12-concl | concr-egred | egreg-intel | intem-opina | opini-reper | reple-ultim | umbil-xviii
bold = Main text
Cap. Par. grey = Comment text
1510 15, 6 | ipse mundus noxiam deponens intemperiem habebit saluberrimam perpetuis
1511 7, 3 | inveniuntur excordes? sed quis non intendat animas parvulorum imbecillitate
1512 4, 14| est disciplina ut id quod intendit, ita explicet atque determinet
1513 4, 5 | alibi maior est, sed alicubi intentius, alicubi remissius, ubi
1514 2, 1 | corporeas sed interioris hominis intentum atque purissimum quaerere
1515 11, 8 | flectantur ne teneritudo illa interaneorum importuna facillime laederetur
1516 18, 1 | fecit esse mortales. Se intercipit quod alios decipit, et nullo
1517 11, 6 | destinatur ut videat. Nam si de interioribus suis oculi viderent, et
1518 2, 1 | istas aures corporeas sed interioris hominis intentum atque purissimum
1519 4, 6 | rursus levibus occasionibus interire. ~7.
1520 11, 11| declarentur, quatenus quos interius videre non possumus, quibusdam
1521 11, 8 | vestiat cutis ut nec humor internus turpiter defluat nec pulchritudo
1522 4, 14| sensibus accedamus, quam interrogationis vestrae tertium locum tenere
1523 2, 3 | umbrosis imaginibus videatur intexere. ~
1524 6, 4 | quantitatem, dum eam constet intra corpus hominis contineri;
1525 17, 4 | remediabilis, mors fidelium salutis introitus. Haec enim perpetue dat
1526 5, 4 | violenta sunt lumina ut etiam intueantur absentia. Quae tamen tunc
1527 6, 4 | nostras quasi res visibiles intuetur, qui innocentis sanguinem
1528 11, 7 | parte cognoscitur qualis intus animus voluntasque versetur.
1529 7, 3 | vivunt infantes aut iuvenes inveniuntur excordes? sed quis non intendat
1530 5, 3 | huius est venerari quod investigabilis est, non definitive quaerere
1531 18, 1 | praestas. Vince de nobis invidam potestatem quae sic decipit
1532 13, 6 | superbia non inflatur, invidiam non habet fratrum, nulli
1533 18, 1 | impressa varicatione vestigium. Invidit, pro dolor, tam magnis populis,
1534 10, 3 | arbitrii liberi potens et inviolata sententia, sed infelici
1535 13, 6 | superna potentia dignatur invisere. Nam et ipse quoque animus
1536 3, 1 | substantiam tenuem nobisque invisibilem, creatam, immortalem, quantum
1537 11, 6 | redolentium corporum, quasi quodam invisibili fumo naribus suscepto, competenti
1538 5, 2 | arcanum, quod ubique totum et invisibiliter praesens est, pater, et
1539 12, 2 | quae ad hostem voluptatibus invitata pervenit, ad salutarem Dominum
1540 13, 6 | sit illum deserere quam invitum est ab ipsa quoque vita
1541 2, 1 | attrahunt, sed quid oleant ipsae non sentiunt. Cerebrum denique
1542 18, 4 | nostro modulo, non pro rerum ipsarum magnitudine dicta sufficiant,
1543 | ipsi
1544 | ipsis
1545 11, 6 | suis oculi viderent, et se ipsos sine dubitatione conspicerent.
1546 16, 2 | in suo posse derelicta. Irascitur placidus, iudicat tranquillus,
1547 7, 4 | proprios explicandos adversum ire videantur. Ceterum animae
1548 4, 13| Dei, ut quidam dementium irreligiosa voluntate putaverunt, quia
1549 11, 8 | nutribili sanguine competenter irrigent membra? quemadmodum ossa
1550 2, 1 | dialogis convenire qui non tam istas aures corporeas sed interioris
1551 | istud
1552 13, 4 | enim per maria terrenum iter aperuit, aquarum domicilia
1553 11, 4 | per gemina testamentorum itinera competentibus tractatibus
1554 13, 3 | malis, adhuc inditae carni iubent potestatibus aeris; quorum
1555 18, 2 | trinitatem. Petimus quia iubes, pulsamus quia praecipis,
1556 8, 1 | Secunda, imperativa quae iubet organis corporalibus motus
1557 4, 6 | aperta redduntur omnia, cum iubetur exire. Nam si acerbus dolor
1558 4, 4 | delectatur auditibus, suavissimis iucundatur odoribus, necessaria gustus
1559 10, 2 | moderatrix, boni malique iudex, ambigua discernens, noxia
1560 4, 10| comparationem respondendum esse iudicamus. Numquid pictura quae nobis
1561 16, 1 | discernens, quae ideo in iudicando non labitur quoniam in cognoscendo
1562 8, 1 | aetate maturi melius sapere iudicantur quia, senescentibus membris
1563 17, 3 | hominis natura iudicium qui iudicaturus es mundum; caesus es flagellis
1564 18, 3 | testaris; merito, quando a iudice petimus ut ad poenale iudicium
1565 12, 3 | suspicionibus inquieti, aliena de se iudicia sollicite perscrutantur
1566 7, 2 | subtilissimas intuendas. Secunda, iudicialis quae discretionem boni malique
1567 14, 1 | faciemus, sed usque ad tempus iudicii aut de praeteritorum actuum
1568 11, 6 | nobis tamen rationabili iudicio melius distinguuntur atque
1569 17, 1 | narravimus; octavo, sedem ipsius iudiciumque descripsimus; nono, de corporis
1570 4, 10| absolute profitetur malis iuge supplicium, bonis perpetua
1571 5, 1 | semper ardore vegetetur et iuncta corpori calore suo membra
1572 4, 13| eis quae mutua complexione iunguntur; sed simplex et propria
1573 9, 2 | rapiebat ibi siccatus est. Iura sua mors perdidit, dum condicio
1574 17, 4 | vitam omnium suscepit merito ius peremptionis amisit. Data
1575 13, 4 | duritiam silicum, latices iusserunt manare de siccitate saxorum,
1576 9, 1 | insufflatio eius quod mandatum et iussio. Nam insufflare quemadmodum
1577 5, 3 | qui sit qui tam magna una iussione, uno momento fecerit; tamen
1578 4, 6 | velit, nec retinere cum iussionem creatoris agnoverit. Clausa
1579 10, 3 | custodita? depressa est iuste ad ignorantiam quae scire
1580 18, 2 | servis filii, ex impiis iusti, de captivis reddimur absoluti.
