12-concl | concr-egred | egreg-intel | intem-opina | opini-reper | reple-ultim | umbil-xviii
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1002 4, 7 | humana sapit, artibus docetur egregiis, disciplinis eruditur eximiis,
1003 16, 5 | opificis laude completur nihil egregius probatur existere quam substantiae
1004 4, 8 | cinxit, varii generis amictus eiecit, meliores fructus per industriam
1005 15, 6 | sed sequestratim ab impiis electi magna locorum qualitate
1006 11, 6 | communiter noscitur attributus. Elegantior nobis in manibus est quae
1007 11, 10| cotidianis obnoxia, ieiuniis, elemosinis, assiduisque orationibus
1008 2, 2 | qui, quod voluntate non eligebat pandere, constrictus vinculis
1009 4, 1 | divisa possunt evidentius elucere. ~2.
1010 6, 4 | facile nobis probata veritas elucescit. Sic enim arithmetici eam
1011 3, 1 | dicimus per totum corpus emissum atque receptum per quem
1012 15, 7 | commonemur quod pars illa emundata atque meliorata divino munere
1013 11, 10| suffragatione componit, sic emundatis sordibus peccatorum, lucidam
1014 12, 1 | vitasse noxias cupiditates, enervatam non amasse luxuriam, deceptricem
1015 | eo
1016 4, 4 | odoribus, necessaria gustus epulatione delenitur, et licet his
1017 11, 1 | pulcherrimae speculationis erectum ad res supernas et rationabiles
1018 17, 2 | sancte Domine, nemo se erigendo pervenit sed potius humiliatus
1019 4, 12| nunc ad virtutes animos erigere, nunc iterum ad vitia declinare?
1020 13, 3 | persecutores fortiore semper eriguntur audacia, quando finis lucis
1021 18, 2 | semper est quod largiaris, eripe me a me et conserva me in
1022 18, 3 | legislatoris gratiam speramus eripi ne possimus a promulgata
1023 | ero
1024 12, 1 | humanum potius sequuntur errorem, et quamvis doctores videantur
1025 15, 6 | Nullus probatur liberam erubescere nuditatem nec quemquam gravia
1026 4, 7 | docetur egregiis, disciplinis eruditur eximiis, et hinc cetera
1027 18, 1 | magnis populis, cum duo essent, et adhuc temporales persequitur
1028 15, 4 | Habebimus hanc esuriem quae delectet, habebimus
1029 15, 6 | ubi nullum avida molestat esuries, nullum morbida aegritudo
1030 17, 1 | proprie dici hominis animam etymologiae ipsius consonatione docuimus,
1031 12, 2 | liberatricem paenitudinem trahit, evadendi donat effectum quae pereundi
1032 4, 6 | graviter vulneratos videmus evadere et rursus levibus occasionibus
1033 13, 2 | culmen magnae perfectionis evadunt. Nullum laedere cupiunt,
1034 11, 6 | explicandas. Altera enim per illas evenit firmiorque memoria; nam
1035 7, 3 | de usuali quoque dicamus eventu, quam multi morbis accidentibus
1036 4, 2 | mortalia et immortalia. Evidenter enim legitur in salomone:
1037 12, 3 | hominibus intueri, tamen evidentibus indiciis suas qualitates
1038 11, 7 | cernitur per eius habitum evidentissime declaratur. ~8.
1039 4, 13| naturalis mobilitas semper exagitat ad cogitationes suas comiter
1040 17, 3 | caesus es flagellis qui exaltas et humilias reges; pertulisti
1041 10, 2 | immanium vulnerum foveis excaventur. Additur etiam quod et sano
1042 16, 1 | unitas in natura. Haec excellenter et singulariter simul iudicat
1043 16, 3 | quem semper indiget quaevis excellentia summitatis. ~4.
1044 4, 7 | cetera animalia decenter excellit, quod eum ratio decora componit.
1045 3, 1 | quia res istae in anima excellunt interdum per licentiam sic
1046 16, 3 | magnitudo, carissimo famulantur excelsi principatus obsequio, in
1047 5, 3 | est, quicquid sentimus, excelsius, dum ad illam imperspicabilem
1048 6, 1 | animam manifeste constet exceptam, residuum est ut formas
1049 12, 2 | oculumque mentis corporeis excessibus obcaecatum fuerit illuminare
1050 13, 5 | corporis periculum mortis exclusit? sic abundantia meritorum
1051 7, 3 | aut iuvenes inveniuntur excordes? sed quis non intendat animas
1052 15, 2 | mortales materias talia nos exempla corroborant, quid de illa
1053 8, 1 | edere, membra curvare. Haec exempli causa posuimus ut in his
1054 18, 1 | dominatum in nobis non exerceat qui numquam praestiti sed
1055 7, 3 | habitatione deprimitur et vim suam exercere non praevalet, inconvenientis
1056 13, 4 | militiam non videntes aperuit, exercitus hostium caecitate percussit.
1057 11, 7 | indicia? in effigiem nostram exeunt occultae cogitationes et
1058 18, 1 | quod offeram, custodi quod exigas ut velis coronare quod praestas.
1059 4, 8 | meliores fructus per industriam exigit terras, transcurrit abyssos
1060 13, 2 | famulantur auctori, et dum se exiguos cognoscunt, ad culmen magnae
1061 16, 4 | melius quod inde non probatur exiri. Vincunt vota qui vocantur
1062 13, 5 | sentitur, etiam cum eius existentia non videtur. ~6.
1063 18, 3 | collaudat; debemus tibi quod existimus, obligamur etiam quod cotidiano
1064 4, 2 | ignorat, quando omne quod existit aut creator est aut creatura.
