Cap. Par.

 1       V,  1|           vos de humano arbitratu divinitas pensitatur. Nisi homini
 2     XII,  5|         mori. Si per haec constat divinitas aliqua, ergo qui puniuntur
 3    XIII,  5|      eadem adnotatione quaestoris divinitas addicta conducitur.
 4      XV,  3|        nonne violatur maiestas et divinitas constupratur laudantibus
 5     XXI, 31|          igitur, si vera est ista divinitas Christi, si ea est, qua
 6    XXII,  8|        quam adnuntiant. Velocitas divinitas creditur, quia substantia
 7   XXIII,  8|          subiecta est Christianis divinitas vestra; nec divinitas deputanda
 8   XXIII,  8| Christianis divinitas vestra; nec divinitas deputanda est, quae subdita
 9   XXIII, 10|                10] Adeo nulla est divinitas ista, quam tenetis, quia,
10   XXXVI,  2|        sed in his moribus, quibus divinitas imperat tam vere, quam circa