| Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library |
| Quintus Septimius Florens Tertullianus Ad Scapulam IntraText - Concordances (Hapax - words occurring once) |
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1 II, 9 | postulantes qui praestare potest. ~10.
2 II, 8 | daemoniorum pabula sunt.~9.
3 IV, 7 | Praeter haec depositum non abnegamus, matrimonium nullius adulteramus,
4 V, 4 | Deum. Hic ante te est, nec abscondi potest, sed cui nihil facere
5 II, 10| emendatione vitiorum pristinorum. Absit enim ut indigne feramus
6 I, 2 | erumpentes, magisque damnati quam absoluti gaudemus. Itaque hunc libellum
7 | ac
8 I, 1 | exauctorati in has pugnas accedamus, ea quae Deus repromittit
9 V, 4 | scrupulo percussus et inquirere accenditur, quid sit in causa, et ubi
10 IV, 6 | depulsae? Tunc et populus acclamans Deo deorum, qui solus potens.
11 III, 1| sepultura rum nostrarum acclamassent: 'Areae non sint!' Areae
12 IV, 4 | habent Christianorum, licet acclament, quae volunt.~5.
13 IV, 3 | scisso eodem elogio, sine accusatore negans se auditurum hominem
14 III, 5| iudicii. Tibi quoque optamus admonitionem solam fuisse, quod, cum
15 III, 5| solam fuisse, quod, cum Adrumeticum Mavilum idem Caecilius ad
16 IV, 3 | professus inter advocatos et adsessores, dolere se incidisse primum
17 IV, 7 | abnegamus, matrimonium nullius adulteramus, pupillos pie tractamus,
18 IV, 4 | suggeri possunt, et ab eisdem advocatis, qui et ipsi beneficia habent
19 IV, 3 | facere, ante professus inter advocatos et adsessores, dolere se
20 V, 4 | haec secta, quam tunc magis aedificari scias, cum caedi videtur.
21 III, 4| Possumus aeque et exitus quorumdam praesidum
22 II, 3 | est verus, omnia sua ex aequo et profanis et suis praestat.
23 V, 2 | feminis, omnis sexus, omnis aetatis, omnis dignitatis, offerentibus
24 II, 3 | Ideoque et iudicium constituit aeternum de gratis et ingratis. Tamen
25 II, 10| disciplina patientiae divinae agere nos, satis manifestum esse
26 II, 10| in silentio et modestia agimus, singuli forte noti magis
27 III, 4| ebulisset: 'Nemo sciat, aiebat, ne gaudeant Christiani
28 V, 1 | paucis duci iussis, reliquis ait: deiloi, ei thelete apothnêskein,
29 II, 5 | infamamur; tamen nunquam Albiniani, nec Nigriani, vel Cassiani
30 | alicuius
31 | alii
32 | aliis
33 | aliquam
34 | aliquando
35 | aliquo
36 | aliter
37 | aliud
38 | aliunde
39 IV, 7 | recusamus. Quis denique de nobis allo nomine queritur? Quod aliud
40 II, 2 | nec alii obest aut prodest alterius religio. Sed nec religionis
41 I, 2 | inimicis nostris, nedum amicis.~3.
42 V, 2 | principales quasque personal, et amicorum tuorum vel propinquos vel
43 III, 4| gladium in nos egit, lumina amisit. Claudius Lucius Herminianus
44 IV, 2 | Quid enim amplius tibi mandatur quam nocentes
45 IV, 8 | a primordio mandatum est animadverti in huiusmodi. Sed maiora
46 I, 1 | pacti, venerimus, ut etiam animas nostras exauctorati in has
47 II, 2 | non vi, cum et hostiae ab animo libenti expostulentur. Ita
48 III, 2| Ceterum et imbres anni praeteriti quid commemoraverint
49 IV, 5 | Ipse etiam Severus, pater Antonini, Christianorum memor fuit.
50 V, 1 | ait: deiloi, ei thelete apothnêskein, krêmnou ê broxou exete.~
51 III, 2| commemoraverint genus humanum apparuit, cataclysmum scilicet et
52 III, 1| Hilariano praeside, cum de areis sepultura rum nostrarum
53 V, 1 | timere, sed ultro vocare. Arrius Antoninus in Asia cum persequeretur
54 V, 1 | vocare. Arrius Antoninus in Asia cum persequeretur instanter,
55 IV, 3 | satisfacere dimisit; ut Asper, qui modice vexatum hominem
56 III, 3| hypsomate et domicilio. Habetis astrologos.~4.
57 I, 4 | ea quae palam non vultis audire. ~
58 IV, 3 | sine accusatore negans se auditurum hominem secundum mandatum.~
59 IV, 6 | restitit. Marcus quoque Aurelias in Germanica expeditione
60 III, 5| Mavilum idem Caecilius ad bestias damnasset, statim haec vexatio
61 I, 3 | sit perfecta et propria bonitas nostra, non communis. Amicos
62 V, 1 | apothnêskein, krêmnou ê broxou exete.~2.
63 III, 4| Caecilius Capella in illo exitu Byzantino: 'Christiani gaudete!' exclamavit.~
64 V, 4 | magis aedificari scias, cum caedi videtur. Quisque enim tantam
65 IV, 3 | dimitti possent; ut Vespronius Candidus, qui Christianum quasi tumultuosum