1065 4, 8 | spatio, pervagatur. Haec non exit ad causas sed tractatibus
1066 15, 1 | civitas sine laetitia, patria exosa, amara domicilia, coetus
1067 16, 2 | statim parcens, peccantes expectando recorrigens, et cum pati
1068 13, 2 | divina patescere. Hi tantum expeditius ad superna volant quantum
1069 8, 2 | atque transponit. Quarta, expellitiva quae, ut natura fiat libera,
1070 15, 4 | non potest quod amplius expetatur. ~5.
1071 18, 4 | quando et amplius quam expetebamur ediximus et alma lumina
1072 2, 3 | antequam rem ingrediar expetitam, oportet prius nominum similitudines,
1073 8, 2 | sustentationem corporis explicandam pars ista refunditur. Prima
1074 7, 4 | animae ad motus proprios explicandos adversum ire videantur.
1075 4, 14| ut id quod intendit, ita explicet atque determinet ut neque
1076 11, 4 | competentibus tractatibus explicetur. Et quoniam neque cornu
1077 17, 1 | substantiae huius cum suis expositionibus, ut datum constat, absolvimus;
1078 1, 1 | salum rursus cogitationis expressit, postulans ut aliqua quae
1079 2, 2 | Deo favente, veraciter exprimatur, et audientem merito recreat
1080 9, 1 | Insufflavit enim dictum est ad exprimendam operis dignitatem, ut agnosceretur
1081 13, 1 | iam virtus est. Nam carnem expugnatricem humani generis per quietem
1082 1, 1 | Haec, ut mundani doctores exquirere temptaverunt, harmoniacis
1083 4, 3 | alienam et tales causas exquirit, ad quas solus sublimis
1084 10, 2 | mundi partes cognoscitur exquisitum. Denique oculos nostros
1085 7, 2 | quae aciem nostrae mentis extendit ad res subtilissimas intuendas.
1086 17, 4 | dat vivere quae solebat extinguere, non iniuria quoniam quae
1087 15, 3 | nec ab alio capietur nec extra voluntatem generabitur. ~
1088 5, 4 | sine sole, quod videt sine extraneo lumine. Nam si ipsum in
1089 4, 4 | ipsam magis sustinere credas extrema, quae non potest deficere
1090 11, 11| possumus, quibusdam indiciis extrinsecus approbemus. ~
1091 13, 6 | crapulatione distentum, nidores non exudat acerrimos. Facile est advertere
1092 15, 3 | prospera non pavescet sed exultationem propriam semper retinet
1093 15, 6 | non aestus anhelum corpus exurit, nullus reparatores appetit
1094 11, 10| magnis muneribus non fuisset exuta. Qualia enim meruit tunc
1095 14, 1 | hac luce imperio creatoris exuti, simul corporis appetitiones
1096 4, 8 | conclusit, ornavit pulcherrima fabricarum dispositione tellurem. Quis
1097 10, 1 | rationalis anima dignam faceret mansionem. ~2.
1098 17, 2 | nostrae et quae dixerit, eam faciat illuminata mente conspicere.
1099 16, 4 | credita veritatis ipsius facie superantur. Sine fine regnum,
1100 17, 3 | humilias reges; pertulisti in faciem odiosos consputus quem insatiabiliter
1101 14, 1 | perseverantes, nihil boni malique faciemus, sed usque ad tempus iudicii
1102 11, 6 | prodesset sensum aliqua facienda concipere, si haec laboriosa
1103 11, 7 | Facies ipsa quemadmodum prudentiae
1104 4, 10| similis potest imitari quae facimus? imago enim potest aliquam
1105 4, 2 | A Deo fieri vel factas animas prudentium nullus
1106 14, 1 | laetamur. Tunc autem recipiemus factorum omnium plenissimum fructum,
1107 9, 1 | statim Dominum insufflasse factumque esse adam in animam viventem.
1108 17, 4 | de nobis, dives ex tuo. Factus es socius mortalitatis nostrae
1109 7, 3 | Tunc enim unicuique rei facultas sua videtur suppetere, cum
1110 10, 2 | communitur, cum a sanguinea faece detergere cupiunt, frequenter
1111 12, 1 | luxuriam, deceptricem fugisse fallaciam, alienum se a terrenis vitiis
1112 16, 1 | quoniam in cognoscendo non fallitur. Cum non appareat, praesens
1113 4, 14| foeta est, ecce in lucem (ni fallor) quae fuerunt clausa proruperunt.
1114 4, 13| actiones, res varias, nunc falsis, nunc veris inspectionibus,
1115 4, 7 | dicenda, quae ab omni imagine falsitatis redditur aliena. Datum est
1116 4, 10| mortem relinquere sui nominis famam, cupit sine fine laudari,
1117 13, 4 | recepti ut et ipsis potuisset famulari quod servire mundus mirabatur
1118 15, 4 | hanc assiduitatem quam mens fastidire non possit, iugiter amando
1119 10, 2 | ut illic videatur anima fatigationis signa reliquisse ubi magna
1120 2, 2 | Deinde qualia fatigatus possim disserere qui iam
1121 7, 4 | crescunt cum parvulis nec fatuis aliae varia discretione
1122 2, 2 | urgebar dicere quae si, Deo favente, veraciter exprimatur, et
1123 10, 3 | communia quae divinitas fecerat esse discreta. Praenuntiat
1124 5, 3 | una iussione, uno momento fecerit; tamen quicquid miramur,
1125 13, 4 | sepeliendum corpus convenire fecerunt et in vicem ratis homines
1126 11, 5 | praestante Deo, hominis reparatio fecunda procedit, unde mortales
1127 15, 5 | nec sermonibus explicari. Felices qui habent omnia quae volunt
1128 12, 2 | habuisse desiderium. Tunc felicior, cum fleverit, tunc celsior,
1129 17, 2 | saluberrimam non declinet, felicissima denique, si servet in carne
1130 7, 3 | certissime scio, sapientes nimis felicissimos fieri qui misericordia Domini
1131 17, 3 | insatiabiliter videre cupiunt angeli; felle potatus es qui humanum genus
1132 18, 1 | amarus est. Nosti enim quam feraliter lubricus anguis illabitur,
1133 1, 1 | dissociatas complexiones; et ferendum est ipsam sese scire non
1134 13, 4 | cadaveribus reddiderunt. Leones feroces ad sepeliendum corpus convenire
1135 9, 1 | commovere. Opinione quoque fertur aliquorum quod creator ille
1136 7, 1 | illicitas et voluptates fervidas moderatrix nobis temperantia
1137 8, 1 | qui nobis propter suum fervorem moderandum aut auras aetherias
1138 13, 8 | creatorem suum pura mente festinet. ~
1139 6, 4 | novit omnia et antequam fiant. ~5.
