12-concl | concr-egred | egreg-intel | intem-opina | opini-reper | reple-ultim | umbil-xviii
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1 4, 11| substantia constare noscuntur. ~12.
2 4, 12| sed ab ipso procedunt. ~13.
3 4, 13| ex eis ante didicissent. ~14.
4 6, 2 | post huius lucis occasum abrahae sinibus egentem lazarum
5 9, 2 | longissimus quo nos ligabamur abruptus est. Torrens qui nos rapiebat
6 4, 4 | mors autem eius probatur abscessus. Sic diem dicimus lustrante
7 2, 3 | quasi ramos obviantes, abscidere ne semitam disputationis
8 16, 1 | est, et cum nusquam desit, absens malis est. Immobilis quia
9 18, 2 | iusti, de captivis reddimur absoluti. Quapropter contra peccata
10 2, 2 | constrictus vinculis cogebatur absolvere. Hoc tamen inde tolerabile
11 17, 1 | expositionibus, ut datum constat, absolvimus; tertio, de substantiali
12 6, 4 | singulas breviter semper absolvit, facile nobis probata veritas
13 | absque
14 12, 1 | disciplinarum cotibus nitantur abstergere, superstitionis tamen aerugines
15 4, 13| fuerit solitae cogitationis abstracta, nec intenti ad cotidianas
16 1, 1 | sacris quam in saecularibus abstrusa compereram de animae substantia
17 13, 5 | periculum mortis exclusit? sic abundantia meritorum et per illud videbatur
18 11, 9 | esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus. Deus enim ita
19 11, 10| prolixitatem in summam dictum abunde sufficiat, nullum corporale
20 4, 8 | exigit terras, transcurrit abyssos alato navigio, vastos montes
21 15, 4 | Ibi videbimus quam irrite acatholicis lacerabatur ecclesia. Ibi
22 4, 14| qualitatem sollicitis sensibus accedamus, quam interrogationis vestrae
23 13, 6 | asperitate non frangitur, accedentibus gaudiis non movetur; moribus
24 10, 2 | suum aestu cogitationis accenderit, non fluctu viscerum, non
25 10, 3 | quod posteris traditurus acceperat, ad nos transmittere non
26 4, 5 | si quod fortasse vulnus acceperit, statim condolet, quia ubique
27 13, 4 | illaesis vestibus prunas accepimus fuisse portatas; ambulare
28 5, 2 | necessarium fuit, decenter accepisse memoratur. Ipse enim Deus
29 11, 4 | prudentis animae, quasi cibus acceptus et rationis calore decoctus,
30 7, 3 | eventu, quam multi morbis accidentibus aut onerato cerebro aut
31 2, 2 | imperarent. Quocirca illud mihi accidit Prothei, qui, quod voluntate
32 11, 6 | cocleatis auribus sonos accipit, aeris verberationes concrepantes,
33 13, 6 | distentum, nidores non exudat acerrimos. Facile est advertere quem
34 6, 4 | ut chorus, populus, vel acervus, et his similia. Sed cum
35 7, 2 | Prima est contemplatio quae aciem nostrae mentis extendit
36 13, 8 | visa sunt. Tendamus nunc acies mentis in futuras retributiones.
37 12, 3 | tenebras perpetuae noctis acquirunt. Relationes suas inexplicatas
38 5, 4 | cum a Dei gratia bonis actibus non recedunt. Earum enim
39 9, 2 | trahere quem contraria venit actione destruere? sanctae origini
40 4, 13| cotidianas fuerimus sollemniter actiones, res varias, nunc falsis,
41 8, 1 | principalem, cum ab omni actu remoti, in otium reponimur
42 14, 1 | iudicii aut de praeteritorum actuum pravitate maeremus aut de
43 17, 4 | tuae. Superbiam humilitate, aculeum leti morte prosternis. Nosti
44 7, 3 | praecordiorum stupore confusi acumen solitae sapientiae perdiderunt.
45 9, 2 | adam traxit qui ut malum adae vinceretur advenit. Funis
46 17, 4 | piscatorum tuorum retibus adaequantur, quando illae in mundanas
47 4, 10| mortis iniuria non prematur. Adde quod veritas absolute profitetur
48 1, 1 | rerum secreta reserare; addens nimis ineptum esse si eam
49 10, 2 | vulnerum foveis excaventur. Additur etiam quod et sano corpori
50 17, 4 | litus aeternae securitatis adducunt. Pauper de nobis, dives
51 9, 2 | tenor nos disputationis adduxit ut animas reas per traducem
52 13, 4 | hostium caecitate percussit. Ademerunt nonnulli flammis incendia,
53 1, 1 | est ipsa quam quaerimus; adest, tractat, loquitur, et,
54 17, 1 | dilucidationi haec supputatio adhiberetur quae tantarum rerum naturalium
55 7, 1 | incerta prudentia utiliter adhibetur. Prudentia vero est rerum
56 4, 9 | sine dubio immortalis est. Adiciunt quoque: si omne rationale
57 7, 1 | custoditur nec potest a vitiis adiri quae tanta meruit tuitione
58 4, 4 | naturaliter accomoda sed adiunctis artubus profutura. Hinc
59 11, 9 | distribuit ut membra se mutuis adiutoriis indigerent. ~10.