1581 13, 6 | cultu mundissimus; sic per iustitiam mentis de rebus contrariis
1582 1, 2 | qua noscantur discretione iustorum, quatenus quos oculis istis
1583 4, 10| immortalis Deus est, singulariter iustus, singulariter potens, singulariter
1584 7, 3 | sensu vivunt infantes aut iuvenes inveniuntur excordes? sed
1585 7, 3 | praevalet impedire. Sic stultis iuvenibus obviat quod aut imparilitate
1586 4 | IV. DE DEFINITIONE ANIMAE.~
1587 9 | IX. DE ORIGINE ANIMAE. ~1.
1588 9, 2 | genitus, nulla est mundi labe superatus. Suscepit verum
1589 16, 1 | quae ideo in iudicando non labitur quoniam in cognoscendo non
1590 12, 1 | effecisse, quia necesse est laboret incassum qui remuneratorem
1591 11, 6 | facienda concipere, si haec laboriosa manus non probaretur implere?
1592 2, 2 | possim disserere qui iam ad laboris terminum avida mente properarem?
1593 7, 1 | periculorum susceptio et laborum firma perpessio. Contra
1594 11, 2 | descendunt, ut aures, nares, labra, bracchia, latera, crura,
1595 15, 4 | quam irrite acatholicis lacerabatur ecclesia. Ibi eam conspiciemus
1596 11, 10| appetatur, multisque vulneribus lacerata subiaceat, ipsa tamen est
1597 13, 2 | perfectionis evadunt. Nullum laedere cupiunt, laesi semper ignoscunt;
1598 11, 8 | interaneorum importuna facillime laederetur iniuria. Nervi quam congrua
1599 13, 2 | Nullum laedere cupiunt, laesi semper ignoscunt; caritatem
1600 7, 3 | Quanti etiam momentanea laesione mutati sunt? nam et ipse
1601 17, 4 | potentius esse diiudicans laesiones ad utilitatem convertere
1602 13, 3 | Inopia ditescunt, carceribus laetae sunt, et inter haec iure
1603 14, 1 | operationis nostrae probitate laetamur. Tunc autem recipiemus factorum
1604 12, 3 | corporali; maesti etiam cum laetantur, agunt unde paulo post paeniteant.
1605 4, 4 | passionibus aut condoleat aut laetetur. Illud autem quod diximus
1606 13, 6 | homines pulchriores. Oculi laeti et honeste blandi, sermo
1607 13, 6 | decoratus, lacrimis assiduis laetus, promissa barba reverendus,
1608 12, 2 | vitia semper affectat in lamentabili obscuritate fuscata; rationem
1609 18, 3 | roboretur ut superbiat, nec sic languescat ut deficiat. Tu nosti quae
1610 1, 1 | cursus, signorum consentaneum lapsum. Sunt enim ex eis alia manentia
1611 10, 3 | neglectus; inde mille criminum lapsus et plura nobis cum pecoribus
1612 18, 2 | sed in te semper est quod largiaris, eripe me a me et conserva
1613 17, 1 | saeculi nonnulla, Domino largiente, memorata sunt ut quam immortalem
1614 15, 6 | ubi nemo cognoscitur esse lassatus. Omnia blanda, omnia suavia,
1615 11, 2 | nares, labra, bracchia, latera, crura, tibiae, pedes. In
1616 13, 4 | tam magni fluctus, quasi latere utroque constructi, in speciem
1617 13, 4 | converterunt in duritiam silicum, latices iusserunt manare de siccitate
1618 4, 2 | contineri, longitudine, latitudine, profunditate, nihil tale
1619 12, 1 | praeceptis oboediet, si latorem legis ignoret? graditur
1620 11, 3 | genitalium virga descendens, quae laudabilia et honora monstrantur quando
1621 9, 1 | religiosissima dubitatione laudandus, nihil temere dicit esse
1622 13, 2 | purus, innocuus, omnes laudat, se semper accusat, et cum
1623 1, 1 | exciperet, ubi etsi non laudatus certe liberatus adveneram,
1624 16, 5 | quibus mundi ambitus opificis laude completur nihil egregius
1625 6, 2 | abrahae sinibus egentem lazarum fuisse susceptum, divitem
1626 17, 1 | de origine eius quae sunt lecta narravimus; octavo, sedem
1627 4, 9 | animas facile veridicis lectionibus approbamus; nam cum ad imaginem
1628 4, 9 | similitudinem auctoris sui legamus effectas, quis audeat contra
1629 16, 2 | summaque sapientiae suae lege moderatur, scilicet quia
1630 12, 1 | praeceptis oboediet, si latorem legis ignoret? graditur sine via,
1631 18, 3 | iudicium non vocemur et per legislatoris gratiam speramus eripi ne
1632 8, 1 | tactum quo dura et mollia, lenia asperaque sentimus. Secunda,
1633 13, 4 | cadaveribus reddiderunt. Leones feroces ad sepeliendum corpus
1634 17, 4 | Superbiam humilitate, aculeum leti morte prosternis. Nosti
1635 4, 6 | videmus evadere et rursus levibus occasionibus interire. ~
1636 15, 3 | Sic provenit semper quod libeat quando non erit quod paeniteat.