1140 8, 2 | expellitiva quae, ut natura fiat libera, sibi nocitura depellit. ~
1141 7, 2 | in animi penetrabilibus fida commendatione reponuntur
1142 12, 4 | Veniamus ad sanctae trinitati fideles animas quae praedicatam
1143 16, 6 | manipulis colligamus ut fideli calculo numerata horreis
1144 16, 3 | in numerabiles potestates fideliter et constanter oboediunt
1145 17, 4 | passio remediabilis, mors fidelium salutis introitus. Haec
1146 10, 1 | regimine gubernari. Nam et ipsa figura capitis sphaeroides pulcherrima
1147 18, 2 | merito, quando ex servis filii, ex impiis iusti, de captivis
1148 15, 4 | afficimur ut nullum in eis finem optare patiamur: quies operosa,
1149 5, 1 | iugiter perseverat. Quod ideo finiri nequit, quia nulla, ut corpus
1150 13, 3 | eriguntur audacia, quando finis lucis illis principium est
1151 9, 1 | nihil temere dicit esse firmandum, sed in ipsius esse secreto
1152 11, 6 | Altera enim per illas evenit firmiorque memoria; nam quod oblivisci
1153 11, 4 | consistere validissimam firmitatem. Lingua quoque, vocis nostrae
1154 8, 1 | quietis, profundius aliquid firmiusque tractamus. Hinc est quod
1155 15, 3 | varietate nostra securitas; fixa mens non nutat, non fluctuat,
1156 9, 1 | mediocritas. Hoc autem veraciter fixeque credendum est, et Deum animas
1157 18, 1 | eius intellegatur adventus, fixum non habet impressa varicatione
1158 13, 2 | Vir denique fixus, purus, innocuus, omnes
1159 17, 3 | iudicaturus es mundum; caesus es flagellis qui exaltas et humilias
1160 15, 2 | incendio, et tamen inter flammas suas stabiles perseverant!
1161 10, 2 | aliquis nimia indignatione flammatus animumque suum aestu cogitationis
1162 5, 1 | Deinde quod cuncta caelestia flammeo referunt vigore constare,
1163 3, 1 | per quem vita mortalium flatu necessario continetur, nec
1164 4, 2 | dedit eum; et alibi: omnem flatum ego feci. Hanc proinde spiritalem
1165 11, 8 | pro viscerum defensione flectantur ne teneritudo illa interaneorum
1166 12, 2 | desiderium. Tunc felicior, cum fleverit, tunc celsior, cum se prostraverit;
1167 18, 1 | Christe, qui sic pro nobis flexus es ut homo fieri dignareris,
1168 17, 3 | comples orbem terrarum diverso flore praemiorum; condicionem
1169 12, 2 | Hi possunt ad praesens florere, sed fructum non probantur
1170 15, 8 | gratia cum videtur! aspecti flores gratissima nos iucunditate
1171 17, 2 | sapientissimi viri qui floretis ingenio, ut, mole mundi
1172 10, 2 | cogitationis accenderit, non fluctu viscerum, non pectoris commotione
1173 12, 3 | infixi sunt, incerti, vagi, fluctuantes, ad omnia trepidi, de cunctorum
1174 4, 8 | probatur. Movetur, erigitur, fluctuari cognoscitur, et in se ipsa,
1175 15, 3 | fixa mens non nutat, non fluctuat, non movetur, et in tanta
1176 15, 2 | Ex hoc igitur quasi vasto flumine quidam videtur rivulus altercationis
1177 12, 2 | qui, etsi recte credunt, foedis tamen sceleribus polluuntur;
1178 4, 14| gravida definitio illa iam foeta est, ecce in lucem (ni fallor)
1179 12, 2 | in radice viguit sed in foliorum se tantum ostentatione iactavit.
1180 17, 2 | ita ista per te noscitur fons esse virtutum. ~3.
1181 16, 2 | super mare defigit, dat fontibus cursum, mari terminum ponit;
1182 6, 1 | convenit definitione maiorum formae ipsius veracissimam complexionem.
1183 11, 6 | denaria digitorum quantitate formantur ut cursus vitae nostrae
1184 4, 3 | se similem cognoscit esse formatam. ~4.
