|
25. Insequenti die pari
consuetudine cum ad eundem locum eius praesidium venisset, pristino illo suo
utebantur instituto; nam praeter equites nullo loco aequo se committere
audebant. Cum nostri in opere essent, equitum copiae concursus facere
coeperunt, simulque vociferantibus legionariis, cum locum efflagitarent ex
consuetudine insequendi, existimare posses paratissimos esse ad dimicandum.
Nostri ex humili convalle bene longe sunt egressi et planitie in aequiori loco
constiterunt. Illi tamen procul dubio ad congrediendum in aequum locum non sunt
ausi descendere praeter unum Antistium Turpionem. Qui fidens viribus ex adversariis
sibi parem esse neminem agitare coepit. Hic, ut fertur Achillis Memnonisque
congressus, Q. Pompeius Niger eques Romanus Italicensis ex acie nostra ad
congrediendum progressus. Quoniam ferocitas Antistii omnium mentes converterat
ab opere ad spectandum, acies sunt dispositae. Nam inter bellatores principesque dubia erat posita victoria, ut prope
videretur finem bellandi duorum dirimere pugna. Ita avidi cupidique suarum
quisque ex partium virorum fautorumque voluntate habebatur. Quorum virtute
alacri, cum ad dimicandum in planitiem se contulissent, laudis insignia
scutorumque praefulgens opus caelatum . . . quorum [certamine] pugna esset
[prope] profecto dirempta, nisi propter equitum concessum, ut supra
demonstravimus . . . levem armaturam praesidii causa non longe ab opere
[castra] constituit. Ut, nostri equites in receptu dum ad castra redeunt,
adversarii cupidius sunt insecuti, universi clamore facto impetum dederunt. Ita
metu peterriti, cum in fuga essent multis amissis in castra se recipiunt.
26. Caesar ob virtutem turmae
Cassianae donavit milia XIII et praefecto torques aureos V et levi armaturae
milia XII. Hoc die A. Baebius et C. Flavius et A. Trebellius equites Romani
Hastenses argento prope tecti [equites] ad Caesarem transfugerunt. Qui
nuntiaverunt equites Romanos coniurasse omnis qui in castris Pompei essent, ut
transitionem facerent; servi indicio omnes in custodiam esse coniectos; e
quibus occasione capta se transfugisse. Item hoc die litterae sunt deprensae quas mittebat
Ursaonem Cn. Pompeius: 'S. V. G. E. V.
Etsi prout nostra felicitas, ex sententia adversarios propulsos . . . Qui si
aequo loco sui potestatem facerent, celerius quam vostra opinio fert. bellum
confecissem. Sed exercitum tironem non audent in campum deducere nostrisque
adhuc freti praesidiis bellum ducunt. Nam singulas civitates circumsederunt ut
inde sibi commeatus capiant. Quare et civi tates nostrarum partium conservabo
et bellum primo quoque tempore conficiam. Cohortes [ . . . in] animo habeo ad
vos mittere. Profecto nostro commeatu privati necessario ad dimicandum
descendent.'
27. Insequenti tempore cum nostri
in opere distenti essent, equites in oliveto dum lignantur, interfecti sunt
aliquot. Servi
transfugerunt qui nuntiaverunt a. d. III Non. Mart. proelium ad Soricariam quod
factum est, ex eo tempore metum esse magnum et Attium Varum circum castella
praeesse. Eo die Pompeius castra movit et
contra Spalim in oliveto constituit. Caesar priusquam eodem est profectus, luna
hora circiter sexta visa est. Ita castris motis Ucubim Pompeius praesidium quod
reliquit, iussit incendere, ut deusto oppido in castra maiora se reciperent.
Insequenti tempore Ventiponem oppidum cum oppugnare coepisset, deditione facta
iter fecit in Carrucam, contra Pompeium castra posuit. Pompeius oppidum quod
contra sua praesidia portas clausisset incendit; milesque qui fratrem suum in
castris iugulasset, interceptus est a nostris et fusti percussus. Hinc itinere
facto in campum Mundensem cum esset ventum, castra contra Pompeium constituit.
|