1637 13, 6 | arrogantia docens, cum humilitate liber, cum caritate districtus,
1638 16, 4 | posse minime dubitamus? tunc liberati intellegemus cui dementes
1639 12, 2 | illuminare dignatus, ad liberatricem paenitudinem trahit, evadendi
1640 1, 1 | etsi non laudatus certe liberatus adveneram, amicorum me suave
1641 10, 3 | beatitudo naturalis, arbitrii liberi potens et inviolata sententia,
1642 3, 2 | ipsius animae substantia liberius disseramus, quando eam a
1643 7, 1 | Temperantia quippe est adversus libidinem atque alios non rectos impetus
1644 16, 1 | quaecumque subsistunt; cuncta librans, simul cuncta discernens,
1645 3, 1 | anima excellunt interdum per licentiam sic dicuntur. Nec pro anima
1646 9, 2 | ille longissimus quo nos ligabamur abruptus est. Torrens qui
1647 9, 1 | conditione rerum mox de limo terrae corpus effectum est,
1648 6, 1 | dico quae aliquod spatium linea lineisve concludit, et sic
1649 11, 10| quae sic humani corporis lineamenta disposuit ut si primi hominis
1650 15, 4 | est notus efficitur, ibi linearum discretio absolute conspicitur,
1651 4, 2 | corporalia tribus noverimus lineis contineri, longitudine,
1652 6, 1 | quae aliquod spatium linea lineisve concludit, et sic facile
1653 4, 7 | apprehendere et per obsequium linguae volubili motatione disserere. ~
1654 13, 4 | legimus vexisse crocodillos, liquorem converterunt in duritiam
1655 5, 1 | in essentia sua non habet litem. Sicut immortalia cuncta
1656 17, 4 | tempestates impellunt, haec ad litus aeternae securitatis adducunt.
1657 11, 3 | monstrantur quando in medio locata consistunt. ~4.
1658 15, 6 | sequestratim ab impiis electi magna locorum qualitate et regione dividentur.
1659 13, 8 | Locuti sumus multa de anima; diximus
1660 6, 2 | Ceterum nec ille lingua locutus est quam constat esse corpoream,
1661 11, 6 | oculi pupillam, res non adeo longinquas attingens, sed ad quas potuerit
1662 9, 2 | vinceretur advenit. Funis ille longissimus quo nos ligabamur abruptus
1663 4, 2 | noverimus lineis contineri, longitudine, latitudine, profunditate,
1664 1, 1 | res est de sensu proprio loqui, quando sibi natura interrogata
1665 4, 5 | quoque ad vitae genus, de quo loquimur, noscitur pertinere, sciendum
1666 18, 1 | Nosti enim quam feraliter lubricus anguis illabitur, squamis
1667 14, 1 | ignorans. Nam cum fuerimus hac luce imperio creatoris exuti,
1668 15, 7 | de auctoris gratia plus lucebunt. Ibi enim beatis talis splendor
1669 4, 13| longe subtiliorem aeri et lucidiorem debemus advertere, quando
1670 5, 4 | lumine. Nam si ipsum in se lucidum non esset, rerum tantam
1671 4, 13| magna intentione dirigimus, ludo nescio quo inspiratis subito
1672 15, 1 | coetus tristium, turba lugentium; et quod supra omnes confusiones
1673 3, 1 | dicitur a mene, id est, a luna, quae licet varia vicissitudine
1674 4, 8 | ad utilitatem navigantium lunari dispositione conclusit,
1675 4, 4 | abscessus. Sic diem dicimus lustrante sole, qui cum discesserit
1676 16, 4 | fine regnum, sine nocte lux, sine vitiis corpus, sine
1677 12, 1 | cupiditates, enervatam non amasse luxuriam, deceptricem fugisse fallaciam,
1678 13, 6 | semper vultus est et quietus, macie validus, pallore decoratus,
1679 9, 2 | gloria, conversatus sine macula, quid potuit de illo trahere
1680 4, 10| futuris attonita ne a posteris maculetur relata. Hinc est quod inter
1681 14, 1 | praeteritorum actuum pravitate maeremus aut de operationis nostrae
1682 13, 3 | paenitudo discruciat nullus maeror affligit, quae sibi nequeunt
1683 4, 10| mutabilitati obnoxia et maeroribus pervia, sed tamen inter
1684 12, 3 | qualibet gratia corporali; maesti etiam cum laetantur, agunt
1685 17, 2 | largitate sapiamus. Ipse enim magister potens atque perfectus est
1686 4, 1 | Magistri saecularium litterarum aiunt
1687 13, 4 | tam assidue praestantur magnalia ut paene iure desinant esse
1688 15, 8 | delectationibus intuemur. Quod si magnam praestant dulcedinem, cum
1689 13, 4 | pedibus transmeavit, et tam magni fluctus, quasi latere utroque
1690 16, 4 | resistere temptabamus; ad quam magnifica provocati, quibus videbamur
1691 18, 4 | modulo, non pro rerum ipsarum magnitudine dicta sufficiant, quando
1692 4, 8 | et in se ipsa, tamquam in magno currens spatio, pervagatur.
1693 5, 3 | ad illam imperspicabilem maiestatem mens humana non penetrat.
