Cap. Par.

 1      IV, 11|             Cur non extorquent? In deos, in Caesares aliquid committo:
 2      VI,  7|               7] Etiam circa ipsos deos vestros quae prospecte decreverant
 3       X,  1|                                1] "Deos", iniquitis, "non colitis
 4       X,  1|         nec pro nobis ipsis, semel deos non colendo. Itaque sacrilegii
 5       X,  2|                                 2] Deos vestros colere desinimus,
 6       X,  2|            probemus non esse illos deos, et idcirco non colendos,
 7       X,  2|          non esse, constaret illos deos esse.
 8       X,  3|         poterit negare omnes istos deos vestros homines fuisse.
 9       X, 10|          mortuos sint confessi, in deos consecrent.
10      XI,  1|            negare, ita post mortem deos factos instituistis adseverare,
11      XI,  2|      divinitatis, qui ex hominibus deos fecerit. Nam neque sibi
12      XI,  3|         Ceterum si nemo esset, qui deos faceret, frustra praesumitis
13      XI,  3|       faceret, frustra praesumitis deos factos, auferendo factorem.
14      XI,  4|           Igitur si est qui faciat deos, revertor ad causas examinandas
15      XI,  9|           quam et fuissent etiamsi deos istos non creassetis.~ ~
16      XI, 13|           notae accedunt, quae nec deos postea factos credi permittunt.
17      XI, 14|          in caelo vestra iustitia. Deos facite criminosissimos quosque,
18      XI, 16|       Tullio? Quanto dignius istos deos ille adsumendos expectasset,
19     XII,  2|          maxime, qui propter ipsos deos plectimur, solatium poenarum
20     XII,  4|        latera Christianorum: At in deos vestros per omnia membra
21    XIII,  1|      sacrilegi et irreligiosi erga deos vestros deprehendimini,
22    XIII,  4|                      4] Domesticos deos, quos Lares dicitis, domestica
23    XIII,  6|         pro aditu sacri. Non licet deos gratis nosse; venales sunt.~ ~
24     XIV,  2|           quanta invenio ludibria! Deos inter se propter Troianos
25     XIV,  7|        damnatus est Socrates, quia deos destruebat." Plane olim,
26      XV,  1|         venustates, utrum mimos an deos vestros in iocis et strophis
27      XV,  4|   ministrantes, nisi quod et ipsos deos vestros saepe noxii induunt.
28     XVI, 13|            planta vel tergo alites deos receperunt.~ ~
29     XIX, 11|        dicimus ---- ipsos, inquam, deos vestros, ipsa templa et
30    XXII,  6|        quorum iste potissimus, quo deos istos captis et circumscriptis
31   XXIII,  2|     praesumetur ipsos esse, qui se deos faciant, cum eadem edant,
32   XXIII,  2|          eadem edant, quae faciant deos credi, quam pares angelis
33   XXIII,  2|        pares angelis et daemonibus deos esse?
34   XXIII,  3| distinguitur, opinor, ut a templis deos existimetis, quos alibi
35   XXIII,  3|            existimetis, quos alibi deos non dicitis, ut aliter dementire
36   XXIII, 10|          concurrit in confessionem deos esse <se> negans, agnoscite
37   XXIII, 11|                            11] Iam deos quaerite; quos enim praesumpseratis,
38    XXIV,  1|          confessio illorum, qua se deos negant esse quaque non alium
39    XXIV,  3|            Nunc ut constaret illos deos esse, nonne conceditis de
40    XXIV,  8|           edidi, nec tamen Romanos deos earum, quia Romae non magis
41     XXV,  1|            etiam testimoniis, quos deos creditis, ut nihil iam ad
42     XXV,  2|          orbem occuparint, et adeo deos esse, ut praeter ceteros
43     XXV,  3|          imperium. Peregrinos enim deos non putem extraneae genti
44     XXV, 10|                         10] Plures deos vestros regnasse certum
45  XXVIII,  4|           in isto irreligiosi erga deos vestros deprehendemini,
46  XXVIII,  4|         denique apud vos per omnes deos quam per unum genium Caesaris
47     XXX,  1|          ante omnes et super omnes deos. Quidni? Cum super omnes
48      XL, 12|     utebatur ante editis quam sibi deos fingeret, cur non ab eo
49    XLVI,  4|            compellit? Quin immo et deos vestros palam destruunt
50    XLVI,  5|        fugat. Quidni? Cum secundum deos philosophi daemonas deputent.
51    XLVI,  5|       aliquid de veritate sapiebat deos negans, Aesculapio tamen
52    XLVI,  5|      reddidit ei viro, qui negabat deos esse.