66 III, 4| Christianus decessit. Caecilius Capella in illo exitu Byzantino: '
67 III, 4| Claudius Lucius Herminianus in Cappodocia, cum indigne ferens uxorem
68 V, 3 | tibi, si non nobis. Parce Carthagini, si non tibi. Parce provinciae,
69 III, 2| et ignes qui super moenia Carthaginis proxime pependerunt per
70 V, 2 | gladiis opus erit! Quid ipse Carthago passura est, decimata a
71 II, 5 | Albiniani, nec Nigriani, vel Cassiani inveniri potuerunt Christiani,
72 III, 2| genus humanum apparuit, cataclysmum scilicet et retro fuisse
73 IV, 3 | incidisse primum in hanc causam. Pudens etiam missum ad
74 IV, 3 | dissimulaverunt ab huiusmodi causis! ut Cincius Severus, qui
75 IV, 8 | in huiusmodi. Sed maiora certamina maiora sequuntur praemia. ~
76 III, 5| sanguinis. Sed memento de cetero. ~
77 II, 1 | cuius beneficia gaudetis. Ceteros et ipsi putatis deos esse,
78 III, 4| gaudeant Christiani aut sperent Christianae.' Postea cognito errore
79 IV, 5 | Antoninus optime noverat, lacte Christiano educatus.~6.
80 IV, 3 | ab huiusmodi causis! ut Cincius Severus, qui Thysdri ipse
81 | circa
82 IV, 3 | Christianum quasi tumultuosum civibus suis satisfacere dimisit;
83 III, 1| necesse est, quod nulla civitas impune latura sit sanguinis
84 IV, 6 | Sed et clarissimas feminas et clarissimos viros
85 IV, 6 | et clarissimas feminas et clarissimos viros Severus, sciens huius
86 III, 4| nos egit, lumina amisit. Claudius Lucius Herminianus in Cappodocia,
87 IV, 2 | faciatis, ut confessos negare cogatis. Adeo confitemini innocentes
88 II, 2 | Sed nec religionis est cogere religionem, quae sponte
89 III, 4| sperent Christianae.' Postea cognito errore suo, quod tormentis
90 IV, 5 | Christianum qui Torpacion cognominabatur, Euhodiae procuratorem,
91 II, 2 | unicuique quod putaverit colere; nec alii obest aut prodest
92 II, 4 | per deos iurant, et eosdem colunt, et Christiani non sunt,
93 III, 2| imbres anni praeteriti quid commemoraverint genus humanum apparuit,
94 I, 1 | et ea quae diversae vitae comminatur pati timentes.~2.
95 I, 3 | propria bonitas nostra, non communis. Amicos enim diligere omnium
96 II, 2 | expostulentur. Ita etsi nos compuleritis ad sacrificandum, nihil
97 IV, 3 | deiectum, nec sacrificium compulit facere, ante professus inter
98 I, 2 | cum omni saevitia vestra concertamus, etiam ultro erumpentes,
99 IV, 3 | se Christianum, in elogio concussione eius intellecta, dimisit,
100 V, 3 | intentione tua obnoxia facta est concussionibus et militum et inimicorum
101 I, 1 | sectam, utique suscepta condicione eius pacti, venerimus, ut
102 II, 8 | prece. Non enim eget Deus, conditor universitatis, odoris aut
103 IV, 2 | quos dannare statim ex confessione non vultis. Si autem contenditis
104 IV, 2 | confessos negare cogatis. Adeo confitemini innocentes esse nos, quos
105 II, 7 | secundum; et quicquid est a Deo consecutum est, solo tamen Deo minorem.
106 I, 1 | ea quae Deus repromittit consequi optantes, et ea quae diversae
107 IV, 3 | Quanti autem praesides, et constantiores et crudeliores, dissimulaverunt
108 II, 6 | imperatoris, quem sciens a Deo suo constitui, necesse est ut et ipsum
109 II, 3 | praestat. Ideoque et iudicium constituit aeternum de gratis et ingratis.
110 II, 4 | modis et derideantur et contemnantur omnes dii ab ipsis cultoribus
111 IV, 2 | confessione non vultis. Si autem contenditis ad elidendos nos, iam ergo
112 II, 2 | nisi si contentiosi sunt; contensiosus autem Deus non est.~3.
113 II, 2 | non desiderabunt, nisi si contentiosi sunt; contensiosus autem
114 | contra
115 II, 1 | cuius fulgura et tonitrua contremiscitis, ad cuius beneficia gaudetis.
116 V, 2 | te, cum propinquos, cum contubernales suos illic unusquisque cognoverit,
117 III, 3| interpretantur. Nam et sol ille in conventu Uticensi extincto paene
118 III, 4| praetorio suo vastatus peste, convivis vermibus ebulisset: 'Nemo
119 IV, 8 | veritate, pro Deo vivo, cremamur; quod nec sacrilegi, nec
120 IV, 7 | sectae, quam incestam, quam crudelem tanto tempore nemo probavit?~
121 IV, 3 | praesides, et constantiores et crudeliores, dissimulaverunt ab huiusmodi
122 V, 1 | Crudelitas vestra gloria est nostra.
123 III, 4| sectam transisse, Christianos crudeliter tractasset, solusque in
124 | cui
