Lib.  Ep. Par.

1    II,  18, 1 |     quod si eos vel ad honores transire iura vetuerunt, quam videtur
2     V,   4, 5 |  potuit, qui causarum scopulos transire contendit? legibus profecto
3     V,  10, 2 |        omni facias moderatione transire. quibus ne aliqua excedendi
4     V,  32, 1 |      maxima mirantes audaciam, transire non patimur impunitam. ~
5     V,  33, 1 |        haec nos, si vera sunt, transire nequaquam patimur impunita.
6     V,  35, 2 |    Quod quamvis inultum minime transire debuisset, ut amor proprii
7  VIII,   1, 3 |    parentelae locum vester iam transire debet affectus: nam ex filio
8    XI,   1, 20|    gaudium, quae merita potuit transire cunctorum. quaeratis forsitan
9   XII,  18, 1 | diligentiae, dubia sine timore transire, gressu facili montuosa