Lib.  Ep. Par.

 1    II,   8, 1|   iustitiae personaliter nesciat iudicare et diligens cunctos in commune
 2    II,  15, 1|       parentum virtutibus prolis iudicare successus: quia bona certa
 3     V,  40, 4|          didicisti, ut credimus, iudicare nostris serviendo iudiciis:
 4    VI,   4, 1|     multo grandius de proceribus iudicare. senatus ille mirabili opinione
 5    VI,  19, 7|        discinge conflictus, quos iudicare solus solebat effectus.
 6   VII,  18, 1|          et laudabiliter operata iudicare. ~2.
 7     X,   3, 5|          pro homine, commonemur: iudicare recte, bonum sapere, divina
 8     X,   6, 6|          provinciisque sermones: iudicare de nobis possunt etiam qui
 9     X,  30, 6|       adtendit et advertis recte iudicare, cui levia cognoveris displicere. ~
10   XII,   1, 2|       casus, quales nos in alios iudicare non possumus et lex, qua
11   XII,   1, 3|        ne ille de vobis incipiat iudicare, cuius vos opinionem contigerit
12   XII,  15, 5| civitatem credis ruralem, villam iudicare possis urbanam et inter