Cap. Par.

 1       V,  6| Germanicam sitim Christianorum forte militum precationibus impetrato
 2      IX, 14|  humano inhiare credatis, nisi forte suaviorem eum experti?
 3     XVI,  2|     macerarentur, onagris, qui forte de pastu potum petituri
 4     XVI,  7|    statione defigitur. Nos, si forte, integrum et totum deum
 5     XVI,  9|    deum nostrum. Ad Persas, si forte, deputabimur, licet solem
 6      XX,  5|            5] apud homines, si forte, distinguitur, dum expungitur,
 7   XXIII, 13|   dicant hoc pro tribunali, si forte, Minoen et Rhadamanthum
 8    XXXV,  5|        vestram demonstrare, ne forte et istic deteriores Christianis
 9 XXXVIII,  5|         nostra iniuria est, si forte, non vestra. Sed reprobamus,
10     XLI,  4|       saeculi plagae nobis, si forte, in admonitionem, vobis
11   XLIII,  1|   Plane confitebor, quinam, si forte, vere de sterilitate Christianorum
12   XLIII,  2|      deo preces sternant, quia forte non creditis, sed a quibus
13  XLVIII,  1|      persuasum quis habeat, ne forte bubulam de aliquo proavo