Lib.  Ep. Par.

 1     I,   1, 2 |   aliquid inesse cognoscunt, nos maxime, qui divino auxilio in re
 2     I,   4, 2 |                      Illud tamen maxime desideranter appetimus,
 3     I,   8, 1 |       commune protegere, sed eos maxime quos sibi novimus defuisse.
 4     I,   8, 2 |       est in repetitione minoris maxime submoveri dispendia tarditatis,
 5     I,  17, 2 |          iussionem, quae devotos maxime noscitur adiuvare. ~3.
 6     I,  25, 3 |          tamen custodiri volumus maxime, quae urbis faciem videntur
 7     I,  39, 2 | latuisset, cuius sapientiam hinc maxime Homeri nobile carmen asseruit,
 8     I,  41, 1 |        augeri civium, sed ornari maxime luce meritorum. recipiat
 9    II,  13, 1 |        querela supplicum, sed ea maxime, quae versatur in dispendiis
10    II,  19, 1 |        execratur auditus, sed ea maxime quae, humani sanguinis effusione
11    II,  36, 2 | rapuerunt, et de suo facto, quod maxime nocens requirit, indulgentiam
12   III,   6, 2 |   complectatur gratia senatorum, maxime serenitatis nostrae luminibus
13   III,   7, 1 |   observare praecipimus, sed eos maxime qui divinis honoribus eriguntur,
14   III,   7, 2 |        custodiri, in illis rebus maxime necessaria est, quae divinis
15   III,  10, 1 |          suae augmenta cogitare, maxime cum sit studii nostri illa
16   III,  14, 1 |       omnia facinora displicere, maxime a vobis confidimus exsecrandum
17   III,  15, 1 |          quas amamus. unde illud maxime inultum esse non patimur,
18   III,  36, 1 |  fletibus audientiam non negare, maxime cum moris nostri sit ad
19   III,  38, 1 |      ubique moderata peragantur, maxime tamen optamus bene geri
20    IV,  16, 2 |         licentia et quod optamus maxime, locum nequeat invenire
21    IV,  23, 1 |          custodiri, tamen in eis maxime studiosior esse debes, quae
22    IV,  30, 1 |       augmenta cogitare, sed eos maxime, quos res publica sibi summis
23    IV,  32, 1 |      aequitatis affectus, in eis maxime quae fisci nostri nomine
24    VI,   3, 1 |     prudentissimus et divinitati maxime probatur acceptus. nam cum
25    VI,  15, 1 |        sententiam dicis et, quod maxime fidei signum est, in inscriptionibus
26   VII,  43, 1 |       iudex eum admonere debuit: maxime cum ad patrimonia divinae
27  VIII,  11, 2 |         fovisse coetum, sed nunc maxime, cum vestrum videor intrare
28  VIII,  16, 5 |      devotione servieris, quando maxime necessarium fidelium habetur
29  VIII,  26, 2 |  disciplina servanda, ubi nostra maxime utilitas continetur, in
30  VIII,  31, 1 |    statum pertinent componendum, maxime cognovisti litteris eruditus
31  VIII,  31, 5 |  animalium gregibus, sed equinis maxime gloriatur armentis: merito,
32    IX,   2, 3 |          Praedia curialium, unde maxime mediocribus parantur insidiae,
33    IX,  12, 1 |          nunc quoque suspicionis maxime fecit augmentum, ut nec
34    IX,  18, 11|          probatur esse bellorum, maxime in eis, quos tuitionis nostrae
35     X,  27, 3 |  adhibete, ut indulgentia nostra maxime ad illos perveniat qui suis
36     X,  28, 1 |      agentibus fuerit ordinatum, maxime quorum conscientia sic nota
37     X,  29, 4 |   videatur esse contrarium illis maxime, qui armorum exercitatione
38     X,  31, 1 |        esse collatum, tamen quam maxime causa regiae dignitatis
39    XI,   8, 3 |         promittite. primum, quod maxime iudicem dehonestat, nundinatio
40    XI,  15, 2 |   dispositionis vestrae iustitia maxime sublevetur, ut secundum
41    XI,  35, 3 |        sunt veterani, sed ab his maxime, qui militiae labore detinentur.
42   XII,   3, 2 |       volumus quam probari, quia maxime illud vigori tuo reputabitur,