1694 13, 4 | Per mundum transeuntes maiestati semper affixi sunt, quibus
1695 4, 5 | nec alibi minor, alibi maior est, sed alicubi intentius,
1696 6, 1 | scire convenit definitione maiorum formae ipsius veracissimam
1697 7, 1 | vero est rerum bonarum et malarum verax scientia. Contra adversa
1698 10, 1 | etiam cogitationes sive malas sive bonas exire confirment;
1699 16, 4 | pravitas quaestionum, illic male credita veritatis ipsius
1700 11, 6 | est, ut veteres definire maluerunt, vis animae spiritalis,
1701 4, 1 | immortalis, sed in bonum malumque convertibilis. Editum est
1702 13, 4 | silicum, latices iusserunt manare de siccitate saxorum, illaesis
1703 9, 1 | significat insufflatio eius quod mandatum et iussio. Nam insufflare
1704 4, 9 | vivens, ineffabiliter semper manens, perennitatem ipse custodiens;
1705 6, 3 | immutabilem, perenniter uno modo manentem, furere legimus, dormitare
1706 1, 1 | lapsum. Sunt enim ex eis alia manentia motuque carentia, alia vero
1707 11, 6 | attributus. Elegantior nobis in manibus est quae singulariter datae
1708 10, 1 | autem in capite insidere manifestant, si fas est cum reverentia
1709 6, 1 | ab his autem rebus animam manifeste constet exceptam, residuum
1710 16, 6 | densitatem in quibusdam manipulis colligamus ut fideli calculo
1711 15, 6 | dividentur. Civitas caelestis, mansio secura, patria totum continens
1712 10, 1 | rationalis anima dignam faceret mansionem. ~2.
1713 11, 4 | sunt ut illatam iniuriam manu defenderet et obiectu pectoris
1714 11, 9 | non potest dicere oculus manui: non es mihi necessaria.
1715 11, 6 | praetereundum quod pedes nostri manusque denaria digitorum quantitate
1716 16, 2 | defigit, dat fontibus cursum, mari terminum ponit; serenus
1717 13, 4 | consortes. Moyses enim per maria terrenum iter aperuit, aquarum
1718 9, 2 | igitur originem eius sanctae mariae semper virgini digno praecone
1719 1, 1 | profunditatem inconstantis maris, potestates virentium herbarum,
1720 11, 10| psalterium canit, quae gloriosos martyres facit, quae conditorem suum
1721 13, 7 | vigore discrucient et ad martyrii coronam victa carnis infirmitate
1722 17, 2 | Ipsa est enim vitae nostrae mater, germana caritatis, aestuantis
1723 4, 5 | vigor ignitus infuderit materiamque carnalem spiritus vitalis
1724 15, 2 | Quod si inter has mortales materias talia nos exempla corroborant,
1725 7, 3 | aut crassitudine humorum materni uteri vitio suscepto, anima
1726 9, 1 | accipere, cum se in utero matris coeperit commovere. Opinione
1727 8, 1 | tractamus. Hinc est quod aetate maturi melius sapere iudicantur
1728 18, 2 | praecipis, et sine fine conferre mavis qui semper commones ut rogeris. ~
1729 8, 1 | corporalibus sensibus mollitis, pro maxima parte in consilium transeunt.
1730 13, 7 | sufficiat virginum ac viduarum maximas explicare virtutes quae
1731 1, 2 | singulis fieri sentiatur maxime desideramus agnoscere, quatenus
1732 11, 9 | aliudque nobis sublime, aliud mediocre, aliud sit in ultimo constitutum,
1733 13, 6 | quo plenus est. Vox ipsa mediocris nec debilis vicino silentio
1734 9, 1 | nosse non potest nostra mediocritas. Hoc autem veraciter fixeque
1735 11, 8 | membra? quemadmodum ossa nos medullata corroborent? cur unguibus
1736 12, 1 | dementia est illum colere quo melior est et credere praestare
1737 15, 7 | pars illa emundata atque meliorata divino munere veraciter
1738 1, 1 | adunatum efficit dulcisonum melos. Desideramus etiam comprehendere
1739 10, 2 | pristinam revocare contendunt, membranam qua teneritudo cerebri communitur,
1740 16, 1 | aliqua parte, tamquam de membro respiciens, sed omnia undique
1741 11, 5 | servare continuum. Decorum membrum si non fuisset turpi libidine
1742 4, 14| vestrae tertium locum tenere memoramini. ~
1743 6, 3 | enim quod de creatura ista memorantur ad consuetudinem humani
1744 17, 1 | nonnulla, Domino largiente, memorata sunt ut quam immortalem
1745 5, 2 | fuit, decenter accepisse memoratur. Ipse enim Deus omnipotens
1746 16, 6 | calculo numerata horreis memoriae compendiosa brevitate condantur. ~
1747 3, 1 | commotus. Mens autem dicitur a mene, id est, a luna, quae licet
1748 17, 1 | diversitate decoravit, qui annum menstruali venustate composuit, qui
1749 6, 4 | credendum est, quia omnia sub mensura, numero, et pondere creavit,
1750 1, 1 | comprehendere altitudinem aetheris, mensuram telluris, nubigeras pluvias,
1751 4, 13| amovemur, et ita provenit ut menti nescio quid adversum suggeratur
1752 1, 1 | operis optato fine gauderem, meque duodecim voluminibus iactatum
1753 15, 7 | sicut in maiestate sua est, mereantur conspicere creatorem. Quocirca
1754 11, 10| mentem ut suum suscipere mereatur auctorem, fidei templum
1755 16, 1 | enim aliter animadvertere merebimur, nisi nunc quae sunt vera
1756 15, 3 | ulterius tristitiam non timere, mereri gaudium quod norunt esse
1757 18, 1 | decipit, et nullo fine corrigi meretur quia de omnium deceptione
1758 18, 4 | divino munere probabili se meruerunt conversatione tractare. ~
1759 | meum
1760 | meus
1761 15, 8 | aeris puritatem, stellas micantes eximiis nunc delectationibus
1762 13, 4 | discipuli sui oculos caelestem militiam non videntes aperuit, exercitus
1763 10, 3 | iustitiae neglectus; inde mille criminum lapsus et plura
1764 15, 2 | istis dat victum quod aliis minatur interitum. Quod si inter
1765 10, 2 | hanc rem pertinentia non minima signa proveniunt. Nam cum
1766 7, 3 | nec officia sensuum nec ministeria posse explicare membrorum?
