Lib.  Ep. Par.

 1     I,  22, 1|      quotiens conveniunt indulta iudiciis, nec sibi audet casus ascribere,
 2     I,  30, 2| facinoris reum mala fide dominus iudiciis praesentare distulerit,
 3     V,  30, 1|         non tantum armis quantum iudiciis vos effici cupimus clariores.
 4     V,  40, 4|       iudicare nostris serviendo iudiciis: ita, quod efficacissimum
 5   VII,  11, 1|       quid erit imparem tantorum iudiciis extitisse? causa enim multorum
 6  VIII,  12, 8|        de nostris debeas sperare iudiciis, qui in te adhuc meliora
 7  VIII,  13, 2|        inspectore meritorum, qui iudiciis suis etiam futura praedicebat,
 8  VIII,  17, 6|     Gentiles victu, Romanos sibi iudiciis obligabat et unde ingratitudo
 9  VIII,  17, 7|        alumnis et nostris favete iudiciis. secundo ad vestram curiam
10     X,  31, 1|          supernis est applicanda iudiciis, quia ipse nihilominus ordinavit,
11     X,  31, 3|           deinde Gothorum favete iudiciis, quia me regem omnes facitis,