Cap. Par.

 1  I, 3 |        recusantur; non quod alium deum praedicent Montanus et Priscilla
 2 II, 8 |       praecordiis credam, diligam deum et proximum tamquam me.
 3 III, 1| periclitatur, quantum valeat apud deum inanitas ista, et ante omnia,
 4 III, 1|   processerit hoc modo promerendi deum. Tunc enim agnoscetur observationis
 5 III, 3|           transductam, certus hoc deum velle cuius contrarium noluit
 6 VI, 1 |      victus et castigandi propter deum a nobis ad primordiorum
 7 VI, 3 |      dilatatus est, et dereliquit deum, qui fecit eum, et abscessit
 8 VI, 7 |           victus praerogativa, ut deum praestet homini contubernalem,
 9 VII, 1|        officii, quod etiam iratum deum homini reconciliat. Deliquerat
10 VII, 3|     habitu seniores sacerdotum ad deum per Esaiam adire iussit
11 VII, 6|                   Ita ieiunium in deum reverentiae opus est, per
12 IX, 7 |         bibet; talis enim et ipsa deum orabat. Et dominus ad Aaron:
13 XI, 5 |           cum et antichristi erga deum, adversum nostrum processerint
14 XV, 7 |         Sic et Esaias non negavit deum elegisse ieiunium, sed quale
15 XVI, 4|    praedicaturos officia curantia deum. Unde et qui in idolis comendis