Lib. Cap. Par.

 1    VI,  1, 2 |     Diona Dionem; sic, inquam, consuetudo nostra multa declinavit
 2    VI,  7, 24|        vadimonium promittebat. Consuetudo erat, cum reus parum esset
 3    VI,  8, 2 |      promiscue quam diligenter consuetudo est usa, translaticiis utimur
 4    VI,  8, 6 |   augures dicunt avem specere. Consuetudo communis quae cum praeverbiis
 5  VIII, 11, 1 |       intellegatur, et apertam consuetudo, brevem temperantia loquentis,
 6  VIII, 25, 1 |     balneum habet multitudinis consuetudo: nam quod est ut praedium
 7    IX,  1, 2 |       non tam discrepant, quod consuetudo et analogia coniunctiores
 8    IX,  1, 2 |      item anomalia. Quare quod consuetudo ex dissimilibus et similibus
 9    IX, 11, 1 |     quaedam deterius dicuntur. Consuetudo loquendi est in motu: itaque
10    IX, 14, 1 |     novitati non impedit vetus consuetudo: quem enim amor assuetudinis
11    IX, 27, 2 |      perperam declinavit verba consuetudo, ut ea aliter non possint
12    IX, 45, 1 |    pecoris usu non est. Itaque consuetudo frequentius res in binas
13    IX, 46, 4 |         ubi patietur natura et consuetudo: quod nonnunquam apud poetas
14    IX, 48, 1 |     appellamus, sed manus, nec consuetudo diceret singularis obliquos
15    IX, 61, 2 |                            Sed consuetudo alterum utrum cum satis
16    IX, 65, 2 |    omnibus verbis patiatur uti consuetudo communis, fatendum illud
17    IX, 65, 2 |    quibus verbis offensura sit consuetudo communis, quod ut dixi aliud
18     X,  1, 2 |    quod dicunt ana logon, quid consuetudo; quae explicatae declarabunt
19     X,  2, 14| imponunt, a quibus cum accepit consuetudo, turbulenta necesse est