Cap. Par.

1 II, 2  |        in evangelio illos dies ieiuniis determinatos putant, in
2 VI, 6  |       imprecatus, satis iam se ieiuniis voverat. Vivit, inquit,
3 VII, 7 |       dedit faciem suam deo in ieiuniis et sacco et cinere.~8.
4 VIII, 2|        suum, et in suo omnium, ieiuniis dedicavit habens efficere
5 VIII, 2| ostentaret. Praestituit exinde ieiuniis legem sine tristitia transigendis.~
6 VIII, 3|      adversus diriora daemonia ieiuniis proeliandum. Quid enim mirum,
7 XII, 1 |      delicta incursantes, quae ieiuniis elimentur, nec revelationum
8 XIV, 2 |      sextam sabbati dicamus et ieiuniis parasceven?~3.
9 XVI, 1 |     quod est anima conflictata ieiuniis. Ille certe deus, cui nec