1767 16, 3 | quae miramur, cui praebet ministerium angelica magnitudo, carissimo
1768 13, 3 | patitur infestos, a creatura minore superantur. Adhuc in corpore
1769 5, 1 | atque immortali. Hoc neque minuitur neque crescit, sed in susceptae
1770 18, 1 | illabitur, squamis repentibus minutatim corpus omne sollicitat,
1771 6, 4 | vere, qui fecit ea, qui mira potentia ipsas quoque cogitationes
1772 13, 4 | famulari quod servire mundus mirabatur auctori. ~5.
1773 16, 2 | aeterna potentia caelos mirabili suspensione consolidat,
1774 13, 4 | paene iure desinant esse miracula. Heliseus discipuli sui
1775 13, 7 | sexu validiore non adeo miranda sunt. Quis autem digne sufficiat
1776 4, 6 | Mirum praeterea videtur rem incorpoream
1777 18, 1 | patiaris perire quod decrevisti miseratus assumere. Meritum nostrum
1778 17, 4 | omnipotens qui et ipsas miserias fecisti potentes, nullus
1779 7, 3 | nimis felicissimos fieri qui misericordia Domini a talibus adversitatibus
1780 15, 1 | damnatio nullatenus immutetur. Miserrimi omnium et perdendo quod
1781 4, 12| maerore deiectos, modo pietate mites, modo indignatione terribiles,
1782 15, 3 | noster complebitur puritate mitissima; tranquillum erit omne quod
1783 4, 13| Hanc speciem naturalis mobilitas semper exagitat ad cogitationes
1784 4, 12| Reliquum est ut nunc obnoxiam mobilitati currenti ordine doceamus.
1785 8, 1 | nobis propter suum fervorem moderandum aut auras aetherias hauriendo
1786 16, 2 | summaque sapientiae suae lege moderatur, scilicet quia in gubernatione
1787 1, 1 | sed res profundissimas modestissime nosse desideramus. ~2.
1788 1, 1 | delectationibus inaestimabili modulatione volvuntur, quorum tinnitus
1789 4, 8 | disponere et omnia simul modulis competentibus explicare.
1790 4, 5 | dispergit, congruentiam in eis modumque conservans. ~6.
1791 15, 5 | quis sit ille suavitatis modus, sicut legitur, nec mente
1792 15, 4 | suaviter contuendo. Non ibi molesta taedia praegravabunt, non
1793 15, 6 | habentes, ubi nullum avida molestat esuries, nullum morbida
1794 8, 1 | odoratum, et tactum quo dura et mollia, lenia asperaque sentimus.
1795 8, 1 | et corporalibus sensibus mollitis, pro maxima parte in consilium
1796 7, 3 | perdiderunt. Quanti etiam momentanea laesione mutati sunt? nam
1797 15, 4 | cernemus quam salubriter monebamur Dominum Deum tuum adorabis
1798 6, 4 | constat ut arbor, homo, et mons, aut de disiunctis ut chorus,
1799 11, 3 | quae laudabilia et honora monstrantur quando in medio locata consistunt. ~
1800 17, 4 | si et adversae partis non monstrarentur indicia? ~
1801 17, 1 | qualitate decursum est; quarto, monstravimus quemadmodum anima formam
1802 7 | VII. DE VIRTITIBUS EIUS MORALIBUS. ~1.
1803 12, 1 | doctores videantur esse moralium et se disciplinarum cotibus
1804 15, 6 | molestat esuries, nullum morbida aegritudo consumit. Nullus
1805 7, 3 | dicamus eventu, quam multi morbis accidentibus aut onerato
1806 13, 6 | Tunicam postremo suam, quamvis more cutis una sit, suavissimis
1807 11, 11| malorum hominum consuetudo moresque declarentur, quatenus quos
1808 4, 4 | interitum quae non potest mori, et sic est ad corporis
1809 13, 6 | accedentibus gaudiis non movetur; moribus vultuque unus est. Templum
1810 16, 4 | dirigantur ad aeternum, solum ibi morietur exitium. Magnum est his
1811 7, 3 | concludas, altum, ut illius moris est, nequit appetere, quia
1812 9, 1 | quadragesimo die humanum ac mortale pecus animam dicunt accipere,
1813 15, 2 | aeternitate credendum est ubi mortalem non invenit quem poena consumat?
1814 4, 2 | quae sola potest creare mortalia et immortalia. Evidenter
1815 17, 4 | humilitate, aculeum leti morte prosternis. Nosti enim bona
1816 16, 4 | sine vitiis corpus, sine mortibus vita. Et cum omnia dirigantur
1817 7, 1 | circumdata, in hoc mundo mortifero salus animae custoditur
1818 12, 2 | Tunc immortalis anima fit mortua tenebris suis; incipit amare
1819 4, 7 | obsequium linguae volubili motatione disserere. ~8.