125 IV, 5 | Nam et cuiusdam notarius, cum a daemone
126 II, 4 | contemnantur omnes dii ab ipsis cultoribus suis.~5.
127 IV, 5 | eum per oleum aliquando curaverat, requisivit et in palatio
128 IV, 5 | cuiusdam notarius, cum a daemone praecipitaretur, liberatus
129 IV, 5 | enim non dicimus) aut a daemoniis aut valetudinibus remediati
130 II, 8 | sanguinis alicuius. Haec enim daemoniorum pabula sunt.~9.
131 IV, 2 | quam nocentes confessos damnare, negantes autem ad tormenta
132 III, 5| idem Caecilius ad bestias damnasset, statim haec vexatio subsecuta
133 I, 2 | ultro erumpentes, magisque damnati quam absoluti gaudemus.
134 II, 5 | voverant, qui Christianos saepe damnaverant, hostes eorum sunt reperti.~
135 IV, 2 | innocentes esse nos, quos dannare statim ex confessione non
136 II, 2 | religionem, quae sponte suscipi debeat, non vi, cum et hostiae
137 III, 4| fecisset, paene Christianus decessit. Caecilius Capella in illo
138 V, 2 | ipse Carthago passura est, decimata a te, cum propinquos, cum
139 IV, 3 | Severus, qui Thysdri ipse dedit remedium, quomodo responderent
140 V, 4 | morituri quandoque. Nec tamen deficiet haec secta, quam tunc magis
141 III, 3| signa sunt imminentis irae Dei, quam necesse est, quoquo
142 IV, 3 | vexatum hominem et statim deiectum, nec sacrificium compulit
143 V, 1 | duci iussis, reliquis ait: deiloi, ei thelete apothnêskein,
144 III, 3| non potuerit ex ordinario deliquio hoc pati, positus in suo
145 III, 4| vitae suae recordati sunt deliquisse, quod vexassent Christianos.
146 IV, 6 | et populus acclamans Deo deorum, qui solus potens. In Iovis
147 IV, 7 | Praeter haec depositum non abnegamus, matrimonium
148 III, 3| nuntiemus et praedicemus, et deprecemur interim localem esse. Universalem
149 II, 3 | existimatis, nec in furto unquam deprehendistis, nedum in sacrilegio.~4.
150 II, 4 | sunt, et sacrilegi tamen deprehenduntur. Longum est si retexamus,
151 IV, 6 | nostris etiam siccitates sunt depulsae? Tunc et populus acclamans
152 II, 4 | retexamus, quibus aliis modis et derideantur et contemnantur omnes dii
153 II, 2 | invitis enim sacrificia non desiderabunt, nisi si contentiosi sunt;
154 II, 4 | Omnes autem qui templa despoliant, et per deos iurant, et
155 IV, 5 | de vulgaribus enim non dicimus) aut a daemoniis aut valetudinibus
156 III, 5| impune tulisse, venient in diem divini iudicii. Tibi quoque
157 V, 2 | sexus, omnis aetatis, omnis dignitatis, offerentibus se tibi? Quantis
158 II, 4 | derideantur et contemnantur omnes dii ab ipsis cultoribus suis.~
159 II, 6 | necesse est ut et ipsum diligat et revereatur et honoret
160 IV, 3 | responderent Christiani ut dimitti possent; ut Vespronius Candidus,
161 IV, 3 | constantiores et crudeliores, dissimulaverunt ab huiusmodi causis! ut
162 I, 1 | consequi optantes, et ea quae diversae vitae comminatur pati timentes.~
163 II, 10| ex disciplina patientiae divinae agere nos, satis manifestum
164 III, 5| tulisse, venient in diem divini iudicii. Tibi quoque optamus
165 III, 1| Tamen, sicut supra diximus, doleamus necesse est, quod
166 III, 1| Tamen, sicut supra diximus, doleamus necesse est, quod nulla
167 I, 4 | Qui ergo dolemus de ignorantia vestra, et
168 IV, 3 | advocatos et adsessores, dolere se incidisse primum in hanc
169 III, 3| positus in suo hypsomate et domicilio. Habetis astrologos.~4.
170 V, 1 | obtulerunt. Tum ille, paucis duci iussis, reliquis ait: deiloi,
171 V, 1 | thelete apothnêskein, krêmnou ê broxou exete.~2.
172 | eadem
173 | eam
174 III, 4| peste, convivis vermibus ebulisset: 'Nemo sciat, aiebat, ne
175 IV, 5 | noverat, lacte Christiano educatus.~6.
176 III, 1| latura sit sanguinis nostri effusio nem; sicut et sub Hilariano
177 III, 1| fuerunt: messes enim suas non egerunt.~2.
178 II, 8 | Deus, pura prece. Non enim eget Deus, conditor universitatis,
179 III, 4| primus hic gladium in nos egit, lumina amisit. Claudius
180 | ei
181 IV, 4 | officio suggeri possunt, et ab eisdem advocatis, qui et ipsi beneficia
182 IV, 2 | Si autem contenditis ad elidendos nos, iam ergo innocentiam
183 II, 10| aliunde noscibiles quam de emendatione vitiorum pristinorum. Absit
184 | eo
185 | eodem
186 II, 4 | et per deos iurant, et eosdem colunt, et Christiani non
187 | erit
188 III, 4| Christianae.' Postea cognito errore suo, quod tormentis quosdam
