Cap.

 1 13|       interim quorum dux erat Labienus et duo Pacidei, aciem derigunt
 2 16|                               Labienus in equo capite nudo versari
 3 16|     legione X veteranus.' Tum Labienus, 'Non agnosco' inquit 'signa
 4 19|     fuga proelioque Pompeiano Labienus quos secum a + Brundisio +
 5 19|  atque ea audacia inflammatus Labienus cum equitibus Gallis Germanisque
 6 21| propter hostium multitudinem. Labienus saucios suos, quorum maximus
 7 29|      inter se colloquebantur. Labienus interim cum parte equitatus
 8 39|      sunt potiti. Postquam id Labienus animadvertit, quo celerius
 9 49|     collis occupandi [gratia] Labienus consilium ceperat et quo
10 50|  arboribus condensum. Hic cum Labienus animadvertisset Caesarem
11 50|       celeriter occupaverunt. Labienus cum parte equitum vix fuga
12 52|  levique armatura Iuba Scipio Labienus in legionarios impetum fecerunt.
13 65| castra. Quibus rebus cognitis Labienus progressus a suis castris
14 66| turpissimam coniecit. Interim Labienus cum universo equitatu fugientibus
15 69|    necesse erat praetergredi, Labienus Afraniusque cum omni equitatu
16 70|     sauciis X factis reduxit. Labienus circiter CCC amissis, multis
17 75|       ire contendit. Quod ubi Labienus animadvertit, cum equitatu
18 75|  suorum suppetias mittit. Tum Labienus conversis equis signorum
19 75|       inceptum ire coeperunt. Labienus per iugum summum collis
20 78|   iubet equitatui succurrere. Labienus interim suis equitibus auxilia