60 17, 4 | per iniquos, convertens ad adiutorium quod paratum est ad nocendum,
61 11, 6 | animatum quinque sensibus administratur ac regitur, qui, licet sint
62 17, 4 | Per te enim, admirande Domine, poena facta est
63 5, 2 | super omnes claritates vel admirationes sanitas mentis intellegit,
64 14, 1 | aut ad regnum perennitatis admissi. Hanc igitur mortem in ista
65 13, 6 | mox gaudet ad talem et non admonitus intellegit quem caelesti
66 15, 4 | monebamur Dominum Deum tuum adorabis et illi soli servies; cui
67 11, 9 | ecclesiam Dei studio caritatis adunaret: non potest dicere oculus
68 8, 1 | occupatur, robustior virtute adunationis efficitur, sed iterum desipiunt,
69 1, 1 | tinnitus atque concentus adunatum efficit dulcisonum melos.
70 6, 2 | susceptum, divitem vero flammis adurentibus aestuantem guttam postulasse
71 1, 1 | laudatus certe liberatus adveneram, amicorum me suave collegium
72 9, 2 | ut malum adae vinceretur advenit. Funis ille longissimus
73 10, 3 | solis discessio serenitatis adventum, futuras tempestates ventorum
74 18, 1 | et ne eius intellegatur adventus, fixum non habet impressa
75 17, 4 | cognoscerentur signa, si et adversae partis non monstrarentur
76 18, 3 | capacitas non praebeatur adversis. Dominetur ratio, serviat
77 15, 5 | omnia quae volunt et nulla adversitate quatiuntur. Ibi enim caro
78 7, 3 | misericordia Domini a talibus adversitatibus redduntur alieni. ~4.
79 | adversus
80 15, 3 | aeternum cogitata prosperitas. Advertunt enim beatitudinem suam in
81 4, 12| Bonorum etiam sermonibus aedificamur, malorum collocutione destruimur,
82 12, 2 | obnoxietate victorias. Est enim aegra et peccati semper anxia;
83 15, 6 | esuries, nullum morbida aegritudo consumit. Nullus probatur
84 6, 2 | rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo, et cetera; ibi enim
85 4, 11| spiritu sicut corpus, sed aequali mobilitate quae illi attributa
86 16, 1 | parilitas in omnipotentia, aequalitas in caritate, unitas in natura.
87 4, 13| quam longe subtiliorem aeri et lucidiorem debemus advertere,
88 4, 11| et angelos et potestates aerias vel cetera quae sublimi
89 3, 1 | est, angelis, potestatibus aeriis, et quaecumque spiritu continentur.
90 12, 1 | abstergere, superstitionis tamen aerugines non declinant. Qualis enim
91 7, 2 | boni malique rationabili aestimatione pertractat. Tertia, memoria,
92 12, 3 | cum nihil agant semper eos aestimes occupatos. Formidolose vivunt
93 10, 2 | flammatus animumque suum aestu cogitationis accenderit,
94 6, 2 | vero flammis adurentibus aestuantem guttam postulasse unde eius
95 15, 2 | Vermiculi quidam aquis aestuantibus nutriuntur. Sic istis dat
96 17, 2 | mater, germana caritatis, aestuantis animae singulare praesidium,
97 15, 6 | frigora contristant, non aestus anhelum corpus exurit, nullus
98 15, 1 | dispar poena constringit. Aetas plane omnibus una atque
99 8, 1 | tractamus. Hinc est quod aetate maturi melius sapere iudicantur
100 17, 4 | impellunt, haec ad litus aeternae securitatis adducunt. Pauper
101 15, 2 | si iugi poenae concedatur aeternitas, dum consumptio vix substantiam
102 17, 4 | nos participes redderes aeternitatis tuae. Superbiam humilitate,
103 3, 1 | immobilis loco et voluntate aeternus, cunctaque quae summa sunt
104 17, 2 | servet in carne quae in aethere superbi angeli probantur
105 8, 1 | fervorem moderandum aut auras aetherias hauriendo atque reddendo
106 1, 1 | comprehendere altitudinem aetheris, mensuram telluris, nubigeras
107 15, 1 | iugiter patiendo quod nolunt: aevum sine dulci vita, mors sine
108 12, 2 | virtutes odit, vitia semper affectat in lamentabili obscuritate
109 4, 12| caligantibus obcaecamur. Affectio enim quae venit et recedit
110 15, 4 | quando talia sunt quibus afficimur ut nullum in eis finem optare
111 13, 4 | transeuntes maiestati semper affixi sunt, quibus tam assidue
112 4, 5 | carnalem spiritus vitalis afflaverit, si quod fortasse vulnus
113 15, 1 | fine, poena sine requie, afflictio sine spe, malum incommutabile.
114 13, 3 | discruciat nullus maeror affligit, quae sibi nequeunt reputare
115 10, 2 | recipiens, quid de ipso iam agatur agnoscit. Quod in aliis
116 2, 1 | praeceptis regum quae nuper agebantur, sed profundis et remotis
117 11, 6 | aut cogitare aliquid aut agere deberemus. ~7.
118 15, 4 | infeliciter valet. Sic dum talis agnitio ab anima rationali et iam
119 15, 4 | enim divinae sapientiae agnitione complemur, nec rerum veracissimus
120 6, 2 | quid formidare debuisset agnosceret. Ceterum nec ille lingua
121 9, 1 | exprimendam operis dignitatem, ut agnosceretur aliquid eximium quod eius
122 13, 6 | indiae pigmenta transcendat. Agnoscitur in illis humanum corpus
123 4, 6 | cum iussionem creatoris agnoverit. Clausa illi sunt universa,
124 12, 3 | maesti etiam cum laetantur, agunt unde paulo post paeniteant.