1820 3, 1 | eius ad similitudinem venti motu celeri pervagatur. Fit autem
1821 4, 7 | vero dico animi probabilem motum, qui per ea quae conceduntur
1822 1, 1 | enim ex eis alia manentia motuque carentia, alia vero quae
1823 6, 2 | Nec illud moveat quod apostolus de Christo
1824 7, 3 | vivum credas quem se nec movere posse conspicias. Unum tamen
1825 13, 4 | ex magna parte consortes. Moyses enim per maria terrenum
1826 11, 6 | Quartus est gustus quo multarum rerum saporem palati diiudicatione
1827 11, 6 | singulariter datae sunt ad multas cogitationes nostras communiter
1828 10, 2 | animi in diversas partes multasque regiones et phantastica
1829 7, 3 | quoque dicamus eventu, quam multi morbis accidentibus aut
1830 4, 9 | auctores saecularium litterarum multifarie probaverunt, dicentes: si
1831 4, 13| etiam contra dispositum suum multiplici se conversione mutare. Nec
1832 11, 10| diversis vitiis appetatur, multisque vulneribus lacerata subiaceat,
1833 17, 4 | adaequantur, quando illae in mundanas tempestates impellunt, haec
1834 1, 1 | temporibus conquiescunt. Haec, ut mundani doctores exquirere temptaverunt,
1835 15, 5 | sobrietate fulgebunt, non autem mundanis cogitationibus ebriae polluentur.
1836 13, 4 | se caelesti conversatione mundificant virtus superna miseratione
1837 5, 2 | super omne praeconium, quod mundissima mens et Deo dedita potest
1838 12, 2 | obscuritate fuscata; rationem mundissimam non habet quia in gurgitem
1839 13, 6 | reverendus, nullo cultu mundissimus; sic per iustitiam mentis
1840 11, 10| gravantibus onerata, magnis muneribus non fuisset exuta. Qualia
1841 7, 1 | moderata dominatio. His igitur munitionibus divina opitulatione concessis,
1842 17, 1 | Clausimus itaque nostrum munusculum numero duodenario, qui caelos
1843 15, 6 | quod delectet; populus sine murmure, incolae quieti, homines
1844 4, 8 | protulit, civitates defensibili muro cinxit, varii generis amictus
1845 15, 4 | conspicitur, ibi convenientia musicae patet, ibi astrorum motus
1846 16, 2 | iudicat tranquillus, et sine mutabilitate eius provenit quod delinquentium
1847 15, 1 | senex ubi non deficitur? mutabilitates istae ad interitum tendunt,
1848 4, 10| recipiat passionem. Est enim mutabilitati obnoxia et maeroribus pervia,
1849 4, 12| malis, nec beati ex improbis mutabilitatis beneficio redderemur. Sed
1850 4, 13| multiplici se conversione mutare. Nec de illis sumus qui
1851 7, 3 | etiam momentanea laesione mutati sunt? nam et ipse qui celeberrime
1852 4, 13| terra, neque ex eis quae mutua complexione iunguntur; sed
1853 11, 3 | consociet et alterutrum sibi mutuetur ornatum, sunt etiam singularia
1854 11, 9 | distribuit ut membra se mutuis adiutoriis indigerent. ~
1855 11, 10| corporale animal in tantam mysteriorum significationem fuisse formatum.
1856 11, 5 | Genitalia vero nostra in magnum mysterium quis dubitet attributa?
1857 11, 2 | tibiae, pedes. In hac enim mystica dualitate compago totius
1858 9, 2 | peccata soluturus. Conceptus mystico inspiramine, natus ex virgine,
1859 11, 6 | quasi quodam invisibili fumo naribus suscepto, competenti aspiratione
1860 10, 4 | Narrata sunt de anima quanta probantur
1861 17, 1 | origine eius quae sunt lecta narravimus; octavo, sedem ipsius iudiciumque
1862 9, 2 | rogo, in hac maiestate nascendi aut originalis peccati credat
1863 9, 2 | obumbrabit tibi. Propterea quod nascetur ex te sanctum vocabitur
1864 3, 2 | consequentia, quae inde potuerint nasci, fide generis sui facillime
1865 11, 3 | competenti decore nudarent: nasus, os, guttur, pectus, umbilicus,
1866 8, 2 | est attractiva, rapiens de naturali quod sibi necessarium sentit.
1867 4, 3 | caelestia profunde cogitat, naturalia subtili indagatione vestigat,
1868 4, 4 | conficitur; desiderans non sibi naturaliter accomoda sed adiunctis artubus
1869 17, 1 | adhiberetur quae tantarum rerum naturalium dispositionibus consecratur. ~
1870 4, 6 | colligatam, et sic distantes naturas in unam convenientiam fuisse
1871 4, 8 | perforavit, portus ad utilitatem navigantium lunari dispositione conclusit,
1872 4, 8 | transcurrit abyssos alato navigio, vastos montes in usum viantium
1873 3, 1 | quem vita mortalium flatu necessario continetur, nec aliquando
1874 10, 3 | turpe desiderium, iustitiae neglectus; inde mille criminum lapsus
1875 2, 2 | allegationibus superare nequiverim nec mihi concedere meum
1876 11, 8 | facillime laederetur iniuria. Nervi quam congrua dispersione
1877 5, 1 | enim atque simplex habere nescit adversum et ideo semper
1878 1, 1 | si fas est, inter ista nescitur. Proinde nota esse debet
1879 11, 5 | procedit, unde mortales nesciunt habere defectum, quando
1880 4, 14| foeta est, ecce in lucem (ni fallor) quae fuerunt clausa
1881 13, 6 | crapulatione distentum, nidores non exudat acerrimos. Facile
1882 11, 10| Sed hoc propter nimiam prolixitatem in summam dictum
1883 15, 2 | montes quoque nonnulli quam nimio torrentur incendio, et tamen
1884 9, 3 | Suavis quidem nimium mihi facta digressio est,
1885 7, 3 | conspicimus quos graeci niniones vocant. Nam ut de usuali
1886 12, 1 | se disciplinarum cotibus nitantur abstergere, superstitionis
1887 6, 5 | immunditiam corporalem suam nititur bona conscientia vindicare
1888 17, 3 | tu, Domine Christe, sic nobilitare voluisti ut eam non solum
1889 18, 2 | perire est. Tibi denique nobilius est servire quam mundi regna
1890 3, 1 | spiritum substantiam tenuem nobisque invisibilem, creatam, immortalem,
1891 17, 4 | adiutorium quod paratum est ad nocendum, potentius esse diiudicans
1892 8, 2 | natura fiat libera, sibi nocitura depellit. ~3.