189 I, 4 | ignorantia vestra, et misere mur erroris humani, et futura prospicimus,
190 I, 2 | concertamus, etiam ultro erumpentes, magisque damnati quam absoluti
191 | estis
192 | etsi
193 IV, 5 | Torpacion cognominabatur, Euhodiae procuratorem, qui eum per
194 | eum
195 I, 1 | ut etiam animas nostras exauctorati in has pugnas accedamus,
196 III, 4| quosdam a proposito suo excidere fecisset, paene Christianus
197 III, 4| Byzantino: 'Christiani gaudete!' exclamavit.~5.
198 III, 3| suo tempore sentient, qui exempla eius aliter interpretantur.
199 V, 1 | apothnêskein, krêmnou ê broxou exete.~2.
200 II, 3 | Tamen nos, quos sacrilegos existimatis, nec in furto unquam deprehendistis,
201 III, 4| Caecilius Capella in illo exitu Byzantino: 'Christiani gaudete!'
202 III, 4| Possumus aeque et exitus quorumdam praesidum tibi
203 IV, 6 | laesit, verum et testimonio exornavit, et populo furenti in nos
204 I, 1 | Nos quidem neque expavescimus, neque pertimescimus ea
205 II, 7 | quomodo et nobis licet et ipsi expedit, ut hominem a Deo secundum;
206 IV, 6 | quoque Aurelias in Germanica expeditione Christianorum militum orationibus
207 II, 9 | traducimus, et de hominibus expellimus, sicut plurimis notum est.
208 V, 4 | TERTULLIANI AD SCAPULAM EXPLICIT
209 II, 2 | hostiae ab animo libenti expostulentur. Ita etsi nos compuleritis
210 IV, 2 | nos, iam ergo innocentiam expugnatis.~3.
211 II, 10| aliquam machinemur, quam a Deo exspectamus. ~
212 III, 3| ille in conventu Uticensi extincto paene lumine adeo portentum
213 IV, 2 | ipsi vos contra mandata faciatis, ut confessos negare cogatis.
214 V, 2 | placuerit et hic fieri, quid facies de tantis milibus hominum,
215 IV, 6 | militum orationibus ad Deum factis imbres in siti illa impetravit.
216 II, 5 | salute eorum hostias et fecerant et voverant, qui Christianos
217 III, 4| a proposito suo excidere fecisset, paene Christianus decessit.
218 IV, 6 | Sed et clarissimas feminas et clarissimos viros Severus,
219 V, 2 | milibus hominum, tot viris ac feminis, omnis sexus, omnis aetatis,
220 II, 10| pristinorum. Absit enim ut indigne feramus ea nos pati quae optamus,
221 III, 4| Cappodocia, cum indigne ferens uxorem suam ad hanc sectam
222 IV, 8 | iustitia, pro pudicitia, pro fide, pro veritate, pro Deo vivo,
223 V, 2 | Hoc si placuerit et hic fieri, quid facies de tantis milibus
224 III, 4| praesidum tibi proponere, qui in fine vitae suae recordati sunt
225 V, 2 | cognoverit, cum viderit illic fortasse et tui ordinis viros et
226 II, 10| modestia agimus, singuli forte noti magis quam omnes, nec
227 | fuerunt
228 II, 1 | naturaliter nostis, ad cuius fulgura et tonitrua contremiscitis,
229 IV, 1 | officio iurisdictionis tuae fungi et humanitatis meminisse,
230 IV, 6 | testimonio exornavit, et populo furenti in nos palam restitit. Marcus
231 II, 3 | sacrilegos existimatis, nec in furto unquam deprehendistis, nedum
232 I, 4 | misere mur erroris humani, et futura prospicimus, et signa eorum
233 III, 4| Nemo sciat, aiebat, ne gaudeant Christiani aut sperent Christianae.'
234 I, 2 | magisque damnati quam absoluti gaudemus. Itaque hunc libellum non
235 III, 4| exitu Byzantino: 'Christiani gaudete!' exclamavit.~5.
236 II, 1 | contremiscitis, ad cuius beneficia gaudetis. Ceteros et ipsi putatis
237 IV, 6 | illa impetravit. Quando non geniculationibus et ieiunationibus nostris
238 II, 5 | Christiani, sed idem ipsi qui per genios eorum in pridie usque iuraverant,
239 III, 2| praeteriti quid commemoraverint genus humanum apparuit, cataclysmum
240 IV, 6 | Marcus quoque Aurelias in Germanica expeditione Christianorum
241 V, 2 | Quantis ignibus, quantis gladiis opus erit! Quid ipse Carthago
242 III, 4| Saturninus, qui primus hic gladium in nos egit, lumina amisit.
243 V, 1 | Crudelitas vestra gloria est nostra. Vide tantum
244 II, 3 | iudicium constituit aeternum de gratis et ingratis. Tamen nos,
245 V, 4 | Magistrum neminem habemus, nisi solum Deum. Hic ante
246 IV, 4 | advocatis, qui et ipsi beneficia habent Christianorum, licet acclament,
247 III, 3| hypsomate et domicilio. Habetis astrologos.~4.
248 IV, 5 | requisivit et in palatio suo habuit usque ad mortem eius; quem
249 I, 1 | animas nostras exauctorati in has pugnas accedamus, ea quae
