Lib. Ep. Par.
1 0, praef, 12| potius imputate, quia mea iudicia cum illo videntur facere,
2 0, praef, 18| ingerimus, qui vestra potius iudicia sustinemus. ~
3 I, 12, 4 | reddidimus vicem. ore tuo iudicia nostra loquebamur: exemplis
4 I, 41, 1 | cautiora nos facit proferre iudicia et admittendos reverendo
5 II, 15, 4 | cognoscis, ut nostra quoque iudicia cum tuis provectibus tendas.
6 II, 16, 2 | expectavit integer divina iudicia nec passus est sibi regem
7 II, 16, 3 | communes casus, ut, cum divina iudicia fixe sustinet, humanam gratiam
8 II, 33, 3 | serenitatis nostrae suspensa iudicia ad effectum operis instituti.
9 II, 34, 1 | Gaudemus in te floruisse nostra iudicia: laetamur dignum praesulem
10 III, 1, 3 | amicorum debeant amputare iudicia. inter duos enim nobis affinitate
11 III, 16, 2 | qualia de te videamur habere iudicia, quando ad illos populos
12 III, 16, 3 | cupis in te proficere nostra iudicia. turbulenta non ames: avara
13 IV, 2, 1 | autem esse nesciunt, quos iudicia pepererunt. hi enim gratiam
14 IV, 2, 2 | fortiora, largimur tibi nostra iudicia. summus enim inter gentes
15 IV, 3, 1 | aspicere, totiens se recta iudicia cognoscat habuisse. moribus
16 IV, 16, 3 | nullius repperit adversa iudicia. ~
17 V, 4, 5 | fuit, hoc et ante nostra iudicia vos probastis. quis enim
18 V, 4, 7 | conscripti, libenter nostra iudicia et Honoratum quaesturae
19 V, 21, 1 | Si te tironem iudicia nostra delegissent, si ad
20 V, 21, 3 | voluntas: transeant in posteros iudicia parentum: scriniis tuis
21 V, 37, 1 | sollicitius incipiant divina iudicia cogitare. ~2.
22 VI, 6, 5 | subdidit eius arbitrio aliena iudicia, ut ad ipsum rediret quod
23 VI, 11, 2 | gratia copiosam, si a te iudicia nostra cognoverimus optime
24 VI, 21, 1 | praesentia faciamus esse iudicia. quis enim audeat peccare,
25 VII, 3, 2 | praesentia probantur habere iudicia? ideo enim emolumenta iudicibus
26 VII, 30, 1 | potiatur. divina sunt ista iudicia, non humana, ut quem superna
27 VIII, 2, 4 | secuti sunt principis sui iudicia, ut voluntatem ibi potius
28 VIII, 3, 1 | agi credimus, si veneranda iudicia avi subsequamur. ~2.
29 VIII, 11, 1 | omnibus quidem utile est iudicia principum sequi, sed ipse
30 VIII, 16, 7 | et sine culpa paruit et iudicia laudatus exercuit. promptum
31 VIII, 21, 6 | consentanea in te et superna iudicia, quando talium filiorum
32 VIII, 22, 2 | ornant quoque tales et nostra iudicia, quando bene prius electus
33 VIII, 24, 6 | Sed item vos, quos iudicia nostra venerantur, ecclesiasticis
34 IX, 4, 1 | ubi dominus adversum sua iudicia amabili concertatione dissentit,
35 IX, 7, 4 | magis in genere suo eorum iudicia non sequamur, ubi semper
36 IX, 15, 1 | dicere, quod constat divina iudicia non punire. ~2.
37 IX, 18, 8 | ut illi se per honesta iudicia sentiat subdi, cui per illicitam
38 IX, 20, 1 | reparatione praestemus nec desint iudicia per universos fines Italiae
39 X, 3, 5 | venerari, futura cogitare iudicia. necesse est enim, ut sequatur
40 X, 7, 5 | honore. fovete in eum nostra iudicia: ut quod nos praestitimus,
41 X, 19, 3 | invenire, quia ibi sunt vera iudicia, ubi neminem comprimit ulla
42 X, 28, 1 | conperimus ordinatos, cuius iudicia sic libenter amplectimur,
43 XI, 1, 3 | esse potiora: nam talia iudicia non invenerunt merita, sed
44 XI, 20, 1 | imperata multorum meruisti bona iudicia: sed nunc et divino favore
45 XII, 18, 3 | reddere et tantorum bona iudicia meruisse. ~
46 XII, 22, 5 | illius provinciae maiorum iudicia, quam tantis fabricis constat
|