Lib. Ep. Par.
1 I, 20, 1| intrare, quia undecumque praestare possumus, dignum nostris
2 I, 43, 1| contigerit in fascium honore praestare. quicquid enim ab unoquoque
3 I, 45, 1| res parvae plus praevalent praestare quam magnae possunt optinere
4 II, 2, 2| ubi est in amore donum et praestare propositum? huius experimenta
5 II, 5, 1| sine aliqua dubitatione praestare, ut utilitas rei publicae
6 II, 29, 2| studeas salva civilitate praestare, nec a quoquam cuiuslibet
7 III, 7, 2| dispendia, quos decet potius praestare iuvamina. quapropter studete,
8 III, 11, 1| fecisse felicem et eo usque praestare, quo se erectus stupeat
9 III, 17, 5| qui possunt aliis iusta praestare. ~
10 III, 18, 2| propositi nostri est etiam nova praestare. ~
11 III, 29, 1| benigna possunt largitate praestare? hoc sunt enim regia dona,
12 IV, 4, 1| laudabilius bene meritis digna praestare. quicquid enim talibus tribuimus,
13 IV, 19, 2| solutionis copiam possit praestare provinciis et respirent
14 IV, 19, 3| autem, dum provincialibus praestare cupimus, mercium dominis
15 IV, 21, 2| quemadmodum nos eis respicis velle praestare, quatenus securus de nostra
16 IV, 26, 1| nova utilitatibus vestris praestare cupiamus. servare quippe
17 V, 13, 1| agnovistis bene meritis multa praestare. nam pietatis intuitu vicissitudinem
18 V, 21, 3| concedere quae iubemus, praestare quae cedimus, ut illis aperias
19 V, 39, 9| modum rebus utillimum, quem praestare debeat, imponentes commerciandi
20 VI, 3, 2| sapientiam conferret populis quod praestare non potuerat potentia dominantis.
21 VI, 19, 1| divina tribuerunt, nulla praestare videtur aliquid simile quam
22 VII, 4, 3| exercitus nostri quietem debet praestare Romanis. quos ideo constat
23 VII, 39, 1| adduci, ut quod omnibus praestare cupimus, supplicanti potissimum
24 VII, 41, 2| auctoritas: ne cum opinioni praestare volumus, utilitatem supplicis
25 VIII, 2, 9| sunt fecimus sacramenta praestare, quia inviolabiliter servare
26 VIII, 8, 2| parentibus nostris dignatus est praestare gloriosis. ~3.
27 VIII, 9, 4| indefessa devotione laboravit et praestare cum suis parentibus principi
28 IX, 8, 2| iam debitum est illi velle praestare, apud quem te scis fuisse
29 X, 5, 3| imperat, cum generaliter praestare festinat. ~
30 X, 12, 1| concludere et ideo magis nihil praestare, quia prius cognoscitur
31 X, 12, 3| parentis nomen dignatus est praestare subiecto. ~4.
32 X, 15, 1| recipere, quos contingit iusta praestare. ~
33 X, 22, 2| decorum est credenti profutura praestare. considerate etiam, principes
34 XI, 2, 7| sed novit divinitas magna praestare. ipsa retundat invidos:
35 XI, 3, 2| conscientiae donet, qui tribunalia praestare dignatus est. faciat inoffensum
36 XI, 10, 2| solus videatur potus ille praestare, reddens pristino ordini
37 XI, 13, 1| cognoscitis ubique posse praestare. rogamus ergo, clementissime
38 XI, 16, 1| subiectos de propria dignitate praestare. nuper mihi gratias retulistis,
39 XII, 7, 1| sinistros casus corrigunt, qui praestare prosperrime censuerunt.
40 XII, 22, 2| est parere dominis quam praestare longinquis et debita fructibus
|