1893 16, 4 | Sine fine regnum, sine nocte lux, sine vitiis corpus,
1894 12, 3 | cupiunt, tenebras perpetuae noctis acquirunt. Relationes suas
1895 17, 1 | dispositione concessit, qui diei noctisque spatia horarum congrua quantitate
1896 11, 8 | quare cervix nostra septem nodis spina viginti tribus spondulis
1897 8, 3 | ut datum est, quasi alium nodum, inclinavimus velut sextum
1898 15, 1 | et iugiter patiendo quod nolunt: aevum sine dulci vita,
1899 3, 1 | distincte ponitur quia hoc illi nomen est commune cum ceteris,
1900 11, 7 | noster, qui a voluntate nominatur, speculum quoddam est animae
1901 | nonnulla
1902 4, 4 | artubus profutura. Hinc nonnumquam surripiunt vitia contraria
1903 15, 3 | timere, mereri gaudium quod norunt esse continuum? illic animus
1904 1, 2 | ipsius forma et compositione noscamus; decimo, quas proprietates
1905 11, 8 | duobus dentibus gingivarum nostrarum ordo clavatus est? quare
1906 11, 4 | plectrum, data est ad sermonum nostrorum convenientiam temperandam
1907 15, 4 | Ibi numerus quantus est notus efficitur, ibi linearum
1908 4, 13| perveniente contingere, et nova sic audiant quasi nihil
1909 9, 1 | animae qualitate animam novam posse generari, quatenus
1910 10, 1 | ut arcem peteret quae se noverat caelesti operatione sublimen
1911 4, 2 | omnia corporalia tribus noverimus lineis contineri, longitudine,
1912 6, 4 | clamantem; ad postremum, qui novit omnia et antequam fiant. ~
1913 3, 1 | in id quod fuit perfecta novitate restituit; modo enim tribulationibus
1914 4, 4 | sole, qui cum discesserit nox vocatur. Vivit ergo corpus
1915 10, 3 | rationi contraria, inde noxiae curae, inde paenitenda consilia,
1916 15, 6 | tranquilla, quando et ipse mundus noxiam deponens intemperiem habebit
1917 12, 1 | cuiquam prodest vitasse noxias cupiditates, enervatam non
1918 13, 3 | Domino praestante, etiam noxiis spiritibus imperant, et
1919 15, 7 | aeterna. Sol ibi quidem nulla nube fuscatur sed omnia de auctoris
1920 1, 1 | aetheris, mensuram telluris, nubigeras pluvias, saevae grandinis
1921 12, 3 | probamur audisse. Malis nubilus vultus est in qualibet gratia
1922 11, 3 | alteram competenti decore nudarent: nasus, os, guttur, pectus,
1923 15, 6 | probatur liberam erubescere nuditatem nec quemquam gravia frigora
1924 17, 4 | egentibus tuis par est, nullae purpurae piscatorum tuorum
1925 4, 10| talem debemus advertere quae nullam recipiat passionem. Est
1926 3, 1 | veraciter et proprie spiritus nullis indigens, ipse vero a creaturis
1927 12, 3 | Formidolose vivunt etiam cum nullius insecutione vexantur. Poena
1928 16, 3 | principatus obsequio, in numerabiles potestates fideliter et
1929 16, 6 | colligamus ut fideli calculo numerata horreis memoriae compendiosa
1930 11, 1 | senarium illum perfectissimum numerum sedes nostri cerebri, in
1931 15, 4 | mentis lumine declaratur. Ibi numerus quantus est notus efficitur,
1932 15, 1 | cognoscunt quos decepti numina crediderunt. In ipso tamen
1933 15, 1 | miseris in aeternum cruciari numquamque deficere? ita enim perpetuae
1934 | Numquid
1935 | nuper
1936 | nusquam
1937 15, 3 | securitas; fixa mens non nutat, non fluctuat, non movetur,
1938 11, 8 | contineant! quomodo venae nutribili sanguine competenter irrigent
1939 10, 3 | interitus, inde humani generis nutrita defectio, inde ignorantia
1940 5, 1 | temporali, sed ex tranquillo nutritore atque immortali. Hoc neque
1941 15, 2 | quidam aquis aestuantibus nutriuntur. Sic istis dat victum quod
1942 4, 12| cum delictis caligantibus obcaecamur. Affectio enim quae venit
1943 12, 2 | mentis corporeis excessibus obcaecatum fuerit illuminare dignatus,
1944 11, 4 | iniuriam manu defenderet et obiectu pectoris quasi quodam clipeo
1945 7, 1 | iniqua iustitiae munimen obiectum est cuius, ut veteres definire
1946 18, 3 | debemus tibi quod existimus, obligamur etiam quod cotidiano munere
1947 4, 12| tenaciter assumimus, alia oblivione respuimus; quod nunc placet,
1948 11, 6 | firmiorque memoria; nam quod oblivisci possumus istis scribentibus
1949 9, 1 | hominis peccato tenentur obnoxiae. Melius est enim in tam
1950 4, 12| Reliquum est ut nunc obnoxiam mobilitati currenti ordine
1951 12, 2 | illecebras sumit de eius obnoxietate victorias. Est enim aegra
1952 12, 1 | infensum. Cuius enim praeceptis oboediet, si latorem legis ignoret?
