Lib. Ep. Par.
1 I, 4, 13 | Bruttiorum. negare illi non potuit optatam quietem, qui eum
2 I, 30, 5 | est, quod inde posteritas potuit interire. non permittatis
3 I, 32, 1 | debet sperari, quam cui potuit Roma committi? illa enim
4 I, 36, 2 | prosit ergo generi, quod potuit unius devotione praestari,
5 I, 43, 2 | illa re publica gratia non potuit obtinere parentis, quae
6 II, 2, 3 | esse sub pondere, quem non potuit in prima aetate vincere
7 II, 2, 3 | quod sine difficultatibus potuit inveniri. ~4.
8 II, 11, 3 | consilium. quid enim facere potuit probum, quae nullis culpis
9 II, 16, 3 | nec novitas illum turbare potuit, quam etiam ferocitas gentilis
10 II, 19, 3 | pii vulturis, qui necem potuit crudeliter desiderare pastoris.
11 II, 24, 1 | resultationis exire, unde exemplum potuit moderationis effulgere.
12 II, 32, 4 | diu invadentibus aquis non potuit vindicare.~
13 III, 6, 6 | patrimonii cura nec tot filiorum potuit turbare custodia. aluit
14 III, 32, 2 | sollicitum, qui casum vix potuit declinare postremum. a quietis
15 III, 53, 6 | fuisse, quod sub nobis non potuit Romana civitas continere.~
16 IV, 3, 4 | quando provecus tuus ita potuit omnes laetos efficere, ut
17 IV, 10, 2 | videri, si aliqua debitori potuit vicinitate coniungi. o iniquum
18 IV, 10, 2 | legibus habeat, quod nostram potuit intrare notitiam. ~3.
19 IV, 40, 1 | enim ad misericordiam, qui potuit subdi, et hoc habet beneficium
20 V, 3, 3 | ceteros adipiscens, quod potuit emergere post electos. sub
21 V, 4, 3 | virtutibus plenum qui sub nostra potuit expedire praesentia, nonne
22 V, 4, 5 | gubernatorem litium ignorare potuit, qui causarum scopulos transire
23 V, 21, 2 | adquiescit ingenium, ut quod ipse potuit emeritus prosequi, ab aliis
24 V, 24, 1 | quem calumnia numquam locum potuit invenire. ~2.
25 V, 38, 2 | deducat liquorem, qualem potuit a fontibus suscipere puritatem.
26 V, 40, 5 | quia nihil tibi post nos potuit esse mirabile. instructus
27 V, 41, 5 | qui multo amplius crescere potuit, nisi fides eius sub avidissima
28 V, 44, 3 | fuisse motam, quam nulla potuit finire venalitas. fecimus
29 VI, 3, 2 | ut, cui tanta potestas potuit dari, videretur semper subtiliter
30 VI, 3, 4 | videtur solvere, quod alios potuit accusare. potestate igitur
31 VI, 4, 1 | amplius videtur erigi quam cui potuit Roma committi. grande est
32 VI, 8, 5 | vacantia. ita quod usurpator potuit invadere, tu fiscum nostrum
33 VI, 13, 1 | debet donum, quale indevotis potuit esse periculum. ~2.
34 VII, 6, 2 | fluminis tot saeculis firmiter potuit sustineri. cavati montes
35 VII, 8, 1 | fronte decoreris, quia non potuit antiquorum prudentia summa
36 VII, 15, 2 | pulchriora quam cogitare potuit, statuas illas, auctorum
37 VIII, 2, 3 | credi quam quod de aliis potuit approbari: non iniuria,
38 VIII, 2, 8 | non amore: nam a vobis potuit inchoari quod praeventi
39 VIII, 4, 2 | quod de nostris parentibus potuit aestimari. et ideo, quod
40 VIII, 12, 4 | cuius te eloquium instruere potuit, etiamsi libris veterum
41 VIII, 16, 7 | praeconia eius tacere non potuit. difficile non est itaque
42 VIII, 18, 1 | imperialis aspexit, nec latere potuit, qua fide suscepta peregeris,
43 VIII, 21, 4 | ageret bellum, qui illi potuit competens exhibere responsum?
44 VIII, 22, 1 | est, qui vel semel regale potuit impetrare iudicium, quid,
45 IX, 1, 2 | numquid femina in eo ambitu potuit inveniri? mater quin immo
46 IX, 2, 2 | debitum poenis, quod non potuit compensare pecuniis, ita
47 IX, 7, 6 | illa turba doctorum bonum potuit referre iudicium. nam si
48 IX, 10, 2 | ut, quod ei offerri iuste potuit, nos clementi animo quasi
49 IX, 15, 11 | sit alienus a culpa qui potuit agnoscere constituta. ~
50 IX, 16, 1 | generale fiat gaudium, quod potuit esse votivum. alioquin laesionis
51 IX, 18, 6 | custodiri, quicquid divali potuit commotione decerni. ~7.
52 X, 7, 2 | peritiam. nam qui illic potuit imbui, meruit ubique laudari:
53 XI, praef, 1| opitulatur scriptori, quod potuit impedire cogitanti. quae
54 XI, 1, 9 | protectus quod vix pati potuit destitutus. ~10.
55 XI, 1, 20 | herede gaudium, quae merita potuit transire cunctorum. quaeratis
56 XI, 35, 2 | ingerat liberis quod facere potuit procella vexatis. ~3.
57 XII, 9, 3 | peregrinum se ultra dicere non potuit, qui optata rura conquirit.
58 XII, 28, 7 | ingemuit liberatus quam potuit flere captivus! credo virum
|