Cap. Par.

 1 II, 1  |            pertineat, certos dies a deo constitutos opponunt, ut
 2 II, 4  |           iubeant cibis abstinere a deo conditis.~5.
 3 II, 7  |     apostolum docere, quod esca nos deo non commendet, neque abundantes,
 4 II, 7  |       officia, praeponente scilicet deo iustitiae et innocentiae
 5 III, 2 |                    Acceperat Adam a deo legem non gustandi de arbore
 6 III, 2 |      spiritus, facilius ventri quam deo cessit, pabulo potius quam
 7 III, 4 |        eandem materiam causae satis deo faciat per quam offenderat
 8  V, 1  |           familiaris populus allegi deo coepit et restitutio hominis
 9  V, 2  |          crimen pronior ventri quam deo deprehensus, cum de duritia
10 VI, 1  |         temere rationes castigati a deo victus et castigandi propter
11 VI, 5  |             quidem nec ipsum Moysen deo pastum inediamque eius nomine
12 VI, 7  |           hoc erit tempus, quo homo deo adaequetur, cum sine pabulo
13 VII, 2 |             erunt vires ieiunantium deo. Caelum pro eiusmodi militat.
14 VII, 6 |        sterilis impetravit facile a deo inanem cibo ventrem filio
15 VII, 6 | sacramentorum agnitionem ieiunia de deo merebuntur.~7.
16 VII, 7 |        posse cognosci. Solus Daniel deo fidens et sciens, quid ad
17 VII, 7 |          Hieremia dedit faciem suam deo in ieiuniis et sacco et
18 VII, 8 |              ieiunando scilicet. Si deo miserabilis, leonibus in
19 IX, 2  |            saperet, quibus modis de deo impetraretur agnitio sacramentorum.~
20 IX, 3  |   recogitatui et humiliationi coram deo, exauditum est verbum tuum,
21 IX, 7  |           titulos, quae et Samuelem deo voverat et Aaronem consecrarat.
22 IX, 8  |          ubi abstinentia vini aut a deo exigitur aut ab homine vovetur,
23 IX, 8  |              ut quis dimidiam gulam deo immolet, aquis sobrius et
24 IX, 9  |            abstinentiam vini dignam deo suasit, quam ex necessitate
25  X, 13 |        sacco et cinere exomologesin deo ageret, et adhuc, inquit,
26  X, 13 |       ieiunans pinguiorem orationem deo immolat. ~
27 XI, 2  |           quaedam ex his officiis a deo homini imperata legem constituisse,
28 XI, 2  |     constituisse, quaedam ab homine deo oblata votum expunxisse.
29 XI, 2  |   expunxisse. Tamen et votum, cum a deo acceptatum est, legem in
30 XI, 3  |           sive tantum fideli, eidem deo currant, cui et vetera.~
31 XI, 4  |             nec alii offerenda quam deo nostro?~5.
32 XI, 5  |           Aut contende diabolum cum deo facere nostro aut satanas
33 XI, 6  |            palos terminales figitis deo, sicut de gratia, ita de
34 XIII, 2|      potestati? Ego me saeculo, non deo liberum memini. Sic meum
35 XV, 2  |            et dominiicis, offerimus deo abstinentes ab eis quae
36 XV, 3  |         placabilis et propitiabilis deo nostro est. Quidam credit
37 XV, 3  |       manducat et qui non manducat, deo agit gratias.~4.
38 XV, 5  |            dei regnum, et, esca nos deo non commendat, non ut de
39 XVI, 2 |         partu. Hanc enim meruerat a deo plagam domus impudens, sacrificiorum
40 XVI, 2 |        excusavit (prohibitus enim a deo fuerat) illic cibum in totum
41 XVI, 8 |         idolo gulam suam mactat, tu deo non vis. Deus enim tibi
42 XVII, 6|         sumus eos qui in carne sunt deo placere non posse, non utique
43 XVII, 9|        ursis et leonibus forte quam deo erit necessarius, nisi quod