Cap. Par.
1 1, 1 | amicorum me suave collegium in salum rursus cogitationis
2 1, 1 | postulans ut aliqua quae tam in libris sacris quam in saecularibus
3 1, 1 | tam in libris sacris quam in saecularibus abstrusa compereram
4 1, 2 | probabilia colligamus; duodecimo, in resurrectione, quam vere
5 3, 1 | pecudum, quia illorum vita in sanguine noscitur constituta.
6 3, 1 | constat esse substantiam sicut in subsequentibus suo loco
7 3, 1 | commutetur quadam se tamen in id quod fuit perfecta novitate
8 3, 1 | probatur obscura, modo iterum in vigorem naturalem laetitia
9 3, 1 | complens universa, totus in toto, immobilis loco et
10 3, 1 | vocari, sed quia res istae in anima excellunt interdum
11 4, 1 | quidem et immortalis, sed in bonum malumque convertibilis.
12 4, 1 | continetur. Nunc aperiatur in partes, quia hominum consuetudo
13 4, 2 | Evidenter enim legitur in salomone: et revertetur
14 4, 2 | salomone: et revertetur pulvis in terram sicut erat, et spiritus
15 4, 2 | profunditate, nihil tale probatur in anima reperiri. ~3.
16 4, 5 | temptaveris. Tota ergo est in partibus suis, nec alibi
17 4, 5 | intentione porrigitur. Colligit in unum atque copulat membra
18 4, 5 | dispergit, congruentiam in eis modumque conservans. ~
19 4, 6 | et sic distantes naturas in unam convenientiam fuisse
20 4, 7 | illud properare cupit, quod in rerum natura esse cognoscit.
21 4, 8 | In corpore posita anima, quam
22 4, 8 | fluctuari cognoscitur, et in se ipsa, tamquam in magno
23 4, 8 | et in se ipsa, tamquam in magno currens spatio, pervagatur.
24 4, 8 | alato navigio, vastos montes in usum viantium perforavit,
25 4, 9 | omne quod vivificat aliud in semetipso vivit, anima autem,
26 4, 9 | quoniam vivificat corpus, in semetipsa vivit; utique
27 4, 10| Omnes enim arduae virtutes in summitate illa plenissimae
28 4, 11| degere sentiatur. Vivit in se post huius saeculi amissionem,
29 4, 13| traducimur. Saepe enim cum nos in oratione magna intentione
30 4, 13| habemus. Constat ergo animam in hoc mundo instabili et variabili
31 4, 14| illa iam foeta est, ecce in lucem (ni fallor) quae fuerunt
32 5, 1 | minuitur neque crescit, sed in susceptae originis dignitate
33 5, 1 | ideo semper manet, quoniam in essentia sua non habet litem.
34 5, 4 | videmur advertere, quando in evangelio legitur: lumen
35 5, 4 | omnem hominem venientem in hunc mundum. Deinde quod
36 5, 4 | hunc mundum. Deinde quod in cogitatione positi, nescio
37 5, 4 | tenue, volubile, clarum in nobis esse sentimus, quod
38 5, 4 | extraneo lumine. Nam si ipsum in se lucidum non esset, rerum
39 5, 4 | virtute multa atque ardua quae in arcano naturae recondita
40 6, 1 | Nam cum omnis forma aut in superficie sit aut in corpore,
41 6, 1 | aut in superficie sit aut in corpore, superficies non
42 6, 1 | corpore, superficies non nisi in corpore - corpus vero solidum
43 6, 1 | infiguratae atque incorporales in sua qualitate permaneant. ~
44 6, 2 | Christo Domino dicit: qui cum in forma Dei esset non rapinam
45 6, 2 | formam? illud autem quod in evangelio legitur, post
46 6, 3 | Nam et reliqua in hunc modum suscipienda sunt
47 6, 4 | veracissimam quantitatis revocemus in medium, quae res singulas
48 7, 1 | quadruplici thorace circumdata, in hoc mundo mortifero salus
49 7, 2 | inspectae atque deliberatae in animi penetrabilibus fida
50 7, 2 | commendatione reponuntur ut, quasi in quodam conceptaculo, suscipiamus
51 7, 3 | prandio refertus, quam facile in crapulam dilapsus obtunditur,
52 8, 1 | esse voluerunt. Prima est in utraque parte sensibilis
53 8, 1 | exempli causa posuimus ut in his similia dixisse videamur.
