Lib.  Ep. Par.

 1     I,   2, 2 |      discernit, dominum conspicuum facit et praestat humano generi,
 2     I,  20, 5 |        quibusdam gesticulationibus facit intellegi, quod vix narrante
 3     I,  38, 2 |           aetatem legitimam virtus facit et qui valet hostem confodere,
 4     I,  41, 1 |          ordinis cura cautiora nos facit proferre iudicia et admittendos
 5     I,  45, 5 |       ostentet et oculis visionem. facit aquas ex imo surgentes praecipites
 6     I,  45, 10|    illigatione pendere: haec hodie facit muta cantare, insensata
 7    II,   2, 5 |                           Audentes facit homines fiducia sui, quia
 8    II,  40, 3 |     cogitationes exiliunt omniaque facit eici, ut ipsam solummodo
 9   III,  12, 3 |          principis enim propositum facit aut neglegere iudices aut
10   III,  19, 2 |            miseratio pro ementibus facit. nam minus debet laedi,
11   III,  47, 3 |         contrariis rebus miraculum facit esse perpetuum, ut palam
12    IV,   4, 2 |           promittere praeteritorum facit temporum fides. ~3.
13    IV,  15, 2 |       parvo navigio, quod eluctari facit desperationis sola praesumptio?
14    IV,  51, 9 |      apices rerum et non scribendo facit quod scriptura declaravit.
15    IV,  51, 9 |          praesentat in mare, regem facit et militem, senem reddit
16     V,  11, 1 |     possessorem haec res occurrere facit, si vos necessaria comparare
17     V,  18, 1 |     singulariter videatur impleri. facit enim unde commendetur et
18     V,  19, 1 |                        Maiora sibi facit credi, quisquis efficaciter
19     V,  25, 1 |      aetatem occiduam penuriae non facit detrimenta sentire. iuvenum
20     V,  38, 2 |            tractentur, nulli labor facit taedium, qui sumitur pro
21     V,  42, 6 |     libratus, dum moras discedendi facit, sub ipso velocitas ferina
22    VI,   3, 6 | humanitates ipsis quoque iudicibus facit, legatos gentium voraces
23    VI,   6, 6 |            necessariae rei iudicem facit. ipse enim gaudium populis,
24   VII,  10, 3 |           illam indictionem nostra facit electio, ut omnia sic agas,
25  VIII,  11, 1 |          principum sequi, sed ipse facit propria, qui gratanter susceperit
26  VIII,  17, 6 |         sola sententiarum probitas facit. unde nobis plus laudis
27    IX,   5, 3 |        suam: si discrepat, nostrum facit esse praeconium, quando
28    IX,   7, 3 |           etiam ex obscuro nobilem facit. crescit quoque praeclaris
29    IX,  23, 4 |         profecto quod vere divites facit, quando nullum melius potest
30     X,  29, 3 |      contrahit vivos et decrescere facit corpora, quae nulla sunt
31    XI,   4, 3 |            quam vestri diffidentia facit. nam omnia vos illa gerere
32    XI,   7, 1 |         namque est, quod subiectum facit munificum dici et offerentis
33   XII,   2, 3 |    sublimat: minorem se ille solus facit, qui ab ipsa discesserit.
34   XII,   2, 3 |          pretiosiores locupletibus facit. fasces accipimus, ut graves
35   XII,   8, 3 |        enim imminentem necessarium facit, qui sollemnia praebere
36   XII,  12, 2 |         congregata diuturnam casei facit esse substantiam. hoc quantocius
37   XII,  21, 2 |            propriis: non admonitus facit quod vix rogatus impleret
38   XII,  25, 6 |     proprios nec calores pervenire facit astrorum. quod etiam aliis