1185 3, 2 | cautissima deliberatione formemus ut consequentia, quae inde
1186 4, 4 | eius vehementer afficitur, formidat interitum quae non potest
1187 12, 3 | eos aestimes occupatos. Formidolose vivunt etiam cum nullius
1188 14, 1 | Quaeritis forsitan post hoc saeculum animae
1189 4, 5 | vitalis afflaverit, si quod fortasse vulnus acceperit, statim
1190 9, 1 | quam periculosam assumere fortassis audaciam, cum dicat apostolus:
1191 7, 4 | Forte sint et aliae causae quae
1192 13, 3 | sequuntur. Contra persecutores fortiore semper eriguntur audacia,
1193 13, 3 | Adhuc in corpore positae fortiores sunt angelis malis, adhuc
1194 17, 1 | saeculi velut quaedam arma fortiter opponuntur; sexto, de virtutibus
1195 10, 2 | quamvis immanium vulnerum foveis excaventur. Additur etiam
1196 1, 2 | desideramus agnoscere, quatenus fragilia corda mortalium ad divinitus
1197 18, 3 | te solo potest effici ne fragilitate corporis possis offendi. ~
1198 2, 1 | saporis ignorat. Nares etiam fragrantium corporum varios odores attrahunt,
1199 13, 6 | suavissimis implet odoribus; fragrat, quod divitis indiae pigmenta
1200 14, 1 | Non enim ulterius labore frangimur, non cibo reficimur, non
1201 13, 6 | dilatata, asperitate non frangitur, accedentibus gaudiis non
1202 13, 6 | inflatur, invidiam non habet fratrum, nulli loquitur quod paeniteat,
1203 10, 3 | transgressione deceptus, diabolica fraude perdens quod posteris traditurus
1204 7, 2 | conceptaculo, suscipiamus quae frequenti meditatione combibimus.
1205 13, 4 | incendia, vitalem calorem frigidis cadaveribus reddiderunt.
1206 15, 6 | nuditatem nec quemquam gravia frigora contristant, non aestus
1207 4, 8 | amictus eiecit, meliores fructus per industriam exigit terras,
1208 18, 2 | fecisti. Tunc ero meus, si fuero tuus. Via sine errore, veritas
1209 11, 4 | cornu neque dente neque fuga, sicut alia animalia, corporis
1210 12, 1 | amasse luxuriam, deceptricem fugisse fallaciam, alienum se a
1211 15, 5 | denique caelesti sobrietate fulgebunt, non autem mundanis cogitationibus
1212 5, 2 | maiestas, splendor super omnes fulgores, gloria super omne praeconium,
1213 16, 2 | serenus coruscat, pius fulminat, ima summaque sapientiae
1214 5, 1 | vigore constare, non isto fumeo, consumptibili, et temporali,
1215 11, 6 | quasi quodam invisibili fumo naribus suscepto, competenti
1216 9, 2 | adae vinceretur advenit. Funis ille longissimus quo nos
1217 6, 3 | perenniter uno modo manentem, furere legimus, dormitare frequenter
1218 15, 7 | Sol ibi quidem nulla nube fuscatur sed omnia de auctoris gratia
1219 4, 1 | parturiale ovum, ubi vita futurae avis pennarumque grata varietas
1220 17, 1 | attigimus; duodecimo, de spe futuri saeculi nonnulla, Domino
1221 4, 10| conscientia plus est de futuris attonita ne a posteris maculetur
1222 15 | XV. DE FUTURO SAECULO. ~1.
1223 18, 3 | cotidiano munere continemur. Gaudeamus et hinc quoque, gloriosissime
1224 12, 2 | prostraverit; lacrimis reparat quod gaudendo perdiderat, et quae ad hostem
1225 1, 1 | suscepti operis optato fine gauderem, meque duodecim voluminibus
1226 13, 6 | quoque animus noster mox gaudet ad talem et non admonitus
1227 4, 10| supplicium, bonis perpetua gaudia se daturam, ut non sit fas
1228 13, 6 | frangitur, accedentibus gaudiis non movetur; moribus vultuque
1229 4, 12| autem dubitet modo nos esse gaudio sublevatos, modo maerore
1230 15, 3 | tristitiam non timere, mereri gaudium quod norunt esse continuum?
1231 11, 4 | rationis calore decoctus, per gemina testamentorum itinera competentibus
1232 15, 3 | capietur nec extra voluntatem generabitur. ~4.
1233 13, 4 | supplicationibus egit quod generalitas, cum suspenderetur, impetrare
1234 9, 1 | qualitate animam novam posse generari, quatenus originalis illius
1235 11, 5 | Genitalia vero nostra in magnum mysterium
1236 11, 3 | guttur, pectus, umbilicus, et genitalium virga descendens, quae laudabilia
1237 9, 2 | respondit. Qui sine peccato est genitus, nulla est mundi labe superatus.
1238 4, 12| divina illuminatione bene gerimus, atque iterum desipimus,
1239 17, 2 | enim vitae nostrae mater, germana caritatis, aestuantis animae
1240 13, 3 | temporali conversatione gesserunt. ~4.
1241 11, 8 | triginta duobus dentibus gingivarum nostrarum ordo clavatus
1242 15, 8 | Globus iste solis cum hic serenus
1243 16, 3 | subiecta sint in conspectu eius gloriae, quae miramur, cui praebet
1244 11, 10| mortalis tanto munere perfuncta gloriatur. Sic enim ista magna quidem
1245 12, 4 | apostolicam disciplinam et in gloriosissima voluntate constantes revera
1246 18, 3 | Gaudeamus et hinc quoque, gloriosissime Domine, quod tua beneficia
1247 11, 10| caeleste psalterium canit, quae gloriosos martyres facit, quae conditorem
1248 8, 3 | deplanato, inoffense ad reliqua gradiamur. Nunc ad originem animae
1249 12, 1 | si latorem legis ignoret? graditur sine via, respicit sine
1250 13, 6 | probantur studere constantiae. Gradus quoque ipsius nec tardos
1251 1, 1 | nubigeras pluvias, saevae grandinis procellas, tremorem stabilium
1252 10, 2 | fluctus, quosdam impetus grandiores, ut ante oculos nostros
1253 15, 8 | videtur! aspecti flores gratissima nos iucunditate reficiunt;
1254 11, 10| hominis non esset peccatis gravantibus onerata, magnis muneribus
1255 7, 2 | capiunt; hoc thesaurarium non gravatur oneratum sed, cum multa
1256 13, 6 | caritate districtus, ut tam grave sit illum deserere quam
1257 12, 2 | polluuntur; quoniam cum se gravibus peccatis conectunt, a creatore
1258 4, 14| Ecce gravida definitio illa iam foeta
1259 10, 2 | peritissimi testam capitis humani gravissima percussione confractam in
1260 4, 4 | subductis tamen talibus gravissimo maerore conficitur; desiderans
1261 12, 1 | sine sapore, currit veloci gressu nec reperit ad quod pervenire
1262 10, 1 | debuissent competenti regimine gubernari. Nam et ipsa figura capitis
1263 16, 2 | moderatur, scilicet quia in gubernatione ipsius consistunt omnia,
1264 12, 2 | mundissimam non habet quia in gurgitem se perversitatis immersit;
1265 16, 1 | Dicitur etiam odorare, gustare, ambulare, sed haec propter
1266 2, 1 | palatus noster, cum diversa gustu sentiat, cuius ipse sit
1267 8, 1 | id est, visum, auditum, gustum, odoratum, et tactum quo
1268 6, 2 | flammis adurentibus aestuantem guttam postulasse unde eius temperaretur
1269 6, 2 | digitos habuit unde cadentibus guttis incendium divitis temperare
1270 11, 3 | decore nudarent: nasus, os, guttur, pectus, umbilicus, et genitalium
1271 11, 4 | videatur incassum quod uni gutturi duae serviunt digestiones,
1272 15, 6 | noxiam deponens intemperiem habebit saluberrimam perpetuis saeculis
1273 15, 5 | quarum usum necessarium non habebunt. ~6.
