Lib.  Ep. Par.

 1     I,   4, 5 |      disciplinam, quid diverso generi hominum monimenta iustitiae infusa
 2     I,  13, 3 |       assensus. nam si equorum cursus hominum clamoribus incitatur et
 3     I,  39, 2 |           semper habiti, qui multorum hominum conversationibus probantur
 4     I,  40, 1 |           fovere contendis. sic animi hominum, nisi prius leniter fuerint
 5    II,  26, 5 |            facite custodiri, ne genus hominum, quod vivit lucris, ad necem
 6    II,  28, 2 |             continentiae bonum crebra hominum vitia fecerunt, cum multis
 7    II,  39, 2 |           humanis aperiunt, ut quivis hominum illam gratiam desideret
 8   III,  48, 5 |            temporis cubilia quaerunt. hominum sollicitudo non debet providere
 9   III,  52, 3 |             Geometriam quippe, ut est hominum genus nimis acutissimum
10    IV,  18, 1 |               funestas divitias inter hominum cadavera perscrutatum concussionemque
11    IV,  30, 2 |           decoctione resolvitur, quod hominum praesentia non tuetur. ~
12    IV,  34, 1 |           quippe ambitus solacia sunt hominum. nam divitis auri vena similis
13    IV,  42, 1 |         destituta, quibus universorum hominum proficiunt incrementa. ~
14    IV,  43, 2 |         incendio concremandam, culpas hominum fabricarum excidio vindicantes,
15     V,  14, 2 |        cassata pro pessessionum atque hominum qualitate assis publicus
16     V,  16, 5 |             nautae arrarum nomine pro hominum qualitate binos aut ternos
17     V,  17, 2 |           tantum numerum prodens, sed hominum facies diligenter abscondens.
18     V,  17, 4 |        suffragante cuius virtutis est hominum vota perficere, proximo
19     V,  21, 3 |            ibi enim absolutiones sunt hominum, vincla causarum, catena
20     V,  39, 1 |         ordinari, quia illa vita vere hominum est, quae iuris ordine continetur.
21     V,  39, 2 |            mortales crimen est, vitas hominum vaga praesumptione populari
22     V,  42, 3 |              desiderasse colere, quae hominum morte placabatur! primum
23     V,  42, 12|               dari, quantae in mortes hominum videntur effundi. ~
24    VI,   5, 3 |             quam posse dicendo tenere hominum mentes, allicere voluntates,
25    VI,   9, 4 |              Speculum siquidem cordis hominum verba sunt, dum illud moribus
26    VI,  15, 1 | inscriptionibus vita tibi committitur hominum, quod inter mortales constat
27    VI,  19, 4 |                     Obscura nimis est hominum salus, temperies ex contrariis
28    VI,  21, 4 |           tollereris. cogita tantorum hominum tibi commissas esse fortunas.
29    VI,  23, 5 |                   Habet ultionem suam hominum frequentia, si loquatur
30   VII,   2, 3 |          qualitatem famae suae de ore hominum possit auferre. contra qui
31   VII,  10, 2 |              quippe tuus his gregibus hominum veluti quidam tutor est
32   VII,  15, 5 |             emersisset novum, per ora hominum iure ferebatur eximium.
33   VII,  16, 2 |              enim ut qui a reliquorum hominum sunt conversatione divisi,
34   VII,  32, 2 |          mereri poterit, qui in tanta hominum numerositate peccaverit? ~
35   VII,  37, 1 |           desideramus probabile genus hominum inpressa gratia dignitatis
36  VIII,  31, 3 |     detestabilis est, quae conspectum hominum probatur effugere, nec potest
37  VIII,  31, 6 |               frequentiam non respuat hominum, in qua se novit esse laudandum.
38  VIII,  32, 3 |        inaudita proprietas aquas voce hominum commoveri, et, quasi appellatae
39  VIII,  32, 3 |            appellatae respondeant ita hominum sermonibus provocatae, nescio
40    IX,   2, 1 |              quod continet in radice. hominum quoque vultus magna hilaritate
41    IX,   3, 3 |              perfruuntur et soli sunt hominum qui absque ulla nundinatione
42    IX,   6, 3 |               mare, ubi ad voluptatem hominum vita regitur ostreorum,
43    IX,   6, 5 |          qualitate pretiosa. nam etsi hominum cura fabricata noscuntur,
44    IX,  22, 1 |                            Indiscreti hominum mores confusique vagarentur,
45    IX,  22, 2 |               potest forsitan vulgare hominum genus: nesciri non potest
46     X,  30, 2 |              in genus cubationis arte hominum succisis arboribus ingentia
47    XI,   8, 1 |              servare. erat ante genus hominum sub hac novitate sollicitum,
48    XI,  10, 3 |         animalia non proficiunt, unde hominum membra pinguescunt. exiles
49   XII,   5, 4 |          iubetur, ne rustici, agreste hominum genus, dum laborandi taedia
50   XII,  15, 3 |             temperata est, quae mores hominum sua qualitate componit.
51   XII,  15, 4 |                currunt avidi ad manus hominum et antequam cibi fiant,
52   XII,  17, 1 |               enim diversis generibus hominum habitatio urbium singularum.
53   XII,  24, 4 |             quae natura protulit, sed hominum cura fundavit. viminibus