250 III, 4| amisit. Claudius Lucius Herminianus in Cappodocia, cum indigne
251 III, 1| effusio nem; sicut et sub Hilariano praeside, cum de areis sepultura
252 V, 4 | quos putas tibi magistros, homines sunt et ipsi morituri quandoque.
253 II, 9 | cottidie traducimus, et de hominibus expellimus, sicut plurimis
254 IV, 5 | propinquus et puerulus; et quanti honesti viri (de vulgaribus enim
255 II, 6 | diligat et revereatur et honoret et salvum velit, cum toto
256 II, 2 | suscipi debeat, non vi, cum et hostiae ab animo libenti expostulentur.
257 II, 5 | iuraverant, qui pro salute eorum hostias et fecerant et voverant,
258 II, 6 | Christianus nullius est hostis, nedum imperatoris, quem
259 | huius
260 IV, 1 | iurisdictionis tuae fungi et humanitatis meminisse, vel quia et vos
261 III, 2| quid commemoraverint genus humanum apparuit, cataclysmum scilicet
262 | hunc
263 III, 3| hoc pati, positus in suo hypsomate et domicilio. Habetis astrologos.~
264 | I
265 | iam
266 II, 3 | profanis et suis praestat. Ideoque et iudicium constituit aeternum
267 IV, 6 | non geniculationibus et ieiunationibus nostris etiam siccitates
268 III, 2| iniquitates hominum; et ignes qui super moenia Carthaginis
269 V, 2 | offerentibus se tibi? Quantis ignibus, quantis gladiis opus erit!
270 I, 4 | Qui ergo dolemus de ignorantia vestra, et misere mur erroris
271 I, 1 | pertimescimus ea quae ab ignorantibus patimur, cum ad hanc sectam,
272 II | II.~1.
273 III | III.~1.
274 I, 3 | inimicos quoque et orare pro iis qui nos persequuntur, ut
275 | illa
276 | illius
277 | illo
278 III, 3| Omnia haec signa sunt imminentis irae Dei, quam necesse est,
279 II, 7 | Colimus ergo et imperatorem sic quomodo et nobis licet
280 II, 6 | salvum velit, cum toto Romano imperio, quousque saeculum stabit:
281 IV, 6 | factis imbres in siti illa impetravit. Quando non geniculationibus
282 IV, 7 | nisi suae sectae, quam incestam, quam crudelem tanto tempore
283 IV, 3 | et adsessores, dolere se incidisse primum in hanc causam. Pudens
284 III, 2| et retro fuisse propter incredulitates et iniquitates hominum;
285 IV, 7 | pupillos pie tractamus, indigentibus refrigeramus, nulli malum
286 II, 5 | circa maiestatem imperatoris infamamur; tamen nunquam Albiniani,
287 II, 3 | constituit aeternum de gratis et ingratis. Tamen nos, quos sacrilegos
288 I, 2 | misimus, sed vobis et omnibus inimicis nostris, nedum amicis.~3.
289 V, 3 | concussionibus et militum et inimicorum suorum cuiusque.~4.
290 III, 2| propter incredulitates et iniquitates hominum; et ignes qui super
291 IV, 2 | cogatis. Adeo confitemini innocentes esse nos, quos dannare statim
292 IV, 8 | Pro tanta innocentia, pro tanta probitate, pro
293 IV, 2 | elidendos nos, iam ergo innocentiam expugnatis.~3.
294 V, 4 | aliquo scrupulo percussus et inquirere accenditur, quid sit in
295 V, 1 | in Asia cum persequeretur instanter, omnes illius civitatis
296 IV, 3 | elogio concussione eius intellecta, dimisit, scisso eodem elogio,
297 I, 4 | et signa eorum cottidie intentari videmus, necesse est vel
298 V, 3 | Parce provinciae, quae visa intentione tua obnoxia facta est concussionibus
299 | inter
300 III, 3| praedicemus, et deprecemur interim localem esse. Universalem
301 III, 5| est, nunc ex eadem causa interpellatio sanguinis. Sed memento de
302 III, 3| qui exempla eius aliter interpretantur. Nam et sol ille in conventu
303 II, 5 | nec Nigriani, vel Cassiani inveniri potuerunt Christiani, sed
304 II, 2 | praestabitis diis vestris: ab invitis enim sacrificia non desiderabunt,
305 IV, 6 | deorum, qui solus potens. In Iovis nomine Deo nostro testimonium
306 | ipsius
307 | ipso
308 | ipsorum
309 III, 3| haec signa sunt imminentis irae Dei, quam necesse est, quoquo
310 I, 3 | Ita enim disciplina iubemur diligere inimicos quoque
311 III, 5| venient in diem divini iudicii. Tibi quoque optamus admonitionem
312 II, 3 | suis praestat. Ideoque et iudicium constituit aeternum de gratis
313 II, 4 | despoliant, et per deos iurant, et eosdem colunt, et Christiani
314 II, 5 | genios eorum in pridie usque iuraverant, qui pro salute eorum hostias
315 II, 2 | Tamen humani iuris et naturalis potestatis
316 IV, 1 | theomaxein. Potes et officio iurisdictionis tuae fungi et humanitatis
317 V, 1 | obtulerunt. Tum ille, paucis duci iussis, reliquis ait: deiloi, ei
