Lib.  Ep. Par.

 1   III,   2, 2|       male cupiunt, audaciam suae voluntatis retinere non possunt. verentur
 2    IV,  47, 1|          usum cognovimus privatae voluntatis assumi. ~2.
 3    VI,   5, 2|         cognoscit: arbitrium suae voluntatis deponit et ita mentis nostrae
 4  VIII,  18, 3|      decet iudicem ministrum esse voluntatis alterius, ut magis alteri
 5  VIII,  25, 3|    serenitas nostra vel inchoatae voluntatis desiderium vel Tuluin plenissimae
 6  VIII,  25, 4|        quis forsitan tam egregiae voluntatis nostrae invidus temerator
 7  VIII,  25, 4| infamatumque discedere. hunc enim voluntatis suae meretur invenire fructum,
 8    IX,   7, 6|        ante illos sententiam tuae voluntatis aperias. nimis quippe arduum
 9     X,  15, 1|        Constat desiderium nostrae voluntatis expleri, quotiens ad pietatem
10    XI,   8, 9|         speculum cordis, imaginem voluntatis, ut quibus non sum facie