Lib. Ep. Par.
1 I, 1, 5 | dilectione coniungi, verum etiam decet mutuis viribus adiuvari.
2 I, 5, 1 | In inmensuns trahi non decet finita litigia. quae enim
3 I, 6, 1 | Decet principem cura quae ad rem
4 I, 9, 1 | aequitate regnantium: nec dubio decet rumore trahi, a quo debent
5 I, 11, 1 | Decet te honorem, quem geris nomine,
6 I, 13, 1 | floris est, habere curiam decet: quae sicut arx decus urbium,
7 I, 14, 1 | iusta poscentium, quia nec decet esse difficile beneficium,
8 I, 23, 1 | Decet regalis apicis curam generalitatis
9 I, 27, 1 | sociatur Italiae, quanto magis decet ipsam civilitatis sedem
10 I, 30, 4 | enim, quos semper gravitas decet, nolite truculenter insequi
11 I, 32, 1 | credaris. circumspicere te decet, ne qua in spectaculis seditionum
12 I, 36, 2 | praestari, quia maiora nos decet tribuere, quam videmur a
13 II, 5, 2 | Decet enim cogitare de militis
14 II, 7, 1 | Sine usu iacere non decet, quod potest ad decorem
15 II, 8, 1 | confusione largiri, quod decet sub ratione distribui: ne
16 II, 11, 3 | personam, quia illud vos potius decet adquirere, quod et famam
17 II, 20, 1 | Omnes decet gratanter impendere quod
18 II, 23, 1 | Decet nostri temporis disciplinam,
19 II, 24, 1 | parere docuistis. et ideo non decet inde signum resultationis
20 II, 28, 5 | cumulemus. verum quia celari non decet regium bonum, impetrata
21 II, 29, 2 | fas patiaris opprimi, quos decet divinitatis intuitu sublevari:
22 II, 30, 1 | terminis benigna sequi, quem decet sine fine laudari. ~2.
23 III, 2, 2 | utrisque possit excedi. decet enim nos aspera verba dicere,
24 III, 7, 2 | vos fuisse dispendia, quos decet potius praestare iuvamina.
25 III, 10, 1 | Decet prudentiam vestram in augendis
26 III, 17, 1 | nostri temporis non vos decet vivere moribus alienis. ~
27 III, 18, 1 | si talibus viris publica decet prospici largitate, quanto
28 III, 19, 1 | Decet ut palatio nostro servientibus
29 III, 32, 2 | fideliter pertulerunt. non decet statim de tributis esse
30 III, 35, 1 | Liberalitatem nostram firmam decet tenere constantiam, quia
31 III, 39, 1 | opinione munifici parcum non decet inveniri, quia inumbrat
32 IV, 3, 1 | enim provehere principem decet, ut quotiens procerem suum
33 IV, 3, 1 | multis autem electum vivere decet. ~2.
34 IV, 5, 1 | Nullum decet nostras gravanter suscipere
35 IV, 11, 1 | patefacta iustitia. non enim decet post audientiam vestram
36 IV, 12, 3 | temporis, proferatis, quia non decet per vim eos aliquid agere,
37 IV, 17, 1 | ambiguitate titubare, quia decet firmum esse quod commendatur
38 IV, 19, 1 | Decet principalem providentiam
39 IV, 26, 1 | ignorat humanitas et novellis decet blandiri beneficiis post
40 IV, 30, 1 | Decet quidem cunctos patriae suae
41 IV, 37, 1 | Decet prudentiae vestrae curam
42 IV, 39, 2 | natalium? illud te potius decet eligere, quod nos possit
43 IV, 39, 2 | Hamali sanguinis virum non decet vulgare desiderium, quia
44 IV, 44, 1 | restituite supplicanti. decet enim a vobis corrigi, quod
45 IV, 44, 2 | sacerdotem protendere non decet improbam litem, instructam
46 V, 4, 1 | interpretes et consilii nostri decet esse participes: dignitas,
47 V, 5, 1 | cursuali ministerio compleatur. decet proinde semper esse paratum,
48 V, 7, 1 | Decet eorum vota in ratum reddere,
49 V, 9, 1 | devotione compleri, quia non decet paucos suscipere quod constat
50 V, 11, 1 | sit iter vestrum, quale decet esse qui laborant pro salute
51 V, 12, 1 | proximitate gloriantur, quos omnia decet sub laude gerere, ut regiae
52 V, 21, 3 | aestimatione deligito, quia non decet tantae urbis appellare quod
53 V, 22, 3 | qualem de pura, conscientia decet emanare. est enim quoddam
54 V, 24, 2 | non fraudari principem decet, quia neglegentiae vitium
55 V, 27, 2 | malos querela comitatur. decet etiam nos sub hac occasione