1274 15, 5 | sermonibus explicari. Felices qui habent omnia quae volunt et nulla
1275 4, 1 | membrorum, et virtutem vitae habentem. Anima autem hominis est,
1276 15, 6 | humanarum rerum indigentiam non habentes, ubi nullum avida molestat
1277 7, 3 | qui celeberrime sapiens habetur, copioso prandio refertus,
1278 5, 2 | immortalitatem et lumen habitat inaccessibile, quod super
1279 15, 6 | permixta, sicut in hoc mundo, habitatio, sed sequestratim ab impiis
1280 7, 3 | suscepto, anima inepta nimis habitatione deprimitur et vim suam exercere
1281 13, 4 | commorantes, dum longa sint habitationis contrarietate districtae,
1282 11, 7 | substantialiter non cernitur per eius habitum evidentissime declaratur. ~
1283 7, 1 | complexio. Iustitia est habitus animi, pro communi utilitate
1284 12, 2 | pereundi primitus videbatur habuisse desiderium. Tunc felicior,
1285 17, 3 | es qui humanum genus sic habuisti dulce ut rerum Dominus naturam
1286 6, 2 | corpoream, nec ille digitos habuit unde cadentibus guttis incendium
1287 4, 10| daturam, ut non sit fas cum haesitatione recipi, quod dignatur omnipotentis
1288 4, 9 | sunt; anima autem non est harmonia neque constat ex pluribus,
1289 11, 1 | rationabiles intuendas, cuius harmoniaca dispositio ingentia nobis
1290 1, 1 | exquirere temptaverunt, harmoniacis delectationibus inaestimabili
1291 18, 3 | organum corporis nostri ut harmoniae mentis possit aptari, nec
1292 7, 2 | supradictas partes quasi harmoniam tricordem: tali enim numero
1293 5, 4 | substantiale animas habere haud improbe videmur advertere,
1294 8, 1 | moderandum aut auras aetherias hauriendo atque reddendo vitam tribuit
1295 13, 4 | soliditate riguerunt. Meruit helias ne plueret, obtinuit etiam
1296 13, 4 | desinant esse miracula. Heliseus discipuli sui oculos caelestem
1297 1, 1 | maris, potestates virentium herbarum, quattuor elementorum per
1298 13, 6 | Hilaris illi semper vultus est et
1299 7, 3 | praepedita; quod stultis accidere hodieque conspicimus quos graeci
1300 10, 3 | Fuit quidem in primo homine beatitudo naturalis, arbitrii
1301 4, 7 | Rationem vero homini inesse, quis dubitet? quando
1302 13, 6 | pulchriores. Oculi laeti et honeste blandi, sermo veriloquus,
1303 11, 3 | descendens, quae laudabilia et honora monstrantur quando in medio
1304 17, 4 | Data in dedecore, manet in honore, quando res quae pandebat
1305 11, 9 | ignobiliora esse corporis, his honorem abundantiorem circumdamus.
1306 17, 1 | qui diei noctisque spatia horarum congrua quantitate divisit
1307 16, 6 | fideli calculo numerata horreis memoriae compendiosa brevitate
1308 11, 10| criminibus non concessit hospitio. Credo divina miseratione
1309 12, 2 | perversitatis immersit; mox antiquo hoste captiva, ad vitia praeceps
1310 12, 2 | gaudendo perdiderat, et quae ad hostem voluptatibus invitata pervenit,
1311 18, 1 | sic delectat ut perimat; hostis dulcis, amicus amarus est.
