|
C. Octavius testamento Caesaris patris
Brundisii se in Iuliam gentem adscivit. Cumque hora diei tertia ingenti circumfusa
multitudine Romam intraret, sol puri ac sereni caeli orbe modico inclusus extremae
lineae circulo, qualis tendi arcus in nubibus solet, eum circumscripsit. Ludis
Veneris Genetricis, quos pro collegio fecit, stella hora undecima crinita sub
septentrionis sidere exorta convertit omnium oculos. Quod sidus quia ludis Veneris apparuit, divo Iulio
insigne capitis consecrari placuit. Ipsi Caesari
monstrosa malignitate Antonii consulis multa perpesso generosa fuit ad
restistendum constantia. Terrae motus crebri fuerunt. Fulmine navalia et alia pleraque tacta. Turbinis vi
simulacrum, quod M. Cicero ante cellam Minervae pridie quam plebiscito in
exilium iret posuerat, dissipatum membris pronum iacuit, fractis humeris
bracchiis capite; dirum ipsi Ciceroni portendit. Tabulae aeneae ex aede
Fidei turbine evulsae. Aedis
Opis valvae fractae. Arbores radicitus et
pleraque tecta eversa. Fax caelo ad occidentem visa ferri. Stella per dies septem insignis arsit. Soles tres fulserunt, circaque solem imum corona
spiceae similis in orbem emicuit, et postea in unum circulum sole redacto
multis mensibus languida lux fuit. In
aede Castoris nominum litterae quaedam Antonii et Dolabellae consulum excussae
sunt, quibus utrisque alienatio a patria significata. Canum ululatus nocte ante domum auditi, ex his
maximus a ceteris laniatus turpem infamiam Lepido portendit. Hostiae
grex piscium in sicco reciproco maris fluxu relictus. Padus inundavit et intra ripam refluens ingentem
viperarum vim reliquit. Inter Caesarem et Antonium
civilia bella exorta.
|