125 4, 1 | Magistri saecularium litterarum aiunt animam esse substantiam
126 4, 8 | terras, transcurrit abyssos alato navigio, vastos montes in
127 7, 3 | adversitatibus redduntur alieni. ~4.
128 12, 1 | deceptricem fugisse fallaciam, alienum se a terrenis vitiis effecisse,
129 | Alii
130 4, 5 | vitali vigore custodit; alimenta competentia ubique dispergit,
131 | alio
132 | Alioquin
133 6, 3 | Domino convenire, sed ut res aliquae ex humana consuetudine facilius
134 | aliquando
135 | aliqui
136 9, 1 | Opinione quoque fertur aliquorum quod creator ille potentissimus,
137 | aliquos
138 2, 2 | petii ut me saltem diebus aliquot sustinerent nec praecipitanter
139 11, 9 | praebere videantur officia, aliudque nobis sublime, aliud mediocre,
140 | alium
141 2, 2 | talibus ingenia illorum multis allegationibus superare nequiverim nec
142 18, 4 | expetebamur ediximus et alma lumina veracium litterarum
143 5, 3 | religione supra nosmetipsos alta cogitatione sileamus. Transeamus
144 4, 4 | quando nullus spiritus alter carnem suscipit ut eius
145 | Altera
146 11, 3 | praeiudicialiter vergentia alteram competenti decore nudarent:
147 15, 2 | flumine quidam videtur rivulus altercationis exire, si iugi poenae concedatur
148 4, 2 | Deo, et dare non potest alteri subsistentiam quam tantum
149 3, 1 | potest dici anima qui aeris alternatione resolvitur, quando cum pecoribus
150 13, 6 | semetipsum videt, nulli propter alterum parcit, suasor recti sine
151 11, 3 | distributione consociet et alterutrum sibi mutuetur ornatum, sunt
152 9, 2 | superveniet in te et virtus altissimi obumbrabit tibi. Propterea
153 17, 2 | humiliatus ascendit. Cum altissimus sis, proximior redderis
154 18, 3 | O altitudo pietatis, o clementiae incomprehensa
155 7, 3 | angusto vase concludas, altum, ut illius moris est, nequit
156 15, 4 | fastidire non possit, iugiter amando creatorem semperque eius
157 15, 1 | laetitia, patria exosa, amara domicilia, coetus tristium,
158 18, 1 | perimat; hostis dulcis, amicus amarus est. Nosti enim quam feraliter
159 17, 2 | tibi humilitas accepta est; amas quod propter te non quaeris,
160 12, 1 | cupiditates, enervatam non amasse luxuriam, deceptricem fugisse
161 4, 4 | condicione diligit carcerem suum, amat propter quod libera esse
162 13, 6 | ipsa quoque vita discedere. Amator salutiferi secreti ubi nulla
163 6, 5 | virtutes morales quae sunt ambiendae divitiae et revera pretiosus
164 10, 2 | moderatrix, boni malique iudex, ambigua discernens, noxia respuens,
165 18, 2 | sine errore, veritas sine ambiguitate, vita sine fine, dona noxia
166 18, 1 | temporales persequitur quos impio ambitu fecit esse mortales. Se
167 14, 1 | saeculi istius desideria ambitumque deponit, et quicquid hic
168 16, 5 | operas rerum quibus mundi ambitus opificis laude completur
169 1, 1 | certe liberatus adveneram, amicorum me suave collegium in salum
170 4, 8 | muro cinxit, varii generis amictus eiecit, meliores fructus
171 18, 1 | perimat; hostis dulcis, amicus amarus est. Nosti enim quam
172 4, 13| converti bonarumque rerum esse amissibilem ac receptibilem, nec uno
173 4, 11| in se post huius saeculi amissionem, non reflante spiritu sicut
174 9, 2 | Per istum enim reparat amissum statum qui per illum perdiderat
175 17, 2 | potest quod quaerit nec amittere quod pia remuneratione susceperit.
176 14, 1 | appetitiones et imbecillitates amittimus. Non enim ulterius labore
177 4, 6 | sine auctoris imperio non amittitur, sicut nec sine ipsius munere
178 13, 7 | ad praecepta Dei sancto amore rapiuntur ut et magnae patientiae
179 13, 6 | pectorum penetrabilis, cupiens amorem Dei omnibus suadere quo
180 4, 13| inspiratis subito cogitationibus amovemur, et ita provenit ut menti
181 9, 3 | dum suspiciones improbas amovere contendo, sed dum ad aliud
182 17, 4 | causas malorum radicitus amputare. Nam quomodo beneficiorum
183 3, 1 | recte appellatur, quasi anema, id est, a sanguine longe
184 16, 3 | cui praebet ministerium angelica magnitudo, carissimo famulantur
185 4, 13| convertibilis est; neque angelorum, quia carni sociabilis est,
186 4, 11| posse non dubium est et angelos et potestates aerias vel
187 9, 2 | fuisse prophetatam. Ait angelus: spiritus sanctus superveniet
188 18, 1 | quam feraliter lubricus anguis illabitur, squamis repentibus
189 7, 3 | explicare membrorum? ut si ignem angusto vase concludas, altum, ut
190 15, 6 | contristant, non aestus anhelum corpus exurit, nullus reparatores
191 8, 1 | deponuntur, quoniam datum est animabus ad tempus suorum sequi corporum
192 16, 1 | credimus. Nec enim aliter animadvertere merebimur, nisi nunc quae
193 11, 4 | nos articulata verba ab animalium confusione distinguerent.
