 19, 1    |         multis verbis est similitudo verborum, sequitur, quod in pluribus
38  VIII, 22, 2    |            quod ad universam naturam verborum attinet, haec attigisse
39  VIII, 32, 1    | consuetudinem sequimur quam rationem verborum.~2.
40  VIII, 32, 2    |            cum sint ab eadem origine verborum vocabula dissimilia superiorum,
41  VIII, 39, 4    |              analogias in collatione verborum sequi non debeamus.~
42    IX,  1, 1    |    aequabilitate cum scribit eiusdem,verborum similitudinem quandam in
43    IX,  1, 3    |           quod aliud est dicere esse verborum analogias, aliud dicere
44    IX,  1, 3    |  multitudinis ac finis, utrum omnium verborum dicatur esse analogiarum
45    IX, 27, 1    |              Latinos: ego declinatus verborum et voluntarios et naturalis
46    IX, 27, 2    |       omnibus sint, et declinationes verborum innumerabiles, dicendum
47    IX, 27, 2    |              multorum, hinc rationem verborum praetermittendam ostendit
48    IX, 52, 3    |             sequitur in similitudine verborum quis, reprehendundus non
49    IX, 53, 1    |                              Quod ad verborum temporalium rationem attinet,
50    IX, 55, 1    |                   Ex quo licet scire verborum rationem constare, sed eos,
51    IX, 58, 1    |              natura non omnes formae verborum terna habent tempora, ternas
52    IX, 58, 1    |         personas, non habent totidem verborum divisiones. Quare cum imperamus,
53    IX, 62, 2    |              Itaque in reliqua forma verborum suam utrumque sequitur formam.
54    IX, 62, 2    |             in secunda persona forma verborum temporalium habeat in extrema
55    IX, 65, 2    |         Quare cum in inclinationibus verborum numerus sit magnus a dissimilibus
56    IX, 65, 3    |             deinceps de declinatorum verborum forma scribam.~
57     X,  1, 1    |                                   In verborum declinationibus disciplina
58     X,  1, 2    |              continent declinationes verborum: quid sit simile ac dissimile,
59     X,  2, 1    |   declinationum ac continet rationem verborum. Simile est quod res plerasque
60     X,  2, 7    |   perspiciendum ei qui declinationes verborum proportione sintne quaeret.
61     X,  2, 9    |         erraretur in declinationibus verborum. Quarum ego principia prima
62     X,  2, 9    |               e quis unum positum in verborum materia, alterum ut in materiae
63     X,  2, 14   |              in communi consuetudine verborum aegrotat, quod oritur e
64     X,  2, 24   |       vicinitas aliquantum potest in verborum declinationibus.~25.
65     X,  2, 31   |              culpamus. Huius generis verborum cuius species exposui quam
66     X,  2, 31   |            in libris qui de formulis verborum erunt diligentius expedietur.~
67     X,  3, 8    |                         Similiter in verborum declinationibus est bivium,
68     X,  3, 10   |         coniunctae sunt triplices in verborum tribus temporibus, ut legebam
69     X,  3, 14   |       voluntate hominum aut a natura verborum aut a re utraque. Voluntatem
70     X,  3, 19   |           rationis verbis fingendis. Verborum formas facilius ex multitudinis
71     X,  3, 33   |          coepit et ad formas Graecas verborum magis revocare, a quo Valerius
72     X,  4, 1    |         loquendo quaerimus analogias verborum exprimendas separatim satis
73     X,  4, 3    |            quae derigitur ad naturam verborum atque illa quae ad usum
74     X,  4, 3    |         definienda sic: analogia est verborum similium declinatio similis,
75     X,  4, 3    |          posterior sic: analogia est verborum similium declinatio similis
76 XXIII, frag28, 3|         dicitur plena atque perfecta verborum sententia, ut id necesse