318 IV, 8 | pro tanta probitate, pro iustitia, pro pudicitia, pro fide,
319 IV | IV.~1.
320 V, 1 | ei thelete apothnêskein, krêmnou ê broxou exete.~2.
321 IV, 5 | Antoninus optime noverat, lacte Christiano educatus.~6.
322 IV, 6 | sectae esse, non modo non laesit, verum et testimonio exornavit,
323 III, 1| quod nulla civitas impune latura sit sanguinis nostri effusio
324 IV, 8 | Nam et nunc a praeside Legionis, et a praeside Mauritaniae
325 I, 2 | absoluti gaudemus. Itaque hunc libellum non nobis timentes misimus,
326 II, 2 | cum et hostiae ab animo libenti expostulentur. Ita etsi
327 IV, 5 | daemone praecipitaretur, liberatus est; et quorumdam propinquus
328 III, 3| praedicemus, et deprecemur interim localem esse. Universalem enim et
329 II, 4 | sacrilegi tamen deprehenduntur. Longum est si retexamus, quibus
330 III, 4| lumina amisit. Claudius Lucius Herminianus in Cappodocia,
331 III, 4| hic gladium in nos egit, lumina amisit. Claudius Lucius
332 III, 3| Uticensi extincto paene lumine adeo portentum fuit, ut
333 II, 10| ultionem a nobis aliquam machinemur, quam a Deo exspectamus. ~
334 I, 2 | etiam ultro erumpentes, magisque damnati quam absoluti gaudemus.
335 V, 4 | Ceterum quos putas tibi magistros, homines sunt et ipsi morituri
336 V, 4 | Magistrum neminem habemus, nisi solum
337 II, 5 | Sic et circa maiestatem imperatoris infamamur; tamen
338 IV, 8 | hostes publici, verum nec tot maiestatis rei pati solent. Nam et
339 IV, 7 | refrigeramus, nulli malum pro malo reddimus. Viderint, qui
340 IV, 7 | indigentibus refrigeramus, nulli malum pro malo reddimus. Viderint,
341 IV, 2 | quomodo ipsi vos contra mandata faciatis, ut confessos negare
342 IV, 2 | Quid enim amplius tibi mandatur quam nocentes confessos
343 II, 10| divinae agere nos, satis manifestum esse vobis potest, cum tanta
344 V, 1 | ante tribunalia eius se manu facta obtulerunt. Tum ille,
345 IV, 6 | furenti in nos palam restitit. Marcus quoque Aurelias in Germanica
346 IV, 7 | depositum non abnegamus, matrimonium nullius adulteramus, pupillos
347 V, 2 | et tui ordinis viros et matronas, et principales quasque
348 IV, 8 | Legionis, et a praeside Mauritaniae vexatur hoc nomen, sed gladio
349 III, 5| fuisse, quod, cum Adrumeticum Mavilum idem Caecilius ad bestias
350 IV, 1 | facere possimus, monendo mê theomaxein. Potes et officio
351 III, 5| interpellatio sanguinis. Sed memento de cetero. ~
352 IV, 1 | tuae fungi et humanitatis meminisse, vel quia et vos sub gladio
353 IV, 5 | Antonini, Christianorum memor fuit. Nam et Proculum Christianum
354 IV, 7 | reddimus. Viderint, qui sectam mentiuntur, quos et ipsi recusamus.
355 III, 1| Areae ipsorum non fuerunt: messes enim suas non egerunt.~2.
356 V, 2 | fieri, quid facies de tantis milibus hominum, tot viris ac feminis,
357 III, 2| pependerunt per noctem, quid minati sint, sciunt qui viderunt;
358 II, 7 | maior est, dum solo Deo minor est. Sic et ipsis diis maior
359 II, 7 | consecutum est, solo tamen Deo minorem. Hoc et ipse volet. Sic
360 I, 4 | de ignorantia vestra, et misere mur erroris humani, et futura
361 I, 2 | libellum non nobis timentes misimus, sed vobis et omnibus inimicis
362 IV, 3 | hanc causam. Pudens etiam missum ad se Christianum, in elogio
363 II, 10| cuiusque, in silentio et modestia agimus, singuli forte noti
364 IV, 3 | satisfacere dimisit; ut Asper, qui modice vexatum hominem et statim
365 II, 4 | retexamus, quibus aliis modis et derideantur et contemnantur
366 III, 2| hominum; et ignes qui super moenia Carthaginis proxime pependerunt
367 IV, 1 | salvos facere possimus, monendo mê theomaxein. Potes et
368 V, 4 | magistros, homines sunt et ipsi morituri quandoque. Nec tamen deficiet
369 IV, 5 | palatio suo habuit usque ad mortem eius; quem et Antoninus
370 II, 10| potest, cum tanta hominum multitudo, pars paene maior civitatis
371 I, 4 | ignorantia vestra, et misere mur erroris humani, et futura
372 II, 2 | Tamen humani iuris et naturalis potestatis est unicuique
373 II, 1 | Deum colimus, quem omnes naturaliter nostis, ad cuius fulgura
374 IV, 3 | elogio, sine accusatore negans se auditurum hominem secundum
375 IV, 2 | nocentes confessos damnare, negantes autem ad tormenta revocare?
376 IV, 2 | mandata faciatis, ut confessos negare cogatis. Adeo confitemini
