Lib.  Ep. Par.

1     I,   4, 7|      iudicetur tamen ab omnibus plus mereri. iunxit bene cum universorum
2    VI,  12, 1|      actionis. dulce est aliquid sic mereri, ut nulla possit anxietate
3   VII,  17, 2| rationabiliter vindicabis, ut maiora mereri possis, si bene tibi delegata
4   VII,  32, 2|            esse damnandum, quid ille mereri poterit, qui in tanta hominum
5   VII,  42, 2|      ineluctabiles necessitates suas mereri desiderat forte saionem,
6  VIII,  22, 2|        sententia frequenter potuisse mereri, per quod homines constat
7  VIII,  25, 1|         quando a nobis te intellegis mereri, quod a nostris decessoribus
8    XI,  13, 2|              erigit ac tuetur et hoc mereri cognoscimus, quod de vestra