1312 13, 4 | videntes aperuit, exercitus hostium caecitate percussit. Ademerunt
1313 13, 4 | praeceperunt stare celerrimum. Humano verbo facta est naturae
1314 17, 3 | flagellis qui exaltas et humilias reges; pertulisti in faciem
1315 17, 2 | erigendo pervenit sed potius humiliatus ascendit. Cum altissimus
1316 17, 2 | esse cognoscit; potens, si humilitatem saluberrimam non declinet,
1317 11, 8 | nostras vestiat cutis ut nec humor internus turpiter defluat
1318 7, 3 | partium aut crassitudine humorum materni uteri vitio suscepto,
1319 | I
1320 1, 1 | meque duodecim voluminibus iactatum quietus portus exciperet,
1321 12, 2 | foliorum se tantum ostentatione iactavit. Nam et illi in eadem parte
1322 5, 2 | aliqua parte sentire, sed idonee non valet explicare. Nam
1323 14, 1 | non cibo reficimur, non ieiunii diuturnitate quassamur,
1324 11, 10| peccatis cotidianis obnoxia, ieiuniis, elemosinis, assiduisque
1325 18, 1 | Tu ergo, Domine iesu Christe, qui sic pro nobis
1326 10, 3 | laetitiam nobis interdum ignari animi praesagatione promittimus;
1327 5, 1 | substantiae huius auctores igneam esse dixerunt propterea
1328 7, 3 | explicare membrorum? ut si ignem angusto vase concludas,
1329 4, 5 | partibus corporis ille vigor ignitus infuderit materiamque carnalem
1330 11, 9 | necessaria sunt, et quae putamus ignobiliora esse corporis, his honorem
1331 14, 1 | vel necessitates prorsus ignorans. Nam cum fuerimus hac luce
1332 10, 3 | generis nutrita defectio, inde ignorantia rationi contraria, inde
1333 12, 1 | oboediet, si latorem legis ignoret? graditur sine via, respicit
1334 13, 2 | laedere cupiunt, laesi semper ignoscunt; caritatem et illis impendunt
1335 2 | II. QUID EIS RESPONSUM SIT.~
1336 3 | III. QUARE ANIMA DICATUR.~1.
1337 9, 1 | in vitalem substantiam, ilico creatas animas corporibus
1338 18, 1 | feraliter lubricus anguis illabitur, squamis repentibus minutatim
1339 17, 4 | retibus adaequantur, quando illae in mundanas tempestates
1340 13, 4 | manare de siccitate saxorum, illaesis vestibus prunas accepimus
1341 11, 6 | explicandas. Altera enim per illas evenit firmiorque memoria;
1342 11, 4 | bracchiaque concessa sunt ut illatam iniuriam manu defenderet
1343 12, 2 | praeceps agitur et per corporis illecebras sumit de eius obnoxietate
1344 7, 1 | Contra delectationes igitur illicitas et voluptates fervidas moderatrix
1345 12, 2 | excessibus obcaecatum fuerit illuminare dignatus, ad liberatricem
1346 4, 12| ideo sapimus, cum divina illuminatione bene gerimus, atque iterum
1347 11, 6 | eorum visus est qui aere illuminato colores respicit corporales
1348 17, 2 | offeramus per quam plenissime illuminatur cogitantis obtutus. Intellegamus
1349 16, 2 | coruscat, pius fulminat, ima summaque sapientiae suae
1350 4, 7 | est dicenda, quae ab omni imagine falsitatis redditur aliena.
1351 2, 3 | consonantium silva umbrosis imaginibus videatur intexere. ~
1352 12, 4 | supernae servare probantur imaginis. ~
1353 15, 4 | praegravabunt, non varietas imbecilla confundet, quando talia
1354 7, 3 | intendat animas parvulorum imbecillitate corporis nec officia sensuum
1355 14, 1 | corporis appetitiones et imbecillitates amittimus. Non enim ulterius
1356 13, 4 | etiam ut se desideratus imber effunderet, et unus homo
1357 1, 2 | ut et nos facile possimus imbui et tu gloriam debeas invenire
1358 15, 4 | intellectus disciplinis onerosis imbuitur sed inelaborato mentis lumine
1359 4, 10| nobis est similis potest imitari quae facimus? imago enim
1360 14, 1 | vita paene quietus somnus imitatur quando saeculi istius desideria
1361 10, 2 | probatur accidere, quamvis immanium vulnerum foveis excaventur.
1362 5, 3 | modum animae nostrae et immensa religione supra nosmetipsos
1363 12, 2 | gurgitem se perversitatis immersit; mox antiquo hoste captiva,
1364 15, 2 | potest quae torqueat, non imminuat; et talis substantia quae
1365 4, 9 | Convenit nunc de eius immortalitate disserere. Immortales animas
1366 6, 5 | aretas vocant, quibus contra immunditiam corporalem suam nititur
1367 5, 4 | tunc multo clariores atque immutabiles efficiuntur, cum a Dei gratia
1368 13, 6 | virtutum, cuius ora se nequeunt immutare dum semper probantur studere
1369 15, 1 | eius damnatio nullatenus immutetur. Miserrimi omnium et perdendo
1370 7, 3 | iuvenibus obviat quod aut imparilitate partium aut crassitudine
1371 6, 3 | instruendam. Ipsum quoque auctorem impassibilem, immutabilem, perenniter
1372 7, 3 | nihil contrarium praevalet impedire. Sic stultis iuvenibus obviat
1373 17, 4 | in mundanas tempestates impellunt, haec ad litus aeternae
1374 13, 2 | ignoscunt; caritatem et illis impendunt qui eos scelerato odio persequuntur. ~
1375 2, 2 | quod plenum difficultatibus imperarent. Quocirca illud mihi accidit
1376 8, 1 | asperaque sentimus. Secunda, imperativa quae iubet organis corporalibus
1377 5, 3 | excelsius, dum ad illam imperspicabilem maiestatem mens humana non
1378 13, 4 | generalitas, cum suspenderetur, impetrare non meruit. Istis enim qui
1379 12, 3 | post paeniteant. Deserti impetu voluptatis suae, subito
1380 18, 1 | temporales persequitur quos impio ambitu fecit esse mortales.
1381 15, 1 | beatitudo bonos continet et impios dispar poena constringit.
1382 2, 2 | postremo, tam suaves amici, imponitis iterum cogitare, quod a
1383 11, 8 | teneritudo illa interaneorum importuna facillime laederetur iniuria.