194 15, 5 | quatiuntur. Ibi enim caro animaque aeterna pace compositae
195 11, 6 | Hoc autem corpus animatum quinque sensibus administratur
196 3, 1 | appellatam animam dicunt eo quod animet substantiam corporis sui
197 4, 12| terribiles, nunc ad virtutes animos erigere, nunc iterum ad
198 3, 1 | Animus vero dicitur apo tu animu, id est, a vento, quod velocissima
199 3, 1 | Atque ideo sciendum est animum et mentem proprie animam
200 10, 2 | nimia indignatione flammatus animumque suum aestu cogitationis
201 17, 1 | diversitate decoravit, qui annum menstruali venustate composuit,
202 12, 2 | perversitatis immersit; mox antiquo hoste captiva, ad vitia
203 12, 2 | aegra et peccati semper anxia; ipsa se condemnans quam
204 4, 10| inter quaevis taedia vel anxietates continuationis beneficio
205 12, 3 | voluntate suspensi, curis anxii, suspicionibus inquieti,
206 4, 1 | varietas continetur. Nunc aperiatur in partes, quia hominum
207 1, 1 | substantia vel de eius virtutibus aperirem, cui datum est tam ingentium
208 12, 3 | indiciis suas qualitates aperiunt ut et illos possimus advertere
209 4, 6 | cum praecipitur insidere; aperta redduntur omnia, cum iubetur
210 3, 1 | vivificet. Animus vero dicitur apo tu animu, id est, a vento,
211 12, 4 | quae praedicatam retinent apostolicam disciplinam et in gloriosissima
212 13, 5 | sospitatis attribuit et apostolici umbra corporis periculum
213 16, 1 | cognoscendo non fallitur. Cum non appareat, praesens bonis est, et
214 3, 1 | loco declaratur. Alii vero appellatam animam dicunt eo quod animet
215 11, 10| quamvis diversis vitiis appetatur, multisque vulneribus lacerata
216 15, 5 | supernis erunt et terras non appetent quarum usum necessarium
217 7, 3 | illius moris est, nequit appetere, quia eum artissimum obstaculum
218 14, 1 | creatoris exuti, simul corporis appetitiones et imbecillitates amittimus.
219 10, 2 | quasi pro tribunali sedens, appetitorum suorum noscitur esse moderatrix,
220 3, 1 | pervagatur. Fit autem ex appetitu animae pro desiderii eius
221 8, 1 | delectationem, hoc est appetitum boni malique quem sub iucunditate
222 18, 2 | te ponam prospera, mihi applicem semper adversa, quam nihil
223 4, 7 | cogitationes suas quodammodo apprehendere et per obsequium linguae
224 4, 9 | facile veridicis lectionibus approbamus; nam cum ad imaginem et
225 11, 11| quibusdam indiciis extrinsecus approbemus. ~
226 18, 3 | harmoniae mentis possit aptari, nec sic roboretur ut superbiat,
227 4, 13| neque ex aere, neque ex aqua, neque ex terra, neque ex
228 13, 4 | maria terrenum iter aperuit, aquarum domicilia siccis pedibus
229 15, 2 | reparatur. Vermiculi quidam aquis aestuantibus nutriuntur.
230 6, 2 | forma Dei esset non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo,
231 10, 3 | homine beatitudo naturalis, arbitrii liberi potens et inviolata
232 11, 6 | probaretur implere? nec illud arbitror praetereundum quod pedes
233 6, 4 | de continuatis constat ut arbor, homo, et mons, aut de disiunctis
234 5, 4 | multa atque ardua quae in arcano naturae recondita sunt inspici
235 10, 1 | confirmat. Dignum enim fuit ut arcem peteret quae se noverat
236 5, 1 | propterea quod mobili semper ardore vegetetur et iuncta corpori
237 4, 10| potestatis attingunt. Omnes enim arduae virtutes in summitate illa
238 4, 7 | Haec coniecturis atque argumentis ad illud properare cupit,
239 6, 4 | veritas elucescit. Sic enim arithmetici eam compendiosa veritate
240 17, 1 | huius saeculi velut quaedam arma fortiter opponuntur; sexto,
241 13, 6 | illis humanum corpus habere aromata sua, scilicet dum nulla
242 13, 6 | parcit, suasor recti sine arrogantia docens, cum humilitate liber,
243 4, 8 | auctore suo illuminata facit arte conspici quod debeat sub
244 4, 13| animas quam discere usuales artes et reliquas disciplinas,
245 4, 7 | divina tractat, humana sapit, artibus docetur egregiis, disciplinis
246 11, 4 | convenientiam temperandam ut nos articulata verba ab animalium confusione
247 18, 3 | postulamus. Tempera, bone artifex, organum corporis nostri
248 9, 1 | perfectas. Medendi autem artifices quadragesimo die humanum
249 7, 3 | nequit appetere, quia eum artissimum obstaculum constat operire.