56 V, 39, 1 | Decet provincias regno nostro
57 V, 39, 15 | docernimus amoveri. non enim decet ab ingenuis famulatum quaerere,
58 VI, 1, 7 | consules esse magnanimos decet. opes privatas non cogites,
59 VI, 5, 4 | qualem portare principis decet imaginem. nam si nos, ut
60 VI, 16, 2 | Regis consilium solos decet scire gravissimos. imitari
61 VI, 23, 4 | fastigia optimum esse iudicem decet, quando se non potest occulere,
62 VI, 25, 1 | Omnes apparitiones habere decet iudices suos: nam cui praesul
63 VII, 9, 4 | ubertate delinquere, quam decet cunctos indesinenter optare.
64 VII, 15, 5 | virum peritissimum suscipere decet, ne inter illa nimis ingeniosa
65 VII, 39, 2 | debet habere praeceptio nec decet principem loqui quod non
66 VII, 44, 1 | possidere. hoc enim ita fieri decet, si res squalida in meliorem
67 VIII, 2, 9 | possitis agnoscere, quia decet curiam vestram beneficiis
68 VIII, 9, 3 | sententia salutaris, cui decet humiliter pareri, a loco
69 VIII, 12, 1 | peritissimo consulamus. decet enim tractatores habere
70 VIII, 13, 6 | te consuluisse videamur. decet enim praemonere, ne te iam
71 VIII, 14, 1 | laboribus: quanto magis regnum decet inter initia pacis amoenitate
72 VIII, 14, 3 | reddebat auditus. tales enim decet esse aulicos viros, ut naturae
73 VIII, 18, 3 | ignorare quod legit. non enim decet iudicem ministrum esse voluntatis
74 VIII, 22, 2 | intrare in vestram curiam decet, qui ad primos honores non
75 VIII, 24, 6 | quos nec conversationem decet habere saecularem: professio
76 VIII, 32, 4 | temporum nostrorum habere non decet disciplinam, ut delectatio
77 IX, 3, 4 | fructibus copiosa luxuriat. decet enim ut inter tanta bona
78 IX, 10, 1 | aestimavimus nuntiandum: nunc decet subsequi beneficium pro
79 IX, 10, 6 | Sed nos, quos decet implere quicquid ille sub
80 IX, 12, 4 | ammonuimus igitur quos pios decet: iam suo vitio videtur accusari,
81 IX, 15, 6 | Et quia omnia decet sub ratione moderari nec
82 IX, 15, 10 | ministeriis nihilominus profutura. decet enim ad usus bonos convertere
83 IX, 22, 5 | sed maius aliquid nunc decet publicis exhibere conspectibus,
84 IX, 24, 12 | conscientiae bona, ubi nullam decet esse mensuram. hic enim
85 X, 8, 2 | nostris laudibus adplicatur. decet enim ut et orbis iste Romanus
86 X, 11, 1 | parentum praemia non negemus. decet enim etiam priores suos
87 X, 13, 4 | vestro semper extraneas. non decet senatum corrigi, qui debet
88 X, 14, 2 | seditionibus plenum populum decet esse Romanum. mali mores
89 X, 20, 3 | debuit mittere et vestra decet obsequia retinere. dubium
90 X, 25, 1 | accrescat, quia tale votum nos decet habere, quod gloriam salutemque
91 X, 28, 1 | Decet regiam iustitiam custodire
92 XI, praef, 3| aliquando acutum iugiter decet esse compositum, quia dicendi
93 XI, 2, 4 | custodia. quapropter nos decet cogitare aliqua, sed vos
94 XI, 9, 3 | vocitatum. praesulem agere non decet quod alter accuset. quid
95 XI, 24, 1 | augmentum probitas actionis nec decet differri, quem frequenter
96 XI, 25, 1 | Decet nos incunctanter tribuere
97 XI, 31, 1 | Decet palmae praemia consequi,
98 XI, 33, 1 | benivolentia commonetur. neque enim decet, ut nostrorum factorum dissimiles
99 XII, 2, 4 | vile, nil cupidum iudices decet. claras enim suas maculas
100 XII, 4, 1 | principali convivio hoc profecto decet exquiri, quod visum debeat
101 XII, 4, 1 | finibus afferantur. sic decet regem pascere, ut a legatis
102 XII, 4, 5 | fuscatur, sed, quemadmodum decet, nobilitas tanta provocatur.
103 XII, 5, 1 | quidem amplissimum cognitorem decet beneficia dilatare, quoniam
104 XII, 19, 2 | incisa nos unda deportet. sic decet dominum suscipi, ut aliqua
105 XII, 27, 1 | donantis meritis applicatur. decet enim, ut munificentiam principalem
106 XII, 28, 8 | invenire. talia profecto regem decet tractare commercia: talem
|