Lib.  Ep. Par.

 1    II,   1, 3| filius: cupiditatem inimicam sapientiae subiugavit, vitiorum blanda
 2    II,   7, 1|      civitatis, quia non est sapientiae profutura contemnere. et
 3    VI,  18, 7|  tuam, quae semper est amica sapientiae, praefecturam annonae per
 4   VII,  34, 2|    quo pacto quicquid regali sapientiae gratum esse cognoscitur,
 5  VIII,  16, 5|  felix portitor nuntiasti et sapientiae tuae allocutione firmati
 6    IX,  24, 2|      semper effectus miroque sapientiae studio non habebat dubium,
 7     X,   2, 2|  certissimum est, quae tanta sapientiae luce resplendet, ut et propria
 8     X,  23, 3|    nobis non oportet imponi, sapientiae vestrae moderatione mitigetur,
 9     X,  23, 4|   Quapropter erigite vestrae sapientiae firmitatem et hanc vobis
10     X,  33, 3|    concutitur. pauca dixisse sapientiae vestrae sufficiunt, quia
11     X,  35, 1|      quando honori vestro et sapientiae debetur, ut vobiscum collocutionis