250 4, 4 | naturaliter accomoda sed adiunctis artubus profutura. Hinc nonnumquam
251 15, 5 | sentire contraria, ibi erunt artus qui spiritali consensu ornent,
252 17, 2 | pervenit sed potius humiliatus ascendit. Cum altissimus sis, proximior
253 15, 8 | implet gratia cum videtur! aspecti flores gratissima nos iucunditate
254 11, 6 | suas proprietates agnoscit. Aspectus enim est, ut veteres definire
255 8, 1 | quo dura et mollia, lenia asperaque sentimus. Secunda, imperativa
256 13, 6 | robusta clamore dilatata, asperitate non frangitur, accedentibus
257 4, 13| illam vero condicione carnis aspicere non valemus. Hanc speciem
258 11, 6 | naribus suscepto, competenti aspiratione perpendit. Quartus est gustus
259 4, 9 | dicere ut impudenter potius asseratur eas a creatoris sui similitudine
260 13, 4 | affixi sunt, quibus tam assidue praestantur magnalia ut
261 13, 6 | pallore decoratus, lacrimis assiduis laetus, promissa barba reverendus,
262 11, 10| obnoxia, ieiuniis, elemosinis, assiduisque orationibus divina se suffragatione
263 15, 4 | delectet, habebimus hanc assiduitatem quam mens fastidire non
264 4, 12| declinare? alia tenaciter assumimus, alia oblivione respuimus;
265 9, 2 | protoplastus deliquit et assumpsit hominem purissimum quem
266 15, 4 | conspiciemus in vestitu deaurato astare a dextris sponsi et regis
267 15, 4 | convenientia musicae patet, ibi astrorum motus visuali cognitione
268 3, 1 | modo enim tribulationibus attenuata, quasi probatur obscura,
269 17, 1 | captu nostrae possibilitatis attigimus; duodecimo, de spe futuri
270 11, 6 | res non adeo longinquas attingens, sed ad quas potuerit pervenire
271 4, 10| conscientia plus est de futuris attonita ne a posteris maculetur
272 8, 2 | ista refunditur. Prima est attractiva, rapiens de naturali quod
273 2, 1 | fragrantium corporum varios odores attrahunt, sed quid oleant ipsae non
274 13, 5 | tacta effectum sospitatis attribuit et apostolici umbra corporis
275 11, 6 | membris communiter noscitur attributus. Elegantior nobis in manibus
276 4, 8 | ratione dubitet, quando ab auctore suo illuminata facit arte
277 4, 1 | veracium doctorum consentit auctoritas, a Deo creata spiritalis
278 4, 9 | quis audeat contra sanctam auctoritatem mortales dicere ut impudenter
279 13, 3 | fortiore semper eriguntur audacia, quando finis lucis illis
280 9, 1 | periculosam assumere fortassis audaciam, cum dicat apostolus: quis
281 4, 9 | sui legamus effectas, quis audeat contra sanctam auctoritatem
282 9, 2 | condicione constrictam. Audiamus igitur originem eius sanctae
283 4, 13| contingere, et nova sic audiant quasi nihil ex eis ante
284 2, 2 | veraciter exprimatur, et audientem merito recreat et sensum
285 17, 1 | quae nominum similitudine audientes confundere potuerunt; secundo,
286 12, 3 | quibus aliquid non probamur audisse. Malis nubilus vultus est
287 4, 4 | depascitur, sonoris delectatur auditibus, suavissimis iucundatur
288 17, 1 | Primo igitur ut retinetis, auditores prudentissimi, proprie dici
289 11, 6 | sensit augustinus. Secundus auditus est qui concavis ac cocleatis
290 6, 3 | legimus, dormitare frequenter audivimus, non quod talia possint
291 15, 2 | substantia quae sensum doloris augeat, non defectum mortalitatis
292 8, 1 | fervorem moderandum aut auras aetherias hauriendo atque
293 11, 6 | qui concavis ac cocleatis auribus sonos accipit, aeris verberationes
294 10, 2 | defigimus omnino cogitantes, aurium sensus obstruitur, gustus
295 10, 3 | conversatione purgata, divinitatis auxilio recepit quod insidiis decipientis
296 12, 3 | et dum lucem temporalem avide cupiunt, tenebras perpetuae
297 4, 1 | parturiale ovum, ubi vita futurae avis pennarumque grata varietas
298 9, 1 | ostendi, nisi dono fuerit baptismatis absoluta. Nam quemadmodum
299 13, 6 | assiduis laetus, promissa barba reverendus, nullo cultu
300 16, 1 | beatitudo mirabilis ex qua beantur quaecumque beata sunt, vivificantur
301 16, 1 | ex qua beantur quaecumque beata sunt, vivificantur quaecumque
302 4, 12| nec boni ex malis, nec beati ex improbis mutabilitatis
303 13, 3 | est bonorum, et in aeterna beatitudine recipiunt quod in temporali
304 11, 6 | licet sint communes cum beluis, a nobis tamen rationabili
305 18, 3 | gloriosissime Domine, quod tua beneficia non irrite postulamus. Tempera,
306 17, 4 | radicitus amputare. Nam quomodo beneficiorum tuorum cognoscerentur signa,
307 15, 6 | cognoscitur esse lassatus. Omnia blanda, omnia suavia, cuncta tranquilla,
308 13, 6 | Oculi laeti et honeste blandi, sermo veriloquus, bonorum
309 7, 1 | Prudentia vero est rerum bonarum et malarum verax scientia.
310 4, 13| variabili voluntate converti bonarumque rerum esse amissibilem ac
311 10, 1 | cogitationes sive malas sive bonas exire confirment; quod animae
312 18, 3 | irrite postulamus. Tempera, bone artifex, organum corporis
313 18, 3 | Omnis te creatura operis tui bonitate collaudat; debemus tibi
314 4, 1 | quidem et immortalis, sed in bonum malumque convertibilis.