377 IV, 7 | nomine queritur? Quod aliud negotium patitur Christianus, nisi
378 III, 1| sanguinis nostri effusio nem; sicut et sub Hilariano
379 V, 4 | Magistrum neminem habemus, nisi solum Deum.
380 II, 5 | tamen nunquam Albiniani, nec Nigriani, vel Cassiani inveniri potuerunt
381 IV, 2 | amplius tibi mandatur quam nocentes confessos damnare, negantes
382 III, 2| proxime pependerunt per noctem, quid minati sint, sciunt
383 IV, 8 | Mauritaniae vexatur hoc nomen, sed gladio tenus, sicut
384 II, 10| quam omnes, nec aliunde noscibiles quam de emendatione vitiorum
385 II, 1 | quem omnes naturaliter nostis, ad cuius fulgura et tonitrua
386 III, 1| cum de areis sepultura rum nostrarum acclamassent: 'Areae non
387 I, 1 | venerimus, ut etiam animas nostras exauctorati in has pugnas
388 | nostri
389 IV, 5 | Nam et cuiusdam notarius, cum a daemone praecipitaretur,
390 II, 10| modestia agimus, singuli forte noti magis quam omnes, nec aliunde
391 II, 9 | expellimus, sicut plurimis notum est. Ita nos magis oramus
392 IV, 5 | quem et Antoninus optime noverat, lacte Christiano educatus.~
393 | nulla
394 | nulli
395 II, 5 | imperatoris infamamur; tamen nunquam Albiniani, nec Nigriani,
396 III, 3| quoquo modo possumus, ut et nuntiemus et praedicemus, et deprecemur
397 III, 2| quid sonuerint, sciunt qui obduruerunt.~3.
398 II, 2 | putaverit colere; nec alii obest aut prodest alterius religio.
399 V, 3 | quae visa intentione tua obnoxia facta est concussionibus
400 V, 1 | tribunalia eius se manu facta obtulerunt. Tum ille, paucis duci iussis,
401 II, 8 | conditor universitatis, odoris aut sanguinis alicuius.
402 V, 2 | aetatis, omnis dignitatis, offerentibus se tibi? Quantis ignibus,
403 IV, 5 | procuratorem, qui eum per oleum aliquando curaverat, requisivit
404 | omni
405 | omnium
406 I, 1 | Deus repromittit consequi optantes, et ea quae diversae vitae
407 IV, 5 | eius; quem et Antoninus optime noverat, lacte Christiano
408 V, 2 | ignibus, quantis gladiis opus erit! Quid ipse Carthago
409 II, 9 | notum est. Ita nos magis oramus pro salute imperatoris,
410 I, 3 | diligere inimicos quoque et orare pro iis qui nos persequuntur,
411 IV, 6 | expeditione Christianorum militum orationibus ad Deum factis imbres in
412 III, 3| fuit, ut non potuerit ex ordinario deliquio hoc pati, positus
413 V, 2 | viderit illic fortasse et tui ordinis viros et matronas, et principales
414 II, 8 | alicuius. Haec enim daemoniorum pabula sunt.~9.
415 I, 1 | suscepta condicione eius pacti, venerimus, ut etiam animas
416 IV, 5 | curaverat, requisivit et in palatio suo habuit usque ad mortem
417 II, 10| tanta hominum multitudo, pars paene maior civitatis cuiusque,
418 V, 2 | erit! Quid ipse Carthago passura est, decimata a te, cum
419 IV, 5 | sunt! Ipse etiam Severus, pater Antonini, Christianorum
420 II, 10| Et utique ex disciplina patientiae divinae agere nos, satis
421 I, 1 | ea quae ab ignorantibus patimur, cum ad hanc sectam, utique
422 IV, 7 | queritur? Quod aliud negotium patitur Christianus, nisi suae sectae,
423 V, 1 | facta obtulerunt. Tum ille, paucis duci iussis, reliquis ait:
424 III, 2| moenia Carthaginis proxime pependerunt per noctem, quid minati
425 V, 4 | spectans, ut aliquo scrupulo percussus et inquirere accenditur,
426 I, 3 | persequuntur, ut haec sit perfecta et propria bonitas nostra,
427 V, 1 | Arrius Antoninus in Asia cum persequeretur instanter, omnes illius
428 I, 3 | et orare pro iis qui nos persequuntur, ut haec sit perfecta et
429 V, 2 | et principales quasque personal, et amicorum tuorum vel
430 I, 1 | neque expavescimus, neque pertimescimus ea quae ab ignorantibus
431 III, 4| in praetorio suo vastatus peste, convivis vermibus ebulisset: '
432 IV, 7 | nullius adulteramus, pupillos pie tractamus, indigentibus
433 V, 2 | Hoc si placuerit et hic fieri, quid facies
434 II, 9 | hominibus expellimus, sicut plurimis notum est. Ita nos magis
435 IV, 6 | testimonio exornavit, et populo furenti in nos palam restitit.
436 IV, 6 | siccitates sunt depulsae? Tunc et populus acclamans Deo deorum, qui
437 III, 3| extincto paene lumine adeo portentum fuit, ut non potuerit ex
438 III, 3| ordinario deliquio hoc pati, positus in suo hypsomate et domicilio.