1953 11, 5 | polluentibus non redderentur obscena. ~6.
1954 3, 1 | attenuata, quasi probatur obscura, modo iterum in vigorem
1955 10, 3 | paenitenda consilia, inde obscurata cognitio, turpe desiderium,
1956 12, 2 | affectat in lamentabili obscuritate fuscata; rationem mundissimam
1957 16, 3 | famulantur excelsi principatus obsequio, in numerabiles potestates
1958 4, 7 | quodammodo apprehendere et per obsequium linguae volubili motatione
1959 7, 3 | appetere, quia eum artissimum obstaculum constat operire. Tunc enim
1960 10, 2 | cogitantes, aurium sensus obstruitur, gustus cessat, nares vacant,
1961 13, 4 | Meruit helias ne plueret, obtinuit etiam ut se desideratus
1962 7, 3 | facile in crapulam dilapsus obtunditur, ut virum illum prudentissime
1963 9, 2 | in te et virtus altissimi obumbrabit tibi. Propterea quod nascetur
1964 2, 3 | similitudines, quasi ramos obviantes, abscidere ne semitam disputationis
1965 7, 3 | impedire. Sic stultis iuvenibus obviat quod aut imparilitate partium
1966 4, 6 | evadere et rursus levibus occasionibus interire. ~7.
1967 6, 2 | legitur, post huius lucis occasum abrahae sinibus egentem
1968 9, 1 | et Deum animas creare et occulta quadam ratione iustissime
1969 11, 7 | effigiem nostram exeunt occultae cogitationes et ex hac parte
1970 9, 1 | Melius est enim in tam occultis causis confiteri ignorantiam
1971 16, 4 | quibus videbamur sordibus occupari! illud in momento videre
1972 10, 2 | suis quodammodo cubiculis occupata. Haec ergo, ut putatur,
1973 12, 3 | agant semper eos aestimes occupatos. Formidolose vivunt etiam
1974 8, 1 | transeunt. Ubi dum mens amplius occupatur, robustior virtute adunationis
1975 4, 4 | temperatione perfruitur, oculorum speculatione depascitur,
1976 12, 2 | miserator ille respexerit oculumque mentis corporeis excessibus
1977 13, 2 | impendunt qui eos scelerato odio persequuntur. ~3.
1978 17, 3 | reges; pertulisti in faciem odiosos consputus quem insatiabiliter
1979 12, 2 | odisse quod vivit, virtutes odit, vitia semper affectat in
1980 12, 3 | patiantur, eorum et ipse odor acerbus est, nisi cum suavissimis
1981 16, 1 | cognoscens. Dicitur etiam odorare, gustare, ambulare, sed
1982 8, 1 | visum, auditum, gustum, odoratum, et tactum quo dura et mollia,
1983 11, 6 | quid sit auditum. Tertius odoratus est qui diversos odores
1984 12, 3 | condiuntur. Necesse est enim ut odore delectetur peregrino qui
1985 18, 3 | fragilitate corporis possis offendi. ~4.
1986 12, 3 | delectetur peregrino qui offenditur proprio. ~4.
1987 9, 2 | aliquam carnis suspicetur offensam? absque peccato sine dubio
1988 18, 1 | indulgentia tua est; dona quod offeram, custodi quod exigas ut
1989 17, 2 | misericordiae nosmetipsos velociter offeramus per quam plenissime illuminatur
1990 2, 1 | odores attrahunt, sed quid oleant ipsae non sentiunt. Cerebrum
1991 16, 1 | simplicabile, parilitas in omnipotentia, aequalitas in caritate,
1992 4, 10| haesitatione recipi, quod dignatur omnipotentis divinitas polliceri. Verum
1993 11, 10| esset peccatis gravantibus onerata, magnis muneribus non fuisset
1994 7, 3 | morbis accidentibus aut onerato cerebro aut praecordiorum
1995 7, 2 | thesaurarium non gravatur oneratum sed, cum multa condiderit,
1996 15, 4 | intellectus disciplinis onerosis imbuitur sed inelaborato
1997 13, 2 | superna volant quantum se onerosius in humana conversatione
1998 15, 4 | patiamur: quies operosa, opera quieta, animi indefecta
1999 11, 9 | caput pedibus: non desidero operam vestram. Sed multo magis
2000 10, 1 | confirment; quod animae virtutem operari posse non dubium est. Plurimi
2001 16, 5 | maiestas et pietas, nam inter operas rerum quibus mundi ambitus
2002 11, 6 | cursus vitae nostrae atque operatio sacramenta caelestis decalogi
2003 10, 1 | quae se noverat caelesti operatione sublimen et tali loco prae
2004 11, 2 | in unam se convenientiam operationemque coniungunt. ~3.
2005 16, 1 | quia voluntates suas semper operatur. De toto se audit, de toto
2006 7, 3 | artissimum obstaculum constat operire. Tunc enim unicuique rei
2007 15, 4 | finem optare patiamur: quies operosa, opera quieta, animi indefecta
2008 11, 6 | Haec sunt diversarum artium opifices et paene totius nostrae
2009 15, 5 | Opinari quidem possumus spiritalis
|