315 4, 10| singulariter potens, singulariter bonus, singulariter sanctus. Quoniam
316 11, 2 | ut aures, nares, labra, bracchia, latera, crura, tibiae,
317 11, 4 | vindicare, robustus illi thorax bracchiaque concessa sunt ut illatam
318 16, 6 | horreis memoriae compendiosa brevitate condantur. ~
319 4, 11| posse liberam quam mole brutissimi corporis ingravatam. Talia
320 9, 1 | spiritum resolvit neque buccas habet quae constat esse
321 8, 3 | collem, ut, difficultatis cacumine deplanato, inoffense ad
322 13, 4 | vitalem calorem frigidis cadaveribus reddiderunt. Leones feroces
323 6, 2 | ille digitos habuit unde cadentibus guttis incendium divitis
324 5, 4 | ista non data sunt; omnia caeca torpescunt. Istius enim
325 13, 4 | aperuit, exercitus hostium caecitate percussit. Ademerunt nonnulli
326 11, 10| subiaceat, ipsa tamen est quae caeleste psalterium canit, quae gloriosos
327 13, 4 | Heliseus discipuli sui oculos caelestem militiam non videntes aperuit,
328 5, 3 | Transeamus etiam potestates caelestium creaturarum profundeque
329 1, 1 | cupimus enim nosse planetarum caelo contrarios cursus, signorum
330 9, 2 | credentibus contulit regna caelorum. Per istum enim reparat
331 15, 8 | reficiunt; terram viridem, mare caeruleum, aeris puritatem, stellas
332 17, 3 | qui iudicaturus es mundum; caesus es flagellis qui exaltas
333 15, 1 | creata receperint, quae erit calamitas miseris in aeternum cruciari
334 12, 3 | perdiderunt; quaerendo vitam calamitatem infernae mortis incurrunt,
335 16, 6 | manipulis colligamus ut fideli calculo numerata horreis memoriae
336 4, 12| desipimus, cum delictis caligantibus obcaecamur. Affectio enim
337 4, 5 | Quod si virtus eius tantum calorque vegetaret, incisum digitum
338 9, 2 | medium deducere ne quis calumniosa intentione perversus simili
339 11, 10| quae caeleste psalterium canit, quae gloriosos martyres
340 18, 3 | tua sic reple prosperis ut capacitas non praebeatur adversis.
341 18, 2 | servire quam mundi regna capessere, merito, quando ex servis
342 3, 1 | continetur, nec aliquando otium capiens, iugi mobilitate reparatur.
343 15, 3 | sentiemus. Malum iam nec ab alio capietur nec extra voluntatem generabitur. ~
344 11, 8 | sit iugiter crescere cum capillis? quam decore, quam utiliter,
345 11, 4 | autem nostro, quod sensus capit universos, recte cervix
346 10, 1 | dubium est. Plurimi autem in capite insidere manifestant, si
347 11, 4 | Capiti autem nostro, quod sensus
348 7, 2 | cum fuerint plena, nihil capiunt; hoc thesaurarium non gravatur
349 12, 2 | immersit; mox antiquo hoste captiva, ad vitia praeceps agitur
350 18, 2 | filii, ex impiis iusti, de captivis reddimur absoluti. Quapropter
351 17, 1 | et plenam divinitatis pro captu nostrae possibilitatis attigimus;
352 4, 4 | ineffabili condicione diligit carcerem suum, amat propter quod
353 13, 3 | existere. Inopia ditescunt, carceribus laetae sunt, et inter haec
354 1, 1 | eis alia manentia motuque carentia, alia vero quae mobili semper
355 16, 3 | ministerium angelica magnitudo, carissimo famulantur excelsi principatus
356 13, 2 | laesi semper ignoscunt; caritatem et illis impendunt qui eos
357 4, 5 | ignitus infuderit materiamque carnalem spiritus vitalis afflaverit,
358 15, 5 | ornent, non concupiscentia carnali degenerent, ibi denique
359 4, 8 | modo quod oculis vidit carnalibus, modo quod phantastica imaginatione
360 17, 2 | felicissima denique, si servet in carne quae in aethere superbi
361 11, 8 | quam decore, quam utiliter, carnes nostras vestiat cutis ut
362 13, 2 | in humana conversatione castigant. Imperant corpori quia famulantur
363 4, 4 | sic est ad corporis sui casus trepida, ut ipsam magis
364 9, 1 | originalis illius peccati, quod catholica confitetur ecclesia, per
365 7, 4 | Forte sint et aliae causae quae rationabili animae
366 9, 1 | est enim in tam occultis causis confiteri ignorantiam quam
367 18, 4 | litterarum breviter talia cauteque docuerunt. Illi enim potuerunt
368 3, 2 | praegnantem rerum definitionem cautissima deliberatione formemus ut
369 8, 3 | difficultatibus plena est cautissime veniamus. ~
370 13, 3 | quorum temptationibus non cedunt, eis divina virtute dominantur.
371 7, 3 | mutati sunt? nam et ipse qui celeberrime sapiens habetur, copioso
372 4, 8 | conspici quod debeat sub omni celebritate laudari? ~9.
