bold = Main text
Lib. Ep. Par. grey = Comment text
1 I, 2, 2 | humano generi, ne de aspectu principis possit errari. ~3.
2 I, 2, 6 | subvexerat et ad conspectum principis honorabilem venire faciebat.
3 I, 30, 1 | offensam. benigni quippe principis est non tam delicta velle
4 II, 2, 1 | exhibetur. decorum est namque principis arbitria non haerere, quia
5 II, 2, 2 | parentes, sub imperio boni principis omnium fortuna proficiat.
6 II, 9, 1 | custodire. benigni quippe principis est ad clementiae commodum
7 II, 16, 3 | sustinuit immobilis ruinam principis sui: nec novitas illum turbare
8 II, 25, 3 | ergo vobis arbitrium iusti principis, quamvis multis semper declaretur
9 II, 28, 3 | Vocabulum principis nulla sorde maculasti, servans
10 II, 28, 4 | Et quia gratiam principis dignitas nuda non asserit
11 III, 12, 3 | crimen avaritia non habebat. principis enim propositum facit aut
12 III, 35, 1 | quia inconcussum esse debet principis votum nec pro studio malignorum
13 III, 38, 1 | debent nostri nominis famam. principis siquidem opinionem longe
14 IV, 4, 4 | novum est enim sub amore principis custodire modestiam, quia
15 IV, 24, 2 | tuetur utilitas et reverenda principis voluntas. ~
16 IV, 36, 1 | Providentissimi principis est graviter imminutis relinquere
17 V, 3, 1 | sed tu iure hereditatis principis tibi beneficia vindicasti.
18 V, 4, 3 | promptissimus subvenire. ingenio principis servit, quod universa superat:
19 V, 16, 1 | tractandum tamen est, ut principis desiderium nulli existere
20 V, 26, 1 | quia maiora de conspectu principis populi sumunt, quam de largitate
21 VI, 5, 3 | facundior debet esse, qui ore principis populos noscitur ammonere,
22 VI, 5, 4 | quaestorem, qualem portare principis decet imaginem. nam si nos,
23 VI, 5, 6 | quaestori. exerce potestatem principis condicione subiecti. sic
24 VI, 6, 5 | defloraretur dignitas ad levamen principis instituta. ~6.
25 VI, 7, 1 | semper ingerere, unde se fama principis possit augere. ~2.
26 VI, 8, 5 | anteponis, quia in hoc casu principis persona post omnes est,
27 VI, 9, 3 | ceteros iudices familiaritatem principis habere meruisti. nam sicut
28 VI, 16, 1 | dubium ornare subiectos principis secretum, dum nullis aestimantur
29 VI, 21, 2 | cernerent, de vigore semper principis ammonerent. geniatus indutus,
30 VI, 25 | XXV. FORMULA (DE COMITE) PRINCIPIS MILITUM DE COMITIVA SUPRA
31 VII, 2, 3 | audiamus. horre vitium et principis mereris affectum. voluntatem
32 VII, 12, 1 | institutis creditur, cui aliquid principis auctoritate delegatur. ~
33 VII, 24 | XXIV. FORMULA PRINCIPIS DALMATIARUM. ~1.
34 VII, 34, 1 | augmenta nec possunt esse principis vacua gratificationis indicia.
35 VII, 35, 1 | bonae praesentiam iusti principis expetisse, quam solus ille
36 VII, 35, 1 | purissimos. sic praesentiam principis ambiunt qui de cordis sinceritate
37 VII, 46, 2 | consideratione laudamus hoc ad principis remissum fuisse iudicium,
38 VIII, 1, 4 | nostra solacia mereantur principis habere longaevi: pueritia
39 VIII, 2, 4 | magno gaudio secuti sunt principis sui iudicia, ut voluntatem
40 VIII, 7, 1 | reliquit, ne damnum boni principis sentiretis, cuius vobis
41 VIII, 9, 6 | interdum resistebas contra vota principis, sed pro opinione rectoris.
42 VIII, 10, 3 | arduum nimis est meruisse principis secretum, ubi si quid cognoscitur
43 VIII, 14, 4 | agnoscite, docti, bonum principis votum: confidite de beneficiis,
44 VIII, 15, 1 | oportebat enim arbitrio boni principis oboediri, qui sapienti deliberatione
45 VIII, 18, 3 | est, ut qui eligitur ad principis consilium, solacium expectet
46 VIII, 22, 1 | cunctatio, dum multi fallunt principis animum, quando facile est
47 VIII, 23, 1 | facere, quo possit largitas principis apparere, hinc tamen conscientiae
48 VIII, 25, 1 | esse iudicium et modernam principis mentem praevenisse tantum
49 VIII, 26, 4 | speret de munificentia principis quam de praesumptione virtutis,
50 VIII, 27, 2 | ammonitionibus iustis nec initiis principis oboediendum esse crediderunt,
51 IX, 15, 11| mysteriis. sed quo facilius principis votum universorum mentibus
52 IX, 19, 1 | admissa et feriatum quiescit principis ingenium, quod non fuerit
53 IX, 19, 3 | confidentia protervus assumat quod principis agnoverit damnasse clementiam?
54 IX, 22, 1 | vereamini absentes nec sitis de principis ignoratione solliciti. ~
55 IX, 24, 1 | praedicare. tanti quippe principis non examinanda, sed veneranda
56 IX, 24, 3 | probare possumus eximium principis institutum. quem primaevum
57 IX, 25, 6 | laude dilexerit, qui vestri principis nationem docuit ab antiquitate
58 IX, 25, 11| communione tractavit, ut principis sibi gratiam ad beneficia
59 X, 2, 1 | nuntiare, ut adquirant affectum principis externi de ipsa communione
60 X, 6, 3 | intellegi per te voluntas principis expediri. nam inter ceteras
61 X, 10, 1 | probantur ad gloriam pii principis pertinere, dignum est vos
62 X, 11, 2 | servasset! vix satiaretur principis votum, si nos contingeret
63 X, 12, 1 | accepisse. avari quippe principis erat in uno honore spatia
64 X, 13, 2 | probarentur assumere, quae principis primordia viderentur ornare.
65 X, 18, 3 | excogitaverit consolatorium principis pro vobis ingenium: defensio
66 X, 25, 1 | sit beneficium tam suave principis meruisse colloquium. cui
67 X, 33, 2 | non me desidero a piissimi principis gratia dividere, si in me
68 XI, 1, 10| temptatur, contra Orientis principis votum Romanum fecit esse
69 XI, 1, 11| diiudico, ne genius socialis principis verecundiam sustineat perditoris.
70 XI, 1, 20| quaeratis forsitan sequestratim principis bona: abunde praedicat subolem,
71 XI, 20, 1 | ut per sacros aspectus principis tuae subsistat firmitas
72 XI, 35, 1 | actionibus excubando ideo principis nomen habere promeruit,
73 XI, 38, 1 | damnis exemit propter quos principis humanitas dedit. ~2.
74 XII, 7, 1 | Sub clementia boni principis nihil constat licere fortuitis,
75 XII, 13, 4 | pervaditur? possessio eius principis munus est. quemadmodum praesumat
76 XII, 18, 3 | gaudens reddo aut commotionem principis iratus attribuo. agite ergo,
77 XII, 28, 1 | quando talem probatis animum principis, ut nullis cedat adversis.
78 XII, 28, 5 | indigentiam saevam gloriosi principis pugnat humanitas, cuius
79 XII, 28, 6 | Nescio quae principis nostri bella mundus potius
80 XII, 28, 9 | cum se adhuc ad beneficia principis reservaret humanitas: non
|