1384 18, 1 | adventus, fixum non habet impressa varicatione vestigium. Invidit,
1385 10, 2 | iterum ut se manus a cerebri impressione suspenderit, ad intellectum
1386 9, 3 | digressio est, dum suspiciones improbas amovere contendo, sed dum
1387 4, 12| boni ex malis, nec beati ex improbis mutabilitatis beneficio
1388 4, 9 | auctoritatem mortales dicere ut impudenter potius asseratur eas a creatoris
1389 18, 2 | me et conserva me in te. Impugna quod feci et vindica quod
1390 9, 1 | ratione iustissime illis imputare quod primi hominis peccato
1391 5, 2 | immortalitatem et lumen habitat inaccessibile, quod super omnes claritates
1392 1, 1 | harmoniacis delectationibus inaestimabili modulatione volvuntur, quorum
1393 16, 2 | sempiterna. Incomprehensibilis, inaestimabilis, et aeterna potentia caelos
1394 17, 3 | tantaque fuit in sancta incarnatione humilitas quanta est in
1395 13, 4 | Ademerunt nonnulli flammis incendia, vitalem calorem frigidis
1396 12, 3 | cogitantes infixi sunt, incerti, vagi, fluctuantes, ad omnia
1397 16, 1 | Immobilis quia ubique tota est, incessabilis quia voluntates suas semper
1398 4, 5 | tantum calorque vegetaret, incisum digitum non poterat condolere.
1399 8, 3 | est, quasi alium nodum, inclinavimus velut sextum collem, ut,
1400 1, 1 | sustineri potest, si nos habemus incognitos? cupimus enim nosse planetarum
1401 4, 7 | atque nota sunt ad aliquid incognitum ducit, perveniens ad veritatis
1402 15, 6 | delectet; populus sine murmure, incolae quieti, homines humanarum
1403 15, 1 | afflictio sine spe, malum incommutabile. Sic enim varietas vitiosa
1404 16, 1 | fateamur; hoc est, coaeternam, incommutabilem, distinctam personis et
1405 18, 3 | altitudo pietatis, o clementiae incomprehensa profunditas, cum nemo possit
1406 1, 1 | ventorum, profunditatem inconstantis maris, potestates virentium
1407 7, 3 | exercere non praevalet, inconvenientis domicilii sede praepedita;
1408 6, 1 | sint sed infiguratae atque incorporales in sua qualitate permaneant. ~
1409 8, 1 | intellegentiae sensum per quam omnia incorporalia varia imaginatione sentimus.
1410 4, 3 | contemnere; quoniam ipsa incorporea est ut merito ad spiritalia
1411 4, 6 | Mirum praeterea videtur rem incorpoream membris solidissimis colligatam,
1412 5, 4 | animae habere credantur quas incorporeas esse iam diximus. ~
1413 6, 2 | vult intellegi. Ceterum incorporeus deus, qui ubique totus atque
1414 15, 2 | non defectum mortalitatis incurrat. Ipsa denique anima nostra
1415 12, 3 | calamitatem infernae mortis incurrunt, et dum lucem temporalem
1416 4, 3 | cogitat, naturalia subtili indagatione vestigat, et de ipso quoque
1417 15, 4 | operosa, opera quieta, animi indefecta unitas. Tunc enim divinae
1418 13, 6 | odoribus; fragrat, quod divitis indiae pigmenta transcendat. Agnoscitur
1419 11, 11| videtur de animarum signis indiciisque disserere, quia licet earum
1420 3, 1 | proprie spiritus nullis indigens, ipse vero a creaturis omnibus
1421 17, 1 | ventos principales terrenae indigentiae provida dispositione concessit,
1422 15, 6 | homines humanarum rerum indigentiam non habentes, ubi nullum
1423 11, 9 | membra se mutuis adiutoriis indigerent. ~10.
1424 17, 2 | quaeris, desideras quod non indiges. Ipsa est enim vitae nostrae
1425 3, 1 | vero a creaturis omnibus indigetur; inspirans quod vult et
1426 5, 2 | sanctus est; una essentia et indiscreta maiestas, splendor super
1427 13, 3 | sunt angelis malis, adhuc inditae carni iubent potestatibus
1428 17, 2 | schola siquidem Christi cor indocile non potest inveniri qui
1429 18, 1 | assumere. Meritum nostrum indulgentia tua est; dona quod offeram,
1430 4, 4 | quando anima dilecto corpori indulgentius remittendo locum noscitur
1431 4, 8 | eiecit, meliores fructus per industriam exigit terras, transcurrit
1432 5, 2 | veritas. Illud autem, quod ineffabile veremur arcanum, quod ubique
1433 16, 3 | Quantulum est quod hic de illa ineffabilitate sentimus? ibi plene cognoscemus
1434 15, 4 | disciplinis onerosis imbuitur sed inelaborato mentis lumine declaratur.
1435 16, 1 | consuetudine facere perhibetur, dum inenarrabili potentia maiestatis suae
1436 7, 3 | uteri vitio suscepto, anima inepta nimis habitatione deprimitur
1437 1, 1 | secreta reserare; addens nimis ineptum esse si eam per quam plura
1438 2, 2 | multis disputata sed paene inexplicabilis videatur esse derelicta.
1439 12, 3 | acquirunt. Relationes suas inexplicatas saepe derelinquunt, saltu
1440 15, 2 | ergo miseris conflagratio inextricabilis et aeterna combustio. ~3.
1441 9, 1 | absoluta. Nam quemadmodum infans qui peccandi non habet votum,
1442 7, 3 | aut posito sensu vivunt infantes aut iuvenes inveniuntur
1443 15, 1 | perpetuae poenae traditur ut infauste semper existere comprobetur:
1444 10, 3 | inviolata sententia, sed infelici transgressione deceptus,
1445 15, 4 | sine quo esse nemo nisi infeliciter valet. Sic dum talis agnitio
1446 12, 1 | bonorum omnium sibi reddit infensum. Cuius enim praeceptis oboediet,
1447 12, 3 | quaerendo vitam calamitatem infernae mortis incurrunt, et dum
1448 17, 4 | quando res quae pandebat inferos nunc perducit ad caelos.