439 IV, 3 | responderent Christiani ut dimitti possent; ut Vespronius Candidus,
440 IV, 1 | ut omnes salvos facere possimus, monendo mê theomaxein.
441 V, 4 | potest, sed cui nihil facere possis. Ceterum quos putas tibi
442 IV, 4 | tibi et de officio suggeri possunt, et ab eisdem advocatis,
443 | Postea
444 II, 9 | salute imperatoris, ab eo eam postulantes qui praestare potest. ~10.
445 IV, 6 | acclamans Deo deorum, qui solus potens. In Iovis nomine Deo nostro
446 IV, 1 | monendo mê theomaxein. Potes et officio iurisdictionis
447 II, 7 | maior est, dum et ipsi in potestate eius sunt.~8.
448 II, 2 | humani iuris et naturalis potestatis est unicuique quod putaverit
449 III, 3| adeo portentum fuit, ut non potuerit ex ordinario deliquio hoc
450 II, 5 | Nigriani, vel Cassiani inveniri potuerunt Christiani, sed idem ipsi
451 II, 8 | nostro et ipsius, sed quomodo praecepit Deus, pura prece. Non enim
452 IV, 5 | notarius, cum a daemone praecipitaretur, liberatus est; et quorumdam
453 III, 3| possumus, ut et nuntiemus et praedicemus, et deprecemur interim localem
454 IV, 8 | certamina maiora sequuntur praemia. ~
455 IV, 3 | Quanti autem praesides, et constantiores et crudeliores,
456 III, 4| aeque et exitus quorumdam praesidum tibi proponere, qui in fine
457 II, 2 | ad sacrificandum, nihil praestabitis diis vestris: ab invitis
458 II, 9 | ab eo eam postulantes qui praestare potest. ~10.
459 II, 3 | aequo et profanis et suis praestat. Ideoque et iudicium constituit
460 IV, 7 | Praeter haec depositum non abnegamus,
461 III, 2| Ceterum et imbres anni praeteriti quid commemoraverint genus
462 III, 4| tractasset, solusque in praetorio suo vastatus peste, convivis
463 II, 8 | quomodo praecepit Deus, pura prece. Non enim eget Deus, conditor
464 II, 5 | qui per genios eorum in pridie usque iuraverant, qui pro
465 IV, 8 | gladio tenus, sicut et a primordio mandatum est animadverti
466 IV, 3 | adsessores, dolere se incidisse primum in hanc causam. Pudens etiam
467 III, 4| Vigellius Saturninus, qui primus hic gladium in nos egit,
468 V, 2 | ordinis viros et matronas, et principales quasque personal, et amicorum
469 III, 2| sciunt qui viderunt; et pristina tonitrua quid sonuerint,
470 II, 10| de emendatione vitiorum pristinorum. Absit enim ut indigne feramus
471 IV, 7 | crudelem tanto tempore nemo probavit?~8.
472 V, 1 | videamur erumpere, ut hoc ipsum probemus, nos haec non timere, sed
473 IV, 8 | tanta innocentia, pro tanta probitate, pro iustitia, pro pudicitia,
474 IV, 5 | Christianorum memor fuit. Nam et Proculum Christianum qui Torpacion
475 IV, 5 | cognominabatur, Euhodiae procuratorem, qui eum per oleum aliquando
476 II, 2 | colere; nec alii obest aut prodest alterius religio. Sed nec
477 II, 3 | verus, omnia sua ex aequo et profanis et suis praestat. Ideoque
478 IV, 3 | sacrificium compulit facere, ante professus inter advocatos et adsessores,
479 IV, 5 | liberatus est; et quorumdam propinquus et puerulus; et quanti honesti
480 I, 4 | vel hoc modo erumpere ad proponenda vobis ea quae palam non
481 III, 4| quorumdam praesidum tibi proponere, qui in fine vitae suae
482 III, 4| quod tormentis quosdam a proposito suo excidere fecisset, paene
483 I, 3 | ut haec sit perfecta et propria bonitas nostra, non communis.
484 | propter
485 I, 4 | erroris humani, et futura prospicimus, et signa eorum cottidie
486 V, 3 | Carthagini, si non tibi. Parce provinciae, quae visa intentione tua
487 III, 2| super moenia Carthaginis proxime pependerunt per noctem,
488 IV, 8 | nec sacrilegi, nec hostes publici, verum nec tot maiestatis
489 IV, 3 | incidisse primum in hanc causam. Pudens etiam missum ad se Christianum,
490 IV, 8 | probitate, pro iustitia, pro pudicitia, pro fide, pro veritate,
491 IV, 5 | quorumdam propinquus et puerulus; et quanti honesti viri (
492 I, 1 | nostras exauctorati in has pugnas accedamus, ea quae Deus
493 IV, 7 | matrimonium nullius adulteramus, pupillos pie tractamus, indigentibus
494 II, 8 | quomodo praecepit Deus, pura prece. Non enim eget Deus,
495 V, 4 | facere possis. Ceterum quos putas tibi magistros, homines
496 II, 1 | gaudetis. Ceteros et ipsi putatis deos esse, quos nos daemonas
497 II, 2 | potestatis est unicuique quod putaverit colere; nec alii obest aut
498 | Quando
499 | quandoque
500 | quasi