373 3, 1 | similitudinem venti motu celeri pervagatur. Fit autem ex
374 15, 1 | die resurrectionis in illa celeritate qua sunt omnia creata receperint,
375 13, 4 | solem praeceperunt stare celerrimum. Humano verbo facta est
376 12, 2 | felicior, cum fleverit, tunc celsior, cum se prostraverit; lacrimis
377 6, 5 | divitiae et revera pretiosus census animarum, quas graeci aretas
378 7, 3 | accidentibus aut onerato cerebro aut praecordiorum stupore
379 2, 1 | oleant ipsae non sentiunt. Cerebrum denique nostrum licet sensum
380 15, 4 | vanitantium. Ibi revera cernemus quam salubriter monebamur
381 4, 3 | cogitationibus suis spiritalia nec cerneret utique nec videret. Cesset
382 11, 7 | quod substantialiter non cernitur per eius habitum evidentissime
383 4, 7 | Ipsa enim vera et pura et certa ratio est dicenda, quae
384 13, 6 | Multa turba vitiorum sine certamine vincitur quando solitudo
385 7, 3 | posse conspicias. Unum tamen certissime scio, sapientes nimis felicissimos
386 5, 4 | et comprehendi usu ipso certissimum est. Nunc inspiciamus utrum
387 15, 4 | motus visuali cognitione certissimus est, ibi veritas superna
388 6, 1 | suscipere quas spiritali certum est vigore subsistere. Nam
389 10, 2 | sensus obstruitur, gustus cessat, nares vacant, lingua non
390 4, 3 | cerneret utique nec videret. Cesset ergo de eius corporalitate
391 6, 4 | mons, aut de disiunctis ut chorus, populus, vel acervus, et
392 6, 2 | moveat quod apostolus de Christo Domino dicit: qui cum in
393 9, 2 | transmisit exitium; veniens Christus Dominus credentibus contulit
394 14, 1 | ulterius labore frangimur, non cibo reficimur, non ieiunii diuturnitate
395 11, 4 | prudentis animae, quasi cibus acceptus et rationis calore
396 4, 8 | civitates defensibili muro cinxit, varii generis amictus eiecit,
397 11, 9 | his honorem abundantiorem circumdamus. Deus enim ita temperavit
398 7, 1 | velut quadruplici thorace circumdata, in hoc mundo mortifero
399 4, 8 | egrediens, quam diversa circumspicit; ubique quasi distenditur,
400 6, 4 | quantitatem. Creatori tamen circumstantias earum et quantitates patere
401 4, 11| attributa est: pura, subtilis, cita, aeterna, videt, audit,
402 4, 8 | disciplinasque protulit, civitates defensibili muro cinxit,
403 6, 4 | innocentis sanguinem audit clamantem; ad postremum, qui novit
404 13, 6 | vicino silentio nec robusta clamore dilatata, asperitate non
405 5, 4 | absentia. Quae tamen tunc multo clariores atque immutabiles efficiuntur,
406 5, 2 | inaccessibile, quod super omnes claritates vel admirationes sanitas
407 4, 9 | animae hominum mortis termino clauderentur? ille enim ineffabiliter
408 13, 4 | fuisse portatas; ambulare claudum, solem praeceperunt stare
409 17, 1 | habere nihilominus sentiamus. Clausimus itaque nostrum munusculum
410 11, 8 | gingivarum nostrarum ordo clavatus est? quare cervix nostra
411 18, 3 | O altitudo pietatis, o clementiae incomprehensa profunditas,
412 11, 4 | obiectu pectoris quasi quodam clipeo vindicaret. ~5.
413 16, 1 | vera fateamur; hoc est, coaeternam, incommutabilem, distinctam
414 9, 1 | dixerunt, mox ut semen humanum coagulatum fuerit in vitalem substantiam,
415 11, 6 | auditus est qui concavis ac cocleatis auribus sonos accipit, aeris
416 13, 2 | hoc nosse, nisi cum iam coeperint divina patescere. Hi tantum
417 9, 1 | cum se in utero matris coeperit commovere. Opinione quoque
418 18, 2 | praeter te existere non coepimus, ita et sine te esse proficui
419 15, 1 | exosa, amara domicilia, coetus tristium, turba lugentium;
420 2, 2 | pandere, constrictus vinculis cogebatur absolvere. Hoc tamen inde
421 2, 2 | iterum cogitare, quod a cogendo dici absoluta cognoscitis
422 17, 2 | quam plenissime illuminatur cogitantis obtutus. Intellegamus eum,
423 15, 3 | semper retinet in aeternum cogitata prosperitas. Advertunt enim
424 3, 1 | vento, quod velocissima cogitatio eius ad similitudinem venti
425 10, 3 | consilia, inde obscurata cognitio, turpe desiderium, iustitiae
426 15, 4 | ibi astrorum motus visuali cognitione certissimus est, ibi veritas
427 18, 2 | vero te cum possim esse cognoscam. Intellegam qui sum ut ad
428 1, 1 | sapientibus praeceptum sit ut cognoscamus nosmetipsos, quemadmodum
429 16, 1 | iudicando non labitur quoniam in cognoscendo non fallitur. Cum non appareat,
430 10, 3 | fuscata non potest a semetipsa cognoscere. ~4.