1449 12, 2 | sed fructum non probantur inferre, quia gratia eorum non in
1450 13, 3 | illi quos mundus patitur infestos, a creatura minore superantur.
1451 17, 1 | tractatum est; decimo, anima infidelis cum suis signis prout concessum
1452 6, 1 | habere putandae sint sed infiguratae atque incorporales in sua
1453 11, 9 | videntur membra corporis infirmiora esse, necessaria sunt, et
1454 13, 7 | martyrii coronam victa carnis infirmitate perveniant? ~8.
1455 12, 3 | commoventur. Iterumque cogitantes infixi sunt, incerti, vagi, fluctuantes,
1456 13, 6 | succenditur, superbia non inflatur, invidiam non habet fratrum,
1457 4, 6 | si acerbus dolor vulneris infligatur, sine auctoris imperio non
1458 13, 1 | corpori mortem delectantur infligere. Vae autem carni quae hic
1459 6, 3 | noscantur. Sic animas, nobis informes, formas legimus frequenter
1460 4, 5 | corporis ille vigor ignitus infuderit materiamque carnalem spiritus
1461 2, 2 | Sed cum his ac talibus ingenia illorum multis allegationibus
1462 17, 2 | sapientissimi viri qui floretis ingenio, ut, mole mundi istius salutariter
1463 11, 1 | cuius harmoniaca dispositio ingentia nobis sacramenta declarat.
1464 1, 1 | aperirem, cui datum est tam ingentium rerum secreta reserare;
1465 4, 11| mole brutissimi corporis ingravatam. Talia enim intellegere
1466 2, 3 | Quapropter, antequam rem ingrediar expetitam, oportet prius
1467 12, 3 | est, nisi cum suavissimis inhalationibus superstites condiuntur.
1468 7, 1 | Primum adversum prava vel iniqua iustitiae munimen obiectum
1469 17, 4 | Nosti enim bona facere per iniquos, convertens ad adiutorium
1470 18, 1 | est. Quapropter non possit iniquus ne convalescat interitus,
1471 11, 4 | concessa sunt ut illatam iniuriam manu defenderet et obiectu
1472 6, 4 | visibiles intuetur, qui innocentis sanguinem audit clamantem;
1473 13, 2 | Vir denique fixus, purus, innocuus, omnes laudat, se semper
1474 2, 1 | ipsa dici, quia per eam innumera novimus explicari. Oculus
1475 13, 3 | quae probantur existere. Inopia ditescunt, carceribus laetae
1476 12, 3 | curis anxii, suspicionibus inquieti, aliena de se iudicia sollicite
1477 17, 3 | faciem odiosos consputus quem insatiabiliter videre cupiunt angeli; felle
1478 12, 3 | vivunt etiam cum nullius insecutione vexantur. Poena illis est
1479 16, 1 | distinctam personis et inseparabilem trinitatem, replentem omnia
1480 4, 5 | quia ubique substantialiter inserta est. Quod si virtus eius
1481 10, 3 | divinitatis auxilio recepit quod insidiis decipientis perdidit; illuminata
1482 7, 2 | Tertia, memoria, cum res inspectae atque deliberatae in animi
1483 4, 13| nunc falsis, nunc veris inspectionibus, somniamur. Parum est quod
1484 5, 4 | arcano naturae recondita sunt inspici et comprehendi usu ipso
1485 5, 4 | ipso certissimum est. Nunc inspiciamus utrum formas animae habere
1486 9, 2 | soluturus. Conceptus mystico inspiramine, natus ex virgine, nihil
1487 3, 1 | creaturis omnibus indigetur; inspirans quod vult et dispensans
1488 13, 6 | intellegit quem caelesti inspiratione cognoscit. ~7.
1489 4, 13| dirigimus, ludo nescio quo inspiratis subito cogitationibus amovemur,
1490 4, 13| ergo animam in hoc mundo instabili et variabili voluntate converti
1491 6, 3 | consuetudinem humani generis instruendam. Ipsum quoque auctorem impassibilem,
1492 9, 1 | mandatum et iussio. Nam insufflare quemadmodum potest qui neque
1493 9, 1 | effectum est, et statim Dominum insufflasse factumque esse adam in animam
1494 9, 1 | Ceterum hoc significat insufflatio eius quod mandatum et iussio.
1495 9, 1 | adam in animam viventem. Insufflavit enim dictum est ad exprimendam
1496 18, 2 | misericordiae tuae munimen insurgat quae nominis sui testimonio
1497 17, 2 | inveniri qui se ei tota mentis integritate tradiderit, nec ignorare
1498 4, 13| sint paratae, ubi potuerint intellectu perveniente contingere,
1499 10, 2 | impressione suspenderit, ad intellectum consuetudinarium redit,
1500 18, 2 | cum possim esse cognoscam. Intellegam qui sum ut ad illud valeam
1501 17, 2 | illuminatur cogitantis obtutus. Intellegamus eum, diligamus ipsum, et
1502 18, 1 | omne sollicitat, et ne eius intellegatur adventus, fixum non habet
1503 16, 4 | dubitamus? tunc liberati intellegemus cui dementes resistere temptabamus;
1504 4, 13| quam diximus origo: non intellegenda est pars Dei, ut quidam
1505 4, 11| iam ex partibus suis haec intellegens, sed omnia spiritaliter
1506 16, 1 | ambulare, sed haec propter intellegentiam nostram humana consuetudine
1507 16, 5 | Reliqua enim facta sunt ad intellegentium delectationem; haec autem
1508 6, 2 | temperaretur incendium, ideo intellegitur positum ut humani generis
1509 15, 3 | esse securitate, cum se intellegunt iam non posse peccare. Nulla
|