Cap. Par.

 1      II,  3|                             3] Sed Christianis solis nihil permittitur
 2      II,  6|        regeret, damnatis quibusdam Christianis, quibusdam gradu pulsis,
 3      II, 10|    adhibetis ad confitendum, solis Christianis ad negandum, cum, si malum
 4      IV,  1|           quoque sciant homines in Christianis non esse quae in se nesciunt
 5    VIII,  6|      imponitur. Nihil enim tale de Christianis adseverari sciebant, observandum
 6      IX, 13|             Erubescat error vester Christianis, qui ne animalium quidem
 7      IX, 20|         consideraretis, proinde in Christianis non esse perspiceretis.
 8      XV,  7|           vobis dei vestri quam de Christianis querantur. Certe sacrilegi
 9     XXI, 26|          eos adhibeam, ut credatis Christianis, propter quos non creditis
10     XXI, 26|          propter quos non creditis Christianis.
11   XXIII,  8| obsequantur? Iam ergo subiecta est Christianis divinitas vestra; nec divinitas
12   XXIII, 19|           ne a vobis quandoque [a] Christianis, fugentur, si illis sub
13    XXXV,  5|          forte et istic deteriores Christianis deprehendantur qui nos nolunt
14    XXXV,  9|         nisi fallor, id est de non Christianis.
15    XXXV, 10|           publicorum hostium nomen Christianis dabant.
16  XXXVII,  2|         furiis nec mortuis parcunt Christianis, quin illos de requie sepulturae,
17      XL,  8|         iam tunc atque Campania de Christianis querebantur, cum Vulsinios
18    XLII,  7|            et cariores suas merces Christianis sepeliendis profligari quam
19    XLII,  9|          cetera vectigalia gratias Christianis agent ex fide dependetibus
20   XLVII, 11|             ut quis ideo non putet Christianis credendum, quia nec poetis
21   XLVII, 11|      existimet credendum, quia non Christianis.