431 17, 4 | quomodo beneficiorum tuorum cognoscerentur signa, si et adversae partis
432 2, 2 | a cogendo dici absoluta cognoscitis ratione constare; praesertim
433 12, 1 | enim dementia est illum colere quo melior est et credere
434 18, 3 | creatura operis tui bonitate collaudat; debemus tibi quod existimus,
435 14, 1 | Respondemus ut diversa lectione collegimus. Mors est animae corporisque
436 1, 1 | adveneram, amicorum me suave collegium in salum rursus cogitationis
437 8, 3 | inclinavimus velut sextum collem, ut, difficultatis cacumine
438 4, 6 | incorpoream membris solidissimis colligatam, et sic distantes naturas
439 11, 8 | viginti tribus spondulis colligetur? costae viginti quattuor
440 10, 3 | ubertatem temporum ratione colligimus, laetitiam nobis interdum
441 4, 5 | vitali intentione porrigitur. Colligit in unum atque copulat membra
442 11, 2 | pulcherrima duo volumina, collocantur ad quorum similitudinem
443 4, 12| sermonibus aedificamur, malorum collocutione destruimur, et quantum proficimus
444 11, 6 | est qui aere illuminato colores respicit corporales et in
445 11, 8 | defluat nec pulchritudo colori subducta venustate dispereat! ~
446 11, 4 | recte cervix quasi quaedam columna supponitur, docens nos religionem
447 7, 2 | quae frequenti meditatione combibimus. Vestiaria nostra, cum fuerint
448 11, 2 | similitudinem omnia nobis combinata descendunt, ut aures, nares,
449 15, 2 | inextricabilis et aeterna combustio. ~3.
450 4, 13| exagitat ad cogitationes suas comiter explicandas. Hinc est quod
451 3, 1 | vigorem naturalem laetitia commeante reparatur. Spiritus itaque
452 7, 2 | animi penetrabilibus fida commendatione reponuntur ut, quasi in
453 15, 7 | libris veterum rationabiliter commonemur quod pars illa emundata
454 18, 2 | conferre mavis qui semper commones ut rogeris. ~3.
455 4, 3 | scripturis sanctis iustissime commonetur omnia mundi istius visualia
456 13, 4 | animae adhuc in isto saeculo commorantes, dum longa sint habitationis
457 3, 1 | desiderii eius qualitate commotus. Mens autem dicitur a mene,
458 12, 3 | interdum super quam necesse est commoventur. Iterumque cogitantes infixi
459 11, 6 | regitur, qui, licet sint communes cum beluis, a nobis tamen
460 10, 3 | plura nobis cum pecoribus communia quae divinitas fecerat esse
461 3, 1 | pecoribus illi res ista communis est. ~2.
462 10, 2 | membranam qua teneritudo cerebri communitur, cum a sanguinea faece detergere
463 3, 1 | licet varia vicissitudine commutetur quadam se tamen in id quod
464 11, 1 | caput nostrum sex ossibus compaginatum in similitudinem caelestis
465 11, 2 | hac enim mystica dualitate compago totius corporis continetur,
466 15, 4 | soli servies; cui omnia comparata vilissima sunt, qui numquam
467 4, 10| praevaleam? cui sic per aliquam comparationem respondendum esse iudicamus.
468 6, 3 | humana consuetudine facilius compendiosiusque noscantur. Sic animas, nobis
469 1, 1 | in saecularibus abstrusa compereram de animae substantia vel
470 11, 8 | venae nutribili sanguine competenter irrigent membra? quemadmodum
471 4, 9 | et pro suo modulo vitae competentiam dare. ~10.
472 15, 3 | perfectionis intenti. Sensus noster complebitur puritate mitissima; tranquillum
473 15, 4 | divinae sapientiae agnitione complemur, nec rerum veracissimus
474 3, 1 | dispensans omnia prout vult; complens universa, totus in toto,
475 11, 6 | melius distinguuntur atque complentur. Primus eorum visus est
476 17, 3 | coronam spineam suscepisti qui comples orbem terrarum diverso flore
477 7, 1 | voluerunt, talis noscitur esse complexio. Iustitia est habitus animi,
478 6, 1 | formae ipsius veracissimam complexionem. Formam vero dico quae aliquod
479 1, 1 | omne corpus dissociatas complexiones; et ferendum est ipsam sese
480 11, 9 | ultimo constitutum, in tantam complexionis gratiam convenerunt ut omnia
481 15, 5 | caro animaque aeterna pace compositae nequeunt inter se sentire
482 1, 2 | corporis ipsius forma et compositione noscamus; decimo, quas proprietates
483 17, 1 | annum menstruali venustate composuit, qui ventos principales
484 15, 1 | infauste semper existere comprobetur: dolor sine fine, poena
485 11, 6 | Secundus auditus est qui concavis ac cocleatis auribus sonos
486 11, 1 | caelestis sphaerae rotundae concavitatis formatum est, ut senarium
487 18, 3 | dicimus dimitte peccata et concede non debita. Omnis te creatura
488 2, 2 | superare nequiverim nec mihi concedere meum velle decrevissent,
489 13, 4 | virtus superna miseratione conceditur quam homo propter originale
490 1, 1 | volvuntur, quorum tinnitus atque concentus adunatum efficit dulcisonum
491 4, 8 | phantastica imaginatione concepit. Cogitat plane singillatim
492 7, 2 | reponuntur ut, quasi in quodam conceptaculo, suscipiamus quae frequenti
493 9, 2 | omnium peccata soluturus. Conceptus mystico inspiramine, natus
494 7, 1 | munitionibus divina opitulatione concessis, velut quadruplici thorace
495 17, 1 | infidelis cum suis signis prout concessum videtur ostensa est; undecimo
496 11, 6 | prodesset sensum aliqua facienda concipere, si haec laboriosa manus
497 1, 2 | divinitus promissa desideria concitentur. Haec nobis, praestante
498 13, 4 | bonis angelis videntur esse concives, etiam ex magna parte consortes.
499 7, 3 | ut si ignem angusto vase concludas, altum, ut illius moris
500 6, 1 | aliquod spatium linea lineisve concludit, et sic facile datur intellegi,
501 4, 8 | navigantium lunari dispositione conclusit, ornavit pulcherrima fabricarum
|