Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 5|          generi hominum monimenta iustitiae infusa referamus? vixit
 2     I,   7, 3|      assereris portione contempto iustitiae tramito divisisse—si tamen
 3     I,   7, 3|     occurre, ut inter vos ea quae iustitiae conveniunt ordinemus. iniquum
 4     I,  11, 2|         dicuntur armati et ob hoc iustitiae parere despiciunt, quoniam
 5     I,  12, 4|          temperantiae sacrum, ara iustitiae. absit a iudiciariis mentibus
 6     I,  15, 1|      meruisti, ut sequentibus pro iustitiae contemplatione praestares.
 7     I,  22, 3|    secuturus. ita ergo per medium iustitiae tramitem moderatus incede,
 8     I,  37, 1|      semper mentibus patet, tamen iustitiae consideratione librandum
 9    II,   4, 1|    dedimus, contrarium nullo modo iustitiae sentiatur, quia rationabiliter
10    II,   8, 1|   sacerdotio decoratur, qui amore iustitiae personaliter nesciat iudicare
11    II,   9, 1|     affectu pietatis fines potest iustitiae custodire. benigni quippe
12    II,  10, 2|           scelerati ad irrisionem iustitiae fraudum suarum valeant compendia
13    II,  24, 1|           decrevistis et ad omnes iustitiae partes subiectos libenter
14    II,  24, 5|       oppressum: relaturi a nobis iustitiae fructum, qui fessis novimus
15    II,  28, 1|        equos praemia sua et tanta iustitiae vis est, ut nec illis tardius
16    II,  29, 2|            ita exceptos a tramite iustitiae non patimur inveniri.~
17    II,  33, 1|                                   Iustitiae ratio est, ut laudabile
18   III,   5, 1| praedicatur in plurimis, convenit iustitiae nostrae, ut, cum tu copiosa
19   III,   7, 2|      supplicantis, consideratione iustitiae, quam sancta lege praedicatis,
20   III,   8, 1|                                   Iustitiae ratio persuadet ab unoquoque
21   III,   9, 1|         venit incommodum, nostrae iustitiae non probatur acceptum. ~
22   III,  13, 2|          commune, quae sunt amica iustitiae, quia nescit personas respicere
23   III,  15, 1|       itaque audientiae curam, ut iustitiae vobis crescat opinio, quando
24   III,  18, 1|       commune munus probatur esse iustitiae? ~2.
25   III,  24, 3|           discrimina: adquiescite iustitiae, qua mundus laetatur. ~4.
26   III,  27, 2|            qui donatas dignitates iustitiae parere cupimus, non dolori,
27   III,  31, 5|      fieri oporteat, more nostrae iustitiae censeamus. adhibete nunc
28   III,  34, 2|       nostrae curam possit habere iustitiae, minoribus solacium ferat,
29   III,  45, 1|                                   Iustitiae nostrae convenit, ut de
30   III,  46, 1|       asperis praestandum est sub iustitiae laude moderamen, ut nec
31    IV,  16, 3|         culpa provenit, inter vos iustitiae consideratione corrigite,
32    IV,  33, 1|        sub praecepto degere velle iustitiae, ut conventus multorum disciplinabilium
33    IV,  39, 1|      immensum iactata rapitur, si iustitiae ponderibus non prematur.
34    IV,  40, 1|          iubere compellimur amore iustitiae, dum circa minores fortunas
35    IV,  40, 2|     uxorem: addentes more nostrae iustitiae postea fuisse praeceptum,
36    IV,  40, 2|       convenire poterant, velut a iustitiae fontibus emanarent. ~3.
37    IV,  44, 1|      factum esse cognoscitis, eam iustitiae consideratione momenti iure
38     V,   3, 5|    vocabaris. age nunc inhaerendo iustitiae, ut, qui inexperto honorem
39     V,  14, 1|                                   Iustitiae ratio persuadet excedentes
40     V,  35, 2|        diligenter impendat, ut et iustitiae et publicis utilitatibus
41     V,  37, 1|      illis sunt neganda beneficia iustitiae, qui adhuc in fide noscuntur
42     V,  39, 5|    qualitate peccare, ut quod est iustitiae proprie datum, hoc per fraudes
43    VI,   5, 4|    praeterea firmitas animi, ut a iustitiae tramite nullis muneribus,
44    VI,   9, 1|    nostrae erunt tibi instrumenta iustitiae, quando illud gratum nobis
45  VIII,  14, 2|          custos, qui conservandae iustitiae fuerat promissor effectus. ~
46  VIII,  18, 1|         Professionem constat esse iustitiae legum peritos iudices ordinare,
47  VIII,  20, 4|       illas volumus, quibus libra iustitiae suffragatur. aedes nostras
48  VIII,  20, 5|       illa diligere, quae possunt iustitiae monitis convenire? vestris
49    IX,  14, 3|           sine aliqua discretione iustitiae fisci nomine caduci te perhibent
50    IX,  14, 4|         vocatio enim iudicis spes iustitiae debet esse, non multa. nam
51    IX,  14, 5|         quia non potest convenire iustitiae, ut tantum a te directo
52    IX,  19, 1|      alienus et miro modo momenta iustitiae de iniquitatis occasione
53    IX,  20, 1|            intellegimus de inopia iustitiae copiam venire causarum.
54     X,   3, 5|     necesse est enim, ut sequatur iustitiae vestigium, qui de sua sententia
55     X,  28, 2|           ambitio, inimica semper iustitiae, conquiescat: consuetudinarium
56    XI,   4, 1|         si in advocationis studio iustitiae claritate fulsistis, quid
57    XI,   6, 1|   noscuntur et reflexa condicione iustitiae illis reverendus aspiceris,
58    XI,  12, 2|       diripere et considerationem iustitiae non habere. nescitis quanta
59    XI,  40, 1|     iudicis dicatum videatur esse iustitiae et totius anni orbitam aequitatis
60    XI,  40, 3|        clemens actus indicit. qui iustitiae inexorabili excubat necesse
61   XII,   2, 1|     inferat: ego illi in conventu iustitiae tributa persolvam. ~2.
62   XII,  22, 3|              Prodimus etiam amore iustitiae quod nobis suggerere poteratis,