Lib. Cap. Par.

 1     V,  1, 11  |          diem et noctem. Quare item duo status et motus, utrumque
 2     V,  3, 1   |           antiquam divisionem prima duo, terra et caelum, deinde
 3     V,  8, 5   |                           Esquiliae duo montes habiti, quod pars
 4     V,  8, 6   |           appellati, e quis nobiles duo. Collis Viminalis a Iove
 5     V, 10, 3   |                                Haec duo Caelum et Terra, quod anima
 6     V, 22, 7   |          longavo, quod longius quam duo illa.~8.
 7     V, 28, 1   |         subsellium. Ubi in eiusmodi duo, bisellium dictum. Arca,
 8     V, 30, 1   |         Osce. Alterius generis item duo, unum quod foris ac palam,
 9     V, 30, 3   |             Pallia hinc, quod facta duo simplicia paria, parilia
10     V, 36, 8   |          intertrimentum ab eo, quod duo quae inter se trita, et
11    VI,  2, 2   |                                     Duo motus solis: alter cum caelo,
12    VI,  5, 1   |             cursus, ludens; de quis duo praedicere volo, quanta
13    VI, 11, 1   |        institui, de oratione soluta duo, poetica unum, et ex soluta
14    VI, 11, 1   |          soluta oratione ad te misi duo, priorem de locis et quae
15   VII,  2, 9   |     attuentur, tuesca dicta.~ Tueri duo significat, unum ab aspectu
16  VIII,  1, 2   |     declinata sunt verba. De quibus duo prima duabus causis percurram
17  VIII,  2, 1   |            de lego, declinatum est, duo simul apparent, quodam modo
18  VIII,  2, 3   |                                     Duo igitur omnino verborum principia,
19  VIII,  3, 1   |             summatim item informem. Duo enim genera verborum, unum
20  VIII,  9, 1   |           Declinationum genera sunt duo, voluntarium et naturale;
21  VIII, 17, 1   | consuetudine, quaeremus: ut quisque duo verba in quattuor formis
22  VIII, 23, 2   |             pronomina ut hic, haec. Duo media dicuntur nominatus;
23  VIII, 38, 3   |             similis; quom quaeratur duo inter se similia sint necne,
24  VIII, 39, 2   |          manius manissime, alias ut duo prima absint, ut ab optimum
25    IX, frag7b  |       ipsius, non erunt genera nisi duo, masculinum et femininum.
26    IX, frag7b  |            creare possunt nisi haec duo.~
27    IX,  1, 3   |         naturae et usuis: haec enim duo sunt quo deriguntur diversa,
28    IX,  5, 1   |                                 Cum duo peccati genera sint in declinatione,
29    IX, 27, 1   |                           Qui autem duo genera esse dicunt analogiae,
30    IX, 34, 1   |              et in hoc errant: quod duo posteriora ex prioribus
31    IX, 37, 1   |           habere analogias: minimum duo esse debent verba, in quibus
32    IX, 38, 6   |             aliis rebus. Cum essent duo Terentii aut plures, discernendi
33    IX, 39, 2   |             coniunctis rebus; et ut duo tria sunt multitudinis,
34    IX, 41, 1   |         dixerunt et, quod non erant duo, balnea dicere non consuerunt,
35    IX, 45, 1   |            anicula anicilla, a cado duo reliqua quod non sint propagata,
36    IX, 49, 4   |              dupondius fictus, quod duo asses pendebat, tressis
37    IX, 49, 6   |           mille denariorum, et haec duo milia denarium, non duo
38    IX, 49, 6   |             duo milia denarium, non duo milia denariorum. Si esset
39    IX, 49, 7   |             omnibus est una regula, duo actus, tres gradus, sex
40    IX, 49, 8   |           ut dicitur hoc unum, haec duo, sic hoc mille, haec duo
41    IX, 49, 8   |            duo, sic hoc mille, haec duo milia et sic deinceps multitudinis
42    IX, 52, 4   |         neque enim magnetas lapides duo inter se similes sint necne,
43    IX, 54, 1   |          rem perfectam significare, duo reliqua lego et legam inchoatam,
44    IX, 55, 1   |             verbum esse duplex, cum duo simplicia essent. Neque
45    IX, 59, 2   |             hoc verbo volo, quod id duo significat, unum a voluntate,
46     X,  2, 5   |             videri indiligenti quam duo verba haec suis et suis?
47     X,  2, 11  |            astutius videar posuisse duo genera esse similitudinum
48     X,  2, 26  |          quod naturarum genera sunt duo quae inter se conferri possunt,
49     X,  2, 27  |    hominibus animadversis scies; at duo inter se similiterne sint
50     X,  2, 28  |           De quinque enim generibus duo prima habent eadem, quod
51     X,  3, 5   |       numeris si contuleris cum uno duo, sic cum decem viginti:
52     X,  3, 5   |          viginti: nam quam rationem duo ad unum habent, eandem habent
53     X,  3, 7   |             in primo versu sit unum duo quattuor, in secundo decem
54     X,  3, 7   |            In hac formula numerorum duo inerunt quos dixi logoe,
55     X,  3, 7   |       versibus, quod est ut unus ad duo, sic duo ad quattuor; alter
56     X,  3, 7   |             est ut unus ad duo, sic duo ad quattuor; alter decemplex
57     X,  3, 9   |           dicitur, eius genera sunt duo: unum deiunctum sic est:
58     X,  3, 9   |       deiunctum sic est: ut unum ad duo sic decem ad viginti; alterum
59     X,  3, 9   |      coniunctum sic: ut est unum ad duo, sic duo ad quattuor. In
60     X,  3, 9   |             ut est unum ad duo, sic duo ad quattuor. In hoc quod
61     X,  3, 9   |            ad quattuor. In hoc quod duo bis dicuntur et tum cum
62     X,  3, 9   |       septem chordis citharae tamen duo dicuntur habere tetrachorda,
63     X,  3, 12  |         quemadmodum ad tria unum et duo, sic ad sex duo et quattuor,
64     X,  3, 12  |             unum et duo, sic ad sex duo et quattuor, quae tamen
65     X,  3, 13  |             capite ac recto casu in duo obliquos discedunt casus,
66     X,  3, 18  |            enim si natura ab uno ad duo pervenit, idcirco non potest
67     X,  3, 26  |            tertium quod in utroque, duo priora simplicia, tertium
68     X,  6, 1   |      singularis non est, dicitur hi duo et hi tres, his duobus et