Cap. Par.

 1      II,  8|         et publicos hostes omnis homo miles est: Ad socios, ad
 2      II, 13|                  13] Vociferatur homo: "Christianus sum." Quod
 3       V,  1|        placuerit, deus non erit; homo iam deo propitius esse debebit.
 4       V,  4|         crudelitate; sed, qua et homo, facile coeptum repressit,
 5    VIII,  5|         homine, potes et facere; homo es et ipse, quod et Christianus.
 6    VIII,  5|       facere, non debes credere. Homo est enim et Christianus,
 7      IX,  8|          an nascentem disturbet. Homo est et qui est futurus;
 8       X,  9|                     9] Tamen, si homo Saturnus, utique ex homine,
 9    XIII,  3|    pendebat. Deus non erat, quem homo consultus noluisset et nolendo
10     XXI, 14|          caro figuratus nascitur homo deo mixtus. Caro spiritu
11     XXI, 29|   dominatores gentium adspiciam, homo fuit Pompilius Numa, qui
12   XXIII, 12|     Christus cum sua fabula", si homo communis condicionis, si
13    XXIV,  6|         ab invito coli volet, ne homo quidem.~ ~
14    XXVI,  1|         et orbis qui regnatur et homo ipse qui regnat; ne ille
15     XXX,  3|      Inde est imperator, unde et homo antequam imperator; inde
16  XXXIII,  3|      ipse se deum volet dici. Si homo sit, interest homini deo
17  XXXIII,  3| imperatorem qui deum dicit; nisi homo sit, non est imperator.
18    XLII,  4|   frequento, attamen et illa die homo sum. Non lavor diluculo
19  XLVIII,  5|          Considera temetipsum, o homo, et fidem rei invenies.
20  XLVIII,  9|                            9] Tu homo, tantum nomen, si intellegas