Cap. Par.

 1       X,  2|         demum coli debuissent, si dei fuissent. Tunc et Christiani
 2       X,  3|            Sed nobis", inquitis, "dei sunt." Appellamus et provocamus
 3      XI, 12|   quicumque similes sunt alicuius dei vestri, quem neminem integrum
 4     XII,  3|         in patibulo primum corpus dei vestri dedicatur.
 5     XII,  4|          gomphos sine capite sunt dei vestri. Ad bestias impellimur:
 6     XII,  5|          damnamur: Inde censentur dei vestri. In insulis relegamur.
 7     XII,  6|    contumelias fabricationis suae dei vestri sicut nec obsequia.
 8    XIII,  1|                     1] "Sed nobis dei sunt", inquis. Et quomodo
 9    XIII,  3|      supra praestrinximus, status dei cuiusque in senatus aestimatione
10    XIII,  6|         sunt notae captivitatis), dei vero, qui magis tributarii,
11    XIII,  8|         addicitis. Accepto ferent dei vestri, immo gratulabuntur,
12    XIII,  9|     statua et inscriptione Sancti Dei inauguratis; cum de paedagogiis
13    XIII,  9|     facitis, licet non nobiliores dei veteres, tamen contumeliam
14     XIV,  6|        vel errores domus alicuius dei praefentur.
15      XV,  3|               3] Ipsum quod imago dei vestri ignominiosum caput
16      XV,  4|          poenarum proinde saltant dei vestri, argumenta et historias
17      XV,  7|          nescio, ne plus de vobis dei vestri quam de Christianis
18     XVI,  6|       viderit forma, dum id ipsum dei corpus sit. Et tamen quanto
19     XVI, 12|                  12] Sed nova iam dei nostri in ista proxime civitate
20    XVII,  6|        respicit. Novit enim sedem dei vivi; ab illo, et inde descendit.~ ~
21   XVIII,  6|            scilicet ad domesticam dei gentem ex patrum gratia.
22     XIX, 10|       appellatio ista verae vatis dei veri passim super ceteros,
23     XIX, 10|          mentitae, quemadmodum et dei vestri.~ ~
24     XXI,  4|         et tanta felicitas, ut de dei vocibus, quibus edocebantur,
25     XXI,  7|         tur, Christus ille filius dei. Huius igitur gratiae disciplinaeque
26     XXI,  7|    deductor generis humani filius dei adnuntiabatur ---- non quidem
27     XXI,  9|                        9] Ceterum dei filius nullam de impudicitia
28     XXI, 11|       generatum et idcirco filium dei et deum dictum ex unitate
29     XXI, 13|        deo profectum est, deus et dei filius et unus ambo; ita
30     XXI, 14|                   14] Iste igitur dei radius, ut retro semper
31     XXI, 17|          ostendens se esse verbum dei id est LOGON illud primordiale,
32     XXI, 25|       orbem ex praecepto magistri dei paruerunt, qui et ipsi a
33    XXII,  9|            9] Dispositiones etiam dei et tunc prophetis contionantibus
34   XXIII,  2|       daemones operantur, quae et dei vestri, ubi est ergo praecellentia
35   XXIII,  8| sinceritate? Si altera parte vere dei sunt, cur sese daemonia
36   XXIII,  9|   respondent? Nam sicut illi, qui dei habentur, daemones se dicere
37   XXIII,  9|        dicere noluissent, si vere dei essent, scilicet ne se de
38   XXIII,  9|           agere, si aliqui omnino dei essent, quorum nominibus
39   XXIII, 11|     detegentibus, quod neque ispi dei sint neque ulli alii, etiam
40   XXIII, 12|         sed non Christianorum, ut dei virtus et dei spiritus et
41   XXIII, 12|   Christianorum, ut dei virtus et dei spiritus et sermo et sapientia
42   XXIII, 12|         et sapientia et ratio, et dei filius.
43   XXIII, 15|        Christo subiciuntur servis dei et Christi.
44    XXIV,  1|      religionis. Si enim non sunt dei pro certo, nec religio pro
45    XXIV,  1|         religio non est, quia nec dei, pro certo, nec nos pro
46    XXIV,  2|    colentes veram religionem veri dei non modo neglegendo, quin
47    XXIV,  4|       transfert nec appellationem dei, ita ut imperatoris, in
48     XXV, 11|    cultoribus suis, ut qui nondum dei habebantur. Ergo aliorum
49     XXV, 11|   regnabatur multo ante quam isti dei inciderentur.~ ~
50   XXVII,  4|           divortium aemulus et ob dei gratiam invidus, de mentibus
51    XXIX,  3|                  3] Multi denique dei habuerunt Caesarem iratum;
52     XXX,  7|       erit crimen, ubi veritas et dei devotio est!~ ~
53    XXXI,  1|          Caesarum curare, inspice dei voces, litteras nostras,
54   XXXII,  2|       voce daemonia? Nos iudicium dei suspicimus in imperatoribus,
55   XXXIV,  1|           se volebat. Et hoc enim dei est cognomen. Dicam plane
56   XXXIV,  1|      quando non cogor, ut dominum dei vice dicam. Ceterum liber
57   XXXIX,  4|        pondere, ut apud certos de dei conspectu, summumque futuri
58   XXXIX,  5|        neque enim pretio ulla res dei constat. Etiam, si quod
59   XXXIX,  6|      custodiis, dumtaxat ex causa dei sectae, alumni confessionis
60      XL,  5| contemptores Christiani, sed ipsi dei vestri, cum totum orbem
61      XL,  8|           modio metiebatur. Omnes dei vestri ab omnibus colebantur,
62      XL, 13|        temperavit et deprecatores dei esse coeperunt.
63  XLVIII,  4|            quod omnino de iudicio dei pati debent animae, non
64  XLVIII,  7|            Dubitabitur, credo, de dei viribus, qui tantum corpus
65  XLVIII, 13|          qui nunc, nec alii post, dei quidem cultores apud deum
66  XLVIII, 14|         humano, alius qui iudicio dei apparet, sive de caelo fulmina
67  XLVIII, 15|          durant. Quid nocentes et dei hostes?~ ~
68       L, 15|            pati exoptat, ut totam dei gratiam redimat, ut omnem