Lib. Cap. Par.

 1    IX, 37, 1 |          sine dubio, si quod est singulare verbum, id non habere analogias:
 2    IX, 38, 6 |    discernendi causa, ut aliquid singulare haberent, notabant, forsitan
 3    IX, 39, 1 |   obliviscuntur naturam et usum. Singulare est quod natura unum significat,
 4    IX, 39, 3 |         Est tertium quoque genus singulare ut in multitudine, uter,
 5    IX, 39, 3 |          multitudinis habere par singulare: omnes enim numeri ab duobus
 6    IX, 39, 3 |     eorum quisquam habere potest singulare compar. Iniuria igitur postulant,
 7    IX, 46, 2 |     multitudine cum transeunt in singulare, difficulter efferuntur
 8    IX, 49, 2 |          his tressibus confido," singulare "hoc tressis habeo" et "
 9    IX, 49, 3 |        ad mille, quartum assumit singulare neutrum, quod dicitur hoc
10     X,  2, 34| figurarum, quod verbum copulatum singulare cum multitudine: ita cum