Lib. Ep. Par.
1 I, 3, 4 | praecinctu Martio civilia iura custodiens publica privataque
2 I, 26, 3 | functioni, cuius nacta est iura dominii. alioquin grata
3 I, 37, 1 | qui matrimonii nisus est iura violare? ~2.
4 I, 37, 5 | subtrahat nec iterum contra iura publica laborare permittat. ~
5 II, 8, 1 | Quis melius ad aequitatis iura deligitur quam qui sacerdotio
6 II, 11, 1 | scelus alienum. ideo enim iura vel divina vel publica nexum
7 II, 16, 4 | fidem: tristis ad nostra iura transivit, qui superatus
8 II, 18, 1 | vel ad honores transire iura vetuerunt, quam videtur
9 II, 24, 1 | provinciis, vos privatis iura decrevistis et ad omnes
10 III, 4, 1 | inter reges affinitatis iura divina coalescere voluerunt,
11 III, 17, 3 | casus reliquos non timere? iura publica certissima sunt
12 III, 31, 3 | admissi qualitatem ultra iura corrigere, ne, dum fabricis
13 III, 33, 2 | quem hortantur ad vocem iura facundiae? ~3.
14 III, 43, 2 | quia confundi non decent iura imperante iustitia nec potest
15 III, 46, 3 | paulatimque ad misericordiae iura deflecteret, occurrit Bruttiorum
16 III, 52, 8 | gressibus suis concertantium iura discernit et more vastissimi
17 III, 52, 9 | litigare, quatenus possessorum iura confusa esse non debeant,
18 IV, 10, 1 | Foedum est inter iura publica privatis odiis licentiam
19 IV, 10, 2 | extraneos, cum absolvant iura coniunctos. hoc hactenus
20 IV, 33, 2 | nos libenter annuimus, qui iura veterum ad nostram cupimus
21 IV, 35, 2 | subvenire, allegantes, ut quod iura tribuerunt, nostra quoque
22 IV, 44, 1 | querela, cui sunt reverentiae iura servanda, quia nescio quid
23 V, 4, 3 | Unicuique propria iura custodit, pecuniae continens,
24 V, 16, 4 | rationabili publico cedat sui iura dominii. si vero libertate
25 V, 24, 2 | praesumptiones relinquere, quas iura praecipiunt amputare. si
26 V, 33, 3 | veritate discussa, sicut iura nostra praecipiunt, in adulteros
27 V, 37, 2 | vestram pertinent perhibetis iura rescindi, opitulabitur vobis
28 V, 43, 3 | Quid expectent extraneorum iura, si sic meretur affinitas?
29 VI, 2, 2 | venire qui publica poterat iura tractare. hinc est quod
30 VI, 3, 3 | huic dignitati et nobiscum iura communia sunt. exhibet enim
31 VI, 4, 1 | praesulem, quem mundus suspicit iura condentem: eoque fit ut
32 VI, 4, 5 | potestatem te protendere antiqua iura voluerunt, ne tantae civitatis
33 VI, 4, 7 | ut indutus veste Romulea iura debeas adfectare Romana.
34 VI, 5, 1 | aliis patrimonii nostri iura delegamus: quaesturam toto
35 VI, 8, 2 | prius facerent inter servos iura publica, qui personam legibus
36 VI, 8, 4 | sacram quietem aequabilia iura tuae conscientiae commiserunt,
37 VI, 8, 5 | aliis iudicibus non modica iura partiris. caduca bona non
38 VI, 13, 5 | quicquid veteranis munifica iura tribuerunt, nulli sordido
39 VI, 15, 1 | qui proprii non habent iura fulgoris. tu autem vicarius
40 VI, 15, 2 | salutari te sine chlamyde iura voluerunt, scilicet ut sub
41 VI, 15, 2 | quadragesimum sacratissimae urbis iura custodis. Praeneste ludos
42 VI, 18, 4 | dignitati quoque tuae pistorum iura famulata sunt, quae per
43 VI, 20, 3 | mitterent consularem. triumpha iura publica, largire iustitiam
44 VI, 20, 4 | dilige, quae aequitatis iura commendant. ~5.
45 VII, 3, 1 | cognitores, ut unicuique sua iura serventur et sub diversitate
46 VII, 3, 2 | execratur. in causa possint iura, non brachia. nam cur eligant
47 VII, 8, 3 | quando et ipsis momenti iura dilatata sunt, qui pro securitate
48 VII, 24, 2 | minantem: tu disciplinam inter iura custodis: tibi insolentiam
49 VII, 26, 2 | attribuit, ut et qui nesciunt iura rationem tamen veritatis
50 VII, 39, 2 | videaris insolens calcare iura publica, quem primitus detestanda
51 VII, 40, 3 | suscipiendi, heredum volumus iura sortiri, ut sub nulla dubietate
52 VII, 41, 2 | quo ad hanc veniam accedi iura voluerunt, nos quoque probabilibus
53 VIII, 9, 4 | quibus imperare nequeunt, iura venerationis imponant. diligunt
54 VIII, 9, 4 | auctorem et moralitatis iura nesciunt, qui beneficiis
55 VIII, 13, 6 | dum absolute praecipimus iura servari. quod ideo nunc
56 VIII, 13, 7 | vox legum diceris, dum nos iura condamus. incumbe nunc probitati
57 VIII, 20, 6 | ius forte praetereat, qui iura nescivit: totum a te legitimum
58 VIII, 25, 2 | actu legitimo in tua optime iura transmisit. ~3.
59 VIII, 25, 3 | solidatis. alii enim tibi iura legitima praestiterunt,
60 IX, 14, 8 | litigator observet. vos armis iura defendite, Romanos sinite
61 IX, 18, 2 | quia plus debuit cogitare iura publica, qui se noverat
62 IX, 18, 9 | implendo quae leges vel iura praecipiunt, fecit incertum. ~
63 IX, 18, 10| alienus. nemo faciat quod iura condemnant, quia decretali
64 IX, 18, 13| deliberatione formata, et usualia iura publica sub omni censemus
65 X, 5, 2 | forte negotium, ad communia iura descendite: fora vos tueantur,
66 X, 7, 1 | videatur edicere et antiquorum iura firmo consilio custodire. ~
67 X, 7, 4 | praesertim dignitate quae iura consuevit edicere. non enim
68 XI, 3, 5 | date cunctis monita, ut iura possitis reddere feriata.
69 XI, 8, 1 | Priscorum mos fuit nova iura decernere, ut succedenti
70 XI, 8, 1 | constitutum. sufficiunt ergo vobis iura, si non desit voluntas eximia.
71 XII, 2, 2 | esse dignitatis nostrae iura voluerunt, quibus paene
72 XII, 5, 6 | subsellia non desinant iura malis moribus intonare:
73 XII, 8, 1 | habet munificentiae quod iura domini nescit exire. ~2.
74 XII, 11, 3 | civitatis illius non habet iura nascendo. honorandum semper
|