54 8, 1 | cum ab omni actu remoti, in otium reponimur et, corporalibus
55 8, 1 | mollitis, pro maxima parte in consilium transeunt. Ubi
56 8, 2 | translativa quae accepta in aliud convertit atque transponit.
57 9, 1 | Legimus in conditione rerum mox de
58 9, 1 | insufflasse factumque esse adam in animam viventem. Insufflavit
59 9, 1 | humanum coagulatum fuerit in vitalem substantiam, ilico
60 9, 1 | dicunt accipere, cum se in utero matris coeperit commovere.
61 9, 1 | inveniri, nisi aliqua ratione in ipsa origine animarum culpa
62 9, 1 | dicit esse firmandum, sed in ipsius esse secreto sicut
63 9, 1 | obnoxiae. Melius est enim in tam occultis causis confiteri
64 9, 2 | Sed quoniam in hunc locum tenor nos disputationis
65 9, 2 | convenit animam Christi Domini in medium deducere ne quis
66 9, 2 | spiritus sanctus superveniet in te et virtus altissimi obumbrabit
67 9, 2 | filius Dei. Quis, rogo, in hac maiestate nascendi aut
68 9, 2 | perdiderat meritum. Natus in gloria, conversatus sine
69 10, 1 | sit corpore toto diffusa, in corde esse voluerunt, dicentes
70 10, 1 | dubium est. Plurimi autem in capite insidere manifestant,
71 10, 1 | sphaeroides pulcherrima est in qua sibi immortalis atque
72 10, 2 | gravissima percussione confractam in soliditatem pristinam revocare
73 10, 2 | statim ut tacta fuerit, in tantum stuporem homo pervenit
74 10, 2 | iam agatur agnoscit. Quod in aliis quoque membris non
75 10, 2 | Tendimus quidem vigorem animi in diversas partes multasque
76 10, 2 | signa cognoscitur anima in suis quodammodo cubiculis
77 10, 2 | Haec ergo, ut putatur, in edito constituta quasi pro
78 10, 3 | Fuit quidem in primo homine beatitudo naturalis,
79 11, 1 | Procerum animal et in effigiem pulcherrimae speculationis
80 11, 1 | sex ossibus compaginatum in similitudinem caelestis
81 11, 1 | numerum sedes nostri cerebri, in cuius organo sapimus, contineret. ~
82 11, 2 | latera, crura, tibiae, pedes. In hac enim mystica dualitate
83 11, 2 | sapiunt, ita haec officia in unam se convenientiam operationemque
84 11, 3 | ornatum, sunt etiam singularia in medio constituta ne in unam
85 11, 3 | singularia in medio constituta ne in unam partem praeiudicialiter
86 11, 3 | honora monstrantur quando in medio locata consistunt. ~
87 11, 4 | docens nos religionem sanctam in unam fidei consistere validissimam
88 11, 5 | Genitalia vero nostra in magnum mysterium quis dubitet
89 11, 6 | colores respicit corporales et in eis suas proprietates agnoscit.
90 11, 6 | attributus. Elegantior nobis in manibus est quae singulariter
91 11, 7 | suae patefacit indicia? in effigiem nostram exeunt
92 11, 9 | aliud mediocre, aliud sit in ultimo constitutum, in tantam
93 11, 9 | sit in ultimo constitutum, in tantam complexionis gratiam
94 11, 10| propter nimiam prolixitatem in summam dictum abunde sufficiat,
95 11, 10| nullum corporale animal in tantam mysteriorum significationem
96 12, 2 | inferre, quia gratia eorum non in radice viguit sed in foliorum
97 12, 2 | non in radice viguit sed in foliorum se tantum ostentatione
98 12, 2 | ostentatione iactavit. Nam et illi in eadem parte sunt qui, etsi
99 12, 2 | odit, vitia semper affectat in lamentabili obscuritate
100 12, 2 | mundissimam non habet quia in gurgitem se perversitatis
101 12, 3 | Malis nubilus vultus est in qualibet gratia corporali;
102 12, 3 | voluptatis suae, subito in tristitiam redeunt, oculi
103 12, 4 | apostolicam disciplinam et in gloriosissima voluntate
104 13, 1 | Sanctarum igitur animarum et in ista communi vita magna
105 13, 1 | superata non fuerit! nam quae in hac conversatione vincitur
106 13, 2 | volant quantum se onerosius in humana conversatione castigant.
