IntraText
Table of Contents
|
Words
:
Alphabetical
-
Frequency
-
Inverse
-
Length
-
Statistics
|
Help
|
IntraText Library
Aulus Hirtius
Commentarius de bello Alexandrino
24
«
»
Link to concordances:
Standard
Highlight
Link to concordances are always highlighted on mouse hover
24
Caesar
etsi
fallacem
gentem
semperque
alia
cogitantem
, alia
simulantem
bene
cognitam
habebat
, tamen
petentibus
dare
veniam
utile
esse
statuit
, quod, si quo
pacto
sentirent
ea quae
postularent
,
mansurum
in
fide
dimissum
regem
credebat
, sin, id quod
magis
illorum
naturae
conveniebat
,
ducem
ad
bellum
gerendum
regem
habere
vellent
,
splendidius
atque
honestius
se contra
regem
quam contra
convenarum
ac
fugitivorum
manum
bellum
esse
gesturum
.
Itaque
regem
cohortatus
ut
consuleret
regno
paterno
,
parceret
praeclarissimae
patriae
, quae
turpibus
incendiis
et
ruinis
esset
deformata
,
civis
suos
primum
ad
sanitatem
revocaret
, deinde
conservaret
,
fidem
populo
Romano
sibique
praestaret
, cum ipse tantum ei
crederet
ut ad
hostis
armatos
eum
mitteret
,
dextra
dextram
tenens
dimittere
coepit
adulta
iam
aetate
puerum
. At
regius
animus
disciplinis
fallacissimis
eruditus
, ne a
gentis
suae
moribus
degeneraret
,
flens
orare
contra
Caesarem
coepit
ne se
dimitteret
: non enim sibi
regnum
ipsum
conspectu
Caesaris
esse
iucundius
.
Compressis
pueri
lacrimis
Caesar
ipse
commotus
celeriter
, si illa
sentiret
,
fore
eum secum
adfirmans
ad suos
dimisit
. Ille, ut ex
carceribus
in
liberum
cursum
emissus
,
adeo
contra
Caesarem
acriter
bellum
gerere
coepit
ut
lacrimas
quas
in
colloquio
proiecerat
gaudio
videretur
profudisse
.
Accidisse
hoc
complures
Caesaris
legati
,
amici
,
centuriones
militesque
laetabantur
, quod
nimia
bonitas
eius
fallaciis
pueri
elusa
esset
. Quasi vero id
Caesar
bonitate
tantum
adductus
ac non
prudentissimo
consilio
fecisset
.
«
»
Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText®
(VA1) - Some rights reserved by
EuloTech SRL
- 1996-2009. Content in this page is licensed under a
Creative Commons License