Lib.  Ep. Par.

 1     I,  10, 4 |      redditur semper extensum, et quanto ad principium suum supputatio
 2     I,  26, 3 |        cum invidia periculum est: quanto melius omnia moderata gerere,
 3     I,  27, 1 |        quicquid sociatur Italiae, quanto magis decet ipsam civilitatis
 4    II,   5, 1 |          sua desideria largiatur, quanto magis in utilitate rei publicae
 5    II,  12, 1 |       adquiritur externa devotio, quanto magis suis bonis abundare
 6    II,  22, 2 |       iusta non praestat. Priamus quanto pretio sepeliendum Hectorem
 7   III,  18, 1 |         decet prospici largitate, quanto magis eos sua dignum est
 8   III,  37, 1 | iurgantium strepitus conquiescat, quanto magis ad vos remitti debet
 9   III,  45, 2 |       sunt calumniae summovendae, quanto magis emendanda credimus
10   III,  52, 5 |       ratione certa distingueret, quanto magis iste monstrare debet
11    IV,  20, 1 |        possimus pietatis erigere, quanto magis aliena beneficia intacta
12     V,  12, 1 |   universos et amare praecipimus, quanto magis eos qui nostra proximitate
13     V,  38, 2 |    cupimus purissimis liquoribus, quanto magis satiari talibus festinamus?
14    VI,   5, 3 |         animos iudicum commovere, quanto facundior debet esse, qui
15    VI,  10, 2 |   repulsam suscipiunt dignitates? quanto iustius bono principi inremuneratum
16    VI,  12, 1 |          actionibus occupari: sed quanto felicius honorem splendidum
17    VI,  15, 3 |     privatorum placet aequalitas, quanto magis grata est in potestatis
18    VI,  16, 1 |         tanto plus debent occuli, quanto amplius desiderantur agnosci. ~
19    VI,  18, 1 |        quis honorabilis habeatur, quanto civibus profuisse cognoscitur,
20    VI,  19, 2 |       defenderint singulorum: sed quanto gloriosius expellere quod
21    VI,  20, 4 |     terrae visceribus continetur. quanto melius triumphare ex animi
22    VI,  21, 1 |    tardius crederetur audiri. sed quanto melius in ipsis cunabulis
23   VII,   6, 4 |        turbulentus exaestuat: sed quanto pulchrius est Claudiam Romanam
24   VII,  11, 1 |   consilio et gravitate laudetur, quanto praestantior esse debes,
25   VII,  13, 1 |          solet nequissimum votum, quanto magis in Romana civitate
26   VII,  20, 1 |      tanto quis gratior redditur, quanto parendi causas amplius suscepisse
27   VII,  36, 2 |      vivere in urbis celebritate, quanto magis in agris diutina tempora
28   VII,  44, 1 |     unusquisque talia possidebit, quanto se auctoresque suos amplius
29  VIII,   2, 5 |        beneficiis obligasset. sed quanto verior est qui vivit in
30  VIII,   2, 8 |           amplius posse diligere, quanto maiores honores ceteris
31  VIII,   9, 1 |           talem tantumque facere, quanto magis nobis convenit solacium
32  VIII,  10, 3 |       amplius timoris adquiritur, quanto proximus plus habetur. arduum
33  VIII,  13, 2 | mediocribus esse honoribus parem, quanto praestantius vicisse moribus
34  VIII,  14, 1 |        fuerant exculta laboribus: quanto magis regnum decet inter
35  VIII,  18, 5 |         vita virtutibus exercuit, quanto melius provecta declarabit?
36  VIII,  20, 3 |       auxiliante conferimus, quae quanto fuit hactenus laesione terribilis,
37  VIII,  24, 1 |       divinitati plurima debemus, quanto a ceteris mortalibus maiora
38    IX,   7, 1 |           delectentur augeri. nam quanto se unusquisque melioribus
39    IX,  18, 1 |          gravius grassantur vitia quanto probantur interna. unum
40    IX,  21, 8 |          necessarii non habentur, quanto magis illis sine dilatione
41    IX,  22, 1 |          regali animo proximatur, quanto bonis studiis societate
42    IX,  22, 5 |      avitas extendere facultates, quanto praestantius est hereditarias
43    IX,  24, 12|        omne siquidem praedicandum quanto profusius quaeritur, tanto
44    IX,  25, 7 |         Nostris quoque principiis quanto se labore concessit, cum
45     X,   4, 5 |          edicere, quanta pietate, quanto morum pondere decoretur?
46     X,  11, 1 |    regnantum laudibus applicatur, quanto nobis praestantius est nobilissimae
47     X,  19, 3 |           in propriis regnis: sed quanto praestantius est, ut in
48     X,  34, 1 |          ignotis honorem debemus, quanto magis illis quos amabili
49    XI,  12, 1 |   pretiorum iustitia continentur, quanto magis debet laborantibus
50    XI,  17, 1 |          sequitur alienum. contra quanto se melius excitat de communione
51    XI,  39, 3 |      gloriosum Romam pascere: sed quanto dispendio videbatur posse
52   XII,   1, 1 |  aestimatur quis amare iustitiam, quanto ab illo frequentius constat
53   XII,  20, 1 |        mutuas pecunias dedit: sed quanto gloriosius fecit etiam illud
54   XII,  22, 2 |           cognoscitis non adesse. quanto vero melius est parere dominis
55   XII,  28, 7 |        pace tanti patris dixerim: quanto praestantius est libertate