Lib.  Ep. Par.

 1    II,   3, 4 |      commendat omnia mundanarum rerum sola, cui labilis fortuna non
 2    II,   9, 1 |           terminos aequitatum: quando sola est misericordia, cui omnes
 3    II,  40, 1 |           magnis precibus expetisset, sola ratione complendum esse
 4    II,  40, 16|              aeternitas, et inspectio sola divinitatis efficit, ut
 5   III,   5, 1 |                   Si te aut nobilitas sola decoraret aut meritorum
 6   III,  23, 3 | conversationis sinceritate commendes. sola tibi placendi via est, si
 7    IV,  10, 3 |        scelera damna plus cohibent et sola detrimenta cogitant qui
 8    IV,  15, 2 |          eluctari facit desperationis sola praesumptio? quapropter
 9    IV,  37, 1 |         abicias omne vitiosum et illa sola diligere possis, quae et
10     V,  25, 1 |       praesumptione laboris animatur: sola senum vita est quietis invenisse
11     V,  42, 1 |              se non dubitat invenire. sola est ergo in fallendo praesumptio,
12    VI,   1, 1 |            nomen annorum: compensatio sola cui debebantur omnia. statum
13    VI,   1, 1 |    vindicabant: et tot magnis debitis sola erat huius retributio dignitatis,
14    VI,   4, 2 |        absolute communis est: sed hac sola ratione discreti, quod alteri
15    VI,   7, 2 |           virtutibus regnatoris: haec sola est, quae tantummodo serviat
16    VI,  10, 2 |              aliud extrinsecus venit. sola est prudentia, quae rebus
17    VI,  12, 1 |           redditur, ubi prosperitatis sola gaudia sentiuntur. ~2.
18   VII,   5, 5 |        explicari, ut ab opere veterum sola distet novitas fabricarum. ~
19   VII,  12, 2 |               sit merces in potestate sola vendentium: aequabilitas
20   VII,  13, 1 |      pulchritudinem non vigiliae, sed sola deberet reverentia custodire. ~
21  VIII,  17, 6 |          cogit: privato iudici parere sola sententiarum probitas facit.
22  VIII,  20, 5 |       placituros, cum nos cognoscatis sola illa diligere, quae possunt
23    IX,  17, 2 |               atque illum Romanos pro sola suspicione seditionis tam
24    IX,  18, 1 |               irascimur, quando vitia sola damnamus. diu est, quod
25    IX,  18, 9 |    execrabilem lasciviam concupiscat: sola enim honestas merito cupit
26    IX,  21, 4 |             et reliqua gentes habent: sola reperitur eloquentia, quae
27     X,   4, 5 |               parvulo filio imperavit sola, nunc mecum delegerit regnare
28     X,   6, 2 |              benignitas, quae non est sola, quia de virtutibus cognoscitur
29     X,  10, 1 |             augeri. concordia non est sola praesentium: quin immo illi
30     X,  16, 1 |            praestante possimus omnia, sola nobis credimus licere laudanda.
31     X,  18, 3 |             quam constat gentibus vel sola opinione fuisse terrori.
32    XI,   4, 2 |              impletum. praesenti enim sola verba praestares: nunc autem
33    XI,   8, 3 |               sperari a vobis aliquid sola specierum indigentia faciet,
34    XI,   8, 8 |            distracta. honorem nostrum sola vos optamus gratulatione
35    XI,   9, 3 |              in fascibus constitutum? sola malis illa tormenta sunt,
36    XI,  16, 4 |           generalitatis invitat. illa sola dolere debent dispendia,
37    XI,  34, 1 |           iudicium habeatur incertum. sola vos alpha complectitur,
38   XII,  11, 1 |             quando puritatem sui illa sola custodiunt, quae nulla sordium
39   XII,  11, 2 |               furoris nescius, quibus sola contentio est paupertatem
40   XII,  15, 3 |           frigida tardos et subdolos: sola temperata est, quae mores
41   XII,  25, 3 |          solebat effici, ex ariditate sola non potest optineri. ~4.