107 13, 3 | minore superantur. Adhuc in corpore positae fortiores
108 13, 3 | principium est bonorum, et in aeterna beatitudine recipiunt
109 13, 3 | beatitudine recipiunt quod in temporali conversatione
110 13, 4 | Sic sanctorum animae adhuc in isto saeculo commorantes,
111 13, 4 | latere utroque constructi, in speciem rupis peregrina
112 13, 4 | corpus convenire fecerunt et in vicem ratis homines legimus
113 13, 4 | crocodillos, liquorem converterunt in duritiam silicum, latices
114 13, 4 | est naturae diversitas, et in tantam gratiam sunt recepti
115 13, 6 | transcendat. Agnoscitur in illis humanum corpus habere
116 13, 7 | Verum haec in sexu validiore non adeo
117 13, 8 | Tendamus nunc acies mentis in futuras retributiones. Convenit
118 14, 1 | diuturnitate quassamur, sed in animae nostrae natura iugiter
119 14, 1 | admissi. Hanc igitur mortem in ista vita paene quietus
120 15, 1 | suos die resurrectionis in illa celeritate qua sunt
121 15, 1 | quae erit calamitas miseris in aeternum cruciari numquamque
122 15, 1 | decepti numina crediderunt. In ipso tamen supplicio pro
123 15, 2 | istud omnino superfluum est in causarum perennium ratione
124 15, 3 | propriam semper retinet in aeternum cogitata prosperitas.
125 15, 3 | Advertunt enim beatitudinem suam in summa esse securitate, cum
126 15, 3 | fluctuat, non movetur, et in tanta pacis stabilitate
127 15, 4 | quibus afficimur ut nullum in eis finem optare patiamur:
128 15, 4 | ecclesia. Ibi eam conspiciemus in vestitu deaurato astare
129 15, 5 | plane eorum, ut putamus, in supernis erunt et terras
130 15, 6 | non erit permixta, sicut in hoc mundo, habitatio, sed
131 15, 7 | ipsum, ut dictum est, sicut in maiestate sua est, mereantur
132 16, 1 | simplicabile, parilitas in omnipotentia, aequalitas
133 16, 1 | omnipotentia, aequalitas in caritate, unitas in natura.
134 16, 1 | aequalitas in caritate, unitas in natura. Haec excellenter
135 16, 1 | cuncta discernens, quae ideo in iudicando non labitur quoniam
136 16, 1 | iudicando non labitur quoniam in cognoscendo non fallitur.
137 16, 2 | moderatur, scilicet quia in gubernatione ipsius consistunt
138 16, 2 | ipsius consistunt omnia, non in suo posse derelicta. Irascitur
139 16, 3 | cognoscemus quam subiecta sint in conspectu eius gloriae,
140 16, 3 | excelsi principatus obsequio, in numerabiles potestates fideliter
141 16, 4 | sordibus occupari! illud in momento videre sufficeret
142 16, 4 | videre sufficeret quod nos in aeternum promittit veritas
143 16, 6 | copiosissimam densitatem in quibusdam manipulis colligamus
144 17, 2 | illuminata mente conspicere. In schola siquidem Christi
145 17, 2 | felicissima denique, si servet in carne quae in aethere superbi
146 17, 2 | si servet in carne quae in aethere superbi angeli probantur
147 17, 3 | dignareris. Subisti quippe in assumpta hominis natura
148 17, 3 | humilias reges; pertulisti in faciem odiosos consputus
149 17, 3 | universis; tantaque fuit in sancta incarnatione humilitas
150 17, 3 | incarnatione humilitas quanta est in divinitate incomprehensibilis
151 17, 4 | peremptionis amisit. Data in dedecore, manet in honore,
152 17, 4 | Data in dedecore, manet in honore, quando res quae
153 17, 4 | adaequantur, quando illae in mundanas tempestates impellunt,
154 18, 1 | homo fieri dignareris, non in nobis patiaris perire quod
155 18, 1 | convalescat interitus, dominatum in nobis non exerceat qui numquam
156 18, 2 | Domine, quia in nobis non est quod remunereris
157 18, 2 | est quod remunereris sed in te semper est quod largiaris,
158 18, 2 | eripe me a me et conserva me in te. Impugna quod feci et
159 18, 2 | odisse et profutura diligere. In te ponam prospera, mihi
160 18, 2 | Omnia vergunt nihilominus in ruinam quae a maiestatis
|