Lib.  Ep. Par.

 1     I,  15, 2|         trahere, quae non potest animum pervadentis de resultatione
 2     I,  30, 1|                                  Animum nostrum, patres conscripti,
 3    II,  16, 4|         transivit, qui superatus animum convertit, non autem, ut
 4    II,  26, 1|       delectamur iniustis nec ad animum nostrae pietatis perveniunt
 5   III,   4, 1|          ut per eorum placabilem animum proveniat quies optata populorum.
 6   III,   5, 4|     publicus amor. eorum senatus animum, eorum sequebatur turba
 7   III,  11, 4|          ad usum vitae gloriosae animum, doctorum nimirum institutione,
 8   III,  33, 3|         non possit, qui flectere animum iudicantis evaluit? ~
 9   III,  46, 3|      supplicatio cum efficaciter animum nostrae pietatis intraret
10   III,  51, 1|         eius artem probaremus et animum. sed quoniam in hoc agone
11    IV,   2, 3|   defensare disponit: proba tuum animum et opus non habebis obsequium.
12    IV,   3, 3|     tantum dictantium reficiebas animum, quantum se lassare poterat
13     V,   4, 4|    insistens iudicantis portavit animum ad subsellia cognitorum:
14     V,  16, 2|               Cum nostrum igitur animum frequens cura pulsaret naves
15     V,  21, 1|         penetrabili remedio eius animum corrigebas, obtinens suavi
16     V,  41, 3|      quando enim relevare libuit animum rei publicae cura fatigatum,
17     V,  43, 2|      laedere nihil possit, tamen animum vestrae cogitationis aperuit. ~
18     V,  44, 1|     videtur accidere. obligastis animum meum tanta vos in melius
19   VII,   5, 1|          et inter publicas curas animum fessum reficere dulcedine
20   VII,   5, 4|    minima cura delegatur, quando animum nostrum fabricandi studio
21  VIII,   5, 2|          ut, sicut nobis vestrum animum proditis devotissime, sic
22  VIII,   6, 1|                           Scimus animum vestrum de obitu gloriosae
23  VIII,   7, 3|       non sit infestus. habetote animum pacatum, qui bellum non
24  VIII,  22, 1|          multi fallunt principis animum, quando facile est illudere,
25  VIII,  30, 3|    studere consensus, quia civis animum non habet, qui urbis suae
26    IX,  23, 3|          armis exercuit, formans animum litteris, membra gymnasiis:
27    IX,  24, 5|          te praedicaret eximium, animum ad promerenda beneficia
28    IX,  25, 1|     principe. trahebat regnantis animum veritas et disertitudo dictorum,
29     X,   1, 1|   occasum, ne amantis laederemus animum per tristia nuntiorum: sed
30     X,   3, 1|      recordationis occasum vicit animum piae matris generalitatis
31     X,   4, 4|          illud amplius permulcet animum nostrum, quod nos sapientissima
32     X,   7, 3|          ut probaretur contrarii animum non laesisse. ~4.
33     X,  14, 1| obsequiis id agere, ut regnantis animum possitis habere placabilem,
34     X,  14, 5|          circa vos in omni parte animum propitium sentientes, iugibus,
35     X,  17, 1|       censuimus, ut regis vestri animum non habeatis incognitum:
36     X,  20, 3|   assidue, dum constat defaecari animum bonis praeceptionibus institutum.
37    XI,   4, 2|      illud magis relevare potest animum nostrum, si aliquid per
38   XII,  28, 1|     subducere, ut humanum possit animum comprobare? nam si nullum
39   XII,  28, 1|   referte, quando talem probatis animum principis, ut nullis cedat